Koen Middendorp

• zaterdag 2 september 2023 om 20:45

De Tour of Britain was de laatste jaren voor meerdere toppers een belangrijke voorbereidingskoers richting de wereldkampioenschappen wielrennen, nu is het misschien wel een ideale opmaat richting het… EK! Met Wout van Aert en Tom Pidcock staan er in ieder geval twee échte publiekstrekkers aan de start. Maar wie zijn de voornaamste uitdagers? WielerFlits blikt vooruit!

De nieuwe Tourspecial van RIDE Magazine is een must-have voor echte wielerfans! Onze nieuwe 236 pagina’s dikke zomer-editie is de meest complete Tourgids van deze zomer en staat vol met schitterende wielerverhalen over o.a. Tadej Pogacar, Remco Evenepoel, Fabio Jakobsen, Gio Lippens, Christian Prudhomme en Charlotte Kool. Verzeker je van een heerlijke sportzomer en bestel hem nu online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang 20% korting!

Historie

Het jaar 1945 zal – zeker vanuit Westers oogpunt – voor altijd worden geassocieerd met het einde van de Tweede Wereldoorlog. Het is echter ook het jaar van de allereerste editie van een wielerwedstrijd, die we nu kennen als de Tour of Britain. De British League of Racing Cyclists (BLRC), een vereniging opgericht door meerdere wielrenners, wilde met het organiseren van een vijfdaagse wielerkoers – de Victory Cycling Marathon – het einde van de Tweede Wereldoorlog vieren.

En daar bleef het niet bij. De BLRC koesterde met zijn gloednieuwe wielerkoers nog grotere ambities: het wilde op termijn uitgroeien tot een Britse tegenhanger van de Tour de France. Dat laatste is nooit helemaal gelukt, zo eerlijk moeten we wel zijn, maar door het pionierswerk van de British League of Racing Cyclists vindt er bijna tachtig jaar later nog altijd een prestigieuze meerdaagse wielerwedstrijd op Britse bodem plaats. Al liep het in de eerste jaren zeker niet van een leien dakje.

Mathieu van der Poel was in 2019 de beste in het eindklassement – foto: Cor Vos

De vijfdaagse Victory Cycling Marathon had in de beginperiode te maken met de nodige financiële en sportieve restricties. Doordat de BLRC door de internationale wielerunie UCI niet werd erkend als officiële organisatie, bleef de wedstrijd lange tijd een amateurkoers. Een sportieve tegenvaller, maar er waren ook financiële strubbelingen. De koers kende zo lastige jaren, tot Quaker – bekend van de ontbijtgranen – naar voren kwam als sponsor. Niet veel later, in 1958, kwam ook Milk Marketing Board aan boord. Dit zorgde er voor dat de koers een nieuwe naam kreeg, de Milk Race, en bovenal een nieuw elan.

De wedstrijd stond ook in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw nog als een amateurkoers op de wielerkalender, maar in 1985 mochten er dan ook eindelijk voor het eerst profs meedoen. De zege ging dat jaar naar de Belg Eric Van Lancker, die in zijn carrière met winst in onder meer Luik-Bastenaken-Luik en de Amstel Gold Race ook zeer succesvol was op klassiek gebied. De wedstrijd won al snel aan allure en ook financieel ging het de organisatie voor de wind: eind jaren tachtig verwelkomde het met Kellogg’s een nieuwe hoofdsponsor. De Kellogg’s Tour was geboren.

Wout van Aert versloeg in 2021 Ethan Hayter en toenmalig wereldkampioen Julian Alaphilippe – foto: Cor Vos

Met Robert Millar (die nu door het leven gaat als Philippa York), Phil Anderson, wereldkampioen Maurizio Fondriest, Stuart O’Grady en Marc Wauters verschenen er mooie namen op de erelijst. Het was echter niet alleen maar hosanna. Na de editie van 1999 besloot hoofdsponsor Kellogg’s zich vanwege veiligheidsissues terug te trekken, en verdween de koers zelfs van de kalender. Na een hiatus van maar liefst vijftien seizoenen keerde de wedstrijd in 2004 – onder een nieuwe naam – weer terug. De Tour of Britain begon aan een nieuw hoofdstuk in zijn roemruchtige alsook onstuimige geschiedenis.

