Als in de Tour de France de eerste renners in gang worden geschoten voor de tijdrit naar Espelette, wordt ruim duizend kilometer noordelijker het startsein gegeven voor de 45e editie van de Tour de Wallonie. De rittenkoers sluit daarmee naadloos aan op La Grande Boucle. Vorig jaar ging Dylan Teuns er met de eindzege aan de haal en het bleek de aanzet te zijn van een indrukwekkende reeks overwinningen van de Belg. Ook in de weken erna zette hij de toon. Welke renner glorieert er in 2018? WielerFlits blikt vooruit.

Historie
De historie van de Tour de Wallonie gaat terug tot 1974, toen de wedstrijd als amateurkoers in de provincie Henegouwen werd gehouden onder de naam Ronde van West-Henegouwen. De koers kende sindsdien vele naamswijzigingen. Zo ging de rittenkoers door het leven als de Driedaagse van Péruwelz, de Ronde van Henegouwen, de Vierdaagse van West-Henegouwen en de Ronde van het Waalse Gewest. Onder die naam promoveerde de koers in 1996 tot een profwedstrijd. Pas in 2007 kreeg de wedstrijd de huidige naam, twee jaar nadat de Tour de Wallonie een 2.HC-koers werd.

Niki Terpstra was in 2015 de laatste Nederlandse winnaar – foto: Sirotti

De eerste jaren waren het vooral Belgen die de overwinning grepen, met de Nederlander Jo Maas in 1978 als enige uitzondering. Tien jaar later zegevierde Joost van Adrichem als tweede Nederlander. In de jaren tachtig en negentig kwamen steeds meer buitenlanders op bezoek in België om de eindoverwinning mee naar huis te nemen. Hieronder klinkende namen als Maurizio Fondriest (1986), Abraham Olano (1991) en Lars Teutenberg (1992).

Mario Kummer, die in 1984 en 1987 zegevierde, en Greg van Avermaet (2011 en 2013) staan in de boeken als de enige coureurs die meerdere malen succesvol waren in Wallonië. Behalve Jo Maas en Joost van Adrichem staan ook onze landgenoten Gerben Löwik (2004) en Niki Terpstra (2015). De huidige renner van Quick-Step Floors legde drie jaar geleden de basis voor zijn eindzege al in de openingsetappe, waarin hij deel uitmaakte van een omvangrijke kopgroep.

Vorig jaar stond er geen maat op Dylan Teuns – foto: Sirotti

Dylan Teuns pakte vorig jaar de eindzege in de Tour de Wallonie. De Belg nam al in de tweede etappe de leiderstrui over van Benjamin Thomas en stond het kleinood niet meer af. In het klassement eindigde Tosh Van der Sande op de tweede plaats, Thomas was derde. Teuns toonde zijn klasse door daarnaast de derde etappe naar Houffalize en de slotrit naar Thuin te winnen. Het bleek het startschot voor een indrukwekkend huzarenstukje, want hij won in enkele weken vervolgens ook de Ronde van Polen en de Arctic Race of Norway.

Laatste tien eindwinnaars
2008 – Sergej Ivanov
2009 – Julien El Fares
2010 – Russell Downing
2011 – Greg Van Avermaet
2012 – Giacomo Nizzolo
2013 – Greg Van Avermaet
2014 – Gianni Meersman
2015 – Niki Terpstra
2016 – Dries Devenyns
2017 – Dylan Teuns

Parcours

De Tour de Wallonie van 2018 telt 878,7 kilometer en is daarmee ruim dertig kilometer korter dan vorig jaar. De start is in La Louvière. Onderweg wachten de renners totaal 27 beklimmingen: tien van de eerste categorie en zeventien van de tweede. De koers doorkruist de provincies Henegouwen, Waals-Brabant, Namen, Luxemburg en Luik tot aan de finish in Waremme.

