Volgens het spreekwoord ligt de weg naar de hel geplaveid met goede bedoelingen. En de weg naar de hemel dan? Wat ons betreft ligt die weg geplaveid met de kasseien van de Hel van het Noorden. Het vrouwenpeloton gaat er zaterdag 6 april voor de vierde keer overheen. Wie wordt na bijna 150 kilometer stoempen en stuiteren over stenen de opvolgster van Alison Jackson? WielerFlits blikt vooruit!

Historie

Erelijst Parijs-Roubaix
2021:  Lizzie Deignan
2022:  Elisa Longo Borghini
2023: Alison Jackson

Laatste editie

Uitslag Parijs-Roubaix Femmes avec Zwift 2023 (145,4km)
1. Alison Jackson (EF Education-TIBCO-SVB) in 3u42m56s
2. Katia Ragusa (Liv Racing TeqFind)
3. Marthe Truyen (Fenix-Deceuninck)
4. Eugénie Duval (FDJ-SUEZ)
5. Marion Borras (St. Michel- Mavic- Auber93)

Parcours

Never change a winning team, zeggen ze weleens. Iets soortgelijks gaat op voor deze Parijs-Roubaix. Alle stroken die er de vorige editie inzaten, zitten er ook dit jaar weer in. En geen nieuwe stroken zijn er toegevoegd. Waarom de wedstrijd dan toch vier kilometer langer is dan vorig jaar? Tussen Villers-en-Cauchies en Avesnes-le-Sec is een extra lusje ingelast. Deze plaatsjes worden in de eerste dertig kilometer van de koers aangedaan, dus deze informatie kunt u vrijwel direct vergeten.

Voor de rest is er niets nieuws onder de (hopelijk aanwezige) zon. Het begint dus voor het vierde jaar op rij in Denain, om te beginnen met een zuidelijke lus. We kunnen hier met enig dedain over spreken, maar deze ‘opwarmzone’ kan wel degelijk invloed hebben op het koersverloop. De nervositeit heeft tijdens zo’n grote koers immers vaak al vroeg vat op coureurs. Kortom: bij de les blijven en hopen dat malheur uitblijft.

Na iets meer dan zestig kilometer begint het stuiterwerk, als de meute tussen de plaatsjes Hornaing en Wandignies-Hamage rijdt. Op deze strook plaatste Deignan haar demarrage die haar dik tachtig kilometer verder de overwinning opleverde. Het recept blijft vervolgens tachtig kilometer hetzelfde. Asfalt, kasseien — 29,2 kilometer in totaal —, asfalt, kasseien, asfalt en nog maar weer kasseien. En tot slot het legendarische beton van de naar André Pétrieux vernoemde wielerbaan.

Verreweg de bekendste twee hobbelwegen op het parcours zijn die van Mons-en-Pévèle en Carrefour de l’Arbre, niet geheel toevallig de twee stroken met vijf sterren. Daar kunnen serieuze verschillen worden gemaakt, maar dat geldt eigenlijk voor nagenoeg alle stroken, net als de stukken asfalt daartussenin. In Parijs-Roubaix moet je altijd alert zijn.

Het wordt de hele dag knokken om op de juiste plek te zitten. Een aantal schietgebiedjes prevelen richting Vrouwe Fortuna kan ook geen kwaad. Want ook al doe je zelf de hele dag alles goed, als je het slachtoffer wordt van een valpartij net voor je kan je koers maar zo gedaan zijn. En aan een lekke band of ander technisch malheur is eveneens niet altijd wat te doen.

Zaterdag 6 april: Denain – Roubaix (148,5 km)
Start: 13.35 uur
Finish: tussen 17.20 en 17.50 uur

Favorieten

Noot: op het moment van publiceren is de startlijst verre van compleet. Er kunnen dus nog wijzigingen worden aangebracht.

Heiri Suter (1923), Romain Gyssels (1932), Gaston Rebry (1934), Raymond Impanis (1954), Fred De Bruyne (1957), Rik Van Looy (1962), Roger De Vlaeminck (1972), Peter Van Petegem (2003), Tom Boonen (2005 en 2012) en Fabian Cancellara (2010 en 2012) wisten allemaal de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix in hetzelfde jaar te winnen. Het is nog wachten op de eerste vrouw die dat voor elkaar bokst, en dat zal niet voor dit jaar zijn, want Ronde-winnares Elisa Longo Borghini slaat Parijs-Roubaix over om zich op de Ardennenklassiekers te kunnen richten.

