Met de Volta Ciclista a Catalunya staat alweer de vierde rittenkoers in de WorldTour op de kalender. De renners kunnen zich verheugen op een Crema Catalana, een bekend toetje en delicatesse uit Catalonië. Waar het publiek verlekkerd naar mag kijken, bundelt WielerFlits in deze voorbeschouwing.

Historie
De Ronde van Catalonië kent een erg rijke geschiedenis. De wedstrijd is na de Tour de France, de Ronde van België en de Giro d’Italia namelijk de oudste rittenkoers ter wereld, ouder nog dan bijvoorbeeld de Vuelta a España. Deze ronde heeft in haar historie verschillende plekken op de wielerkalender gekend. Zo werd er eerst gekoerst in januari en later in september, waarna de koers naar juni (bij UCI-hervormingen in 1995) ging en weer later naar mei (omdat het de Ronde van Zwitserland in de weg zat) verschoven is. Pas in 2010 ging de Ronde van Catalonië deel uit maken van de WorldTour, waarna de etappewedstrijd omwille van de Giro verhuisde van mei naar maart.

Zoals met meerdere koersen, is ook de Volta Ciclista a Catalunya opgericht door een krant. De Spaanse journalist Miguel Arteman, schrijver bij El Mundo Deportivo, sloeg samen met Narcisse Masferrer (toenmalige voorzitter Spaanse wielerbond) en Jaume Grau (oprichter en eigenaar El Mundo Deportivo) de handen ineen. De eerste editie – van 6 tot en met 8 januari – was in 1911 een feit, toen Arteman drie etappes uittekende tussen Barcelona, Tarragona en Lleida. Er startten 34 renners voor de totale afstand van 363 kilometer. Twaalf haakten er onderweg af. Local guy Seabastià Masdeu schreef zijn naam als eerste op het palmares met eindwinnaars, met een gemiddelde van 23 kilometer per uur.

Na een onderbreking vanwege de Eerste Wereldoorlog, groeide de koers vanaf 1923 uit naar een week. De wedstrijd groeide snel in prestige en werd een belangrijke afspraak op de internationale kalender. De Catalaanse wielerheld Mariano Cañardo heerste in die periode over de rittenkoers op zijn geboortegrond. Hij won in de jaren twintig en dertig maar liefst zeven keer, nog altijd een record. Na de Spaanse Burgeroorlog werd de koers vanaf 1939 onafgebroken georganiseerd. Nadien waren wielergrootheden als Miguel Poblet, Jacques Anquetil, Eddy Merckx, Luis Ocaña, Felice Gimondi, Freddy Maertens, Francesco Moser, Sean Kelly, Miguel Indurain, Laurent Jalabert, Alex Zülle en Fernando Escartin allemaal aan het feest. Spanje leverde in totaal 59 keer de eindlaureaat af, gevolgd door Frankrijk (elf) en Italië (negen). Arie den Hartog prijkt als enige landgenoot op de erelijst. Hij won in 1966.

Vorig jaar ging Richie Porte met de eindzege aan de haal. De Australiër was toen nog in dienst van Sky en legde de basis voor zijn overwinning in de bergrit naar La Molina, waar hij op twee seconden eindigde van etappewinnaar Tejay van Garderen. Een dag later reed Porte in de heuveletappe naar Valls de Belg Bart De Clercq uit de leiderstrui, waarna de Sky-renner het groen-wit gestreepte kleinood niet meer uit handen gaf. Alejandro Valverde werd uiteindelijk tweede op slechts vier seconden, nadat hij drie van de zeven etappes had gewonnen. Wilco Kelderman eindigde op een minuut en negen seconden als negende in de eindstand, maar schreef wel het jongerenklassement op zijn naam.

