In afwachting van het grootste wielerspektakel van het jaar, kunnen de wielerliefhebbers zich eerst opmaken voor een goede week koers in de Ronde van Zwitserland. Met de besneeuwde Alpentoppen op de achtergrond is Zwitserland op z’n mooist. Wie zullen de hoofdrol vervullen op dit parcours? WielerFlits blikt vooruit.

Historie
De Ronde van Zwitserland is dit jaar toe aan haar 81e editie. In 1933 werd de Zwitserse ronde voor het eerst verreden en sindsdien is deze bijna jaarlijks op de wieleragenda terug te vinden. Alleen in 1940, 1943, 1944 en 1945 vond de koers geen doorgang wegens de Tweede Wereldoorlog.

De eerste editie werd georganiseerd ter ere van het vijftigjarige jubileum van de Schweizer Rad- und Morradfahrer Bund, wat wij kennen als de ANWB. Wat een Zwitsers feest moest worden, werd door een Oostenrijker verstierd. Max Bulla ging er met de eindzege vandoor.

De meest succesvolle coureur in het Zwitserse land is nog steeds de Italiaan Pasquale Fornara, die de etappekoers in de jaren vijftig vier keer op zijn naam wist te schrijven. Daarachter staan de Zwitsers Ferdinand Kübler en Hugo Koblet met drie eindzeges. Datzelfde geldt voor Rui Costa. Hij kan dit jaar zijn vierde eindoverwinning bijschrijven en op gelijke hoogte komen met Fornara.

Naar de enige Nederlandse eindzege is het goed zoeken. In 1976 was het Hennie Kuiper die als eerste – en voorlopig als laatste – Nederlander de Tour de Suisse op zijn naam schreef. Ondanks het gebrek aan een eindzege hebben we als Nederlanders niet te klagen gehad tijdens de Ronde van Zwitserland. Vorig jaar was Roompot-Oranje Peloton zeer succesvol met een etappeoverwinning van Pieter Weening en winst in het bergklassement met Antwan Tolhoek. In 2015 was Tom Dumoulin de sterkste in de proloog en de slottijdrit, wat hem op een derde plek in de eindrangschikking plaatste.

Tolhoek in het blauw – foto: Sirotti

De Ronde van Zwitserland – ook wel gezien als de ‘vierde grote ronde’ – is al jaren een belangrijke voorbereiding op de Tour de France. Hoewel, de laatste jaren kiezen veel klassementstoppers voor de Dauphiné. Dat biedt kansen voor de outsiders om hun palmares te versieren. Zo ook de vorige editie, waar het vooral de jongeren waren die zich manifesteerden. Pierre Latour toonde zich goed van voren, evenals latere winnaar Miguel Ángel López.

Latour behoorde net als López tot de beteren in de Ronde van Zwitserland 2016 – foto: Sirotti

In de Zwitserse nationale ronde komen de renners voor de Tour en de Giro elkaar vaak tegen. Vijf keer kwam het voor dat de Girowinnaar in hetzelfde jaar ook de Ronde van Zwitserland won. Giovanni Valetti (1938), Gino Bartali (1946), Hugo Koblet (1950), Eddy Merckx (1974) en Michel Pollentier (1977) slaagden daar in. Slechts twee keer kwam het voor dat de winnaar van de Ronde van Zwitserland ook de Tour won in hetzelfde jaar. Eddy Merckx deed het in 1974 en Lance Armstrong in 2001, al is de overwinning van de Amerikaan inmiddels uit de boeken geschrapt.

Laatste tien winnaars
2007: Vladimir Karpets
2008: Roman Kreuziger
2009: Fabian Cancellara
2010: Fränk Schleck
2011: Levi Leipheimer
2012: Rui Costa
2013: Rui Costa
2014: Rui Costa
2015: Simon Spilak
2016: Miguel Ángel López

Parcours
De negendaagse rittenkoers staat bekend om zijn bergachtige parcours. Daarnaast zijn er dit jaar aardig wat kilometers tegen de klok.

Zaterdag 10 juni, proloog, Cham – Cham (6 km):
Dit jaar start de Ronde van Zwitserland met een proloog van zes kilometer. Net als vorig jaar is het parcours redelijk glooiend. Het begin is aflopend, waardoor er voluit gestart kan worden. In het parcours zitten vijf bochten, waarvan de laatste kort voor het einde is. Wiens turbodijen stampen hier naar het eerste geel?

