Zeger Schaeken

• zondag 4 september 2022 om 12:25

Met Julian Alaphilippe, Mathieu van der Poel en Wout van Aert heeft de Tour of Britain drie gedroomde laatste winnaars. Daar zou dit jaar nog wel eens een grote naam kunnen bijkomen, want onder meer wereldkampioen veldrijden Tom Pidcock staat op de deelnemerslijst. Ook Richie Porte verdient de nodige aandacht, de Australiër neemt in de Tour of Britain namelijk afscheid van het profwielrennen. WielerFlits blikt vooruit!

Historie

De historie van de Tour of Britain is best speciaal. De eerste editie werd georganiseerd in 1945, ter viering van het einde van de Tweede Wereldoorlog. De British League of Racing Cyclists (BLRC), een aantal wielrenners, namen het heft in handen en organiseerden de vijfdaagse Victory Cycling Marathon. Ze deden wat de National Cycliste Union niet deed, een massaal wielerevenement uit de grond stampen. De BLRC wilde bovendien een Britse tegenhanger zijn van de Tour de France.

De eerste winnaar is de Fransman Robert Batot. Een profzege is het echter niet voor Batot. De BLRC was namelijk niet erkend door de UCI, waardoor de Victory Cycling Marathon slechts een amateurkoers was. Vervolgens kende de koers een lastige periode, tot Quaker, bekend van de ontbijtgranen, naar voren kwam als sponsor. Niet veel later, in 1958, volgde Milk Marketing Board. Dit zorgde er voor dat de koers een nieuwe naam kreeg, de Milk Race.

Phil Anderson, hier bij zijn overwinning van de Amstel Gold Race in 1983, won de rittenkoers tweemaal – foto: Cor Vos

De etappekoers was in de jaren ’60 en ’70 nog steeds een koers voor amateurs, al staan er wel een heleboel mooie namen op de erelijst. Renners als Hennie Kuiper (1972) en Piet van Katwijk (1973) hebben de Milk Race op hun palmares staan. In 1985 mochten voor het eerst ook profs meedoen. Eric Van Lancker mocht die editie op zijn naam schrijven.

Ontbijtgranen en de Britse wedstrijd bleken een goede match, want eind jaren ’80 was Kellogg’s de hoofdsponsor. De naam werd niet ver gezocht; de Kellogg’s Tour. Grote namen als Robert Millar, die nu door het leven gaat als Philippa York, Phil Anderson, Maurizio Fondriest en Marc Wauters wonnen vervolgens de ronde.

Van der Poel zette de Tour of Britain naar zijn hand door drie etappes te winnen – foto: Cor Vos

In 2004 krijgt de wedstrijd de naam Tour of Britain. Dat is tot op de dag van vandaag de naam. Edvald Boasson Hagen (2009 en 2015) en Lars Boom (2011 en 2017) konden de wedstrijd twee keer winnen, waardoor zij de recordhouders zijn. Dat geldt ook voor Phil Anderson. Sir Bradley Wiggins, Dylan van Baarle, Julian Alaphilippe en Mathieu van der Poel wonnen de koers tussen 2010 en 2020, een groot cadeau voor de organisatie. De winnaar van de editie van 2021 is dat ook, daarover snel meer. Dat jaar trad AJ Bell toe als hoofdsponsor, waardoor de koers officieel de AJ Bell Tour of Britain heet.

Laatste tien winnaars Tour of Britain
2021: Wout van Aert
2020: Niet verreden vanwege coronacrisis
2019: Mathieu van der Poel
2018: Julian Alaphilippe
2017: Lars Boom
2016: Steve Cummings
2015: Edvald Boasson Hagen
2014: Dylan van Baarle
2013: Bradley Wiggins
2012: Jonathan Tiernan-Locke

Vorig jaar

Wout van Aert was vorig jaar dé smaakmaker in de Tour of Britain. De Belgische allrounder sloeg al meteen toe op de eerste dag. Van Aert won de sprint van een uitgedunde groep, voor Nederlander Nils Eekhoff en Spanjaard Gonzalo Serrano. Het waren de sterke en snelle mannen die konden overleven, want ook onder meer Ethan Hayter, Michael Woods en Julian Alaphilippe reden top-10.