Laatste tien winnaars Volta Ciclista a Catalunya
2006: David Cañada
2007: Vladimir Karpets
2008: Gustavo César Veloso
2009: Alejandro Valverde
2010: Joaquim Rodriguez
2011: Alberto Contador
2012: Michael Albasini
2013: Daniel Martin
2014: Joaquim Rodriguez
2015: Richie Porte

Parcours
Het routeschema van de Volta Ciclista a Catalunya is zoals gebruikelijk vrijwel nergens vlak. Sprinters laten deze koers daarom altijd massaal links liggen. Catalonië ligt in het uiterste noord-oosten van Spanje, waardoor het grenst aan de Pyreneeën. Ook het Catalaans kustgebergte is een behoorlijk aantal heuvels rijk, waardoor klimmers hier altijd graag neerstrijken.

21 maart, eerste etappe: Callela – Callela (175,8 km)
De eerste etappe in lijn gaat voor het vijfde jaar op rij van en naar Callela, een stad vlakbij de bekende badplaats Lloret de Mar. In deze rit kan het meerdere kanten op. Michael Albasini (2012) en Maciej Paterski (vorig jaar) bewezen dat vluchters een goede kans maken om het te halen, maar Gianni Meersman (2013) en Luka Mezgec (2014) lieten zien dat het hier ook ‘gewoon’ een massasprint kan zijn. Er liggen dit jaar vijf beklimmingen te wachten, waarvan twee van de tweede categorie en één van de eerste. De Alt de Collsacreu (derde categorie) is op twintig kilometer van de finish de laatste.

Alt de Les Guilleries: tweede categorie (4 km lang) – gemiddeld stijgingspercentage 4,5%, maximaal 6%
Alt de Viladrau: derde categorie (2,7 km lang) – gemiddeld stijgingspercentage 5,5%, maximaal 7%
Coll Formic: eerste categorie (9,3 km lang) – gemiddeld stijgingspercentage 5%, maximaal 9%
Alt del Montseny: tweede categorie (2,7 km lang) – gemiddeld stijgingspercentage 6,8%, maximaal 9%
Alt de Collsacreu: derde categorie (3,3 km lang) – gemiddeld stijgingspercentage 4,7%, maximaal 6%

22 maart, tweede etappe: Mataró – Olot (178,7 km)
Rit twee gaat van start in het naburige Mataró, dat net als Callela onderdeel is van de Costa Brave en ook aan de Middellandse Zee-kust ligt. In deze ‘Spaansvlakke’ etappe liggen twee beklimmingen. De Alt de Els Angels van eerste categorie is de laatste, op ongeveer zestig kilometer voor de meet. De laatste 25 kilometer lopen echter constant omhoog, waardoor klimmers met snelle benen of sprinters met klimmerskuiten hier een kans hebben op ritwinst.

Alt de Can Bordoi: derde categorie (2,4 km lang) – gemiddeld stijgingspercentage 6 %, maximaal 7%
Alt de Els Angels: eerste categorie (10 km lang) – gemiddeld stijgingspercentage 3,8%, maximaal 9%

23 maart, derde etappe: Girona – La Molina (172,1 km)
De eerste echte afspraak voor de klassementsmannen staat op de woensdag gepland. Dan volgt de bergrit naar La Molina, die in de finale twee keer beklommen moet worden. Girona is vandaag de startplaats, een bekende uitvalsbasis voor veel renners om te gaan trainen. Robert Gesink is er zelfs naartoe verhuisd. Met de Alt de Coubet (1031 km boven zeeniveau), Alt de Toses (1725 meter boven zeeniveau) en twee keer La Molina (1650 meter boven zeeniveau) zijn alle vier de beklimmingen deze dag van de eerste categorie, waarvan de laatste drie in de laatste vijftig kilometer van de etappe. De verschillen in deze rit zullen waarschijnlijk groot zijn, want verstoppertje spelen gaat hier niet.

Alt de Toses: eerste categorie (6,3 km lang) – gemiddeld stijgingspercentage 7%, maximaal 10%
La Molina: eerste categorie (10,1 km lang) – gemiddeld stijgingspercentage 4,5%, maximaal 8%

24 maart, vierde etappe: Bagà – Port Ainé (172,2 km)
Tijd om te herstellen van de rit naar La Molina, hebben de renners niet. De dag erna staat namelijk de koninginnenrit op het programma, waar er vanuit de start direct een klim van de derde categorie ligt te wachten. De finale van de etappe begint net na halfweg koers, wanneer het peloton begint aan de beklimming van de Port de Cantó. De berg van hors categorie gaat naar een hoogte van 1720 meter boven zeeniveau. In de twintig kilometer lange afdaling is er tijd genoeg om te recupereren, waarna de Alt de Enviny opdoemt. De eerste categorie-klim is beduidend makkelijker dan de beklimming ervoor, maar toch zullen de renners hun benen voelen.