We zijn nu bijna twintig jaar verder en de Tour of Britain staat nog altijd op de kalender, en werd – met uitzondering van het coronajaar 2020 – steevast georganiseerd. Sir Bradley Wiggins, Lars Boom, Dylan van Baarle, Julian Alaphilippe, Mathieu van der Poel en Wout van Aert… Deze toppers waren sinds de eeuwwisseling allemaal een keer (of zelfs twee keer) succesvol op Britse bodem. Phil Anderson (1991 en 1993), Edvald Boasson Hagen (2009 en 2015) en Lars Boom (2011 en 2017) konden de wedstrijd twee keer winnen, waardoor zij de recordhouders zijn.

Belangrijke statistieken Tour of Britain

Eerste editie: 1945
Belgische zeges: 5 (Eric Van Lancker, Michel Dernies, Marc Wauters, Nick Nuyens en Wout van Aert)
Nederlandse zeges: 9 (2x Fedor den Hertog, Hennie Kuiper, Piet van Katwijk, Roy Schuiten, 2x Lars Boom, Dylan van Baarle en Mathieu van der Poel)
Recordhouders (in de profjaren): Phil Anderson, Edvald Boasson Hagen en Lars Boom (2x)

Fedor den Hertog won als amateur twee keer de (tegenwoordige) Tour of Britain – foto: Cor Vos

Laatste winnaars Tour of Britain
2022: Gonzalo Serrano
2021: Wout van Aert
2020: Niet verreden vanwege coronacrisis
2019: Mathieu van der Poel
2018: Julian Alaphilippe
2017: Lars Boom
2016: Steve Cummings
2015: Edvald Boasson Hagen
2014: Dylan van Baarle
2013: Bradley Wiggins

Vorig jaar

Met Tom Pidcock, Dylan Teuns, Michal Kwiatkowski en de afscheidnemende Richie Porte stonden er vorig jaar wel enkele toppers aan het vertrek van de Tour of Britain, maar met slechts vijf WorldTeams en zes ProTeams viel het deelnemersveld toch een klein beetje tegen. Toch mocht dit de pret niet drukken en de coureurs die wél aan de start stonden, maakten er ook een interessant schouwspel van.

In de eerste twee etappes richting Glenshee Ski Centre en Duns viel de beslissing na een spurt, al waren dit wel twee compleet verschillende sprints. De openingsrit eindigde namelijk bergop na een beklimming van goed acht kilometer aan 3% en dit bleek spek naar de bek van de Nieuw-Zeelander Corbin Strong. De coureur van Israel-Premier Tech was in een pure machtssprint te sterk voor de Spanjaard Omar Fraile en de Noor Anders Halland Johannessen.

Kamiel Bonneu won een etappe – foto: Cor Vos

In rit twee werd er ook gesprint, maar wel na een ietwat vlakkere finale en dit keer wel met Cees Bol. De Nederlander van (toen nog) Team DSM wist onderweg te overleven, met zijn ploeg een late uitval van Nils Politt, Dylan Teuns en Magnus Sheffield onschadelijk te maken en vervolgens een millimetersprint met de Brit Jake Stewart in zijn voordeel te beslechten. Voor Bol was het een mooie en bovenal welkome overwinning: zijn eerste van 2022.

Na twee sprintdagen leek ook de derde etappe uit te draaien op een clash tussen de rappe jongens, maar Kamiel Bonneu, Benjamin Perry, Alexandar Richardson en Mathijs Paasschens beslisten hier anders over. Deze vier vluchters wisten namelijk net uit de greep te blijven van het peloton, waarna Bonneu in het shirt van Sport Vlaanderen-Baloise naar zijn tweede profzege kon snellen. Perry werd ondankbaar tweede, maar nam wel de leiderstrui over van Strong.

Eindwinnaar Gonzalo Serrano – foto: Cor Vos

Perry slaagde er alleen niet in om die leiderstrui ook vast te houden, want in de voorlaatste rit sloegen de puncheurs hun slag. Gonzalo Serrano, Dylan Teuns en ploeggenoten Tom Pidcock en Omar Fraile bleven na een attractieve finale over en mochten in Duncombe Park, in Hensley, gaan sprinten om de bloemen. De meeste ogen waren gericht op INEOS Grenadiers, maar de ploeg wist zijn overtalsituatie niet uit te spelen. Pidcock moest in de sprint namelijk zijn meerdere erkennen in Serrano.