Zondag 11 juni, etappe 1, Cham – Cham (172,7 km):
Ook de eerste etappe wordt rondom Cham verreden. Op een lokale ronde van 43,6 kilometer gaan de renners uitvechten wie de sterkste is. In het parcours zit de klim naar Horben. Het eerste stuk is niet al te lastig, vervolgens krijgen de renners weer een vlak stuk en dan volgen de laatste twee kilometer die aan 8,8% omhoog lopen. Na deze klim volgt er nog 22,8 kilometer naar de eindstreep. Een dag voor Sagan?

Maandag 12 juni, etappe 2, Menziken – Bern (159,3 km):
Vervolgens voert het peloton richting Bern. Over een geaccidenteerd terrein moeten de renners bijna 160 kilometer afleggen. Onderweg zijn de nodige hindernissen in de vorm van heuvels in het parcours gelegd. De laatste helling ligt op anderhalve kilometer van de meet: 900 meter klimmen, waarna er nog 600 meter over vlakke wegen wordt afgelegd tot de eindstreep bereikt is.

Dinsdag 13 juni, etappe 3, Bern – Villars sur Ollon (143,2 km):
Vanuit Bern vertrekken de renners weer richting Villars sur Ollon, waar vorig jaar ook een etappe van de Ronde van Romandië aankwam. Chris Froome was daar de sterkste van een groepje met Quintana, Mollema en Pinot. Geen van hen staat aan de start in Cham. Voor de coureurs aan de slotklim beginnen, moet eerst de Col de Mosses bedwongen worden. Ruim 13 kilometer klimmen aan gemiddeld 4% stijging. De slotklim is 11 kilometer lang en stijgt gemiddeld 7,6%. De eerste test voor de renners met ambitie. Wie deelt de eerste klap uit?

Woensdag 14 juni, etappe 4, Bex – Cevio (222 km):
De enige rit die boven de 200 kilometer uitkomt, is de vierde etappe. Deze voert het peloton van Bex naar Cevio. Onderweg komen de renners een serieuze klim tegen: de Simplonstrasse. De klim gaat met 1989 meter flink de hoogte in. Voor de renners is het twintig kilometer klimmen aan een gemiddelde stijging van 6,6%. Na de beklimming doet de Ronde van Zwitserland een stuk Italië aan, waarna de renners gaan klimmen naar het plaatsje Druogno, een klim van 6 kilometer met een gemiddelde stijging van 5,6%. Na deze laatste hindernis is het nog vijftig kilometer naar de finish in Cevio. Een dag voor aanvallend ingestelde renners?

Donderdag 15 juni, etappe 5, Locarno – La Punt (166,7 km):
La Punt. Bij veel Nederlandse wielerfans zal er bij die naam een klein belletje gaan rinkelen. Terugdenkend aan de zeventiende juni van 2010, toen Robert Gesink de koninginnenrit in de Ronde van Zwitserland won. Hij pakte ook de gele leiderstrui, die hij op de slotdag helaas moest afstaan aan Fränk Schleck.

Video: Robert Gesink pakt koninginnenrit Zwitserland

Tijdens de vijfde etappe komen de renners twee keer boven de 2000 meter, te beginnen met de Passo del San Bernardino. Een klim van maar liefst 31,3 kilometer aan gemiddeld 5,3%. De maximale stijging bedraagt 12%. De laatste klim is de Albulapass, ruim 25 kilometer lang met een gemiddelde stijging van 5,3%. Nadat de top op ruim 2300 meter hoogte gerond is, volgt nog een snelle afdaling van 9,3 kilometer richting de eindstreep in La Punt. Is het na zeven jaar weer tijd voor een Nederlands feestje in La Punt?

Vrijdag 16 juni, etappe 6, Zernez – Sölden (166,3 km):
De zesde etappe voert het peloton over 166,3 kilometer van Zernez naar Sölden. De laatste veertig kilometer lopen op, waarvan de enige echte klim de Tiefenbachferner is: 14,2 kilometer aan 9,5% gemiddelde stijging. Een pittig slotstuk. Wie slaag hier zijn slag?

Zaterdag 17 juni, etappe 7, Schaffhausen – Schaffhausen (100 km):
Op de voorlaatste dag mogen de renners volle bak tijdens een heuvelachtig criterium van 100 kilometer. Het rondje is 12,5 kilometer lang en wordt acht keer afgelegd. In het parcours zit één gecategoriseerde helling. Na 1,2 kilometer klimmen aan gemiddeld 4,6% worden de bergpunten verdeeld. Dan volgt er nog een weg omhoog en bereiken de renners op 424 meter hoogte de top. Een dag waarop zowel punchers, aanvallers als klassementsrenners iets kunnen proberen.