Na een afdaling gaat de slotklim naar Port Ainé (opnieuw hors categorie), met 1975 meter boven zeeniveau het dak van deze rittenkoers. Wie hier na afloop de leiderstrui omgehangen krijgt, bedingt een serieuze optie voor de eindwinst. Daniel Martin deed dat bijvoorbeeld in 2013, toen hij Rodriguez en Nairo Quintana op 36 seconden reed. Gesink werd toen vijfde op 51 seconden. De vraag is echter of de rit wel doorgaat. Woensdag lag er op de berg bij een skioord op 1650 meter hoogte nog 75 centimeter sneeuw. Gezien de onlangs afgelaste ritten in Parijs-Nice en Tirreno-Adriatico, moeten de klassementsrenners deze rit misschien wel uit hun hoofd zetten.

Túnel del Cadí: derde categorie (5,4 km lang) – gemiddeld stijgingspercentage 6%, maximaal 10%
Port de Cantó: hors categorie (24,3 km lang) – gemiddeld stijgingspercentage 4,5%, maximaal 12%
Alt de Enviny: eerste categorie (8 km lang) – gemiddeld stijgingspercentage 6,8%, maximaal 12%
Port Ainé: hors categorie (18,5 km lang) – gemiddeld stijgingspercentage 6,8%, maximaal 12%

25 maart, vijfde etappe: Rialp – Valls (187,2 km lang) 
De dag na de koninginnenrit kan het peloton op adem komen, wanneer de rit trekt naar Valls. Dat plaatsje staat bekend om haar Calçotada, een gerecht met een unieke soort groene uien die men alleen in Catalonië verbouwt. Juist in deze periode van het jaar is Valls een trekpleister omwille van de gegrilde calçots met romesco-saus. Onderweg naar de finishplek liggen weliswaar twee beklimmingen van de tweede categorie, maar die jagen de renners niet zo de hoogte in als een dag eerder. Deze etappe leent zich dan ook voor vluchters, met twee mogelijke scenario’s. Aanvallers uit het eerste uur zouden, met de juiste samenstelling en een vrijbrief van het peloton, kunnen overleven. De Alt de Lilla op zeven kilometer van de aankomst is echter ook perfect voor puncheurs. Valverde gebruikte de beklimming vorig jaar om de concurrentie overboord te gooien. Dat lukte ondanks meerdere pogingen niet, maar in de afdaling wist hij toch een gaatje te slaan en de rit alsnog te winnen.

Port d’Àger: tweede categorie (9,6 km) – gemiddeld stijgingspercentage 5%, maximaal 8%
Alt de Lilla: tweede categorie (4,1 km) – gemiddeld stijgingspercentage 4,8%, maximaal 7%

26 maart, zesde etappe: St. Joan Despí – Vilanova I La Geltrú (197,2 km)
Hoewel de meeste sprinters deze Spaanse WorldTour-koers links laten liggen, is de kans op een massasprint in de voorlaatste rit het grootst. De Alt de les Ventoses is dan wel van tweede categorie, maar in de kleine tachtig kilometers die volgen liggen geen bergpunten meer. De laatste pak ‘em beet dertig kilometer zijn nagenoeg vlak, waardoor de renners naar verwachting om de winst gaan sprinten in de straten van finishplaats Vilanova I La Geltrú.