De Spanjaard van Movistar sloeg zo een dubbelslag en dit bleek een beslissend moment in de koers, aangezien hij in de slotrit niet meer in de problemen kwam, maar toch vooral omdat de Tour of Britain een zeer abrupt einde kende. Vanwege het overlijden van Queen Elizabeth II besloot de organisatie het restant van de rittenkoers niet meer te laten plaatsvinden. Serrano kroonde zich zo in Mansfield tot eindwinnaar van de Tour of Britain 2022, voor thuisfavoriet Pidcock en Fraile. En de slotetappe? Die werd in een sprint gewonnen door de Belg Jordi Meeus.

Eindklassement Tour of Britain 2022
1. Gonzalo Serrano (Movistar) in 20u53m01s
2. Tom Pidcock (INEOS Grenadiers) op 3s
3. Omar Fraile (INEOS Grenadiers) op 7s
4. Benjamin Perry (WiV SunGod) z.t.
5. Dylan Teuns (Israel Premier-Tech) op 10s

• 

  8 sep

  Lees ook Restant Tour of Britain afgelast na overlijden Queen Elizabeth, Serrano eindwinnaar

  8 sep

Parcours

De Tour of Britain werd vorig jaar door het overlijden van Queen Elizabeth II – en de daaropvolgende periode van nationale rouw – al na vijf etappes stopgezet. Dit jaar staat de ronde weer als een achtdaags evenement op de wielerkalender en het moet raar lopen willen we nu niet het einde halen. Beginnen doen we met een pittige rit van Altrincham naar Manchester en vervolgens staan er enkele etappes voor de sterkere sprinters/puncheurs op het programma.

De beslissing zal ongetwijfeld vallen in het slotweekend, als er twee zeer lastige – bijna klassiekerachtige – ritten zijn uitgetekend naar respectievelijk Gloucester en Caerphilly. Met name de laatste etappe doet denken aan een rit in Tirreno-Adriatico, of een Britse variant van de Waalse Pijl of Luik-Bastenaken-Luik, met een dubbele passage van de loodzware Caerphilly Mountain (gemiddeld 10%) als ultieme scherprechter.

Zondag 3 september, Etappe 1: Altrincham – Manchester (163,6 km)

De 19e editie van de moderne variant van de Tour of Britain begint in een plaats die sinds de eeuwwisseling tot volle wasdom is gekomen: Altrincham, dat min of meer tegen Manchester aanligt. Door de nodige financiële investeringen is Altrincham uitgegroeid tot een gezellige smeltkroes van allerlei verschillende culturen, met zijn vele restaurants, bars en pubs en culturele evenementen. De renners hebben echter geen tijd om van een ijskoude Pale Ale te genieten.

Nee, de plicht roept: iets meer dan 160 kilometer fietsen om Manchester heen, met onderweg de nodige beklimmingen. Met de Grains Bar (3 km aan goed 5%) en Ramsbottom Rake (900 meter aan 10,4%, met een piek tot 19%) worden er tot twee keer toe bergpunten uitgereikt. Vervolgens blijft het wel op- en afgaan richting de finish, maar staan er geen officiële beklimmingen meer op het menu. Finishen doen de renners in Manchester, op Deansgate, een hoofdweg door het stadscentrum.

En het venijn zit hem op Deansgate in de staart, want de laatste kilometer is nog redelijk technisch, met een laatste bocht op net iets meer dan 300 meter van de finish. Vier jaar geleden eindigde de Tour of Britain nog op deze plek, en wist Mathieu van der Poel zijn eindzege nog wat extra glans te geven. De Nederlander van (toen nog) Corendon-Circus bleek er in een sprint te snel voor landgenoot Cees Bol en Matteo Trentin. Krijgen we ook nu weer een sprint?

