Tijdens het eerste weekend van maart verschuift de aandacht van de wielervolger naar Italië, waar in Toscane Strade Bianche op de kalender staat. Een jonge wielerkoers die door zijn unieke karakter de harten van menig wielerfan gestolen heeft. Op zaterdag 5 maart kan men zich opmaken voor mooie televisiebeelden van een langs cipressen stuivend peloton. WielerFlits verhoogt de voorpret en kijkt vooruit.

Historie
De Strade Bianche ging oorspronkelijk door het leven als de Monte Paschi Eroica, vernoemd naar sponsor Banca Monte dei Paschi di Siena. Het kwam voort uit het wielerevenement L’Eroica, waarin liefhebbers ieder najaar op klassieke fietsen een tocht door Toscane maakten. De eerste editie werd verreden op 9 oktober 2007 en werd gewonnen door Alexandr Kolobnev. Aanvankelijk had de wedstrijd een plek in het najaar, maar in 2008 verhuisde het naar de eerste week van maart. In 2010 kreeg het de naam Strade Bianche en sinds vorig jaar heeft het de status 1.HC.

Winnaars afgelopen vijf jaar
2011: Philippe Gilbert
2012: Fabian Cancellara
2013: Moreno Moser
2014: Michał Kwiatkowski
2015: Zdeněk Štybar

Tijdens de meest recente editie zagen we in de finale een actieve Sep Vanmarcke, maar ging de strijd om de overwinning uiteindelijk tussen Alejandro Valverde, Zdeněk Štybar en Greg Van Avermaet. In de slotkilometer probeerde Van Avermaet met een tempoversnelling heuvelop zijn medevluchters te verschalken, maar was het Štybar die remonteerde. De Tsjech liet zijn concurrenten achter zich en kwam als eerste het Piazza del Campo opgereden.

Parcours
De Strade Bianche speelt zich voor het grootste gedeelte af in de Crete Senesi, een streek ten zuidoosten van Siena. Het karakteristieke landschap met zijn door erosie afgesleten heuvels van witte wegen geven deze koers zijn unieke karakter. De organisatie heeft er een bochtig en heuvelachtig parcours uitgetekend.

Voor het eerst is zowel de start als de finish in Siena, waar de wedstrijd begint bij het Fortezza Medicea in het noordwesten van de stad. Van daaruit beginnen de renners aan een wedstrijd van 176 kilometer. Er gaat 52,8 kilometer over de witte, onverharde wegen die deze wedstrijd beroemd hebben gemaakt. De vergelijking met Parijs-Roubaix is snel gemaakt, maar omdat de tocht door het Toscaanse heuvellandschap constant op en af gaat, loopt deze vergelijking mank.

Onderweg zijn er negen van deze onverharde sectoren opgenomen. De eerste volgt na 11 kilometer. De Passo del Rospatoio (vijf kilometer aan 5% gemiddeld) is na 28 kilometer de eerste serieuze heuvel van de dag. De wedstrijd gaat verder in zuidelijke richting naar Montalcino, dat we kennen uit de Giro d’Italia van 2010. Cadel Evans won destijds een heroïsche rit waarin de regen de onverharde wegen tot modder transformeerde. De renners slingeren verder langs wijngaarden en olijfoliebomen alvorens het opnieuw koers zet naar Siena.

Met Lucignano d’Asso (11,9 km) Pieve a Salti (8km), San Martino in Grania (9,5 km) en Monte Sante Marie (11,5 km) volgen er enkele langere stroken. De steile beklimming van de Monteaperti kent stijgingspercentages met dubbele cijfers en op Colle Pinzuto loopt het zelfs op tot 15%. La Tolfe (max 18%) is de laatste onverharde sector. Vanaf de top is het nog maar twaalf kilometer tot de aankomst.