Een dag later kregen we een grote verrassing. Robin Carpenter ging mee in een vlucht van vijf, waarna hij zijn medevluchters loste met nog 25 kilometer op de teller. De Amerikaan van Rally (nu Human Powered Health) hield knap stand en werd als klap op de vuurpijl ook de nieuwe leider. Een dag later moest hij die echter weer afgeven aan Hayter, INEOS Grenadiers won namelijk de ploegentijdrit. Deceuninck-Quick Step werd tweede op 17 seconden, Jumbo-Visma moest 20 seconden toegeven.

Fantastische foto van het duel tussen Belgisch kampioen Van Aert en wereldkampioen Alaphilippe – foto: Cor Vos

Op dag vier kregen we een spectaculaire finale te zien. De finish van de koninginnenrit in de Tour of Britain eindigde op een steile slotklim, ideaal voor de puncheurs. Woods, een zeer explosieve coureur, gooide dan ook als eerste de knuppel in het hoenderhok. De Canadees van Israel Start-Up Nation kreeg meteen Van Aert en Alaphilippe in zijn wiel. De wereldkampioen versnelde op zijn beurt dan weer, Van Aert kon met hangen en wurgen zijn karretje aanhaken. In de laatste honderden meters kregen we uiteindelijk een schitterend duel tussen de twee titanen, Van Aert was op de streep uiteindelijk net de sterkste. Reclame voor de sport!

Dankzij zijn zege ging de Belg als leider verder in de Tour of Britain. Hayter won vervolgens de vijfde etappe in de sprint, Van Aert kon zich niet mengen door een valpartij. De overwinning van Hayter bezorgde hem ook de nodige bonificatieseconden op, de jonge Brit sprong over Van Aert in het klassement. Een dag later werd Hayter geklopt door Van Aert in een sprint van een uitgedunde groep. De renner van Jumbo-Visma dook daardoor met een verkleinde achterstand van vier seconden de laatste twee etappes in.

Alaphilippe, Hayter en Van Aert: de drie hoofdfiguren van vorig jaar – foto: Cor Vos

De zevende etappe was een prooi voor Yves Lampaert. De Belgische coureur klopte onder meer Matteo Jorgenson en Pascal Eenkhoorn uit de vlucht. Laatstgenoemde zorgde trouwens voor een mooi beeld: de Nederlander gaf in koers zijn bidon aan een jonge wielerfan, die best lang het tempo van de kopgroep kon volgen.

De laatste rit van de Tour of Britain was uiteindelijk beslissend voor de eindzege. Hayter kwam niet in de sprint voor en eindigde buiten de bonificatieseconden. Van Aert imponeerde door André Greipel en Mark Cavendish te kloppen in de sprint. Een vierde ritzege én de eerste plaats in het algemeen klassement was het indrukwekkende resultaat. Hayter kwam zes seconden tekort voor de eindzege, Alaphilippe werd derde.

Eindklassement Tour of Britain 2021
1. Wout van Aert (Jumbo-Visma)
2. Ethan Hayter (INEOS Grenadiers) op 6s
3. Julian Alaphilippe (Deceuninck-Quick Step) op 27s
4. Mikel Frolich Honoré (Deceuninck-Quick Step) op 41s
5. Michael Woods (Israel StartUp Nation) op 1m

Parcours

De Tour of Britain bestaat ook dit jaar uit acht etappes. Toch is het in een aantal opzichten veranderd ten opzichte van vorig jaar. Zo wordt er geen ploegen- of individuele tijdrit gereden, iets wat sinds 2016 elk jaar op het programma stond. In de editie van 2022 is er een echte aankomst bergop, meteen op dag 1. Daarnaast zijn er zes etappes die mogelijkheden geven voor de sterkere sprinters. Op dag acht is er dan weer een mooie etappe voor de puncheurs.

Zondag 4 september, etappe 1: Aberdeen – Glenshee Ski Centre (181,3 km)

De eerste etappe van de Tour of Britain is in een aantal opzichten speciaal. Ten eerste omdat er nog nooit zo noordelijk is gestart in de Britse etappekoers. De renners zullen aan de Tour of Britain beginnen in Aberdeen, waarna er een etappe van 181,3 kilometer wacht. Onderweg worden er drie beklimmingen bedwongen; Bennachie Forest (1,2 km aan 5,4%), Lord’s Throat (1 km aan 8,2%) en Sule Hill (1,9 km aan 8,7%).