Lidl-Trek moet het eveneens zonder oud-winnares Lizzie Deignan stellen. Zij brak in de Ronde van Vlaanderen haar arm. Gelukkig heeft het team in vorm nog rots in de branding Lucinda Brand. Typisch zo’n renster voor een koers als deze. Al eens derde werd ze in de helleklassieker, dit jaar kan ze er maar zo met de winst vandoor gaan. Niet alleen kan ze snoeihard trappen, ze heeft ook de mentaliteit die een winnares van deze wedstrijd dient te hebben. Niet opgeven als je wat tegenkomt, maar blijven gaan, blijven beuken, blijven geloven, en dan proberen toe te slaan wanneer het kan.

Steun krijgt ze in ieder geval van Ellen van Dijk, natuurlijk zelf ook iemand die hier heel ver kan komen. Haar rentree is voorlopig prima, de vraag is wel of ze diep in de ultieme finale, na een hele dag door elkaar te zijn geschud, nog weg kan rijden, want van Dijk moet natuurlijk niet op een sprint wachten. Elisa Balsamo, dit voorjaar weer in hoogvorm, kan daar normaal gesproken wel op vertrouwen. De Italiaanse ex-wereldkampioene heeft na haar diskwalificatie in de editie van 2022 nog wel wat goed te maken in deze wedstrijd, maar ze is niet de grootste kasseienvreter binnen de ploeg. Daarom zien we de grootste kansen voor Brand, al blijft Parijs-Roubaix een wedstrijd waarin winstkansen niet gigantisch veel zeggen.

Bij Lotte Kopecky was het in de Ronde opnieuw niet je van het. Niet vooraan op het moment dat het moest, waarna ze de hele tijd achter de feiten aanfietste. Desondanks wist ze op karakter toch nog een degelijke uitslag te rijden. Hoewel ze al eens wereldkampioen werd op de overdekte wielerbaan en ook op de buitenbaan al eens een sprint wist te winnen, staat de winnaarskassei nog niet in de prijzenkast. Daar moet verandering in komen, vindt ze, en ze heeft er beslist geen geheim van gemaakt dat ze dit jaar heel graag de koers zou winnen.

Wie van het podium van 2022 rijdt er nu weer bij de eerste drie? – foto: Cor Vos

Probleem voor de Belgische: daar zijn er meer van. In de toekomst zien we Lorena Wiebes er zeker weleens met de winst vandoor gaan, voor dit jaar schuiven we ploeggenote der ploeggenoten Christine Majerus naar voren. Al is het maar omdat het zo’n mooi verhaal zou zijn. De Luxemburgse rijdt haar allerlaatste Parijs-Roubaix. Het is volgens Kopecky in Het Nieuwsblad “de enige wedstrijd waar ze zelf nog graag prijs zou rijden. Ik zou het haar zo hard gunnen mocht ze nu in haar laatste jaar Roubaix kunnen winnen… Als iemand anders moet winnen, dan toch graag Christine.”

Wat niet wil zeggen dat ze bij SD Worx-Protime Lorena Wiebes de kans zullen ontnemen om voor de winst te sprinten. Integendeel, de Mijdrechtse, thans woonachtig in Limburg, is een mooie back-up voor deze koers. Niet alleen is ze ook dit voorjaar nog de allersnelste ter wereld, ze heeft ook laten zien dat ze lastig te lossen is en alleen omwille van het verhaal van andere rensters staat ze niet bij de sterren.

Iemand die een overwinning ook ontzettend zal worden gegund is Marianne Vos. Zij heeft niet bepaald te klagen over gebrek aan overwinningen, maar deze koers zit er nog niet bij. En dat heeft vooral te maken met het feit dat het te lang wachten was op de komst van de wedstrijd, want in haar absolute topjaren had ze ‘m vermoedelijk meerdere keren gewonnen. ‘Als’ telt echter niet, en dus staat de teller nog op nul in Noord-Frankrijk. Komt daar dit jaar verandering in? Afgaande op het seizoen van Vos zijn we alvast optimistisch. Met al twee klassieke zeges in het voorjaar en een vierde stek in de Ronde, staat ze er lekker voor.

Voor sommige koersen kun je van tevoren wel aardig zeker stellen wie er kunnen winnen. Echter kan er op weg naar Roubaix zo ontzettend veel gebeuren, dat zelfs voor de beste wielrenster aller tijden de odds niet gigantisch zijn. Hopelijk wordt ze in ieder geval goed ondersteund door de ploeg, want dat brak haar in eerdere edities weleens op. Aan Margaux Vigié (vorig jaar veertiende) moet ze alvast veel kunnen hebben.

foto: Cor Vos

Fenix-Deceuninck moet het, helaas, zonder Puck Pieterse stellen. Haar eerste deelname aan de helleklassieker zal voor 2025 zijn. Zij focust zich, na een zeer geslaagd klassiek voorjaar, op de rock gardens die ze in mountainbikewedstrijden gaat tegenkomen. Dan maar hopen op Christina Schweinberger. Vorig jaar werd je nog door wat mensen glazig aangekeken, maar nu hoort ze er helemaal bij. Ze weet nog altijd niet hoe sterk ze is, maar met haar hardrijderscapaciteiten zou ze in deze koers mogelijk ver moeten kunnen komen.

