Zaterdagmiddag is Valkenburg het decor van het WK veldrijden bij de vrouwen. Waar bij de mannen de voorbije winter door menig wielervolger geklaagd werd over een gebrek aan spanning in de cross, was dat bij de vrouwen allerminst het geval. Eén vrouw stak er bovenuit. Kan de Belgische Sanne Cant in Valkenburg haar wereldtitel prolongeren? WielerFlits blikt vooruit.

In de jaren die zouden volgen klonk er na afloop meermaals het Wilhelmus. De eerste Nederlandse titel kwam er in 2003, toen Daphny van den Brand in het Italiaanse Monopoli de regenboogtrui veroverde. Eén vrouw zou deze eeuw de wereldkampioenschappen domineren. Marianne Vos pakte in 2006 op 18-jarige leeftijd de eerste van maar liefst zeven wereldtitels. Tussen 2009 en 2014 won zij de titel maar liefst zes keer op rij. De zege van Thalita de Jong in Zolder (2016) zou de negende Nederlandse wereldtitel betekenen. Geen enkel land wist het WK voor vrouwen vaker te winnen.

Thalita de Jong was de beste in Heusden-Zolder – foto: Sportfoto.nl

Vorig jaar voegde ook België zich (eindelijk) in het rijtje met vrouwelijke wereldkampioenen. Op een spekglad parcours in het Luxemburgse Bièles leek Vos op weg naar een achtste wereldtitel, tot in de slotronde haar ketting dienst weigerde. Cant wist de koploopster bij te halen en haar vervolgens in de sprint te kloppen.

Laatste tien winnaars
2017: Sanne Cant
2016: Thalita de Jong
2015: Pauline Ferrand-Prévot
2014: Marianne Vos
2013: Marianne Vos
2012: Marianne Vos
2011: Marianne Vos
2010: Marianne Vos
2009: Marianne Vos
2008: Hanka Kupfernagel

Parcours
In het veldrijden kennen we Valkenburg van de Caubergcross, al is voor dit WK een nieuw parcours uitgezet. Dat het rondje rond de Cauberg een zwaar parcours is met het nodige hoogteverschil, stond vooraf al vast. Na een eerste verkenning werd duidelijk dat de titelstrijd betwist zal worden op een technische omloop. De vele regen van de voorbije dagen heeft de ondergrond immers glad en glibberig gemaakt. De route kent bovendien de nodige technische en steile stukken, waar de klimsters van het crosspeloton in het voordeel zullen zijn.

Wondering how the course is looking in @limburg2018 ?
👀 Take a look at this 👇#Limburg2018 pic.twitter.com/R61lrjtvKf

— UCI Cyclocross (@UCI_CX) 2 februari 2018

De omloop is 3,3 kilometer lang. Om 15.00 uur klinkt het startschot. Na de start bovenop de Cauberg duiken de rensters na tweehonderd meter asfalt het bos in, waar het draaien en keren tussen de bomen zal beginnen. Hierna volgt een korte passage over een drassige weide. Na de materiaalpost volgt een gevaarlijke afdaling over de schuine kant van de Cauberg. Tijdens een middenstuk met lange rechte stroken gaat het licht bergop. Na een beklimming waar de rensters waarschijnlijk van de fiets moeten, begint de finale met een zanderige helling en twee bruggen. Na de laatste bocht is het nog ongeveer 200 meter tot de finish.

Favorieten

Cant verslaat tijdens het EK Lucinda Brand – foto: Orange Pictures / Dick Soepenberg

Met het noemen van uittredend kampioene Sanne Cant hebben we direct de topfavoriete voor de wereldtitel te pakken. Hoewel haar dominantie niet te vergelijken is met die van Mathieu van der Poel bij de mannen, kan zij terugkijken op een uitermate succesvol seizoen. Met vijftien zeges was er allerminst sprake van een vloek van de regenboogtrui. In de wereldbeker won Cant vijf van de negen manches en verzekerde zij zich van het eindklassement. Ook de generale repetitie in Hoogerheide voegde zij toe aan haar palmares. Een teken dat het met haar vorm richting de climax van het veldritseizoen wel goed zit. De vraag is hoe de uittredend wereldkampioene bestand is tegen het nodige klimwerk, al denkt zij zelf na een eerste verkenning dat het parcours op haar maat is. De technisch sterke Cant kan op de glibberige passages wellicht het verschil maken.