Indien de koers inmiddels nog niet in zijn definitieve plooi gevallen is, volgt de apotheose binnen de stadsmuren van Siena. In de nauwe straatjes van de historische binnenstad wacht de renners nog een laatste beproeving. Tijdens deze beklimming volgt er nog één kans om medevluchters af te schudden. De afgelopen jaren werd de wedstrijd in deze slotkilometer (waar het stijgingspercentage op de Via Santa Caterina oploopt tot 16%) beslist. Na enkele scherpe bochten komen de renners op het Piazza del Campo, waar de laatste meters in dalende lijn zijn.

Favorieten
Strade Bianche kent dit jaar opnieuw een deelnemersveld waar menig Vlaams klassieker jaloers op zou zijn. Het uitdagende profiel van deze wedstrijd zorgt ervoor dat niet enkel de renners die we kennen uit de voorjaarsklassiekers acte de presence geven, maar ook puncheurs die we later in het Ardens drieluik tegenkomen.

De top drie van de laatste editie staat dit jaar opnieuw aan de start. Zdeněk Štybar reist af naar Toscane om zijn overwinning van vorig jaar te prolongeren. De Tsjech heeft in tegenstelling tot vorig seizoen heeft het openingsweekend links laten liggen. Ondanks dat hij vooraan meekoerste op Mallorca laat zijn eerste overwinning dit seizoen nog op zich wachten, al was dat vorig jaar ook het geval. Toen imponeerde hij met een beslissende demarrage in de straten van Siena. Heeft hij dat opnieuw in zich? Bij Etixx-Quick Step weet hij met Bob Jungels, Matteo Trentin en Petr Vakoc enkele renners aan zijn zijde die hier zelf ook een goed resultaat kunnen behalen.

Štybar rekende vorig jaar af met onder meer Greg Van Avemaet. De Belgische kopman van BMC heeft zich de eerste maanden van het jaar allerminst verstopt. Afgelopen zaterdag resulteerde dat zelfs in een overwinning tijdens Omloop Het Nieuwsblad. Van Avermaet is een renners die de heuvels goed kan verteren en met zijn aanvalslust zijn concurrenten de loef af kan steken. Dat maakt hem opnieuw een renner om rekening mee te houden.

Dat kan ook gezegd worden van Alejandro Valverde. De ervaren Spanjaard boekte zijn eerste seizoenszege in de Ruta del Sol, waar hij op de slotdag bewees dat er nog geen sleet zit op zijn klimmerscapaciteiten. Vorig jaar moest hij in de slotkilometer lossen, maar Valverde blijft een gevaarlijke klant om mee te nemen naar de finish

Fabian Cancellara heeft van alle deelnemers de beste staat van dienst in de Strade Bianche. De Zwitser reed twee keer als eerste het Piazza del Campo op, vier jaar geleden voor het laatst. Hij kan zaterdag als eerste renner de eendagskoers voor de derde maal winnen. Mocht hij daar in slagen, dan wordt een van de stroken naar hem vernoemd. ‘Spartacus’ is dit jaar al goed op dreef. Hij won al een wedstrijd op Mallorca en een tijdrit in de Algarve. Zijn werkgever Trek-Segafredo beschikt met Jasper Stuyven over een tweede troef. De winnaar van Kuurne-Brussel-Kuurne kan de fase tussen La Tolfe en Siena gebruiken om zijn kunststukje van afgelopen zondag te herhalen.

Peter Sagan is ook op dit parcours een renner om rekening mee te houden. De veelzijdige Slowaak werd al twee maal tweede in Toscane. In 2013 was dat achter zijn ontsnapte ploeggenoot Moreno Moser, een jaar later moest hij in de slotfase zijn meerdere erkennen in Michał Kwiatkowski. Sagan brak afgelopen weekend de koers meerdere malen open en we mogen verwachten dat hij wederom zijn regenboogtrui wil tonen. Daar ligt ook een valkuil. De Strade Bianche is een uitputtingsslag en de lastige slotkilometer moet een renner nog voldoende kracht overhebben om het verschil te kunnen maken. Tinkoff heeft met Oscar Gatto (toe aan zijn achtste Strade Bianche) en Roman Kreuziger meerdere kanshebbers achter de hand. Beide renners reden al meerdere malen bij de beste tien in Siena.