Start: / 13.00 uur
Finish: / tussen 16.30 en 17.17 uur

Maandag 4 september, Etappe 2: Wrexham – Wrexham (109,9 km)

In de tweede etappe zit het venijn hem pas écht in de staart, maar laten we beginnen bij het begin. Bij startplaats Wrexham. Deze stad in het noorden van Wales keert na een afwezigheid van acht jaar weer eens terug in het routeschema van de Tour of Britain. Over Wrexham valt veel te vertellen, maar is nu vooral in het nieuws in verband met de lokale voetbalclub Wrexham AFC, dat onder leiding van filmsterren Ryan Reynolds en Rob McElhenney ooit de sprong naar de Premier League hoopt te maken.

Maar genoeg over voetbal, gekoerst zal er worden. Niet lang, want de tweede etappe is slechts 109,9 kilometer lang. Acht jaar geleden won Elia Viviani in Wrexham na een pelotonsprint, maar nu is het de vraag of we aan het einde wel een massasprint krijgen. Nadat de renners na de start kloksgewijs naar Cheshire en vervolgens weer terug Wales induiken, trekt het peloton over de klim naar Eyton (derde categorie) naar de tussensprint in Johnstown.

Na dit sprintintermezzo blijft het omhoog lopen naar het hoogste punt op het parcours, om vervolgens af te dalen naar Wrexham, waar dus ook de finish van de tweede etappe is gelegen. De finale is met andere woorden geen peulenschil, al worden de echt lastige beklimmingen dit keer wel gemeden. Hebben de pure sprinters genoeg in de tank om de finale te overleven? Of gaat een puncheur er met de zege aan de haal? Dit levert ongetwijfeld een interessante koersdynamiek op!

Start: / 13.00 uur
Finish: / tussen 15.21 en 15.52 uur

Dinsdag 5 september, Etappe 3: Goole – Beverley (154,7 km)

In de tweede etappe is het zeker geen abc’tje voor de sprinters, maar op dag drie kunnen we gerust inzetten op een spurt. Onderweg volgen er wel twee beklimmingen van de derde categorie, maar de top van de laatste klim ligt op ruim zeventig kilometer van de finish. De renners verzamelen zich eerst in haven- en handelsstad Goole, op ongeveer zestig kilometer van de oostkust van Engeland. Opvallend: geen enkele Britse haven ligt verder in het binnenland.

Na de start gaat het noordoostwaarts richting de Britse kust en volgt er een korte passage door kuststad Bridlington, dat in veel opzichten misschien doet denken aan de bekendere kustplaats Brighton. Na het buitenrijden van Bridlington gaat het in gestrekte draf naar de finish in Beverley, waar de Tour of Britain nog nooit stopte voor een start of aankomst van een etappe. Daar komt dit jaar dus verandering in, na een redelijk vlakke finale en licht oplopende slotkilometer.

Als we een recente poll van kwaliteitskrant The Sunday Times mogen geloven, is finishplaats Beverley een van de mooiste plekken van Groot-Brittannië om te wonen. Beverley biedt met zijn imposante bouwwerken, marktpleinen en Georgiaanse herenhuizen voldoende op historisch en architecturaal gebied. In het middeleeuwse centrum van de stad valt er ook op cultureel vlak genoeg te beleven. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de bekende paardenrenbaan van Beverley!

Start: / 12.45 uur
Finish: / tussen 16.03 en 16.48 uur

Woensdag 6 september, Etappe 4: Sherwood Forest – Newark-on-Trent (166,6 km)

De vierde etappe heeft in veel opzichten wat weg van rit drie naar Beverley. Twee beklimmingen van de derde categorie, op- en afgaande wegen richting de finish en een licht oplopende aankomstlijn om mee af te sluiten. De 1.200 hoogtemeters zullen de rappe mannen niet afschrikken en dus kunnen we gerust inzetten op een (nieuwe?) massasprint. De renners starten dit keer niet op een kil industrieterrein of in een prachtig middeleeuws stadscentrum, maar in Sherwood Forest.

Dit is een bosgebied in het Engelse graafschap Nottinghamshire, dat met name bekend is vanwege de legende van Robin Hood. De avonturen van de mysterieuze Engelse volksheld, die volgens de vele verhalen zou stelen van de rijken om zijn buit vervolgens te verdelen onder de armen, speelden zich af in dit gebied. In Sherwood Forest streed Robin Hood tegen de gezagsdragers, in zijn immer durende strijd tegen onrecht en tirannie, al zijn de meningen daarover verdeeld.

