Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Voormalig toptalent Wietse Bosmans maakt comeback na schorsing: “Voelde als een gevangenisstraf”
Interview Wietse Bosmans heeft een comeback gemaakt in het veld. Ja, je leest het goed. Bosmans, het voormalige Belgische toptalent, is weer aan het crossen. Begin 2020 werd Bosmans nog geschorst vanwege een afwijkend testresultaat. Nu, vijf jaar later, reed Bosmans weer voor het eerst een veldrit op het hoogste niveau. WielerFlits sprak met Bosmans, die door een bijzonder lastige periode ging. “Het voelde als een gevangenisstraf. Ik ben daar een stuk van mezelf kwijtgeraakt.”
Bosmans stond al bij de junioren te kennen als één van de grote talenten, maar bij de beloften kreeg hij pas echt naambekendheid. De geboren Antwerpenaar won in 2013 de Wereldbeker voor beloften, een jaar nadat hij voor het eerst vicewereldkampioen bij de U23-jongens werd. In 2013 greep hij namelijk nog eens net naast de wereldtitel, maar liet hij bijvoorbeeld wel een jonge Wout van Aert achter zich.
Door zijn goede prestaties werd Bosmans, die lange tijd uitkwam voor Beobank-Corendon (de voorloper van Alpecin-Deceuninck, red.), gezien als één van dé talenten in de veldritwereld. Bij de elite mannen kon hij die hoge verwachtingen echter niet inlossen. Bosmans won wel wat crossen, maar dat waren wedstrijden van het C2-niveau. Op het hoogste niveau was het vaak net niet, of gewoon niet voor Bosmans.
De carrière van Bosmans was er eentje met veel ups en downs. Aan die carrière kwam in 2020 plots een einde, toen naar buitenkwam dat Bosmans een afwijkend resultaat aflegde na een dopingcontrole op het Belgisch kampioenschap veldrijden in Antwerpen. Bosmans won dat BK, bij de elite 2 weliswaar. Hij zei meteen onschuldig te zijn, maar verdween daarna snel volledig uit de media.
Bosmans: “Ik ben een half jaar geleden terug beginnen fietsen”
En nu, vijf jaar later, is Bosmans weer boven water gekomen. Op 1 januari stond hij namelijk aan de start van de X2O Trofee in Baal. De inmiddels 34-jarige renner werd er negentiende, op een kleine zeven minuten van winnaar Eli Iserbyt. “Het was een stap in het onbekende. Maar aan de andere kant was het ook bekend. Crossen is het grootste deel van mijn leven geweest. Het was plezant om terug te zijn. Al was het vooral afzien vandaag.”
“Het was wel fijn om wat bekenden terug te zien. En om me een uur nog eens renner te kunnen voelen. Het is een redelijk recent idee, om hier aan de start te komen. Een week of drie geleden (begin december 2024, red.) heb ik die beslissing genomen. Ik ben in de zomer terug beginnen trainen, en een dikke maand geleden heb ik de crossfiets weer aangeraakt. Zo heb ik de smaak terug wat te pakken gekregen.”
Bosmans op het podium met Mathieu van der Poel en Wout van Aert – foto: Cor Vos
“Zo kwam ook al snel de goesting om mezelf terug te soigneren en te beginnen sporten op een aanvaardbaar niveau. Ik was de laatste tijd vooral bezig met mijn eigen zaak (Bosmans is zelfstandige en werkt onder meer in de bouwsector, red.). Maar samen met mijn vrienden en een hoop kennissen zijn we op het idee gekomen om een eigen ploeg in elkaar te boksen. Die ploeg is voornamelijk gebaseerd op gravel, aangezien dat makkelijk te combineren is met mijn werk. In de zomer zijn de dagen wat langer en kan je gemakkelijk een paar uur langer trainen.”
Ook Bosmans heeft dus de gravelmicrobe te pakken gekregen, al zal hij de komende tijd ook te zien zijn in het veld. “De crossen zijn ideaal om wat beter te worden. Zo kan je ook in de winter al een keer diep gaan. Dat ik in Baal negentiende word, ben ik eigenlijk best verrast door. Dat is zeker niet slecht. Je moet niet vergeten dat ik vier jaar volledig de fiets links heb laten liggen. Ik ben slechts een half jaar weer bezig.”