Zaterdag 28 juli – Etappe 1: La Louvière – Les Bons Villers (193,4 km)

Industriestad La Louvière is de startplaats van de openingsrit van de Tour de Wallonie, met 193,4 kilometer overigens de langste van de koers. De plaats is bekend uit onder andere de Tour de l’Eurométropole. Zo won Dylan Groenewegen er in 2016 een rit en was Daniel McLay er vorig jaar de beste. Deze rit is weliswaar de langste, maar veel beklimmingen staan er niet op het menu; slechts ééntje na 102,2 kilometer. Na 137,4 kilometer draait het peloton een lokaal circuit op van 38,5 kilometer, waarna na 154,9 kilometer voor het eerst de finish in Les Bons Villers wordt gepasseerd. De daadwerkelijke aankomst is een ronde later.

Start: 12.08 uur
Finish: tussen 16.44 en 17.13 uur

Zondag 29 juli – Etappe 2: Villers-La-Ville – Namur (167,2 km)

In de tweede etappe moet fors meer worden geklommen. Na de start in Villers-la-Ville volgt een relatief makkelijke beginfase van zestig kilometer, maar daarna volgen de acht beklimmingen elkaar in rap tempo op; twee van de eerste categorie en zes van de tweede. Opnieuw wordt gefinisht op een lokaal circuit, dat na 121,9 kilometer wordt opgedraaid. Deze ronde van 34,4 kilometer wordt anderhalve keer afgelegd, waarin onder andere twee keer de top van de Citadel van Namen moet worden gerond; de laatste keer op vier kilometer van de finish. Wie wordt hier de opvolger van Tony Gallopin, in 2016 de recentste ritwinnaar in Namen?

Start: 12.34 uur
Finish: tussen 16.32 en 16.58 uur

Maandag 30 juli – Etappe 3: Chimay – La Roche-En-Ardenne (169,2 km)

Chimay is de startplaats van de derde rit. Deze plaats is onder andere bekend van de eendagswedstrijd Binche-Chimay-Binche, ook wel de Memorial Frank Vandenbroucke genoemd. Daarnaast won Yves Lampaert er in 2017 het Belgische kampioenschap tijdrijden. Vandaag begint er gewoon een reguliere rit in lijn met zes beklimmingen; drie van de eerste categorie en drie van de tweede. De eerste twee beklimmingen liggen in de eerste zestig kilometer, maar op het geaccidenteerde parcours dat volgt kunnen de renners nimmer de benen stilhouden. De laatste vijftig kilometer belooft dan weer vuurwerk als de andere vier beklimmingen moeten worden beklommen. Na 140,8 kilometer kunnen de renners de finish vast een eerste keer keer verkennen, voor zij beginnen aan het sluitstuk – de passage van de Côte de Samrée en de Côte du Pied Monté. De aankomst ligt na een korte afdaling in La Roche-En-Ardenne.

Start: 12.49 uur
Finish: tussen 16.50 en 17.16 uur

Dinsdag 31 juli – Etappe 4: Malmedy – Herstal (161,4 km)

Eén van de bochten van het wereldberoemde Formule 1-circuit Spa-Francorchamps is vernoemd naar de startplaats van vandaag, Malmedy. De plaats wordt niet alleen gelieerd aan de autosport, maar is ook een graag geziene gast in de wielersport. Er wordt gemountainbiket en regelmatig passeren er wielerkoersen in de omgeving. Ook in 2014 startte de Tour de Wallonie hier. In de eerste vijftig kilometer liggen de eerste beklimmingen van de acht die op het menu staan. Daarna gaat het tachtig kilometer op en af tot in de laatste dertig kilometer de beklimmingen elkaar opnieuw in rap tempo opvolgen; in de laatste vijf kilometer liefst twee stuks, de Côte de Vivegnis en de Côte de l’Abbaye. De finish is in Herstal, waar Matteo Trentin in 2016 een rit won.

Start: 13.03 uur
Finish: tussen 16.53 en 17.17 uur

Woensdag 1 augustus – Etappe 5: Huy – Waremme (187,5 km)

Wie Huy zegt, zegt de Waalse Pijl. De plaats in de provincie Luik en de gelijknamige Muur van Huy zijn onlosmakelijk verbonden met de Ardennenklassieker. Julian Alaphilippe was er dit jaar nog de beste. Huy is vandaag echter niet de finishplaats, maar de startlocatie voor de slotrit over 187,5 kilometer. Ook de Côte d’Ereffe is een bekende klim uit de Waalse Pijl en duikt vandaag na 18,1 kilometer al op. De vier beklimmingen die moeten worden bedwongen, liggen verspreid over het parcours; de laatste, de Mur d’Amay, op bijna vijftig kilometer van de finish in Waremme. Wie kroont zich hier tot de opvolger van Dylan Teuns?

