foto: Sirotti

De Giro d’Italia is inmiddels in volle glorie bezig, maar ook op een andere werelddeel begint komende zaterdag een grote wielerkoers: De Ronde van Californië. Dit jaar heeft de organisatie het parcours op de schop gegooid. Biedt dit ook een mooie koers? De winnaar van vorig jaar, Robert Gesink, staat niet aan de start. Wie wordt zijn opvolger? WielerFlits blikt vooruit.

Historie
In relatief korte tijd is de Tour of California een grote wedstrijd geworden, aangezien de koers pas in 2006 voor het eerst op het programma stond. Maar er staan eigenlijk alleen maar grote namen op de erelijst. Floyd Landis was de eerste, gevolgd door drie keer Levi Leipheimer. In 2010 was Michael Rogers de beste, in 2011 gevolgd door Chris Horner.

Vorig jaar was de koers voor Nederland erg mooi. In de koninginnenrit ging Robert Gesink er namelijk met de overwinning vandoor op Mount Baldy. Door deze inspanning won hij ook het eindklassement. De andere grote man van de wedstrijd was Peter Sagan, die maarliefst vijf van de acht ritten op zijn naam schreef. De andere twee etappeoverwinningen kwamen op naam van de Fransman Sylvain Georges na een vlucht en David Zabriskie in de individuele tijdrit. Naast Gesink stonden ook Wilco Kelderman (zevende) en Pieter Weening (tiende) in de top tien van het klassement. Kelderman was ook de beste in het jongerenklassement.

Parcours

foto: Amgen Tour of California

Voor het eerst in de achtjarige geschiedenis van deze wedstrijd wordt er gestart in het zuiden van de westelijke staat en gereden naar het noorden. Er wordt gestart in Escondido, een plaats met ruim 130.000 inwoners tussen Los Angeles en San Diego in. Zeven dagen later wordt de laatste etappe geëindigd in Santa Rosa, woonplaats van drievoudig winnaar Levi Leipheimer. Vorig jaar lag de openingsetappe in de bijna 150.000 inwoners tellende stad.

Etappe 1: Escondido – Escondido (165.2 km):

foto: Amgen Tour of California

De eerste etappe heeft zowel de start als aankomst in Escondido, maar is zeker geen stadsparcours. Er moet flink geklommen worden met drie beklimmingen onderweg. De zwaarste is de klim naar Mount Palomar. Deze beklimming is 17.7 kilometer lang met een gemiddeld stijgingspercentage van 4,5 procent. Na de top moet echter nog wel 67.9 kilometer afgelegd worden en dit zal de klimmers dan waarschijnlijk nog niet echt uitdagen om aan te vallen.

Etappe 2: Murrieta – Greater Palm Springs (199.7 km):

foto: Amgen Tour of California

De tweede rit van de Amgen Tour of California heeft ook weer flink wat klimwerk voor het peloton in petto. Eerst moet er halverwege de beklimming naar het ‘mountain centre’ gedaan worden. Ook deze is weer lang met 17.3 kilometer met een gemiddelde van 4,7 procent. Ditmaal is de aankomst echter ook bergop. De klim naar Palm Springs is met een kleine zes kilometer niet zo lang, maar het gemiddelde stijgingspercentage ligt boven de negen procent. Hier kan dus al een deel van het klassement gemaakt worden.

Etappe 3: Palmdale – Santa Clarita (177.5 km):

foto: Amgen Tour of California

Dag drie in de Verenigde Staten lijkt wat eenvoudiger, maar is zeker een atypische etappe. Geen zware beklimmingen vandaag, maar wel vier bergjes van vierde categorie. De aankomst ligt ook na een lange afdaling. In de laatste twintig kilometer gaat het bijna alleen maar naar beneden.

Etappe 4: Santa Clarita – Santa Barbara (134.6 km):

foto: Amgen Tour of California

In rit vier moet geen lange afstand afgelegd worden, deze is nog geen 135 kilometer lang. Ook het parcours is niet echt veeleisend met één berg van vierde en één van derde categorie. Ideaal dus voor een sprint. De aankomstfoto moet ook mooi kunnen zijn op de boulevard van Santa Barbara met zicht op de Stille Oceaan.

Etappe 5: Santa Barbara – Avila Beach (185.7 km):

foto: Amgen Tour of California

Ook de vijfde etappe zal eindigen aan de Stille Oceaan, nu in Avila Beach. De etappe snijdt echter wel een stuk af, dus er wordt niet de hele rit langs de kust gereden. In het begin van de rit ligt nog de lastige beklimming van de San Marcos Pass, maar daarna wordt het nagenoeg vlak. Een massasprint ligt dus ook hier in het verschiet.

Etappe 6: San Jose – San Jose (31.6 km):

foto: Amgen Tour of California

In deze individuele tijdrit kan nog een serieuze slag gemaakt worden voor het algemene klassement. Inmiddels is het peloton noordwaarts getrokken in Californië en aanbeland in San Jose. Deze rit tegen de klok is eigenlijk nooit vlak, maar de slotfase is helemaal loodzwaar. De laatste 2.8 van de totaal 31.6 kilometer zijn namelijk op de Metcalf Road. Deze weg heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 10,3 procent. Deze percentages zijn dus eigenlijk ook niet geschikt voor een tijdritfiets, dus wat gaan de renners doen?

Etappe 7: Livermore – Mount Diablo (147.1 km):

foto: Amgen Tour of California

Dit is de etappe die waarschijnlijk het klassement in een definitieve plooi gaat gooien. In het begin van de rit liggen twee kortere beklimmingen, maar het eind is zwaar op Mount Diablo. De slotklim is 17.4 kilometer lang met een gemiddelde van 5,4 procent. Er moeten meer dan duizend hoogtemeters overwonnen worden om te bepalen wie de Tour of California gaat winnen.

