Komende week staat de altijd zware Ronde van het Baskenland (2.UWT) op de kalender. De ronde start maandag met een individuele tijdrit en eindigt zaterdag met de koninginnenrit. Primož Roglič gaat op voor zijn derde eindoverwinning. Weet de kopman van Jumbo-Visma zijn favorietenstatus weer waar te maken? WielerFlits blikt vooruit op het parcours en de favorieten!

Historie

Baskenland wordt ook wel het kloppend hart van de wielersport in Spanje genoemd. De bekende fietsmerken BH en Orbea komen hiervandaan, met de Ronde van het Baskenland en de Clásica San Sebastián is de regio gastheer van twee van de allergrootste wielerkoersen, het bergachtige landschap biedt wielrenners tal van uitdagende routes, en dan zijn er nog die vele duizenden fans die in het oranje gekleed en breeduit zwaaiend met de rood-wit-groene ikurrina hun idolen over de steilste beklimmingen heen helpen. En dan is er nog de typische txapela, de zwarte baret voor de renners die de loodzware Baskische wegen als besten trotseren.

Contador evenaarde in 2016 het record van vier eindoverwinningen – foto: Cor Vos

De geschiedenis van de Ronde van het Baskenland – officieel Itzulia Basque Country – gaat terug tot 1924. De eerste editie werd gewonnen door Francis Pélissier, drievoudig Frans kampioen en winnaar van Parijs-Tours, Bordeaux-Parijs en twee etappes in de Tour de France. Tot en met 1935 werd de koers acht keer gehouden, maar daarna brak de Spaanse Burgeroorlog uit en zou het tot 1969 duren voordat de Ronde van het Baskenland terugkeerde op de internationale kalender. Met vijfvoudig Tour de France-winnaar Jacques Anquetil kon een fraaie naam op het palmares worden bijgeschreven. Voor de Franse renner was het zijn laatste grote zege in zijn carrière.

Sinds de terugkeer in 1969 is de Ronde van het Baskenland vrijwel elk jaar gehouden. Twee jaar na Anquetil schreef ook Luis Ocaña de ronde op zijn naam. De winnaar van twee Grote Rondes was ook in 1973 de beste. In de jaren ’70 komt ook de naam van José Antonio González geregeld voorbij op het palmares. Liefst vier keer sloot de Spaans kampioen van 1970 de ronde als winnaar af en daarmee was hij jarenlang recordhouder. Verder komen we in de jaren ’70 en ’80 ook namen als Miguel María Lasa, winnaar van twee Touretappes, Gianbattista Baronchelli, tweemaal winnaar van de Ronde van Lombardije, Giovanni Battaglin, Julián Gorospe en Pello Ruiz Cabestany tegen.

Sean Kelly, winnaar van de Vuelta a España van 1988 en tal van etappes, klassiekers en kortere etappekoersen, schreef in die periode de Ronde van het Baskenland drie keer op zijn naam. Ook treffen we de naam van Erik Breukink aan, die voor de eerste – en voorlopig enige – Nederlandse zege zorgde in 1988. Verder staan ook bekende namen als Stephen Roche, Claudio Chiappucci, Tony Rominger, Alex Zülle, Francesco Casagrande, Laurent Jalabert, Andreas Klöden, Raimondas Rumšas, Iban Mayo, Denis Menchov, Danilo Di Luca, Juan José Cobo en Chris Horner tussen de winnaars. Alberto Contador evenaarde in 2016 het record van vier eindoverwinningen.

Met Ion Izagirre had de ronde in 2019 een Baskische eindwinnaar – foto: Cor Vos

Laatste tien winnaars Ronde van het Baskenland
2021: Primož Roglič
2019: Ion Izagirre
2018: Primož Roglič
2017: Alejandro Valverde
2016: Alberto Contador
2015: Joaquim Rodríguez
2014: Alberto Contador
2013: Nairo Quintana
2012: Samuel Sánchez
2011: Andreas Klöden

Vorig jaar

Nadat de Ronde van het Baskenland in 2020 vanwege de coronapandemie werd afgelast, kon de wedstrijd afgelopen jaar weer gewoon plaatsvinden. De favorieten voor de eindoverwinning waren Primož Roglič, die enkele weken eerder de eindzege in Parijs-Nice door de vingers zag glijden, en Tadej Pogačar, winnaar van de UAE Tour en Tirreno-Adriatico. Pogačar kon op een sterke ploeg rekenen met Brandon McNulty, Diego Ulissi, Marc Hirschi en Rafał Majka. Roglič had onder meer Jonas Vingegaard aan zijn zijde. De organisatie had echter meer ‘schoon volk’ aan het vertrek met Richard Carapaz, Jakob Fuglsang, Mikel Landa, Adam Yates en Alejandro Valverde.