We moeten bij de ploeg Marthe Truyen ook zeker niet vergeten. Opgepast, absoluut geen slechte renster, maar niet iemand die je altijd bij de eerste tien in de uitslag verwacht. Misschien toch nog eerder Sanne Cant? Wat reed ze een geweldige koers vorig jaar, tot ze het voornaamste slachtoffer was van die grote valpartij. Het leverde haar liefst zestig hechtingen in haar gezicht op. Maar waar het ene jaar Parijs-Roubaix een brute verschrikking kan zijn, kan het het andere jaar zomaar een glorieuze aangelegenheid zijn. Of het is opnieuw een verschrikking, kan natuurlijk ook zomaar. De Hel kent doorgaans weinig compassie.

Laten we in het geval van Cant hopen dat het dit jaar eens meezit. Ze wordt de laatste jaren overschaduwd door Kopecky — want in België is het Kopecky voor, Kopecky tussendoor en Kopecky na — maar ze is van grote waarde geweest voor het Belgische wielrennen. En nu gaat ze op voor haar laatste deelname in Parijs-Roubaix, want Cant is bezig aan haar laatste seizoen op de weg. Wat zou het dan toch ontzettend mooi zijn als…

foto: Cor Vos

Daar zal Pfeiffer Georgi geen boodschap aan hebben, want als de Britse zelf kan winnen, zal ze dat niet nalaten. Ook Georgi is typisch renster die houdt van het stoempwerk, zeker als het ook nog eens rotweer is, maar dat kunnen we net zo goed zeggen van Franziska Koch, zeker iemand voor op de outsiderlijstjes. Daniek Hengeveld is nog een renster van dsm-firmenich PostNL bij wie het Flandriensbloed door de aderen stroomt. “Ik ben echt verliefd geworden op Parijs-Roubaix”, zei ze aan het begin van dit jaar in gesprek met WielerFlits. “Het is zo’n rotwedstrijd dat het toch weer leuk wordt. Vorig jaar zei ik: over vijf jaar win ik ‘m, maar als ik dit jaar al een kans zie, ga ik dat natuurlijk niet nalaten.”

Victoire Berteau dan. Kind van de streek. Haar ouderlijk huis staat op een goede tien kilometer van de strook van Troisvilles, de eerste strook van de mannenwedstrijd. Met dank aan de fantasie schrijft het verhaal zich bijna vanzelf. Een jonge Victoire dokkert over een van de stroken dichtbij haar huis. Laten we zeggen, die van Troisvilles. Net als het peloton, dat eens per jaar het leven in het grauwe, rauwe Noord-Franse land kleur geeft. Dolenthousiast komt ze thuis. “Mama, mama, het ging heel goed!” zegt ze, waarna haar moeder laat weten dat ze heel trots op haar is. “Ik wil Parijs-Roubaix winnen”, is de onvermijdelijke zin die even later volgt.

“Maar Parijs-Roubaix is niet voor meisjes”, zegt haar moeder, waarop Victoire stampvoetend, razend kwaad op die stomme, oneerlijke wereld, naar haar kamer gaat en haar gezicht in haar hoofdkussen drukt. “Wacht maar”, prevelt ze. “Ooit win ik Parijs-Roubaix.” ’s Nachts droomt ze van haar moment de gloire. Ze kijkt nog een keer achterom als ze de wielerbaan oprijdt. Ik zie niemand meer, denkt ze, waarop ze wakker wordt met de grootste glimlach ooit, klaar om nog eens op haar fietsje te stappen en de kasseien uit de strook te rossen.

Victorie van Victoire: wat zou dat toch eigenlijk een partij prachtig zijn. Realistisch? Niet gigantisch, maar de Frans kampioene van Cofidis heeft wel een behoorlijke inhoud, net als een lekkere portie koerslust. Daarnaast zit er een goeie kop op, ook beslist niet onbelangrijk. Dus ja, het is nog niet eens zo’n gekke gedachte om Berteau in je pronostiek op te nemen.

foto: Cor Vos

Het was al even een paar jaar wat stiller rond Letizia Paternoster. Dit voorjaar toont ze dat ze er weer helemaal is. Het bewijst nog maar eens dat rensters die het als toptalent niet direct waarmaken vaak te snel worden afgeschreven. Pas op: Paternoster is al wereldkampioene geworden op de baan (in 2021 in, jawel, Roubaix), maar op de weg leek haar ontwikkeling toch wat te stagneren. Intussen heeft ze haar lidmaatschap bij WV Weggedeemsterd opgezegd, want ze heeft de smaak weer helemaal te pakken. En op haar vierentwintigste nog een heel wielerleven voor zich. Genoeg mogelijkheden om Parijs-Roubaix nog eens te winnen, zou je zeggen.

