Voorbeschouwing: Tirreno-Adriatico 2016
In de maand maart verschijnen de koersen die er écht toe doen op de kalender. In Italië staat gelijktijding met Parijs-Nice de vijftigste editie van Tirreno-Adriatico op de kalender. Op weg naar Milaan-San Remo doorkruist het peloton vanaf woensdag van west naar oost de Laars. Bij afwezigheid van titelverdediger Nairo Quintana gaat Vincenzo Nibali op jacht naar zijn derde drietand. Kan iemand hem van een nieuwe zege in ‘la corsa dei due mari’ afhouden? WielerFlits blikt vooruit.
Historie
Tirreno-Adriatico is inmiddels een vast ijkpunt in het voorjaar, maar de etappewedstrijd kende nog maar vijftig jaar geleden zijn eerste editie. De Italiaan Dino Zandegu was in 1966 de eerste winnaar. De wedstrijd dankt zijn naam aan het feit dat het peloton van de Tyrreense Zee in het westen naar de Adriatische Zee in het oosten rijdt. Vandaar ook de bijnaam, de Koers van de Twee Zeeën.
In de jaren ’70 presteerde Roger de Vlaeminck het om zes jaar op rij het eindklassement te winnen. Drie keer ging de zege naar een Nederlander. Joop Zoetemelk was in 1985 de eerste. Begin deze eeuw waren het Erik Dekker (2002) en Thomas Dekker (2006) die namens Rabobank voor Nederlands succes zorgden.
Laatste vijf winnaars
2011: Cadel Evans
2012: Vincenzo Nibali
2013: Vincenzo Nibali
2014: Alberto Contador
2015: Nairo Quintana
Vorig jaar waren er twee landgenoten die een serieuze poging deden om de vierde Nederlander op de erelijst te worden. Wout Poels veroverde op de vierde dag na ritwinst de leiderstrui, maar raakte deze een dag later alweer kwijt. Bauke Mollema reed een regelmatige ronde en had tot op de slotdag zicht op eindwinst. Uiteindelijk kwam hij na de afsluitende tijdrit 18 tellen tekort voor de eindzege. Deze ging naar Nairo Quintana, die zijn titel dit jaar overigens niet zal verdedigen.
Parcours
Organisator RCS Sport heeft een veelzijdig parcours uitgetekend. Het etappeschema van de zevendaagse rittenkoers, dat sterk lijkt op dat van de voorbije edities, bevat voor ieder wat wils.
Woensdag 9 maart – Etappe 1 – Lido di Camaiore – Lido di Camaiore (22,7 km ploegentijdrit)
Tirreno-Adriatico wordt net als vorig jaar afgetrapt met een rit tegen de klok in het Toscaanse badplaatsje Lido di Camaiore. Aanvankelijk stond deze route ook vorig jaar gepland, maar door slechte weersomstandigheden kon de ploegentijdrit toen geen doorgang vinden. Als alternatief werd er begonnen met een (door Adriano Malori gewonnen) individuele chronoproef van 5,7 kilometer. Dit jaar wacht de renners een ploegentijdrit van 22,7 kilometer. De route gaat over een biljartvlak parcours van twee lange, rechte wegen. Halverwege keren de renners.
Donderdag 10 maart – Etappe 2 – Camaiore – Pomarance (207 km)
Tijdens de tweede rit blijft het peloton in Toscane, maar rijdt het in zuidelijke richting van de provincie Lucca naar de provincie Pisa. Daar is Pomarance de aankomstplaats van de eerste rit in lijn. Na een vlakke aanloop waarin de renners langs Pisa en Livorno rijden, zit het venijn in de staart. In de slotfase wacht de renners een lastige en ongelijkmatige beklimming met stukken die oplopen tot 12%. Na de top gaat een aflopende weg richting de aankomst.
Vrijdag 11 maart – Etappe 3 – Castelnuovo Val di Cecina – Montalto di Castro (176 km)
In de derde etappe zetten de renners opnieuw koers naar het zuiden, tijdens een rit die op papier voor de sprinters lijkt te worden. De top van de Scansano ligt op 64 kilometer van de aankomst, wat rappe mannen die hebben moeten lossen nog de mogelijkheid geeft om terug te keren. De laatste kilometers richting Montalto di Castro zijn in dalende lijn, maar in de slotkilometer gaat het met 3 á 4% vals plat omhoog.