‘Pog’ en ‘Rog’ zorgden voor een boeiende strijd om de klim naar Ermualde – foto: Cor Vos

Voor Roglič kon de ronde niet beter beginnen. De Sloveen won de selectieve openingstijdrit door Bilbao en mocht het eerste geel aantrekken. Vingegaard en Tobias Foss maakten de feestvreugde bij Jumbo-Visma compleet door derde en vierde te worden. Tussen de geel-zwarte mannen reed McNulty naar de tweede plek. Pogačar was pas vijfde en keek na dag één tegen een achterstand van 28 seconden aan. De tweede etappe was een prooi voor Alex Aranburu. De Spanjaard reed in de afdaling van de laatste klim weg uit een elitegroep en kwam na een solo van tien kilometer als winnaar over de finish in Sestao.

Op de derde dag lag de finish op de zeer steile klim naar Ermualde, waar de koers uitdraaide op een titanenstrijd tussen gele trui Roglič en Pogačar. Op deze muur waar de stijgingspercentages opliepen tot 20% versnelden beide Slovenen om en om, maar geen van beiden wilde buigen. Op 500 meter van de meet zette Roglič aan en Pogačar ging weer mee. Het kopstuk uit de ploeg van UAE Emirates nam dan de kop en wist die vast te houden in de laatste dalende meters naar de streep. Een dag later won Ion Izagirre in Hondarribia de sprint van een kleine groep. McNulty zat mee in de vlucht en nam het geel over van Roglič.

Feestvreugde in de ‘Wolfpack’ na het 1-2’tje van Honoré en Černý – foto: Cor Vos

Op de vijfde dag boekte Deceuninck-Quick-Step een fraai 1-2’tje. Mikkel Frølich Honoré en Josef Černý bleven over uit de vroege vlucht, waarna Honoré de etappe naar Ondarroa mocht winnen. Met McNulty in de gele trui begon het peloton aan de laatste dag. Het duo Roglič en Vingegaard stond tweede en derde en had 23 en 28 seconden achterstand. Pogačar volgde op de vijfde plek op 43 seconden. Roglič en zijn ploeg Jumbo-Visma wisten de rollen echter om te draaien. UAE Emirates had alle moeite om de slotetappe te controleren, terwijl Jumbo-Visma het ploegenspel sterk speelde.

Het Nederlandse WorldTeam stuurde op het zware parcours van 111 kilometer met maar liefst zeven beklimmingen Antwan Tolhoek en Sam Oomen mee in de kopgroep. Op 60 kilometer van de finish sprong Roglič mee met een ontsnapping, waarna hij werd opgewacht door Tolhoek en Oomen en hij kon oversteken naar voren. Pogačar bleef in eerste instantie bij McNulty, maar die bezweek onder de druk en moest eraf. Pogačar liet dan de gele trui achter en ging zelf op jacht naar Roglič. Maar met hulp van eerst ook Hugh Carthy en later alleen David Gaudu wist Roglič vooruit te blijven. Hij gunde Gaudu de zege en schreef zelf het klassement op zijn naam.

Vingegaard bleef al die tijd in het wiel van Pogačar en verzekerde zich van de tweede plaats in het eindklassement.

Eindklassement Ronde van het Baskenland 2021
1. Primož Roglič (Jumbo-Visma) in 19u11m36s
2. Jonas Vingegaard (Jumbo-Visma) op 52s
3. Tadej Pogačar (UAE Emirates) op 1m07s
4.  Adam Yates (INEOS Grenadiers) op 1m26s
5.  David Gaudu (Groupama-FDJ) op 1m27s

Jumbo-Visma en Roglič wisten in de slotetappe de rollen om te draaien – foto: Cor Vos

Parcours

De Ronde van het Baskenland trekt door alle vier de provincies van Spaans Baskenland. De ronde begint in de noordelijke provincie Gizpuzkoa, waar een individuele tijdrit wordt afgewerkt. Daarna gaat de route kloksgewijs alle provincies af: door Navarra en Álava, daarna door Biskaje. De ronde eindigt ook weer in Gipuzkoa, met de koninginnenrit naar Arrate. Uiteindelijk hebben de renners in totaal 882,2 kilometer afgelegd, waarvan zevenenhalf tegen de klok. Wat de bonificatieseconden betreft, aan de tussensprint liggen drie, twee en een seconde klaar voor de eerste drie renners. De top drie aan de finish verdient tien, zes en vier seconden.