Etappe 8: San Francisco – Santa Rosa (129.9 km):

foto: Amgen Tour of California

In de slotrit is waarschijnlijk alles al beslist, maar de rit start met een mooi plaatje als de renners in San Francisco over de wereldberoemde Golden Gate Bridge zullen rijden. In aankomstplaats Santa Rosa worden ook nog twee plaatselijke rondes gereden, zodat de sprinters de finish ook nog goed kunnen verkennen.

Favorieten
Het deelnemersveld van de Amgen Tour of California lijkt dit jaar niet zo heel sterk. Het is een 2.HC-wedstrijd, en dit betekent dat niet alle World Tour-formaties aan de start verschijnen. Zo is Blanco Pro Cycling Team er niet, en dus ook de winnaar van vorig jaar niet: Robert Gesink. Ook het sterrenensemble van Sky ProCycling staat niet aan de start. Uiteindelijk zijn er acht World Tour teams, drie Pro Continentale ploegen en vijf Continentale teams.

De jonge Tejay Van Garderen start als topfavoriet (Sirotti)

Voor de Amerikaanse teams is de Ronde van Californië één van de belangrijkste wedstrijden van het jaar. Bij BMC Racing wordt dan ook het toptalent van Tejay Van Garderen naar voren geschoven. De 24-jarige renner is goed tegen de klok en ook nog eens sterk bergop, de ideale mix om deze ronde op zijn naam te schrijven. Van Garderen heeft binnen zijn ploeg ook nog Marco Pinotti, de Italiaan die een erg goede tijdrijder is en een degelijke klimmer.

Dabid Zabriskie is altijd goed in Calfiornië (Sirotti)

Garmin-Sharp heeft een iets minder sterke favoriet, maar David Zabriskie is hier altijd goed. Radioshack-Leopard, toch ook een beetje Amerikaans, heeft in de breedte een sterke ploeg met hierin Haimar Zubeldia als ervaren kracht. Ook Andy Schleck staat aan de start, maar de Luxemburger lijkt nog niet zo ver om mee te kunnen spelen voor de eindzege. Verder is Schlecks jongere landgenoot Bob Jungels een renner om naar uit te kijken. De twintigjarige coureur is een groot talent en wacht dit jaar op zijn grote doorbraak.

Saxo-Tinkoff heeft met Michael Rogers een oud-winnaar en favoriet aan de start. De formatie van Bjarne Riis gokt dus opnieuw op een zege en heeft ook Oliver Zaugg, de winnaar van de Ronde van Lombardije 2011, en Amerikaans kampioen Timothy Duggan aan vertrek. Bij Orica-GreenEDGE gokt men waarschijnlijk op Cameron Meyer, de nummer elf van vorig jaar. Omega Pharma-Quick Step heeft met Peter Velits een man voor het klassement. Verder heeft het met Sylvain Chavanel en Tony Martin twee grote mijnheren op de deelnemerslijst staan. Het is echter de vraag of het tweetal het in de bergen kan houden tegen de rest van de favorieten.

Heeft Thomas de Gendt zijn benen van vorig jaar al terug gevonden? (Sirotti)

Een ploeg die met een sterke ploeg in de breedte aan het vertrek komt is Vacansoleil-DCM. De ploeg moet dit jaar de Nederlandse eer verdedigen in de afwezigheid van Blanco en Argos-Shimano. Voor het klassement zal er gekeken worden naar Thomas De Gendt, die in voorbereiding is op de Tour de France. De Belg heeft wel last van wat kleine blessures. Ook Lieuwe Westra kan goed uit de voeten in korte rittenkoersen. Kan hij het ook aan de andere kant van de oceaan? En dan heeft de ploeg nog de Pool Tomasz Marczynski, vorig jaar dertiende in de Vuelta a España.

En dan zijn er dus ook nog de kleinere, voornamelijk Amerikaanse ploegen die altijd wel voor veel aanvallend werk zorgen. 5-hour Energy rijdt met Francisco Mancebo, die ooit hoog eindigde in de Ronde van Frankrijk. United Healtcare heeft de Ier Philip Deignan, vorige week nog winnaar van de Tour of Gila. Ook de Antiliaan Marc de Maar is er bij bij de verzekeringsploeg. Ook staat de jonge Bontrager-ploeg aan de start, waar vooral gelet moet worden op de Amerikaan Lawson Craddock en de Belg Jasper Stuyven.

Peter Sagan heerste vorig jaar in de Tour of Calfiornia (Marcel Koch)

Er staan buiten de klassementsrenners toch een aantal echte wereldtoppers aan de start. BMC heeft met Philippe Gilbert de huidige wereldkampioen en ook een ex-kampioen met Thor Hushovd. Peter Sagan was vorig jaar heerser in de etappes en is er ook nu weer bij. Hoe vaak gaat hij dit jaar winnen? Voor de vlakkere etappes staan er (heuvel-)sprinters aan de start, zoals Tyler Farrar, Kris Boeckmans, Boy van Poppel, Michael Matthews, Juan José Haedo en Gianni Meersman.

Update 11/5: Peter Velits en Tony Martin zijn van de deelnemerslijst afgehaald

Deelnemerslijst (CyclingFever)

Favorieten volgens WielerFlits
**** Tejay Van Garderen
*** Michael Rogers, Peter Velits
** David Zabriskie, Lieuwe Westra, Sylvain Chavanel
* Thomas De Gendt, Marco Pinotti, Haimar Zubeldia, Philip Deignan