Zaterdag 12 maart – Etappe 4 – Montalto di Castro – Foligno (216 km)
Op de vierde dag gaan de renners landinwaarts. De 216 kilometer lange rit voert naar Foligno, dat ten westen van Perugia ligt. Twee jaar geleden was Foligno aankomstplaats tijdens de Giro d’Italia. De ritzege ging destijds naar Nacer Bouhanni. Ook dit jaar maakt de stad in Umbrië deel uit van het Giroparcours. Het is de eerste rit van deze Tirreno waarin de renners te maken krijgen met meerdere lastige beklimmingen. In de laatste omloop van 42 kilometer ligt de 5,5 kilometer lange beklimming van de Montefalco, waar het stijgingspercentage oploopt tot 12%. Na een beklimming bij Trevi moeten de renners opnieuw de Montefalco op. Vanaf de top is het nog vijftien kilometer tot de aankomst.
Zondag 13 maart – Etappe 5 – Foligno – Monte San Vicino (178 km)
Op zondag wacht de sleutelrit van deze Tirreno. De etappe naar Monte San Vicino is de enige met aankomst bergop. In de Apennijnen krijgen de renners maar liefst vijf gecategoriseerde beklimmingen voor de kiezen. Vanuit de start is het klimmen naar de top van de Valico del Soglio. In een rap tempo volgen daarna de beklimmingen van de Frontignano, Arette en Montelago, voordat de renners zijn aanbeland bij de slotklim. De 13,1 kilometer lange beklimming richting Monte San Vicino kent een gemiddeld stijgingspercentage van 6,6%, met uitschieters tot 12%. Hier gaat de Tirreno waarschijnlijk beslist worden.
Maandag 14 maart – Etappe 6 – Castelraimondo – Cepagatti (210 km)
Maandag zijn de renners een dag voor het einde al aan de Adriatische kust aanbeland. De 210 kilometer lange rit naar Cepagatti gaat grotendeels langs de kustlijn. Het belangrijkste gedeelte van de route is vlak, waarna in de slotfase moet tweemaal een lokale ronde moet worden afgelegd. De strijd om de etappe zal hoogstwaarschijnlijk in een massasprint worden beslist.
Dinsdag 15 maart – Etappe 7 – San Benedetto del Tronto – San Benedetto del Tronto (10 km individuele tijdrit)
Tirreno-Adriatico wordt traditioneel afgesloten met een individuele tijdrit in San Benedetto del Tronto. Het is de vijftigste keer dat de Tirreno hier eindigt. De organisatie heeft niets gewijzigd en het 10,1 kilometer lange traject is dus een kopie van vorig jaar. Toen was het Fabian Cancellara die de snelste tijd neerzette. Het is een vlak traject met weinig bochten.
Favorieten
Traditiegetrouw verwelkomen de Italianen de nodige toppers. De namen van Nairo Quintana, Chris Froome en Alberto Contador ontbreken echter op de deelnemerslijst. Opvallend is dat zowel Fabio Aru, Chris Froome als titelverdediger Nairo Quintana in Parijs-Nice en Tirreno-Adriatico ontbreken, maar pas in de Ronde van Catalonië weer hun opwachting maken. Alberto Contador verkiest dit jaar Frankrijk (Parijs-Nice) boven Italië.
Het ontbreken van ‘de grote drie’ maakt Vincenzo Nibali de voornaamste kandidaat om de drietand te veroveren. Nibali won in 2012 en 2013 en kan als eerste renner sinds De Vlaeminck de wedstrijd voor de derde keer winnen. Vorig jaar stelde Nibali met een zestiende plaats in het eindklassement teleur, maar de Siciliaan toonde vorige maand tijdens de Ronde van Oman op Green Mountain al aan dat hij dit seizoen vroeg in vorm is. Nibali richt zich dit jaar op de Giro d’Italia en de kopman van Astana kan hier al een duidelijk signaal afgeven richting zijn concurrenten. Astana heeft met Jakob Fuglsang (derde in Oman) een tweede troef achter de hand.