Start: 12.24 uur
Finish: tussen 16.51 en 17.20 uur

Favorieten
De 45e Tour de Wallonie kan rekenen op de komst van zes WorldTour-ploegen en tien ProContinentale formaties, waarvan Roompot-Nederlandse Loterij als enige een Nederlands vlaggetje achter de naam heeft staan. Het peloton wordt aangevuld met vier continentale ploegen. Titelverdediger Dylan Teuns en zijn ploeg BMC zijn niet van de partij. Ook andere oud-winnaars laten de koers aan zich voorbij gaan, waardoor er sowieso een nieuwe winnaar op het podium zal staan in Waremme.

Tim Wellens – foto: Sirotti

Lotto Soudal heeft met Tim Wellens één van de topfavorieten in huis voor de eindzege in de Tour de Wallonie. De 27-jarige Belg verscheen er al drie keer eerder aan de start, met als beste resultaat een achtste plaats in 2013. Zijn laatste deelname dateert echter van 2014 en intussen heeft hij reuzenstappen gezet. Dit jaar won hij al de Ruta Del Sol en de Brabantse Pijl en was hij de beste in de vierde Giro-etappe. Ook eindigde hij op de vijfde plaats in Parijs-Nice en was hij zesde in de Amstel Gold Race.

Voor Fabio Aru betekent deelname aan de Tour de Wallonie zijn rentree in koersverband sinds hij in mei oververmoeid uit de Giro d’Italia stapte. Het is afwachten waar de winnaar van de Vuelta a España van 2015 staat na zijn wekenlange rustperiode, maar hijzelf heeft er vertrouwen in. “Ik ben blij dat ik nu weer een startnummer op mijn rug kan dragen. Ik ben er zeker van dat ik het er goed zal doen.” Dat hij goed de heuvels kan verteren, heeft hij in het verleden wel bewezen in met name de Italiaanse klassiekers. Op basis van zijn resultaten uit het verleden behoort hij in Wallonië zeker tot de toppers.

Fabio Aru – foto: LaPresse – D’Alberto / Ferrari

Bij Quick-Step Floors is het uitkijken naar de beloftevolle Enric Mas. De pas 23-jarige Spanjaard liet zich dit seizoen al opmerken in de ronden van het Baskenland en van Zwitserland. In het Baskenland won hij de rit naar Arrate en eindigde hij op de zesde plaats in het klassement. In Zwitserland deed hij het twee plaatsen beter en was hij vierde. In de bergen heeft hij zich dus al bewezen en daarmee is hij één van de betere klimmers in Wallonië. Staat hij ook zijn mannetje op de korte, felle hellingen in de Ardennen?

Wanty-Groupe Gobert heeft met Xandro Meurisse de nummer zeven van de afgelopen twee jaar in de gelederen. De 26-jarige Belg zal het dit jaar ongetwijfeld beter willen doen – en waarom zou dat geen realistische gedachte zijn? Vorig jaar was hij immers tweede in de Volta Limburg Classic en de Tour de Luxembourg, waarin hij eveneens stevige heuvels moest ronden. In 2018 eindigde hij onder andere al op de tweede plaats in de Circuit Cycliste Sarthe en was hij zesde in de Vierdaagse van Duinkerke.

De ervaren Jonathan Hivert zag een vierde selectie voor de Tour de France aan zijn neus voorbij gaan, ondanks een verdienstelijke eerste seizoenshelft. Daarin won hij onder andere de Tour du Haut Var en de Tour du Finistère. Ook was hij in Parijs-Nice de beste in de felbetwiste derde rit naar Châtel-Guyon, waarin hij Luis León Sánchez en Rémy di Grégorio klopte in een sprint met drie. De Fransman van Direct Energie staat nu voor zijn zevende deelname aan de Tour de Wallonie, waarin zijn beste resultaat een tiende plaats is in 2010.