Misschien zelfs dit jaar al? De wielersport is soms wel erg opportunistisch, maar zo kan het wel gaan. In de Ronde van Vlaanderen toonde ze aan dat ze verdomd veel karakter heeft, handig voor deze wedstrijd. Ze wist haar karretje veel langer dan gedacht aan te haken. Parijs-Roubaix is een koers met een stuk minder hoogtemeters, dat zou haar in principe beter moeten liggen, al is het de vraag hoe ze de allerzwaarste stroken zal verteren.

Met haar vlijmscherpe sprint kan ze op de wielerbaan in ieder geval zo voor een volgende Italiaanse overwinning zorgen. Nog een Italiaanse met een voorliefde voor het stoempwerk over kasseien en een gigantische sprint in de benen is Chiara Consonni, al kwam de energiebom van UAE Team ADQ in de Scheldeprijs wel flink tekort.

Slechte generale, goede repetitie? De Italiaanse zal het hopen. Samen met Balsamo, Paternoster en Wiebes (zie, de sterrenverdeling zegt niet alles, want ze behoren op ongeveer dezelfde hoogte te staan) behoort ze in ieder geval tot een kransje taaie klanten waar de rest van de renster vanaf zullen willen.

foto: Cor Vos

Geen Chloé Dygert bij Canyon-SRAM, wel Élise Chabbey. De bergtruienspecialist kan ook in de stuiterklassieker enorm goed uit de voeten. Voor Zoe Bäckstedt zal het nog wat te vroeg zijn om om de zege mee te doen, maar het wordt sowieso een gedenkwaardige editie omdat twintig jaar geleden haar vader (tevens ploegleider van dienst) de iconische koers wist te winnen. In Emma Norsgaard zien we de gevaarlijkste klant bij Movistar, hoewel Aude Biannic bij afwezigheid van Floortje Mackaij ook niet te onderschatten is. De Deense heeft precies de mentaliteit om in klassiekers een grote rol te kunnen spelen. Daarnaast heeft ze nog altijd een meer dan behoorlijke sprint in de benen. Niet eentje waarmee ze normaliter Consonni en Vos in een rechtstreeks kan kloppen, maar wel menig andere renster.

Andere namen waar we tot slot nog aan denken? Rensters als Grace Brown (FDJ-SUEZ), Sandra Alonso, Marta Lach (beiden Ceratizit-WNT), Amber Pate (Liv AlUla Jayco), Audrey Cordon-Ragot (Human Powered Health), Anniina Ahtosalo (Uno-X), Maud Rijnbeek, Kim Le Court en Ilse Pluimers (AG Insurance-Soudal). En natuurlijk vergeten we ook de winnares van vorig jaar niet. De kans dat Alison Jackson het opnieuw gaat flikken is niet groot. De Canadese is echter wel het levende bewijs dat in een koers als deze mag durven dromen, ook al hoor je niet koers na koers bij de allergrootsten der aarde. Haar naam staat in zekere zin symbool voor alle dromers, alle rensters die, vermoedelijk tegen beter weten in, het zullen proberen, op jacht naar eeuwige glorie.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Marianne Vos
*** Lotte Kopecky, Lucinda Brand
** Letizia Paternoster, Emma Norsgaard, Chiara Consonni
* Pfeiffer Georgi, Élise Chabbey, Alison Jackson, Sanne Cant

Website organisatie
Deelnemerslijst (FirstCycling)

Weer en TV

Zelf zijn we geen meteorologen, maar Jaco van Wezel is dat gelukkig wel: “Zaterdag belooft het warm te worden met maxima rond 23 graden. Aan het begin van de vrouwenwedstrijd in Compiègne is het een graad of 20. Het is flink zonnig met ook wat sluierbewolking en er zit Saharastof in de lucht, waardoor het niet heel zonnig is. De wind waait matig, windkracht 4, uit het zuidzuidwesten. Daarmee zullen de wegen snel verder opdrogen, maar mogelijk zijn de kasseien nog wel glibberig van modder die eerder in de week op de stroken is gespoeld.”

Parijs-Roubaix is zaterdag vanaf 15.00 uur live te zien bij de NOS (NPO1), Sporza (op VRT1) en Eurosport 1, alsook de online kanalen Eurosport.nl en Discovery+. Bekijk ook onze tv-gids Wielrennen op TV.