Tejay van Garderen maakt zijn debuut in de Italiaanse rittenkoers. De afgelopen vijf jaar koos de kopman van BMC voor Parijs-Nice, waar hij tweemaal bij de beste vijf reed. De Amerikaan toonde dit seizoen zijn vorm al met een tweede plaats in de door Alejandro Valverde gewonnen Ruta del Sol. De Spanjaard rijdt later dit jaar de Giro en komt alvast Italië verkennen. Het is pas zijn tweede optreden in Tirreno. Zijn debuut dateert van veertien (!) jaar geleden, toen hij als neo-prof bij Kelme de wedstrijd op zijn programma had staan. Movistar beschikt daarnaast over Andrey Amador, de nummer vier van de voorbije Giro.
Rigoberto Uran heeft meer ervaring met koersen in Italië. De Colombiaan kan goede resultaten in Italië overleggen, getuige zijn twee tweede plaatsen in de Giro. Vorig jaar eindigde hij als derde in het eindklassement van Tirreno-Adriatico. Uran kan zowel klimmen als tijdrijden, wat hem een renner maakt om rekening mee te houden. Thibaut Pinot verkiest net als de afgelopen twee jaar de Tirreno boven Parijs-Nice. De klimmer van FDJ werd hier vorig jaar vierde en is dit jaar al vroeg in vorm. In het eindklassement van de Ster van Bessèges en de Ronde van de Algarve werd hij respectievelijk derde en vierde. Kan de Fransman deze lijn doortrekken naar de Tirreno?
Naast Nibali beschikken de Italianen met Domenico Pozzovivo over een tweede klassementsrenner. De pocketklimmer reed al drie keer bij de beste tien, maar hij slaagde er tot dusver nog niet in om een podiumplek te veroveren. Brengt hij daar dit jaar verandering in? Lampre-Merida heeft Diego Ulissi aangewezen als kopman. De Toscaan werd twee jaar geleden elfde.
Joaquim Rodriguez maakt zijn heroptreden na zijn vroegtijdige opgave in de Algarve. De kleine Catalaan kampte vorige maand met een keelontsteking en een virus waardoor hij de Ronde van Valencia aan zich voorbij moest laten gaan. De vraag is in welke conditie hij aan de start staat nu hij enkele trainingen heeft moeten overslaan. Katusha kan eventueel nog terugvallen op Jurgen Van den Broeck. De Belg werd vorig jaar elfde in het eindklassement.
Op basis van zijn prestaties dit seizoen is Edvald Boasson Hagen een renner om rekening mee te houden, maar de Noor zal op Monte San Vicino toch de nodige renners voor zich moeten dulden. Lotto Soudal rekent op Rafael Valls. De Spanjaard rijdt voor de eerste keer Tirreno-Adriatico, maar werd vorig jaar nog achtste in Parijs-Nice. Orica-GreenEDGE rekent op Esteban Chaves. Vorig jaar moest de nummer vijf van de voorbije Vuelta de Tirreno vroegtijdig verlaten, dus hij aast ongetwijfeld op sportieve revanche. Met slechts drie koersdagen in de benen is het afwachten wat we van hem mogen verwachten. AG2R La Mondiale brengt routinier Jean-Christophe Péraud (38) aan de start. IAM Cycling vertrouwt op Mathias Frank, de nummer acht van de voorbije Tour.
Onder de Nederlanders is het uitkijken naar twee landgenoten in buitenlandse loondienst: Bauke Mollema (Trek-Segafredo) en Wout Poels (Sky). De naam van Mollema wordt in (buitenlandse) media niet veel genoemd als kanshebber, maar laten we niet vergeten dat hij twaalf maanden geleden tweede werd. De kopman van Trek-Segafredo liet met een tweede plek in de slotrit van Ruta del Sol zien dat hij dit seizoen al vroeg de vorm te pakken heeft. Dat maakt hem opnieuw een kandidaat voor het podium.