Alt de la Maladono: derde categorie (5,2 km lang) – gemiddeld stijgingspercentage 3%, maximaal 7%
Alt de les Ventoses: tweede categorie (7,5 km lang) – gemiddeld stijgingspercentage 6,7%, maximaal 9%

27 maart, zevende etappe: Barcelona – Barcelona (136,4 km)
Traditiegetrouw is de slotrit in de Volta Ciclista a Catalunya er eentje van en naar de Catalaanse hoofdstad Barcelona. Daarbij is de Montjuïc de inmiddels bekende scherprechter in de finale, die het peloton acht keer moet trotseren. In deze relatief korte etappe ligt de aankomst echter niet op het kleine (doch steile) heuveltje, maar na de afdaling van de achtste beklimming. De laatste drie seizoenen ging de ritzege in de slotrit hier naar Thomas De Gendt, Lieuwe Westra en Valverde.

Alt de l’Ullastrell: tweede categorie (7 km lang) – gemiddeld stijgingspercentage 3,5%, maximaal 8%
Alt de Corbera: derde categorie (3,9 km lang) – gemiddeld stijgingspercentage 4,7%, maximaal 8%
Alt de Montjuïc: derde categorie (2 km lang) – gemiddeld stijgingspercentage 5,7%, maximaal 8%

Favorieten
Net als in Milaan-San Remo, waarbij vrijwel alle grote kanshebbers aan de start staan, kent ook de Ronde van Catalonië een prachtig deelnemersveld. Bijna alle grote klassementsrenners staan aan de start, met uitzondering van Vincenzo Nibali, Alejandro Valverde, Thibaut Pinot, Rui Costa en Bauke Mollema.

**** Chris Froome

De topfavoriet voor de komende Volta Ciclista a Catalunya is ongetwijfeld Chris Froome. De laatste winnaar van de Tour de France bleek over 2015 gezien de beste klassementsrenner te zijn en zette dat dit jaar voort in de Herald Sun Tour, waar de 30-jarige Brit het eindklassement voor zich opeiste. Sindsdien kwam de renner van Sky niet in actie, maar krijgt van zijn ploeg hier wel het kopmanschap. Deze sterk bezette rittenkoers is daarom een mooie graadmeter voor Froome om te zien waar hij staat in zijn opbouw naar de Tour de France. Met mannen als Nicolas Roche, Mikel Nieve, Vasil Kiryienka en Ian Boswell volledig in dienst, kan Froome teren op een sterke equipe.

*** Nairo Quintana & Alberto Contador

Bij afwezigheid van Valverde neemt Nairo Quintana de honeurs waar als kopman bij Movistar, al is het de vraag of de Spaanse ploeg daar wel echt zwakker op wordt. De 26-jarige Colombiaan heeft zijn strepen de voorbije jaren meer dan verdiend. Twee jaar geleden reed hij deze etappekoers ook al eens en werd destijds vijfde in het eindklassement. Dit jaar kwam de pocketklimmer alleen in actie tijdens de Tour de San Luis (derde) en het Colombiaans kampioenschap op de weg (vierde). Met de Ronde van Catalonië beëindigt Quintana zijn jaarlijkse trainingsarbeid in zijn thuisland, om vanaf nu in Europa te verblijven. Met Winner Anacona, Rubén Fernández, José Herrada, Marc Soler en diens broertje Dayer, beschikt ook Quintana over een sterk team.

Alberto Contador is misschien wel bezig aan zijn laatste seizoen als professioneel wielrenner. De 33-jarige Spanjaard won deze koers al eens in 2011, al werd die zege later gestript naar aanleiding van Contadors clenbuterol-zaak. El Pistolero was in de voorbije Parijs-Nice in elk geval dé smaakmaker van de koers. Op de beklimming naar La Madone d’Utelle leek hij de beste klimmer. In Rafał Majka had de Spanjaard er een hele sterke luitenant, maar de Pool is er in Catalonië niet bij. Tinkoff heeft echter zeven man naast Contador opgesteld die volledig in zijn dienst zullen rijden. Gezien zijn sterke optreden in de Koers naar de Zon en een paar weken eerder in de Volta ao Algarve (waar hij een rit won), gaat Contador er in de bergen zeker bij zijn.