Openhartig over de schorsing
“Ik ga zeker nog het Belgisch kampioenschap in Heusden-Zolder rijden. Dat is een heel mooi parcours. Ik heb er ook speciale herinneringen aan. Ik heb daar mijn eerste Wereldbeker gewonnen bij de beloften, in 2010. Ik ben niet van plan om mijn fiets weer snel aan de haak te hangen. Ik heb nog een aantal leuke zaken in petto. En hoe dat het vijf jaar geleden gelopen is, en de manier waarop ik van de aardbol ben moeten verdwijnen… tja, dat was een heel jammere zaak.”
Bosmans begon er in ons gesprek zelf over, die schorsing. Hij vertelt nu openhartig hoe dat voor hem is geweest. “Het heeft me veel pijn gedaan, vooral de manier waarop het is gelopen. Ik kan er zeker iets over kwijt. We hebben de zaak twee jaar lang aangevochten. Op een gegeven moment hadden we het gevoel dat we het gingen kunnen rechttrekken, het zag er goed uit. Ik had bijvoorbeeld twee bekende toxicologen in mijn kamp. Zij geloofden ook in mijn onschuld.”
“Jammer genoeg zijn we met de rug tegen de muur gezet. Ook financieel, want de coronaperiode begon. Dat maakte het niet makkelijk. Er waren heel veel zittingen en ondertussen was ik ook niet meer aan het trainen. Ik was de motivatie compleet kwijt. Uiteindelijk hebben we de zaak verloren. Ik ben twee jaar lang aan de kant moeten blijven. Dat was een enorme domper”, aldus Bosmans.
Bosmans in het tenue van BKCP – foto: Cor Vos
“We kunnen er nu nog heel lang en heel vaak over discussiëren, maar ik denk niet dat dat nog aan de orde is. Ik wil vooruitkijken. Het crossen is vijf jaar geleden van mij afgenomen. Het voelde aan als een gevangenisstraf. Ik ben daar een stuk van mezelf kwijtgeraakt. Ik denk en hoop dat ik nu, met de juiste mensen rondom mij, wel weer de oude kan worden. Dat hoop ik echt, want dat kan ik gebruiken.”
‘Die jaren krijg ik sowieso niet terug’
Een van de meest opvallende zaken aan het hele voorval is de manier waarop Bosmans inderdaad van de aardbol verdween. “Dat heeft verschillende oorzaken. Er werd me sowieso aangeraden om zelf niet te veel te zeggen over de zaak. Daarnaast heb ik ook de ziekte van Lyme gehad, daar mocht ook – in functie van de zaak – niet te veel over gezegd worden. En aan de andere kant had ik ook helemaal geen behoefte om mijn verhaal te doen. Maar misschien had ik dat wel moeten doen, misschien ook niet.”
“Soms denk ik dat ik dat beter wel had gedaan. Ik had het wellicht wat beter kunnen uitleggen. Maar ja, uiteindelijk is het mijn leven. Die jaren krijg ik sowieso niet terug. Of ik meer uitleg had gegeven of niet, er zou niets veranderd zijn. Het zijn vijgen na Pasen”, oppert Bosmans.
Ambitie in de gravelwereld
Dan rest ons vooral kijken naar de toekomst, samen met Bosmans. “In het gravelen hoop ik effectief nog resultaten neer te zetten. In de cross niet. Daar is dat heel moeilijk. Ik heb een leven naast de koers, want ik moet centen verdienen. Ik ben trouwens ook gewoon ambitieus in het leven naast de cross. Ik geniet daar ook van. Maar het crossen is sowieso moeilijk om nu nog opnieuw in te stappen. Fysiek en qua techniek, maar zeker ook financieel.”
“Maar van het gravelen geniet ik ook erg hard. Daar heb ik dan ook zeker nog ambitie in, absoluut”, benadrukt de voormalige ploeggenoot van Mathieu van der Poel. “Dat is ook iets dat me goed ligt. Ik heb nog altijd een relatief groter motor, en die heeft nu vijf jaar lang kunnen rusten. Ik hoop dat die motor nu weer op gang kan komen.”
Om te reageren moet je ingelogd zijn.