Met Michał Kwiatkowski staat er een derde oud-winnaar aan de start. De kopman van Team Sky – die de Ronde van de Algarve nog liet schieten vanwege buikgriep – won hier in 2014. Destijds was de Pool in de steile slotkilometer de betere van Peter Sagan. Met twee tweede plaatsen op Mallorca is de oud-wereldkampioen dit jaar al vroeg in vorm.

Vincenzo Nibali is op papier een renner die dit parcours aan moet kunnen, maar reed hier in vier deelnames nog nooit bij de beste tien. De Siciliaan rijdt ook dit jaar de wedstrijd ter voorbereiding op Tirreno-Adriatico. De meest recente winnaar van de Ronde van Lombardije toonde vorige maand tijdens de Ronde van Oman op Green Mountain al dit seizoen vroeg in vorm te zijn. Zijn ploeg Astana beschikt met Diego Rosa (vorig jaar vijfde) en Jakob Fuglsang (derde in Oman) over voldoende alternatieven.

Naast de voor de hand liggende favorieten herbergt dit deelnemersveld ook de nodige outsiders. Dan denken we aan renners die in staat geacht mogen worden om mee te strijden om een ereplaats
en op een goede dag zelfs voor de overwinning. Namens LottoNL-Jumbo maakt Robert Gesink voor het eerst zijn opwachting op de witte wegen. De vorig jaar nog sterke Sep Vanmarcke ontbreekt.

Onze zuiderburen worden onder meer vertegenwoordigd door Tiesj Benoot. De nieuwe Vlaamse hoop voor de klassiekers hoopt zijn goede lijn van het openingsweekend door te kunnen trekken. Een andere Belgische renner die momenteel in vorm verkeert, is Jan Bakelants. De voor AG2R La Mondiale rijdende Bakelants sloeg het Vlaams openingsweekend over, maar heeft in Frankrijk al een imposante rits aan ereplaatsen bij elkaar gereden. Jens Keukeleire maakt zijn opwachting bij Orica-GreenEDGE.

Lampre-Merida rekent op Diego Ulissi terwijl we bij Nippo-Vini Fantini oudgediende Damiano Cunego terugvinden. Oud-winnaar Moreno Moser ontbreekt omdat zijn ploeg Cannondale niet op de startlijst staat. Davide Rebellin staat (voor het eerst in zijn carrière) aan de start namens CCC Sprandi Polkowice. Giovanni Visconti (Movistar) is toe aan zijn achtste editie, al dateert zijn laatste toptienplek al van vijf jaar geleden. SouthEast selecteert Filippo Pozzato.

Samengevat kent de Strade Bianche dit jaar wederom een buitengewoon sterk deelnemersveld. Met deze topbezetting mag de wielerfan hopen op een duel tussen de toppers. Deze zullen zich maar al te graag tonen, want een overwinning in Siena staat fraai op ieders palmares.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Alejandro Valverde
*** Greg Van Avermaet, Zdeněk Štybar
** Peter Sagan, Fabian Cancellara, Michał Kwiatkowski
* Vincenzo Nibali, Robert Gesink, Oscar Gatto, Jan Bakelants

Website organisatie
Routeboek Strade Bianche 2016
Deelnemerslijst (ProCyclingStats)

TV
De start is om 11:00 uur en de aankomt is tussen kwart over drie en kwart voor vier. De wedstrijd wordt live uitgezonden door Sporza en Eurosport2. Sporza begint om 13:45 met de live-uitzending, om 14:15 begint de uitzending op Eurosport2.

Weer
Wanneer we de weersverwachting mogen geloven, wacht ons dit jaar een natte editie. Volgens Weerplaza mogen we gestage regenval verwachten. De wind komt uit het zuiden (waardoor de renners in de beginfase tegenwind hebben) en heeft maar liefst windkracht zes. De gevoelstemperatuur ligt rond de veertien graden Celsius.

[poll id=”188″]