De renners in de Tour of Britain strijden niet tegen tirannie of onderdrukking, maar wel om een prestigieuze ritzege. Na een snelle finale bereiken ze na ruim 160 kilometer Newark-on-Trent, een bescheiden handelsplaatsje dat gelegen is aan de rivier de Trent en vooral kan pronken met de bijzonder fraaie St Mary Magdalene’s kerk. De Tour of Britain finishte één keer eerder in Newark-on-Trent. In 2015 ging de zege, in een sprint, naar de Colombiaan Fernando Gaviria.

Start: / 12.25 uur
Finish: / tussen 15.59 en 16.46 uur

Donderdag 7 september, Etappe 5: Felixstowe – Felixstowe (192,4 km)

De vijfde etappe speelt zich af aan de oostkust van Engeland en kent dezelfde start- en aankomstplaats: Felixstowe. Dit is een van de bekendere Britse kustdorpen en gelegen aan de rivieren Orwell en Deben, en bovendien zeer populair onder toeristen. Na de start trekt het peloton kloksgewijs door de nodige dorpen en steden, en is vooral de passage door Ipswich de moeite waard om te vermelden. Vervolgens gaat het over relatief vlakke wegen weer terug naar de finish in Felixstowe.

In Felixstowe, dat kan uitpakken met de grootste containerhaven van Engeland, zal er waarschijnlijk weer worden gesprint om de overwinning. De laatste kilometers van deze etappe zijn een blauwdruk van de finale van de Women’s Tour van 2021. Toen trok de Italiaanse oud-wereldkampioene Elisa Balsamo, die te boek staat als een van de snelste vrouwen op twee wielen, aan het langste eind. De finale is, buiten twee haakse bochten in de laatste kilometers, rechttoe-rechtaan.

Start: / 12.00 uur
Finish: / tussen 16.07 en 17.02 uur

Vrijdag 8 september, Etappe 6: Southend-on-Sea – Harlow (146,2 km)

De sprinters komen in deze Tour of Britain goed aan hun trekken. Ook in de zesde etappe kunnen we een massasprint op voorhand niet uitsluiten, al staan er nu wel meer hoogtemeters op het programma. De coureurs trekken vrijdag door het platteland van Essex; dit zal ongetwijfeld weer schitterende, oer-Britse plaatsjes, opleveren. Startplaats Southend-on-Sea is vooral bekend vanwege zijn Southend Pier, de grootste pier (uitstekende brug) ter wereld.

Eenmaal in de klikpedalen, koersen de renners via de tussensprint in Burnham-on-Crouch naar de eerste en meteen ook enige (officiële) klim van de dag: de Ship Road van derde categorie. Na deze klim is het gedaan met de bergpunten, maar dat wil niet zeggen dat de finale biljartvlak is. Verre van, het blijft in de laatste pakweg vijftig kilometer constant op- en afgaan, wat het voor de sprintersploegen niet eenvoudiger maakt om de boel te controleren voor een eventuele sprint.

De vraag is dan ook of we in Harlow wel een groepssprint krijgen, of dat de finale uitnodigt voor een klassiekerachtig wedstrijdverloop. De eerste keer dat er in de geschiedschrijving werd gesproken over Harlow was al in 1086 na Christus, al beleefde de stad pas na de Tweede Wereldoorlog zijn echte bloei. Harlow is overigens de geboorteplaats van de bekende snookeraar Shaun Murphy, die zich in 2005 tot wereldkampioen wist te kronen.

Start: / 13.00 uur
Finish: / tussen 16.07 en 16.49 uur

Zaterdag 9 september, Etappe 7: Tewkesbury – Gloucester (170,9 km)

In de voorlaatste etappe is het oppassen geblazen voor de renners met ambitie voor de eindzege. Een ding kunnen we wel voorspellen, na een scherpe blik op het parcours: een massasprint in Gloucester is uitgesloten. Daar is het parcours nu eenmaal veel te zwaar voor, met onderweg twee beklimmingen van tweede categorie en nog enkele lastige niet gecategoriseerde hindernissen. De start zal plaatsvinden in Tewkesbury, niet zo gek ver van Cheltenham.