Dit zijn allemaal echter voorgerechtjes voor de finale van rit een. Er wordt namelijk gefinisht op de top van het Glenshee Ski Centre (8,4 km aan 3%). Dat is meteen het tweede speciale aan deze rit. Voor het eerst in de Tour of Britain wordt er op de eerste dag meteen op een klim gefinisht. De klim naar het Glenshee Ski Centre wordt naar het einde toe iets zwaarder, de laatste vijf kilometers schommelen rond een gemiddelde van 5%.

Start: / 12.15 uur
Finish: / tussen 16.20 en 16.500 uur

Maandag 5 september, etappe 2: Hawick – Duns (175,2 km)

Op maandag rijden we Schotland binnen. De tweede etappe start in Hawick, de finishlijn is getrokken in Duns. Rit twee is voornamelijk vlak, in de finale liggen er echter wel een aantal korte heuvels. Wanside Rigg (2,1 km aan 5,7%), Mainslaughter Law (1,7 km aan 5,9%) en Hardens Hill (1,9 km aan 4,7%) zijn niet lang, maar gaan wel in de kleren kruipen.

De top van Hardens Hill ligt op vijf kilometer van de streep, wat met andere woorden een mooie heuvel kan zijn voor puncheurs. Dat laatste is zeker het geval aangezien de weg blijft dalen tot aan de laatste kilometer, waardoor een jagend peloton niet veel terrein zou kunnen goedmaken. Een etappe om moeilijk te voorspellen!

Start: / 12.15 uur
Finish: / tussen 16.10 en 16.40 uur

Dinsdag 6 september, etappe 3: Durham – Sunderland (163,6 km)

Durham mag voor het eerst de Tour of Britain verwelkomen. De stad in het noordoosten van Engeland is gekend voor de Kathedraal van Durham, die rond het jaar 1100 gebouwd is. Dat wist ook de organisatie van de Tour of Britain, want de renners zullen in de schaduw van de Kathedraal aan de derde rit beginnen.

Er liggen drie obstakels tussen Durham en Sunderland, de finishplaats. Chapel Fell (4,1 km aan 7,8%), Bishop Auckland (1,8 km aan 7,1%) en High Moorsley (1,2 km aan 5,3%) zullen in principe geen rol van betekenis spelen. De top van die laatste klim ligt op meer dan 20 kilometer van de streep, waardoor de derde etappe zo goed als een zekerheid voor de sprinters mag genoemd worden.

Start: / 12.30 uur
Finish: / tussen 16.10 en 16.35 uur

Woensdag 7 september, etappe 4: Redcar – Duncombe Park, Helmsley (149,5 km)

De vierde etappe van de Tour of Britain, die start in de badplaats Redcar en finisht in Duncombe Park in Helmsley, is een relatief korte rit. Met 149,5 kilometer is ook de op twee na kortste van de rittenkoers. Voor de rest is de etappe op woensdag gelijkaardig aan dag twee en drie. Onderweg een aantal obstakels, maar steeds niet onoverkomelijk voor de sprinters.

We moeten het wel zeggen, de namen van de heuvels zijn wel om van te genieten. Neem nu bijvoorbeeld Robin Hood’s Bay (1,5 km aan 10,2%). Naast die fraai genaamde beklimming moeten de renners ook Whitby (800 m aan 5,7%), Egton Bank (1,8 km aan 8,2%), Carlton Bank (1,9 km aan 10,2%) en Newgate Bank (1,3 km aan 7,3%) omhoog rijden. Newgate Bank ligt binnen de laatste tien kilometer van rit vier.

Start: / 12.45 uur
Finish: / tussen 16.05 en 16.30 uur

Donderdag 8 september, etappe 5: West Bridgford – Mansfield (186,8 km)

De pure sprinters zullen blij zijn met de rit op donderdag. De 186,8 kilometer lange etappe van West Bridgford naar Mansfield is namelijk zo goed als vlak, voor Britse termen natuurlijk. Met Keyworth (900 m aan 3,4%) en Sparken Hill (400 m aan 8,5%) staan er slechts twee korte heuvels op het menu. De laatste kilometer van de vijfde etappe van de Tour of Britain is bovendien vlak, waardoor we normaliter een sprinter zullen zien juichen in Mansfield.