Ferrand-Prévot won deze winter de Druivencross – foto: Orange Pictures / Sportfoto.nl

Een andere renster die in West-Brabant een sterke wedstrijd reed, is Eva Lechner. De Italiaanse is vanwege haar ervaring op de mountainbike in Valkenburg licht in het voordeel. In Hoogerheide legde zij beslag op de tweede plaats. Een renster die met minder goede herinneringen aan de veldrit van Hoogerheide terug zal denken, is de wereldkampioene van 2015, Pauline Ferrand-Prévot. Na een valpartij kwam er vroegtijdig een einde aan haar wedstrijd. Achteraf bleek de schade mee te vallen en hield zij enkel pijnlijke ribben aan het incident over. Ferrand-Prévot reed deze winter niet heel veel veldritten, maar op basis van haar talent mag zij tot de kanshebbers voor de regenboogtrui worden gerekend. Haar beperkte programma heeft wel als bijkomend nadeel dat zij iets verder naar achteren moet starten.

Is Marianne Vos op tijd fit? – foto: Orange Pictures / Sportfoto.nl

Om de naam van Marianne Vos kunnen we uiteraard niet heen. De winnares van het zilver twaalf maanden geleden staat in eigen land aan de start met de ambitie om goud te veroveren. Begin december keerde zij tijdens de Scheldecross in Antwerpen terug in het veld. Door een verkoudheid moest zij het NK in Surhuisterveen laten schieten. Er volgde een trainingsstage in Mallorca en met een vierde plek in Hoogerheide liet zij in ieder geval zien dat haar vorm richting Valkenburg groeiende is. Gezien haar staat van dienst lijkt zij minimaal een gegadigde voor een medaille.

In Valkenburg denkt een grote groep rensters kans te maken op een medaille. Uit het feit dat het podium tijdens de wereldbekerwedstrijden niet steeds door dezelfde gezichten werd bevolkt, blijkt al dat de top breder is dan bij de mannen. Er zijn dan ook meerdere landen met rensters die een rol van betekenis kunnen spelen. De Amerikanen beschikken met routinier Katie Compton (39) en Kaitlin Keogh (26) over twee dames die mee kunnen doen voor eremetaal. Keogh werd vorige week nog vijfde in Hoogerheide, terwijl Compton de week ervoor nog zegevierde in het Franse Nommay.

Bij de Britten ontbreekt Evie Richards. De winnares van de wereldbekerveldrit in Namen staat namelijk aan de start bij de wegrit voor de beloften. Met gelouterde rensters als Nikki Brammeier (31) en Kopenbergcross-winnares Helen Wyman (36) kunnen zij echter nog steeds goed voor de dag komen. De Tsjechische oudgediende Katerina Nash (40) veroverde twaalf maanden geleden nog het brons. Of zij dat dit jaar weet te herhalen is nog maar de vraag, want haar resultaten in de voorbije crossen geven weinig vertrouwen. Christine Majerus verdedigt de Luxemburgse eer. Zij steekt naar eigen zeggen in goede vorm en heeft daarom hoop op een medaille.

Is Lucinda Brand op tijd hersteld? – foto: Orange Pictures / SportFoto.nl

Naast Vos herbergt de Nederlandse selectie meerdere sterke rensters. Nederlands kampioene Lucinda Brand is zeker een van hen. De Zuid-Hollandse moest in Hoogerheide vanwege een voedselvergiftiging echter vroegtijdig afstappen. Het is daarom afwachten hoe het met haar vorm gesteld is. Ook Maud Kaptheijns en Thalita de Jong hebben de kwaliteiten om te verrassen, al reden zij de voorbije weken geen bemoeidigende uitslagen. De Belgen hebben met onder meer Loes Sels en Ellen van Loy meerdere troeven achter de hand. De Italianen en Fransen hebben met respectievelijk Alice Maria Arzuffi en Caroline Mani (zilver in 2016) twee outsiders. Kan een van hen voor een verrassing zorgen?

Favorieten volgens WielerFlits
**** Sanne Cant
*** Eva Lechner, Pauline Ferrand-Prévot
** Marianne Vos, Katie Compton, Kaitlin Keogh
* Nikki Brammeier, Helen Wyman, Katerina Nash, Lucinda Brand

Weer & TV
De rensters kunnen zich zaterdagmiddag opmaken voor een wedstrijd onder droge omstandigheden. Met een gevoelstemperatuur van 2 graden Celsius is het vrij koud. De wind komt uit het zuidwesten en heeft windkracht twee.

De cross wordt zaterdag rechtstreeks uitgezonden door NOS (NPO 1) en Sporza (één). In Nederland begint men om 14.50 uur met de uitzending. De Belgen beginnen al om 14.30 uur met de voorbeschouwing. Vanaf 15.00 uur is ook Eurosport 2 erbij.

[poll id=”715″]

Lees ook: De Canyon Inflite CF SLX crossfiets van Mathieu van der Poel