Michel Kreder – foto: Sirotti

Vanuit Nederlands perspectief mag er wat worden verwacht van Michel Kreder, want de 30-jarige renner van Aqua Blue Sport eindigde vorig jaar op de vijfde plaats in de Tour de Wallonie. Die prestatie kreeg in de Arctic Race of Norway een sterk vervolg met een derde plaats in het eindklassement, waarna hij ook mocht uitkomen in de Vuelta a España; een sterke tweede seizoenshelft kortom. Kreder bleef dit seizoen lange tijd verwijderd van de ereplaatsen, maar pakte eerder deze maand twee top 10-plaatsen in de Ronde van Oostenrijk. Is de Tour de Wallonie opnieuw de aanzet voor een sterke tweede helft van het jaar?

Naast Kreder is er nog een aantal renners dat zeker niet mag worden vergeten na hun eerdere optredens in de rittenkoers. Denk hierbij aan Tosh Van der Sande, die vorig jaar runner-up was achter eindwinnaar Dylan Teuns. Viacheslav Kuznetsov eindigde hier al eens zevende (2014) en derde (2016) en zal in zijn vijfde deelname opnieuw het hoogste treetje najagen. Anthony Roux, vijftiende in 2013 en zestiende in 2014, zal zijn debuut in de Franse kampioenstrui niet onopgemerkt voorbij willen laten gaan. En dan is er nog Sean De Bie, die zich dit jaar al liet opmerken in enkele eendagswedstrijden, onder andere in Eschborn-Frankfurt (vijfde).

Anthony Roux – foto: Sirotti

Outsiders
Tot slot is er nog een rits wielrenners die als outsider kan worden aangemerkt. Quick-Step Floors heeft behalve Mas bijvoorbeeld ook de beschikking over Rémi Cavanga (winnaar van Dwars door West-Vlaanderen) en Pieter Serry, in 2015 twaalfde in de Tour de Wallonie. Roompot-Nederlandse Loterij is de enige Nederlandse formatie aan het vertrek. Wat kunnen Jeroen Meijers en Nick van der Lijke uitrichten na hun top 15-klasseringen van respectievelijk 2017 en 2014? Sport Vlaanderen-Baloise zag Thomas Sprengers dit jaar bij de beste tien rijden in de Tour de Luxembourg en de Brabantse Pijl. Wat kan de nummer tien van vorig jaar in 2018?

Wanty-Groupe Gobert heeft naast Meurisse meerdere ijzers in het vuur. Jérôme Baugnies eindigde dit seizoen al kort in Dwars door het Hageland en de Volta Limburg Classic en hij won eind juni de Internationale Wielertrofee Jong Maar Moedig. Twee jaar geleden was hij al eens vijftiende in Wallonië. Boris Vallée was in 2015 zesde en won een jaar later de rit naar Le Roeulx, waarin hij Tom Boonen aftroefde. Tot slot is het uitkijken naar WB Aqua Protect-Veranclassic, dat met Alex Kirsch, Justin Jules en Maxime Vantomme enkele verraderlijke troefkaarten in de hand heeft.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Tim Wellens
*** Fabio Aru, Enric Mas
** Xandro Meurisse, Jonathan Hivert, Michel Kreder
* Anthony Roux, Sean De Bie, Viacheslav Kuznetsov, Tosh Van der Sande

Deelnemerslijst (ProCyclingStats)
Website organisatie

Weer en tv
Terwijl voor de komende dagen temperaturen worden voorspeld tot liefst 37°C, blijft de temperatuur tijdens de Tour de Wallonie vermoedelijk schommelen tussen de 24 en 28°C. Voor de eerste etappe wordt slecht weer verwacht met regenval en mogelijk ook onweer, maar in de dagen daarna lijkt het aangenaam te worden aan windkracht 3.

De Tour de Wallonie is elke dag te volgen via een liveticker op Directvelo. De laatste twee etappes zijn rechtstreeks op televisie te zien via het Franstalige RTBF en Eurosport (vanaf 15.15 uur).

[poll id=”888″]