Start: / 12.00 uur
Finish: / tussen 16.10 en 16.35 uur

Vrijdag 9 september, etappe 6: Tewkesbury – Gloucester (170,9 km)

De etappe van vrijdag is een mooie voor de fans. Startplaats Tewkesbury en finishplaats Gloucester liggen namelijk slechts een kleine 20 kilometer van elkaar verwijderd, waardoor je als wielerfan de koers op meerdere momenten kan bekijken. Aantrekkelijke plaatsen om onderweg je te nestelen? Op Round Hill (1,8 km aan 9,4%), Withington Hill (1,5 km aan 6,9%) en Crawley Hill (1,7 km aan 8,1) kan je de renners – enigszins – zien afzien.

Als je aan de finish in Gloucester wil staan, zal je goede ogen moeten hebben, want de renners zullen razendsnel door de stad fietsen. De finish in de Engelse stad, dicht aan de grens met Wales, ligt vlakbij aan de oevers van de rivier Severn. In de Women’s Tour werd er dit jaar ook gereden van Tewkesbury naar Gloucester. Lorena Wiebes, mocht u dat nog verbazen, won toen de sprint.

Start: / 12.15 uur
Finish: / tussen 16.05 en 16.30 uur

Zaterdag 10 september, etappe 7: West Bay – Ferndown (175,9 km)

“Het is weekend, dus gaan we naar de zee”, zou de organisatie gedacht kunnen hebben. Op zaterdag start het peloton namelijk in badplaats West Bay. Wat volgt is een relatief vlakke etappe naar Ferndown. Na 175,9 en drie korte beklimmingen zal er daar naar alle waarschijnlijkheid nog eens gesprint worden. Voor de volledigheid, en omdat ze leuk klinken, geven we de namen van de heuvels nog eens mee: Daggers Gate (1 km aan 3,1%), Whiteways Hill (1,5 km aan 7,1%) en Okeford Hill (1,7 km aan 7,1%).

Start: / 12.15 uur
Finish: / tussen 16.15 en 16.40 uur

Zondag 11 september, etappe 8: Ryde – The Needles (148,9 km)

De laatste etappe van de Tour of Britain is een aantrekkelijke. Met 148,9 kilometer is het daarbovenop de kortste. Korte etappes zorgen vaak voor vuurwerk, hopelijk krijgen we dat ook in rit acht. De hele etappe wordt gereden op Isle of Wight, dat vlakbij Bournemouth en Portsmouth gelegen is. Het peloton zal nagenoeg rond het hele eiland rijden. Het startsein wordt in Ryde gegeven.

Natuurlijk staan er ook een aantal heuvels op het menu. Brading Down (1,9 km aan 5,8%), Cowleaze Hill (1,7 km aan 6,1%) en Zig Zag Road (1,4 km aan 6,3%) zijn beklimmingen van dienst. De top van Zig Zag Road ligt op een goede 30 kilometer van de streep bovenop The Needles. U leest het goed, nog een fraai genaamde heuvel!

De renners beginnen op 500 meter van de streep aan het laatste obstakel van de Tour of Britain. Al snel gaan de stijgingspercentages de lucht in, na 100 meter loopt de weg al op tot maar liefst 9,2%. Het zwaarste gedeelte ligt op 200 meter van de finish, wanneer de percentages boven de 10% gaan. Naar het einde toe vlakt de weg een beetje af.

Start: / 12.15 uur
Finish: / tussen 15.40 en 16.00 uur

Favorieten

We moeten eerlijk zijn: de deelnemerslijst van de Tour of Britain is dit jaar niet om naar huis te schrijven. Waar vorig jaar heersende teams als Jumbo-Visma, INEOS Grenadiers en Quick-Step-Alpha Vinyl naar Groot-Brittanië afzakte, is nu INEOS Grenadiers de enige die daar nog van overblijft. Met BORA-hansgrohe, Team DSM, Movistar en Israel-Premier Tech doen er vijf WorldTeams mee aan de 2.Pro-koers.