Maandag 4 april, etappe 1: Hondarribia – Hondarribia (ITT, 7,5 km)

De ronde begint met een korte, maar lastige individuele tijdrit. Hier kunnen al de eerste verschillen ontstaan in het algemeen klassement. Aan het strand van Hondarribia begint de tijd te lopen, waarna de eerste anderhalve kilometer vlak is. Als de renners bij het kasteel San Telmo aankomen, begint de weg voor de eerste keer omhoog te lopen. Over 500 meter stijgt de weg aan 9%, met uitschieters van 11 tot 12%. Daarna blijft de route langzaamaan oplopen tot de bergsprint van San Telmo (1,5 km aan 3,9%) na 3,1 kilometer.

Daar zijn de eerste bergpunten van de ronde te verdienen. De renner die als snelste omhoog rijdt, wordt na afloop gehuldigd, dus daar staat iets op het spel. Daarna blijft het op en af gaan over twee klimmetjes van respectievelijk 400 meter aan 5,2% en 200 meter aan 9%. Genoeg ruimte dus om de concurrentie alvast op een kleine achterstand te zetten.

Start: 14.31 uur (eerste renner)
Finish: tussen 17.29 en 17.30 uur (laatste renner)

Dinsdag 5 april, etappe 2: Leitza – Viana (207,9 km)

De tweede etappe is de langste van de ronde. De snelle mannen krijgen hier een spaarzame kans om te winnen. Gestart wordt in Leitza, in de vallei van de Leizarán. Van daaruit loopt de route meteen omhoog, eerst naar Uitzi (3,7 km aan 6,9%), daarna naar Madotz. Via de vallei van de Ríp Arakli gaat de route naar de beklimming van Lizarraga (9,5 km aan 5,2%). Daarna wordt het langzaam maar zeker vlakker als de renners aankomen in de valleien van de Ebro.

Na 164 kilometer komen de renners al een keer door Viana, maar finishen doen zij dan nog niet, want eerst maken zij nog een lus over de Aguilar Gaina (12,6 km aan 3,1%). Vanaf de top is het nog bijna dertig kilometer naar de streep. De etappe eindigt op een oplopende aankomst. De laatste 700 meter loopt aan 2,9% omhoog, met een strook van 6%. De lastige finale biedt kansen voor aanvallers om iets te ondernemen, maar het kan ook dat ploegen gaan controleren om het tot een eindsprint te laten komen.

Start: 12.18 uur
Finish: tussen 17.15 en 17.46 uur

Woensdag 6 april, etappe 3: Laudio – Amurrio (181,7 km)

Op de derde dag krijgen de renners een serieuze etappe voor de wielen geschoven met een paar kuitenbijters. De etappe kan in twee delen worden verdeeld: het eerste deel over de Altube (4,5 km aan 5,7%) is vrij eenvoudig tot aan Laudio, waar na 91 kilometer het tweede deel begint. Van daaruit gaat het almaar op en af, waaronder over een dubbele passage van de aartsmoeilijke tweetrapsraket Opellora (1,1 km aan 13%, max. 17-18%) en de langere Ozeka (3,6 km aan 7,4%, max. 15-17%).

Na de laatste beklimming van de Ozeka is het nog 24 kilometer naar de aankomst. Op de smalle wegen in de tweede helft van deze rit is de nervositeit in het peloton zonder twijfel hoog en is er de teams van de klassementsrenners veel aangelegen om de kopmannen van voren te houden. De laatste 800 meter van de etappe loopt aan 2,1% omhoog, met een uitschieter naar 6%. Normaal gesproken is deze voor de aanvallers of mondt de rit uit in een sprint met een uitgedund peloton.