Zondag 18 juni, etappe 8 (tijdrit), Schaffhausen – Schaffhausen (28,6 km)
Het slotakkoord van de Ronde van Zwitserland is zoals wel vaker een strijd tegen het uurwerk. Evenals de zevende etappe is de Schaffhausen het decor. Het parcours is glooiend met één echte klim, 3,7 kilometer aan een gemiddelde stijging van 5%. Na het bereiken van de laatste Zwitserse top volgt er nog rechte afdaling van 4,5 kilometer waar de gashendel opengetrokken kan worden. De laatste kilometer is vlak. Wie haalt hier de eindzege over de streep?

Favorieten
Net als vorig jaar kiezen de favorieten voor de Tour de France massaal voor het Criterium du Dauphiné. Dat biedt kansen voor (jongere) klassementsrenners, die het normaliter in de Tour de France moeten afleggen tegen mannen als Froome en Quintana.

De titelverdediger is van de partij, in de persoon van Miguel Ángel López. López kwam sinds de Ronde van Lombardije niet meer in actie. Enkele weken later brak hij zijn scheenbeen. Aanvankelijk zou hij in april terugkeren, maar zijn comeback werd steeds uitgesteld. Voor de jonge Colombiaan zal het de eerste rittenkoers van het jaar worden. We kunnen dus niet te veel van hem verwachten en vermoedelijk krijgt de Ronde van Zwitserland een andere winnaar.

Titelverdediger López – foto: Sirotti

Met Simon Spilak en Rui Costa staan er twee renners aan de start die al eens de beste waren in de Zwitserse meerdaagse. Spilak won in 2015 en Costa won al drie keer: 2012, 2013 en 2014. De Portugees van UAE Emirates kan dit jaar voor zijn vierde eindzege gaan en daarmee gedeeld recordhouder worden. In de Giro zat het met drie tweede plaatsen niet bepaald mee. Kan hij het tij keren in Zwitserland? Voor de Sloveen van Katusha-Alpecin loopt het seizoen minder voorspoedig. Een elfde plaats in Tirreno-Adriatico en een tiende plek in het Baskenland zijn niet de resultaten van de Spilak uit 2015 en daarvoor.

Rui Costa won al de Ronde van Abu Dhabi – ANSA / MATTEO BAZZI

De grote kanshebbers lijken toch de klimmers met een goede tijdrit. Een blik op de startlijst leert ons dat we het dan hebben over Spaans kampioen tijdrijden Ion Izagirre. Izagirre is in opbouw naar de Ronde van Frankrijk, waar hij namens Bahrain Merida de kastanjes uit het vuur moet halen. De laatste wapenfeiten van de Spanjaard zijn vijfde plaatsen in de Ronde van Romandië en Luik-Bastenaken-Luik. Vorig jaar won hij de tijdrit en eindigde hij als tweede. Kan hij dit jaar een trede hoger klimmen?

Wie houdt Izagirre van de zege af? – foto: Sirotti

In diezelfde categorie valt natuurlijk Tom Dumoulin. De kersverse Girowinnaar heeft na alle huldigingen en festiviteiten nog één etappekoers om zich op te focussen. Tijdens de Ronde van Zwitserland zal Dumoulin van dag tot dag bekijken hoe het gaat. In 2015 werd hij al derde en vorig jaar was het zijn ploeggenoot Barguil die op de laagste podiumtrede mocht plaatsnemen. Voor dit jaar zal het vooral zoeken zijn naar hoe de vorm is voor Dumoulin. Na drie weken afzien in Italië en het losgekomen enthousiasme na zijn eindoverwinning is het maar de vraag hoe hij hier aan de start verschijnt. Voor die andere Nederlander, wiens Giro niet verliep zoals gehoopt, is deze Ronde van Zwitserland een mooie kans op een revanche. Steven Kruijswijk moest vlak voor Milaan opgeven in een Giro die allerminst volgens plan verliep. In de laatste week leek hij er een beetje door te komen, tot hij ziek werd. Kan hij zich revancheren in Zwitserland?