** Geraint Thomas, Richie Porte &  Fabio Aru

Zoals bekend beschikt miljoenenploeg Sky over een uiterst sterke selectie. Terwijl er over Froome’s conditie nog veel onduidelijk is, staat er achter de vorm van Geraint Thomas een groot uitroepteken. De 29-jarige Welshman lijkt deze winter opnieuw een stap te hebben gezet in het rondewerk. Waar hij in de voorbije Tour als meesterknecht van Froome pas in de laatste bergetappe brak en zijn vierde plek in het klassement verloor, wist hij in 2016 al de eindzeges voor zich op te eisen in de Volta ao Algarve en Parijs-Nice. De kans is daarom groot dat er op het Sky-schip de komende week twee kapiteins de scepter zwaaien.

Thomas neemt bij Sky zodoende de rol over van Richie Porte, die de laatste twee jaren de tweede troef was naast Froome. De Australiër wilde echter nog meer voor eigen kans rijden en besloot te verkassen naar BMC. De 31-jarige klassementsrenner trapte zijn campagne bij het Amerikaanse team goed af met winst op Willunga Hill in de Tour Down Under. Daar werd hij bovendien tweede in het eindklassement. In de Tour of Oman sloeg hij vervolgens een modderfiguur, door op klimmetje van nog geen anderhalve kilometer al heel snel te lossen. In de voorbije Parijs-Nice bleek echter dat hij weer in orde was, getuige Porte’s derde plek in het eindklassement. Met luxeknechten als Rohan Dennis en Samuel Sánchez, verdedigt Porte in Catalonië zijn titel.

Fabio Aru verdringt Nibali steeds meer als kopman binnen de Astana-ploeg van Aleksandr Vinokourov. De 25-jarige Italiaan moet het voor de Kazakken dit jaar gaan doen in de Tour de France en kan in Catalonië voor een eerste keer zien hoe hij ervoor staat tussen vrijwel alle toppers. Aru rijdt deze koers voor de vierde keer in zijn carrière. Vorig jaar eindigde hij als zesde. De winnaar van de jongste Vuelta a España krijgt net als Contador een volledige ploeg in steun mee. Vooral Tanel Kangert, Miguel Ángel López en man in vorm Diego Rosa zullen hem in het hooggebergte flankeren. De Ronde van Catalonië is Aru’s derde wedstrijd, na de rondes van Algarve (negende) en Valencia (zesde).

* Tejay van Garderen, Romain Bardet, Ilnur Zakarin & Robert Gesink

Tijdens de voorgaande editie van deze koers kende Tejay van Garderen vooral pech. Hij kwam in de derde rit naar Girona op meer dan een kwartier binnen, maar won daags nadien wel de koninginnenrit. Door het verlies in de derde etappe kwam hij echter nooit meer in aanmerking voor de eindzege. Twee jaar geleden – toen hij eveneens de koninginnenrit wist te winnen – werd de Amerikaan met Nederlandse grootouders wel al eens derde. Van Garderen is in goede doen getuige zijn tijdritwinst in de Ruta del Sol, waar hij op de slotdag de leiderstrui verloor aan een ontketende Valverde. In Tirreno-Adriatico kreeg de 27-jarige BMC-renner echter niet de kans om zijn vorm (qua resultaat) door te trekken, vanwege de geannuleerde bergetappe naar Monte San Vicino. Wel won de Amerikaanse ploeg daar de ploegentijdrit, waar Van Garderen een van de grote motoren was.

Ook Romain Bardet is goed aan het seizoen begonnen. De 25-jarige Fransman werd achter Nibali tweede in de Tour of Oman en wist ook in twee Franse eendagskoersen bij de eerste acht te finishen. In Parijs-Nice was de bezettingsgraad iets dikker en moest Bardet genoegen nemen met de negende plek in het eindklassement, op precies één minuut van eindwinnaar Thomas. Bardet werd in Catalonië tijdens de editie van 2013 bovendien al eens vierde. Zijn voordeel, net als dat van zijn ploeggenoot Domenico Pozzovivo, is dat er in deze rittenkoers geen tijdrit is opgenomen. De twee kopmannen zijn bij AG2R La Mondiale vooral op zichzelf aangewezen, omdat de overige renners in de selectie geen hoogvliegers zijn wat betreft het klimwerk.