Start: 12.57 uur
Finish: tussen 17.17 en 17.44 uur

Donderdag 7 april, etappe 4: Vitoria-Gasteiz – Zamudio (185,6 km)

Ook de vierde etappe is weer een serieuze, waarbij de finale wordt ingeluid met een lastige klim. Het is een rit waarin de aanvallers het kunnen halen tot de finish. De koers vertrekt vanuit het op 500 meter hoogte gelegen Vitoria-Gasteiz en gaat dan via diverse valleien noordwaarts naar de kust. Na zestig kilometer is het eigenlijk nergens meer echt vlak. Eerst rijden de renners de klim van Vivero (4,4 km aan 7,2%, max. 13-14%) via de minder lastige zuidkant omhoog.

Daarna maken de renners een grote lus via het noorden van Bilbao, Sopela en de beklimmingen van Jata (9,1 km aan 3%, max. 11%) en Urruztimendi (1,9 km aan 11%, max. 16-18%) om na 155 kilometer al een eerste keer voorbij te komen aan de finish in Zamudio. Vervolgens maken de renners een kleine lus, waarbij opnieuw de klim naar Vivero (6 km aan 6,3%, max. 18-19%) omhoog wordt gereden, deze keer via de lastigere noordkant. De laatste 700 meter loopt aan 2,1% omhoog, met een maximale hellingsgraad van 6%. Mogelijk zien we een strijd op twee fronten: enerzijds tussen renners die strijden voor het algemeen klassement en anderzijds tussen renners die strijden voor de etappezege.

Start: 12.51 uur
Finish: tussen 17.16 en 17.44 uur

Vrijdag 8 april, etappe 5: Zamudio – Mallabia (163,8 km)

De vijfde etappe is een zware, waarin het de hele tijd op en af gaat. Op de explosieve aankomst kunnen verschillen worden gemaakt voor het klassement. Vanuit Zamudio, de finishplaats van de vierde etappe, kronkelt de route over geaccidenteerde wegen in oostelijke richting. In de eerste helft liggen de beklimmingen van Paresi (9 km aan 3,4%, max. 10-12%) en Bedarona (2,1 km aan 7,1%, max. 9%). Na halfkoers volgen de klimmetjes elkaar in sneltreinvaart op met eerst de Gontzagaraigana (2,6 km aan 6,5%, max. 9-10%) en de Trabakua (3,3 km aan 7,1%, max. 10%).

Na 113 kilometer kunnen de renners alvast kennismaken met de explosieve finish in Mallabia. Daarna maken ze een zuidelijke lus over de Karabieta (6,7 km aan 5,6%, max. 15%), waarmee de finale wordt ingeluid. Uiteindelijk komen de renners terug in Mallabia voor de daadwerkelijke finish. De laatste paar kilometer lopen al licht omhoog, maar in de laatste 1100 meter loopt het serieus op aan gemiddeld 8,8%. In de laatste 500 meter gaat de hellingsgraad in de dubbele cijfers met een maximale strook van 16%. Afhankelijk van het weer kan het een zeer zware etappe worden en teamtactiek kan een doorslaggevende rol spelen. De renners voor het algemeen klassement zullen zich geen seconde kunnen ontspannen.

Start: 13.24 uur
Finish: tussen 17.18 en 17.42 uur

Zaterdag 9 april, etappe 6: Eibar – Arrate (135,7 km)

De organisatie heeft de koninginnenrit voor het laatst bewaard. Kriskras door de regio Gipuzkoa volgen de bergen elkaar over een afstand van slechts 135 kilometer snel op. Gestart wordt in Eibar en van daaruit maakt de route eerst een lus over de Elkorrieta (2,6 km aan 6,7%, max. 13%), de tweetrapsraket Endoia (5,3 km aan 6,8%, max. 15-16%) en Azurki (5,1 km aan 7,4%, max. 14-15%) en de Gorla (9,6 km aan 5,7%, max. 9-11%). Daarna rijden de renners terug naar Arrate, dat eerst via de Krabelin (4,1 km aan 10,5%, max. 16-17%) omhoog wordt gereden.

Daarna maken de renners opnieuw een lus over de Urkaregi (5 km aan 4,8%, max. 8%) en door Eibar, voordat zij terugkeren naar Arrate, deze keer via de Usartza (4,5 km aan 8,8%, max. 11-13%). Na de top loopt de weg nog een klein stukje verder omhoog, voordat de laatste kilometer naar beneden gaat. Vanaf het begin is het een selectieve en zeer veeleisende etappe, waarin de mannen voor het algemeen klassement de hoofdrol zullen spelen. Het zal belangrijk zijn om een goede ploeg te hebben om de etappe te kunnen controleren om in Arrate uiteindelijk te kunnen winnen.