Heeft Dumoulin nog energie over? – Foto LaPresse – Fabio Ferrari

Voor de thuisrijders kijken we dit jaar naar Mathias Frank en Sebastien Reichenbach, actief voor respectievelijk AG2R La Mondiale en FDJ. Frank werd in 2014 al eens tweede in zijn thuisronde. Dit jaar zagen we hem nog niet veel resultaten rijden, maar zijn kwaliteiten zijn gekend. Hetzelfde geldt voor Reichenbach. In dienst van Pinot reed hij een erg goede Giro. In ‘zijn’ Zwitserland mag hij voor eigen kans rijden. Kan hij verrassen? Andere Zwitsers zoals Schär, Elmiger en Küng zullen vooral in dienst rijden van kopman Damiano Caruso. Ploeggenoot Tejay vna Garderen eindigde vorig jaar nog bij de beste tien. BMC kan ook rekenen op Rohan Dennis. Na zijn onfortuinlijke Giro zal de Australische tijdritspecialist zich graag willen revancheren in deze voor zijn sponsor publicitair belangrijke ronde. Met Greg Van Avermaet beschikt de ploeg bovendien over een renner die zich kan richten op dagsucces.

Revanche voor Rohan Dennis? – Foto: Sirotti

En wat kan Jarlinson Pantano? Vorig jaar werd hij vierde na aanvallend koersen en won hij de slotrit. De Colombiaan is in voorbereiding op de Tour de France, waar hij Alberto Contador zal moeten bijstaan in de bergen. In Zwitserland mag hij voor eigen kansen gaan. Een andere Colombiaan die we niet moeten vergeten is Carlos Betancur. De 27-jarige renner van Movistar kende zijn voorlopige piek in 2014, toen hij Parijs-Nice won. De laatste jaren lukt het qua prestaties niet meer zo. Afgelopen weekend in de Hammer Series maakte hij echter weer indruk. Kan hij herleven in de Zwitserse Alpen?

Jarlinson Pantano – foto: Sirotti

Naast de favorieten zijn er ook renners die je wellicht niet direct op het eindpodium verwacht, maar die wel een grote rol kunnen spelen. Denk aan David De la Cruz. De Spanjaard won dit jaar namens Quick-Step Floors al een etappe in Parijs-Nice en de Ronde van het Baskenland. In die laatste koers eindigde hij ook nog vierde in het eindklassement. Zijn landgenoot Marc Soler maakte juist in die andere Spaanse meerdaagse koers een sterke indruk. In het zog van zijn ploeggenoot Alejandro Valverde eindigde hij op de derde plaats in het algemeen klassement. Lotto Soudal rekent op Tim Wellens.

De La Cruz was al succesvol dit seizoen – foto: ©Tim De Waele

De Australiër Lachlan Morton maakte een goede indruk in de Ronde van Californië. Kan de renner van Dimension Data het dit keer ook op Europese grond laten zien? Naast thuisrijder Frank heeft AG2R La Mondiale ook de Italiaanse pocketklimmer Domenico Pozzovivo aan de start. Kan hij zijn Girovorm doortrekken en verrassen? Ook de Tsjech Jan Hirt maakte in het oranje tricot van CCC Sprandi Polkowice een goede indruk in de slotweek van de Giro. Wat kan hij laten zien op de Zwitserse wegen?

Wat kan Jan Hirt? – foto: Sirotti

Net als vorig jaar maakt Roompot-Nederlandse Loterij zich weer op voor deelname dankzij een wildcard. Vorig jaar pakten de oranje formatie een etappe met Pieter Weening én de bergtrui met Antwan Tolhoek. Dat evenaren zal lastig worden. Eén ding staat vast: ze zullen aanvallen.

Weening won vorig jaar een etappe – foto: Sirotti

Sprinters
De meeste sprinters op de startlijst zijn in staat om een zware koers te overleven. Denk aan Peter Sagan (BORA-hansgrohe), Fabio Felline (Trek-Segafredo) en Michael Matthews (Sunweb). Andere snelle mannen die voor etappezeges gaan zijn: Niccolo Bonifazio (Bahrain Merida), Magnus Cort (Orica-Scott), Elia Viviani (Sky), Sondre Holst Enger (AG2R LA Mondiale), Juan José Lobato (LottoNL-Jumbo) en Sacha Modolo (UAE Emirates).

Peter Sagan – foto: RCS

Favorieten volgens WielerFlits
**** Ion Izagirre
*** Rui Costa en Tom Dumoulin
** Jarlinson Pantano, Steven Kruijswijk en Sebastien Reichenbach
* Mathias Frank, Damiano Caruso, Carlos Betancur en Simon Spilak

Startlijst (ProCyclingStats)
Website organisatie

De Ronde van Zwitserland is live te volgen op Eurosport. De eerste twee dagen beginnen de uitzendingen om 16:00 op Eurosport2, maandag t/m zaterdag 17 juni start de uitzending om 15.45 uur op Eurosport 1.

[poll id=”530″]