De nieuwe rijzende ster in Rusland luistert naar de naam Ilnur Zakarin. De 26-jarige renner van Katusha won vorig jaar geheel verrassend de Ronde van Romandië, maar kon de verwachtingen daarna nog niet echt waarmaken. In 2016 is hij echter voortvarend gestart, met een derde plek in de Vuelta a Murcia en een zevende plek in de Volta ao Algarve. In Parijs-Nice liet hij bovendien zien met de beste klimmers van het moment mee te kunnen, door in de bergrit naar het eerder genoemde La Madone l’Utelle kleppers als Thomas, Contador, Porte, Sergio Henao en Simon Yates te kloppen. Met Rein Taaramäe en Tour de l’Avenir-revelatie Matvey Mamykin als ploeggenoten, kan de Katusha-renner rekenen op genoeg back-up. Kan Zakarin treden in de voetsporen van zijn landgenoot Karpets, de enige Russische eindwinnaar in Barcelona?

Voor Robert Gesink is de Volta Ciclista a Catalunya tegenwoordig een ’thuiswedstrijd’. De Condor van Varsseveld huist inmiddels in het Spaanse Girona, waar de tweede etappe doorheen trekt en de derde rit van start gaat. Deze koers gaat dan ook over een aantal van zijn trainingswegen, waardoor het routeschema waarschijnlijk weinig verrassingen voor onze landgenoot heeft. Bovendien heeft hij van deze koers zijn eerste seizoensdoel gemaakt en krijgt de kopman van LottoNL-Jumbo de sterkst mogelijke ploeg met zich mee. In het verleden betwiste Gesink twee keer eerder deze Catalaanse rittenkoers en werd toen negentiende (2013) en zesde (2014). Dit jaar liet hij zich zien in de bergetappe naar de Alto de Malhão in de Algarve en ging hij lang mee over de grindpaden in Strade Bianche. Met Wilco Kelderman, Steven Kruijswijk en Primož Roglič heeft de Nederlandse formatie meer ijzers in het vuur voor het klassement, maar ploegleider Frans Maassen hoopt ook op een ritzege.

Outsiders

Naast de eerder genoemde tien favorieten, zijn er nog tal van andere renners die in een goede week kunnen meedingen voor de knikkers. Menigeen heeft bovendien al eens top-10 in een grote ronde gereden. Wat te denken van Joaquim Rodriguez (Katusha) bijvoorbeeld, die hier al twee keer de eindzege pakte. Purito stelde in Tirreno-Adriatico echter zwaar teleur. En wat kan Wout Poels met twee kleppers als Froome en Thomas voor zich in de pikorde bij Sky? Bij Etixx-Quick-Step hebben ze met Daniel Martin eveneens een oud-winnaar in de gelederen, die samen met Gianluca Brambilla en groot klimtalent Laurens De Plus het mooie weer moeten maken.

Naast de Belgische formatie komt ook Cannondale met een deftige ploeg naar Catalonië. Kopman Rigoberto Urán heeft met Andrew Talansky, Davide Formolo, Joe Dombrowski en Tour Down Under-ontdekking Michael Woods een aantal sterke ploeggenoten. Bij Giant-Alpecin is het afwachten hoe Tom Dumoulin reageert op zijn griep en is het de vraag of we al iets mogen verwachten van Warren Barguil, die zijn seizoensdebuut maakt na zijn aanrijding op de training eind januari. Laurens ten Dam kon in Parijs-Nice nog geen potten breken. Verder hebben ook Orica-GreenEDGE (Johan Esteban Chaves, Jack Haig), Lotto Soudal (Bart De Clercq, Rafael Valls) en Dimension Data (Igor Antón, Merhawi Kudus) sterke duo’s in hun selecties. Lone wolves als Ryder Hesjedal (Trek-Segafredo), Mathias Frank (IAM Cycling), David Arroyo (Caja Rural-RGA Seguros), Daniel Navarro (Codidis, Solutions Crédits), Victor De la Parte (CCC Sprandi Polkowice) en Louis Meintjes (Lampre-Merida) kunnen gebruikmaken van al die blokken.