Start: 14.05 uur
Finish: tussen 17.20 en 17.40 uur

Favorieten

Wie een blik werpt op de lijst winnaars van de Ronde van het Baskenland van de afgelopen tien jaar, ziet dat vooral steengoede klimmers de erelijst sieren. Vrijwel elke winnaar stond meermaals op het podium van een Grote Ronde, alleen Ion Izagirre lukte dat vooralsnog niet. De Spaanse allrounder boekte wel in alle drie Grote Rondes een etappezege en haalde vier jaar geleden de top tien van de Vuelta a España. Met enkel een relatief korte tijdrit en verder louter serieuze en zware etappes is de winnaar van deze 61e editie normaal opnieuw een sterke klimmer.

Roglič mag proberen zijn titel van vorig jaar te verdedigen – foto: Cor Vos

Op voorhand kunnen we Jumbo-Visma aanwijzen als de sterkste ploeg. Primož Roglič mag gaan proberen zijn titel van vorig jaar te verdedigen. De Sloveen was al de winnaar in Parijs-Nice en maakte daarna veel indruk op de kasseien van de Grand Prix de Denain. Naast de klimmer-tijdrijder heeft de Nederlandse ploeg nog meer ijzers in het vuur. Jonas Vingegaard was een jaar geleden namelijk de nummer twee in het klassement en is eveneens in vorm. Hij won in februari de Drôme Classic en was vervolgens tweede in Tirreno-Adriatico achter Tadej Pogačar.

Met Sepp Kuss heeft Jumbo-Visma nog een derde klimmer van wereldklasse in de ploeg. Met een derde plaats in de Faun-Ardèche Classic begon de Amerikaan sterk aan zijn seizoen. In de Strade Bianche kwam hij twee keer ten val, waardoor hij zich niet kon mengen om de ereplaatsen. In de Tirreno zag hij Jonas Vingegaard naar de tweede plaats in het eindklassement rijden. Normaal is hij een van de troeven in de ploeg, waar ook Chris Harper en mountainbiker Milan Vader goed omhoog kunnen rijden. Robert Gesink ontbreekt vanwege familieredenen.

Evenepoel keert na een hoogtestage terug in het peloton – foto: Cor Vos

Als Jumbo-Visma en Roglič voor een nieuwe eindzege willen gaan, moeten zij wel afrekenen met onder andere Quick-Step Alpha Vinyl. Wereldkampioen Julian Alaphilippe laat de Ronde van Vlaanderen aan zich voorbijgaan om zich in het Baskenland voor te bereiden op de Ardense klassiekers. Hij won al drie etappes in deze ronde, maar kan hij zich nu ook mengen in de strijd om de eindwinst? Vroeg in het seizoen was hij tweede in de Tour de La Provence, maar daarna kwam hij in Strade Bianche hard ten val en moest hij door ziekte Milaan-San Remo missen.

Voor het klassement kunnen we wellicht beter kijken naar Remco Evenepoel. Die begon het jaar met een tweede plaats in Valencia en won daarna de Volta ao Algarve. Een moeizame voorlaatste etappe kostte hem vervolgens een nieuwe podiumplaats in Tirreno-Adriatico. Na een hoogtestage keert hij nu terug in het peloton. Maar met slechts een korte tijdrit en veel steile klimmetjes is het parcours niet direct op zijn lijf geschreven. Verder is ook Mauri Vansevenant een renner om naar uit te kijken. Bij zijn debuut in Parijs-Nice was hij knap twintigste.

Yates was al tweede in de UAE Tour en vierde in Parijs-Nice – foto: Cor Vos

Ook INEOS Grenadiers verschijnt met een niet te onderschatten ploeg aan de start. Adam Yates, de nummer vier van afgelopen jaar, is het voornaamste speerpunt. De Brit was al tweede in de UAE Tour en vierde in Parijs-Nice. Ook van Daniel Felipe Martínez mogen we veel verwachten. De Colombiaans kampioen tijdrijden was derde in de Volta ao Algarve en stond vervolgens weer op het laagste treetje van het podium in Parijs-Nice. En dan zijn er nog voormalig Tour de France-winnaar Geraint Thomas en Carlos Rodríguez, de nummer drie van de Ronde van Valencia.