Van daaruit gaat het al snel naar de eerste klim van de dag en dat is er eentje van tweede categorie: Winchcombe Hill (2,7 km aan 7,6%). Hier kan een sterke vlucht eventueel wegrijden, op weg naar de pittige finale in en rond Gloucester. In het middenrif van de etappe liggen er geen echte hellingen meer te wachten, al is het ook nergens echt vlak. De wegen in dit deel van Engeland zijn geaccidenteerd en daardoor extra verraderlijk, al is het toch vooral wachten op de laatste dertig kilometer.

Dan begint namelijk de (klim)pret met Crawley Hill (2 km aan 7%, met uitschieters tot 15%) met de top op 25 kilometer van de streep. Daarna volgt er met nog 14 kilometer te gaan een beklimming (2 km aan 5%, maximaal 16%) die niet meetelt voor het bergklassement, gevolgd door een snelle afdaling naar de laatste kilometers in Gloucester. In deze prachtige havenstad, dicht bij de grens met Wales, zal de winnaar ongetwijfeld onder een luid gejuich worden binnengehaald.

Start: / 12.15 uur
Finish: / tussen 15.54 en 16.43 uur

Zondag 10 september, Etappe 8: Margam Country Park – Caerphilly (166,8 km)

De organisatie heeft het beste voor het laatst bewaard in deze Tour of Britain. Geen afsluitende sprintersetappe, maar een loodzware – haast Luik-Bastenaken-Luik-achtige finale over een afstand van net geen 170 kilometer. Met maar liefst vier beklimmingen van de eerste categorie, bestaat er geen twijfel: de achtste en laatste etappe is de koninginnenrit van deze ronde. Na een vertrek van Margam Country Park, een landgoed in Wales, valt het aanvankelijk nog wel mee qua zwaartegraad.

Dat zal na zo’n twee uur koers veranderen, want dan volgen de beklimmingen elkaar in rap tempo op, met de klim naar Rhigos (5,2 km aan 5%, maximaal 15%) en de Bryn Du (1,7 km aan 7,8%, maximaal 10%) als belangrijkste scherprechters. Het venijn zit hem echter in de staart, met een dubbele passage over de pittige Caerphilly Mountain. Dit is een heuse muur van 1300 meter aan een gemiddelde van 10,1%. Deze klim werd in 2013 voor het laatst beklommen in de Tour of Britain.

Na de eerste keer Caerphilly Mountain is het nog 12,4 kilometer te gaan tot de finish, de top van de laatste passage situeert zich op amper vijf kilometer van het einde. Wat dan nog volgt, is een snelle finale naar de finish in Caerphilly, een plaats van zo’n 30.000 inwoners. In deze plek, waar het grootste kasteel van Wales en een van de grootste kastelen van Europa te vinden is, kennen we de eindwinnaar van de Tour of Britain 2023.

Start: / 12.25 uur
Finish: / tussen 15.59 en 16.47 uur

Favorieten

Voor de start van de Tour of Britain wordt er reikhalzend uitgekeken naar een mogelijk duel tussen Wout van Aert en Tom Pidcock. De renner van Jumbo-Visma gaat zondag als de grote favoriet van start, maar Pidcock zal de Belg voor eigen volk maar wat graag op een nederlaag willen trakteren. En dan hebben we nog renners als Gonzalo Serrano, Carlos Rodríguez, Nils Politt en Ide Schelling, die misschien wel kunnen profiteren van de tweestrijd tussen de ‘Grote Twee’.

De organisatie van de 2.Pro-koers is er dit jaar in geslaagd om vijf WorldTeams en zes ProTeams te strikken, aangevuld met vier continentale ploegen, waarbij wij met onze Nederlandse bril vooral uitkijken naar de mannen van TDT-Unibet Cycling Team. Op de deelnemerslijst vinden we ook nog een Britse nationale selectie terug, aangevoerd door sprinter Ethan Vernon, die normaal de kleuren van Soudal Quick-Step draagt.