Voor INEOS Grenadiers is het natuurlijk een thuiswedstrijd. Ze zakken dan ook met een sterke selectie af naar de Tour of Britain. Tom Pidcock is de enige echte thuisrijder in de selectie, de Brit rijdt zijn eerste wegkoers sinds de meest recente Tour de France. De 23-jarige Pidcock won er nog de koninginnenrit met finish op Alpe d’Huez, wat nog maar zijn tweede profzege was. De wereldkampioen veldrijden stond daarnaast een aantal dagen tijd in de top-10 van de Tour, uiteindelijk strandde hij op plaats zestien in het eindklassement. Pidcock kan zich niet alleen tonen in de lastigere etappes, maar ook in de lastigere sprints kan de Brit zich mengen.

De blijdschap was natuurlijk enorm bij Pidcock op de Alpe d’Huez – foto: Cor Vos

Alleen zal Pidcock het niet moeten doen. Ook onder anderen Richie Porte, Michal Kwiatkowski en Magnus Sheffield zullen deelnemen aan de Tour of Britain. Sheffield toonde zijn vorm in de Ronde van Denemarken, waar de jonge Amerikaan op de laatste dag zijn leiderstrui moest afstaan aan Christophe Laporte. Voor Porte zal het een zeer speciale koers zijn, de Australiër rijdt zijn allerlaatste wedstrijd als profrenner. Voor wie even wat opfrissing nodig heeft: Porte won tweemaal Parijs-Nice, een keer de Ronde van Zwitserland, de Ronde van Catalonië, het Critérium du Dauphiné en de Ronde van Romandië. Ook in de grote rondes toonde hij zich, met een podiumplaats in de Tour van 2020 als hoogtepunt.

Team DSM komt met een zeer jonge selectie aan de start. Cees Bol en Chris Hamilton zorgen voor wat ervaring (beiden 27), maar Leon Heinschke (22), Marius Mayrhofer (21), Oscar Onley (19) en Max Poole (19) zijn allen nog jonkies. Laatstgenoemde verdient wat aandacht. De Britse coureur reed in augustus zeer sterk rond. In de Sazka Tour werd hij tiende, in de Arctic Race of Norway deed Poole nog beter met een zevende plaats in het eindklassement. Ploegmaat Andreas Leknessund was de laureaat. Kan Poole zich nog eens mengen tussen de grote jongens?

De 37-jarige Porte neemt afscheid van het profwielrennen – foto: Cor Vos

De strijd om de degradatie is, zeker met het einde van het seizoen in zicht, een van de items van het moment. Een van de ploegen die dringend punten nodig heeft, is Israel-Premier Tech. Dat beseffen ze duidelijk, ze stellen een sterke ploeg op in de Tour of Britain. Michael Woods moest in de Vuelta nog opgeven door een valpartij, maar de Canadees lijkt nu klaar te zijn om weer in koers te komen. Dylan Teuns stapte begin augustus per direct over naar Israel-Premier Tech, in de hoop om heel wat punten te sprokkelen. Met eindwinst in de Arctic Race of Norway en verschillende top-10 noteringen bewees de Belg in het verleden al in staat te zijn om mee te bikkelen in het algemeen klassement van een korte rittenkoers.

BORA-hansgrohe heeft ook een duo dat kan meedoen voor de eindzege. Zowel Nils Politt als Felix Großschartner krijgen een parcours voorgeschoteld dat binnen hun mogelijkheden moet liggen. Oostenrijker Großschartner reed de afgelopen tijd weinig koersen, dus het is niet duidelijk hoe het met zijn vorm gesteld is. Duitser Politt zal in de eerste etappe de schade moeten proberen te beperken, maar kan daarna – door onder meer de bonificatieseconden die er te verdienen zijn – terug in de strijd komen voor het algemeen klassement.

Woods was vorig jaar nog vijfde in de Tour of Britain – foto: Cor Vos

Bij Movistar zijn ze ook op zoek naar heel wat UCI-punten. De Spaanse ploeg komt echter met weinig grote namen aan de start van de Britse achtdaagse. Matteo Jorgenson is de naam die het meeste in het oog springt. De 23-jarige Amerikaan was een van de verrassingen in de Tour de France. Jorgenson reed driemaal top-5, telkens vanuit de vroege vlucht. Dankzij die ontsnappingen kwam hij op een twintigste plaats in het eindklassement terecht. Jorgenson toonde eerder in het seizoen al tweemaal dat hij bij de beteren kan zijn in een etappekoers, zo werd hij dertiende in het Critérium du Dauphiné en vierde in de Tour de la Provence.