Bij Groupama-FDJ keert David Gaudu terug in het peloton. De Franse renner liep bij een valpartij in Parijs-Nice een rugblessure op, maar is intussen hersteld. De vele klimmetjes in het Baskenland zijn hem op het lijf geschreven. Een jaar geleden won hij de slotetappe naar Arrate en eindigde hij vijfde in het klassement. Een goede Gaudu moet hier opnieuw voor de bovenste posities kunnen meedoen. Eerder dit jaar was hij al vijfde in de Volta ao Algarve, waar hij ook een etappezege op zak stak. Op de Fóia profiteerde hij optimaal van een botsing van Tobias Foss en Sergio Higuita.

Gaudu is hersteld van de rugblessure die hij opliep in Parijs-Nice – foto: Cor Vos

UAE Emirates rekende aanvankelijk op Brandon McNulty en Juan Ayuso, maar beide renners moesten wegens ziekte afzeggen. Toch hoeft de ploeg, die goudhaantje Tadej Pogačar in deze periode in Vlaanderen laat rijden, zich niet te schamen voor haar selectie. Diego Ulissi eindigde hier nog nooit in de top tien, maar won onlangs wel de GP Industria, Alessandro Covi bevestigt nadat hij vorig jaar doorbrak, Rafał Majka was al zevende in de UAE Tour en Davide Formolo maakte indruk in San Remo. Sterk in de breedte, maar is dat genoeg om de strijden voor winst?

Movistar wil op Spaans grondgebied altijd goed voor de dag komen en schuift in het Baskenland Enric Mas naar voren. De klimmer begon het seizoen sterk op Mallorca en wist die goede lijn in de Ronde van Valencia door te trekken. In de etappe met aankomst bergop op de deels onverharde Antenas del Maigmó was hij derde en uiteindelijk werd hij vierde in het algemeen klassement. De Tirreno reed hij na een val niet uit. In 2018 won Mas al een keer een etappe in het Baskenland en was hij zesde in het eindklassement. Hij heeft onder anderen Antonio Pedrero aan zijn zijde.

Woods maakte indruk in de Gran Camiño, maar werd daarna ziek – foto: Cor Vos

Bahrain-Victorious heeft meerdere kaarten om te spelen. Pello Bilbao haalde al twee keer de top tien in het Baskenland en is aan een sterk seizoen bezig. Zo was hij derde in het klassement van de UAE Tour, vijfde in Strade Bianche en negende in Tirreno-Adriatico. Revelatie van het voorbije seizoen Gino Mäder begon het seizoen met een vijftiende plaats in de UAE Tour, maar moest dan ziek Parijs-Nice verlaten. Is de Zwitser voldoende hersteld om zich in het Baskenland te mengen in de strijd om de bovenste posities?

Bij Israel-Premier Tech keert Michael Woods terug in het peloton. De Canadees moest de Volta a Catalunya vroegtijdig verlaten omdat hij nog niet voldoende was opgeknapt na ziekte. In de Ruta del Sol moest hij ook al opgeven met buikgriep. Tussendoor maakte hij wel indruk in de Gran Camiño, waar hij knap de rit met aankomst bergop op de Mirador do Ézaro won en hij twee dagen de leiderstrui droeg. In de afsluitende tijdrit zag hij de eindzege echter door zijn vingers glijden en naar Alejandro Valverde gaan.

Higuita steekt in topvorm en won onlangs de Volta a Catalunya – foto: Cor Vos

BORA-hansgrohe brengt een sterk blok aan de start. Aleksandr Vlasov gaat op voor zijn eerste Ronde van het Baskenland. Begin dit jaar won de klimmer al de Ronde van Valencia en eindigde hij vierde in de UAE Tour. In Parijs-Nice was hij op weg naar een top 10-plaats, maar moest hij vroegtijdig opgeven na een val. Daarnaast steekt Sergio Higuita in topvorm. De Colombiaan was al sterk in de Volta ao Algarve, reed vervolgens naar de tiende plaats in Strade Bianche en won onlangs de Volta a Catalunya. Verder verschijnt ook Emanuel Buchmann aan de start.

Met Primož Roglič is al een oud-winnaar aan bod gekomen, de enige andere treffen we aan in de ploeg van Cofidis. Ion Izagirre won de Ronde van het Baskenland in 2019 en eindigde in zowel 2015, 2017 als 2018 als derde. Vorig jaar was de geboren Bask tiende in het eindklassement. Normaal gesproken kan hij zich opnieuw laten zien, gezien zijn resultaten in de voorbije weken. Na een val moest hij de Volta ao Algarve vroegtijdig verlaten, maar daarna was hij zesde in de Gran Camiño en zevende in Parijs-Nice. We houden maar beter rekening met de klimmer!