Wout van Aert – foto: Cor Vos

Maar de meeste ogen zijn, zoals eerder aangegeven, gericht op Wout van Aert. Voor de alleskunner van Jumbo-Visma is de Tour of Britain zijn eerste wegkoers sinds het WK tijdrijden. Na de wereldkampioenschappen in Glasgow volgde er een welverdiende rustperiode en een uitstapje naar het gravelracen. In Houffalize was de tegenstand misschien niet van de allerhoogste orde, maar hij won in Wallonië de eerste gravelkoers waar hij aan de start stond wel even met negen minuten verschil op de nummer twee. De bijna 29-jarige coureur deed zo het nodige vertrouwen op richting het WK gravel, waar hij graag de regenboogtrui wil veroveren.

Van Aert werkt echter ook nog toe naar een laatste grote wegafspraak van 2023: de Europese kampioenschappen in Drenthe (20-24 september). In de Tour of Britain zal de Belg graag verder aan zijn vorm willen schaven, maar Van Aert zal als pure winnaar natuurlijk ook al willen scoren op Engelse bodem. Het parcours moet hem als gegoten liggen, maar zeg nu zelf: een goede Van Aert kan bijna alles aan. In de vlakkere sprintritten zal hij zich wellicht wegcijferen voor de op papier iets snellere Olav Kooij, maar Van Aert kan ook perfect toeslaan in het slotweekend, als er ritten met een klassiek karakter op het programma staan.

Tom Pidcock – foto: Cor Vos

Van Aert zal echter wel met een renner rekening moeten houden: Tom Pidcock. De Brit kwam de voorbije weken uit op de mountainbike – met een wereldtitel in het Schotse Glasgow als hoogtepunt – maar is nu dus weer te bewonderen op de wegfiets. Het is nog even afwachten of Pidcock in staat is om op tijd de switch te maken, maar we verwachten hem wel degelijk in goede vorm, zeker voor eigen volk. De slotrit naar Caerphilly – met twee keer de muur van Caerphilly in volle finale – is echt op zijn lijf geschreven. Let ook op zijn Spaanse ploeggenoot Carlos Rodríguez, de nummer vijf van de voorbije Tour de France, die de laatste weken was verwikkeld in een heuse transfersoap.

Twee andere Spanjaarden, Gonzalo Serrano en Roger Adrià, zullen ook met ambitie aan de start verschijnen van deze Tour of Britain. Aan Serrano de lastige taak om zijn titel van vorig jaar met succes te prolongeren. De puncheur van Movistar rekende toen na een ingekorte editie af met onder meer… Tom Pidcock! Serrano moet met zijn explosiviteit en aardige sprint wel ver kunnen komen, al komt hij normaal wel te kort ten opzichte van een Van Aert. Zijn jongere landgenoot Adrià heeft eenzelfde profiel: de renner van Equipo Kern Pharma blinkt vooral uit in het heuvelwerk en heeft een goede punch in de benen.

Stephen Williams – foto: Cor Vos

Wie ook kan terugvallen op een goede sprint bergop, is Stephen Williams. De Britse klimmer van Israel-Premier Tech is alleen moeilijk te peilen. De 27-jarige renner, die in de eerste jaren van zijn profcarrière werd afgeremd door blessures, is bijzonder wisselvallig. Er gaan maanden voorbij waarin Williams geen noemenswaardige resultaten weet te boeken, om dan plots weer als winnaar aan het oppervlak te komen. Zo won de coureur goed twee weken geleden nog de Arctic Race of Norway en won hij vorig jaar een etappe in de Ronde van Zwitserland, voor een pak wereldtoppers. Wat mogen we nu van hem verwachten?

Een renner die het hele seizoen al op een prima niveau acteert, is Nils Politt. De betrouwbare Duitser van BORA-hansgrohe, die volgend jaar zal uitkomen voor UAE Emirates, was de voorbije weken ook nog prima op dreef met top 10-noteringen in de BEMER Cyclassics en de Deutschland Tour. We kijken ook met interesse naar zijn ploeggenoot Ide Schelling. De Nederlander won dit seizoen al ritten in de Ronde van het Baskenland en de Ronde van Slovenië en vindt hier ook wel een parcours op maat. Let verder op Damien Howson, de kopman van Q35.6 Pro Cycling, vierde in de voorbije Ronde van Burgos.