Poels heeft dit seizoen in Spanje al laten zien dat er in 2016 resultaten van hem verwacht mogen verwachten. Hij won het eindklassement in Valencia en ook in Andalusië reed hij met een zevende plek bij de beste tien van het eindklassement. Bovendien laat de Limburger in de Tirreno al jaren goede resultaten zien. Al drie keer reed hij bij de beste tien, met de zevende plek van vorig jaar als beste prestatie. Bovendien zal Poels bij Sky niet alleen de druk van het kopmanschap moeten dragen. Met oud-wereldkampioen Michal Kwiatkowski beschikt de Britse miljoenenformatie over nog een kopman. LottoNL-Jumbo heeft geen Nederlandse kopman, maar rekent op de klimmerskwaliteiten van de Sloveense nieuwkomer Primož Roglič.
De sprinters
Voor veel spurters is Tirreno-Adriatico nog steeds een belangrijke voorbereidingskoers voor Milaan-San Remo. Dat zien we ook terug op de startlijst. Mark Cavendish en Elia Viviani keren na een uitstapje op de baan terug op de weg. Daarnaast mogen we voor het eerst dit seizoen een confrontatie tussen de jonge talenten Caleb Ewan (Orica-GreenEDGE) en de kersverse wereldkampioen omnium Fernando Gaviria (Etixx-Quick Step) verwachten. De Italianen Sacha Modolo (Lampre – Merida), Matteo Pelucchi (IAM Cycling) en Giacomo Nizzolo (Trek-Segafredo) hopen op succes voor eigen publiek. De Nederlandse hoop is gevestigd op Moreno Hofland (LottoNL-Jumbo). Met name de ritten naar Montalto di Castro en Cepagatti lenen zich voor het nodige sprintgeweld.
Favorieten volgens WielerFlits.nl
**** Vincenzo Nibali
*** Tejay van Garderen, Bauke Mollema
** Alejandro Valverde, Thibaut Pinot, Rigoberto Uran
* Joaquim Rodriguez, Michal Kwiatkowski, Domenico Pozzovivo, Wout Poels
Website organisatie
Deelnemerslijst
Routeboek
TV & Weer
Tirreno-Adriatico is dagelijks live te volgen op zowel Sporza als Eurosport. Nos.nl komt met een livestream.
De weersverwachtingen zijn gunstig, al is het koel voor de tijd van het jaar. Hoewel er op woensdag nog vrij veel bewolking afgegeven wordt, laat de zon zich gaandeweg vaker zien. De temperaturen liggen rond de vijftien graden celcius.
Zijn er boni's aan de streep?
Gesink bereidt zich voor op Catalunya, zijn eerste doel van het seizoen.
En volgens mij wordt Adam Yates ernstig vergeten. Die zou ik zeker boven Kwiat, Rodriguez en Pozzovivo zetten.
@ etio
Die moest vanwege ziekte de Strade afzeggen, dat lijkt me logisch.
Het mooie staaltje van Valverde in Andalusie was prachtig inderdaad, alhoewel ik ook die lastig in te schatten vond. Men gaf wel heel veel ruimte alvorens werd gereageerd. Een aanval was voldoende voor de eindzege.
TT is relatief kort (zie uitslag van PN) waardoor verschil in mijn ogen gemaakt word in TTT! Teams als Movistar, BMC en Orica lijken me daardoor in voordeel met klassementsrenners. Of Nibali, Uran, Pinot en Ulissi zullen verschil in bergen moeten verkleinen....
Mede daarom zie ik Mollema, Poels, TJ en wellicht Jungels hoge ogen gooien hier. Misschien is dat zelfs wel het podium?
Mede daarom zie ik Mollema, Poels, TJ en wellicht Jungels hoge ogen gooien hier. Misschien is dat zelfs wel het podium?
Dat kan niet hè
En wat dan met Valverde, Yates, en ook Nibali? Zo slecht is Astana nou ook weer niet in een TTT hoor.
2. Poels
3. Valverde
4. Nibali
5. Mollema
Ik zie Uran en Van Garderen als zijn grootste concurrenten, met een ploegentijdrit en individuele chrono. Valverde inderdaad ook niet uitvlakken, maar viel in de Strade toch ietwat tegen.
Wat betreft Purito, ik hoop dat hij zich een keer goed laat zien in het gebergte. Ik verwacht geen top-10, met zoveel tijdritkilometers. Maar een perfecte basis leggen voor de eindzege in Catalonië of Baskenland zal hij ongetwijfeld doen.