Vervolgens is het kijken naar de ProTeams. Bij Uno-X kan Anthon Charmig een goed klassement rijden. De jonge Deen reed dit seizoen al vijfmaal top-10 in een korte rittenkoers. Italiaans kampioen Filippo Zana is ook bezig aan een goed seizoen, de 23-jarige coureur van Bardiani-CSF-Faizanè won onder meer de Adriatica Ionica Race.

Outsiders voor een goede notering: Davide Gabburo (Bardiani-CSF-Faizanè), Oscar Rodríguez (Movistar), Joel Nicolau (Caja Rural-Seguros RGA), Kamiel Bonneu (Sport Vlaanderen-Baloise) en Mads Würtz Schmidt (Israel-Premier Tech).

Tot slot zijn er nog een aantal jonge renners die meedoen aan de Tour of Britain. De eerder genoemde Poole is daar een van. Onder meer Samuel Watson (Britse selectie), Thomas Gloag (Trinity Racing, volgend jaar Jumbo-Visma), Oscar Onley (Team DSM) en Luke Lamperti (Trinity Racing) gaan niet meedoen voor de eindzege, maar zijn wel stuk voor stuk renners voor de toekomst.

Sprinters

De sprinters krijgen heel wat kansen in de Tour of Britain. Ze moeten er wel voor zorgen dat ze de korte, maar meestal steile, heuvels kunnen overleven. Echt vlak is het bovendien niet vaak in de Britse rittenkoers. Als we kijken naar renners met pure sprintsnelheid komen we al snel uit bij Jordi Meeus (BORA-hansgrohe) en Cees Bol (Team DSM).

Meeus reed een aantal ereplaatsen bij elkaar de laatste maanden, maar kwam in de Ronde van Polen nog hard ten val in de tijdrit. Voor Bol is het dan weer lang geleden dat hij kon zegevieren, zijn laatste overwinning dateert van begin 2021.

De tweede etappe van Parijs-Nice in 2021 was de laatste overwinning voor Bol – foto: Cor Vos

Vervolgens staan er een heleboel sprinters op de deelnemerslijst die het golvende terrein zeker en vast kunnen overleven. Jake Stewart (Groupama-FDJ), Marco Haller (BORA-hansgrohe) en Rasmus Tiller (Uno-X) zijn dat soort renners. Ook de polyvalente Filippo Fiorelli (Bardiani-CSF-Faizanè) moet zich kunnen tonen in de Tour of Britain.

Ten slotte zijn er nog een aantal outsiders. Blake Quick (Trinity Racing), Kenneth Van Rooy (Bingoal Pauwels Sauzen WB), Eduard Prades (Caja Rural-Seguros RGA), Matthew Gibson (Human Powered Health) en Jenthe Biermans (Israel-Premier Tech) moeten in principe ook een mooie uitslag kunnen rijden.

De deelnemerslijst is op het moment van publiceren nog niet volledig. De kans bestaat dat er dus nog wijzigingen worden doorgevoerd in deze voorbeschouwing.

[cf_stars 4=”thomas-pidcock” 3=”magnus-sheffield,michael-woods” 2=”felix-grossschartner,matteo-jorgenson,dylan-teuns” 1=”nils-politt,filippo-zana,anthon-charmig,max-poole”]

Website organisatie
Deelnemerslijst

Weer en TV

De weersomstandigheden in de Tour of Britain zouden wel eens typische Brits kunnen worden. Er wordt door Weeronline elke dag flink wat regen verwacht, en ook de wind zal een rol kunnen spelen. Quasi elke dag zal de wind waaien aan 4 Beaufort. Kans op waaiers dus! De temperaturen zelf zullen rond de 20 graden Celsius schommelen en dus iets aangenamer zijn.

De Tour of Britain is helaas niet live te volgen op TV. Het zijn drukke dagen voor de sportwereld, want naast de Vuelta a España is op dit moment ook de US Open aan de gang. De wielerfans kunnen wel elke dag de Tour of Britain volgen via de Eurosport Player en GCN+. De uitzendingen beginnen al vroeg, rond het middaguur.