Sprinters

Spurtbommen als Marcel Kittel, Mark Cavendish en André Greipel laten deze koers links liggen, waardoor er in sommige ritten kansen liggen voor de tweede- en derde garnituur sprinters. Nacer Bouhanni (Cofidis, Solutions Crédits) geeft acte de présence en zal voornamelijk concurrentie krijgen van Ben Swift (Sky), Tosh Van der Sande (Lotto Soudal), Davide Cimolai (Lampre-Merida), Kévin Réza (FDJ), Jonas Van Genechten (IAM), Nikias Arndt (Giant-Alpecin) en Alexey Tsatevich (Katusha). Omdat er op misschien één rit na geen zuivere massasprint gaat plaatsvinden, moeten ook heuvelspecialisten met een sterk eindschot in de gaten worden gehouden. Philippe Gilbert (BMC), Simon Gerrans (Orica-GreenEDGE), Gianni Meersman, Petr Vakoč (beiden Etixx-Quick-Step), Enrico Gasparotto (Wanty-Groupe Gobert), Carlos Barbero (Caja Rural-RGA Seguros), Kiel Reijnen (Trek-Segafredo) en Mekseb Debesay (Dimension Data) verdienen daarom ook een eervolle vermelding.

Nederlanders

In totaal staan er in Catalonië negentien Nederlanders aan de start. Naast de eerder genoemde landgenoten zijn dat Koen Bouwman, Bert-Jan Lindeman, Martijn Keizer (allen LottoNL-Jumbo), Stef Clement (IAM Cycling), Marco Minnaard (Wanty-Groupe Gobert) en het achttal van Roompot-Oranje Peloton (dat meedoet dankzij een wildcard) Huub Duijn, Reinier Honig, Johnny Hoogerland, Maurits Lammertink, Antwan Tolhoek, Nick van der Lijke, Etiënne van Empel en Pieter Weening. Laatstgenoemde zal kopman zijn bij de oranje-brigade, al is het ook interessant om te zien wat klimtalent Tolhoek in dit veld kan. Lammertink zou zich op zijn beurt kunnen smijten in een van de sprints in de heuveletappes, maar komt net terug van een blessure. Even afwachten dus.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Chris Froome
*** Nairo Quintana, Alberto Contador
** Geraint Thomas, Richie Porte, Fabio Aru
* Tejay van Garderen, Romain Bardet, Ilnur Zakarin, Robert Gesink

Website organisatie
Deelnemerslijst
Technische gids, Spaans (met profielen etappes)

TV & Weer
De etappekoers is in zijn geheel te zien op Eurosport 1. De sportzender begint iedere dag om 15.30 met de live-uitzending, met uitzondering van de slotrit. Dan begint de zender een kwartiertje eerder. Sporza en de NOS schenken geen aandacht aan de Ronde van Catalonië. Bij WielerFlits kun je zoals gebruikelijk iedere dag terecht voor een Volg Hier.

Het weer in Catalonië is de komende week goed. ’s Middags schommelt de temperatuur de gehele week van minimaal zestien graden Celsius tot achttien graden. Het waait volgens Weeronline het merendeel van de week vanuit het noorden, al trekt de windkracht niet verder aan dan vier Beaufort. Maandag en dinsdag valt er misschien een klein beetje neerslag, waardoor het weercijfer op die dagen een zes en een zeven is. De overige dagen overheerst de zon en krijgt het weer enkel nog één negen en vier achten als cijfer.

De organisatie kan overigens wel vast aan de slag gaan met een plan-B voor de etappe naar Port Ainé. Volgens Weerplaza valt er tot en met donderdag nog zo’n 22 centimeter sneeuw. Bovendien vriest het de nachten daarvoor stevig, uitlopend van -5 naar -8 graden Celsius. Op donderdag – wanneer de koninginnenrit plaatsvindt – is het overdag dan wel vier graden boven het vriespunt, maar voorspellen de meteorologen een gevoelstemperatuur van -11 graden. Mogelijk moet het extreme weather protocol dan weer uit de kast gehaald worden. De etappe naar La Molina is minder in gevaar, omdat het kwik daar dagelijks stijgt tot tien graden boven nul en het ’s nachts tot maximaal -2 graden slechts lichtjes vriest.

[poll id=”198″]