Ide Schelling – foto: Cor Vos

Onze laatste ster gaat naar Tobias Halland Johannessen. De explosieve Noorse klimmer van Uno-X sukkelde aan het begin van het jaar nog met ernstige knieklachten, maar koerst inmiddels weer pijnvrij en dat is te zien aan zijn resultaten. Zo was hij vrij recent nog vierde in de Arctic Race of Norway. Andere renners om in de gaten te houden, zijn Gregor Mühlberger, Carlos Verona (Movistar), Rasmus Tiller (Uno-X), Igor Arrieta (Equipo Kern Pharma), Mark Donovan (Q36.5 Pro Cycling) en… Steven Kruijswijk (Jumbo-Visma)! Die laatste maakt na drie maanden blessureleed zijn rentree.

Verder houden we rekening met een eventuele uitschieter van Belgen Floris De Tier, Lennert Teugels (Bingoal WB), Kamiel Bonneu (Team Flanders-Baloise), Nederlander Hartthijs de Vries (TDT-Unibet Cycling Team) en Rory Townsend en Mark Stewart (Bolton Equities Black Spoke). In de Tour of Britain zien we ook vaak de geboorte van nieuwe Britse wielersterren. We schuiven dan ook graag de namen van Jack Rootkin-Gray, Harry Birchill (Saint Piran) en Lukas Nerurkar (Trinity Racing) naar voren. Deze jonge knapen kunnen wellicht verrassend sterk uit de hoek komen.

Sprinters

Met meerdere potentiële sprintetappes, is het geen verrassing dat er de nodige goede sprinters aan de start staan van deze Tour of Britain. Olav Kooij is intrinsiek de snelste man aan het vertrek. In de voorbije Renewi Tour liet de jonge Nederlander zien dat het met de snelheid wel goed zit, maar liet zijn plaatsing vaak nog te wensen over. In deze koers heeft hij (misschien) wel de beschikking over een zeer sterke laatste man: Wout van Aert. Die laatste kan natuurlijk ook perfect voor eigen rekening sprinten, en winnen.

Olav Kooij foto: Cor Vos

De grootste concurrenten rijden voor Movistar en een Britse gelegenheidsselectie. De Spaanse formatie kan weer beschikken over Fernando Gaviria, die sinds zijn valpartij op het WK in Glasgow niet meer in actie kwam. De Colombiaan was in het verleden al succesvol in de Tour of Britain. Ethan Vernon is dan weer de man om naar uit te kijken namens de Britse ploeg. De Brit zal maar wat graag een keer willen zegevieren voor eigen publiek.

BORA-hansgrohe kan in de sprints dan weer rekenen op Danny van Poppel en Sam Bennett, Tobias Lund Andresen en Casper van Uden zijn de sprinttroeven van Team dsm-firmenich. Let ook op Max Kanter (Movistar), Noah Hobbs (Britse selectie), Szymon Sajnok (Q36.5 Pro Cycling), Milan Fretin (Team Flanders-Baloise), Luke Lamperti (Trinity Racing) en Rasmus Tiller (Uno-X).

Ethan Vernon – foto: Cor Vos

Favorieten volgens WielerFlits
**** Wout van Aert
*** Tom Pidcock, Gonzalo Serrano
** Stephen Williams, Tobias Halland Johannessen, Carlos Rodríguez
* Roger Adrià, Damien Howson, Nils Politt, Ide Schelling

Website organisatie
Deelnemerslijst (PCS)

Weer en TV

It’s raining cats and dogs. Het is een Engelse uitdrukking en vaak van toepassing op het weer in Groot-Brittannië, maar de renners zullen de eerste etappes in droge en bij momenten zonnige omstandigheden afwerken. De gemiddelde temperatuur schommelt de hele week rond de twintig graden Celsius. Er kan af en toe een bui vallen, maar het is al bij al zeer aangenaam koersweer.

De Tour of Britain is ook dit jaar weer live te volgen via Eurosport en Eurosport.nl/Discovery+/GCN+ Voor meer informatie en de exacte uitzendtijden kun je altijd terecht in onze tv-gids Wielrennen op TV.