Latour laat zich het hele seizoen al zien door te willen koersen – foto: Cor Vos

AG2R Citroën heeft met Aurélien Paret-Peintre een renner in huis die voor een goed klassement kan gaan. De Franse klimmer was onlangs namelijk al tiende in Parijs-Nice. Daarvoor was hij achtste in de Tour de La Provence en elfde in de Tour du Haut-Var. Ook van landgenoot Pierre Latour mag wat worden verwacht. De klimmer-tijdrijder van TotalEnergies laat zich het hele seizoen al zien met aanvallend koersgedrag. Het leverde hem al een vierde plaats op in de Ster van Bessèges, een vijfde in de Tour de La Provence en een veertiende in Parijs-Nice.

EF Education-EasyPost kan meerdere kaarten spelen met nummer drie van de Gran Camiño Mark Padun, die vanwege ziekte moest opgeven in Tirreno-Adriatico, en Ruben Guerreiro. De klimmer uit Portugal moest vanwege verkoudheidsverschijnselen opgeven in de Tirreno, maar was eerder wel keurig vijftiende in Strade Bianche. En dan is er nog James Shaw, de nummer negen van de Tour du Haut-Var. Odd Christian Eiking, die afgelopen jaar zeven etappes de leiderstrui droeg in de Vuelta a España, ontbreekt in de definitieve selectie.

Goossens krijgt van zijn ploeg de kans om voor een klassement te gaan – foto: Cor Vos

Voor Intermarché-Wanty-Gobert kan het voorjaar haast niet meer stuk na de geweldige zege van Biniam Girmay in Gent-Wevelgem. In eerste instantie leek het erop dat de ploeg Jan Hirt, die met een etappezege en eindwinst terugkeerde uit de Tour of Oman, zou opstellen in Baskenland – de Tsjech ontbreekt echter in de definitieve selectie. Kobe Goossens krijgt nu de kans om voor een mooi eindklassement te gaan. De klimmer, goed aan het seizoen begonnen, keerde in de voorbije week terug in het peloton na een coronabesmetting en een hoogtestage.

Outsiders vinden we nog bij Astana Qazaqstan met Javier Romo, bij BikeExchange-Jayco met Lucas Hamilton en Nick Schultz, bij Team DSM met Romain Combaud, Mark Donovan en Andreas Leknessund, bij Lotto Soudal met Steff Cras en Maxim Van Gils, bij Caja Rural-Seguros RGA met Mikel Nieve en Jefferson Alveiro Cepeda en bij Trek-Segafredo met Julien Bernard, Tony Gallopin en Antwan Tolhoek. Thuisploeg Euskaltel-Euskadi rekent op Xabier Mikel Azparren. Kern Pharma heeft de beloftevolle Igor Arrieta in de ploeg.

Sprinters

Door het bergachtige landschap in het Baskenland is het aantal sprinters maar gering. Bij AG2R Citroën beschikt Andrea Vendrame over een scherp eindschot en Caja Rural-Seguros RGA stelt Orluis Aular op, maar daarmee zijn de meeste pure sprinters wel opgenoemd. Verder zijn puncheurs als Julian Alaphilippe en Diego Ulissi ook rap aan de meet, maar vooral als de weg oploopt. En laat het dat net vaak genoeg doen komende week.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Primož Roglič
*** Jonas Vingegaard, Adam Yates
** Remco Evenepoel, Sergio Higuita, Daniel Felipe Martínez
* Pello Bilbao, David Gaudu, Enric Mas, Michael Woods

Website organisatie
Deelnemerslijst (WielerFlits)

Weer en TV

De Ronde van het Baskenland begint overwegend zonnig aan een temperatuur van 11 ℃. In het midden van de week neemt de kans op bewolking en neerslag toe. Later in de week lijken de omstandigheden weer wat gunstiger te worden. De temperatuur kan naarmate de wedstrijd vordert oplopen tot ongeveer 18 ℃.

De Ronde van het Baskenland is iedere dag vanaf 15.30 uur rechtstreeks te zien op Eurosport 1 en via de Eurosport Player. Kijk voor de actuele uitzendtijden in ons tv-overzicht. Elke dag komt WielerFlits met een Volg Hier, waar je de koers kunt bespreken!