Vrees Katusha-Alpecin wordt werkelijkheid: Kišerlovski breekt sleutelbeen
Robert Kišerlovski heeft bij zijn val in de beginfase van de vijfde etappe van de Tour de France zijn sleutelbeen gebroken. Dit laat zijn werkgever Katusha-Alpecin weten op Twitter.
Kišerlovski kwam al zeer vroeg in de etappe ten val. De 31-jarige klimmer botste mogelijk tegen een stootkussen, dat van een verkeerseiland was gevlogen. Er werd meteen gevreesd voor een sleutelbeenbreuk. Het wegvallen van Kišerlovski is een fikse tegenvaller voor klassementskopman Ilnur Zakarin.
De Rus – die in het klassement op 1:53 volgt van gele trui Greg Van Avermaet – verliest zo een van zijn meesterknechten bergop. Kišerlovski – die een dezer dagen zal worden geopereerd in België – is alweer de zesde uitvaller in deze Tour.
#TDF2018 Unfortunately, the first diagnosis of a broken collarbone has been confirmed. Robert Kiserlovski will be operated within the next two days in Belgium.
— Team KATUSHA ALPECIN (@katushacycling) 11 juli 2018
Waardeloze vergelijking. Hoef ik verder niet toe te lichten toch?
@secondant...’licht mij toe’, ben benieuwd...
Seriously..? Oke...
Als je een wielerpeloton al met een bedrijf zou willen vergelijken (en ik zie niet in waarom, maar vooruit dan): vergelijk dan niet alleen de 200 coureurs met een bedrijf. De hele Tour de France bestaat uit ook uit: organisatoren, juryleden, journalisten, masseurs, ploegleiders.. de hele mikmak. Een ruwe, ongefundeerde, schatting is dat de Tour de France wellicht wel uit 1000 werknemers zou bestaan. En als er dan elke dag 1 iemand ziek is en niet op komt dagen: niet gek toch?
Daarnaast is wielrenner een risicoberoep. Daar breek je nu eenmaal eerder wat dan met een kantoorbaan. De ziektekosten zullen ongetwijfeld hoger liggen (verzekering), maar de kosten voor een bedrijfsauto, elke 3 jaar een nieuwe laptop et cetera kunnen geschrapt worden. Het is gewoon totaal zinloos om ze met elkaar te vergelijken. Weet je trouwens wat het beroep is met het hoogste ziekteverzuim? Luchtverkeersleiders. Die melden zich ook ziek als ze een nacht amper geslapen hebben, volkomen terecht natuurlijk: scherpte is een vereiste. En ook in het onderwijs en bij de overheid is een relatief hoog ziekteverzuim terug te vinden, richting de 5%. En het percentage langdurig zieken (bijvoorbeeld een burn-out) ligt in deze groepen ook zeer hoog. Dat zie je bij topsporters gelukkig een stuk minder.
Daarnaast valt er niet elke dag een renner uit met botbreuken. Iemand als Matthews zou in een normaal bedrijf na een dag of twee gewoon weer op zijn werk verschijnen. Maar dat gaat niet in de Tour.
Totzover een vergelijking van twee compleet verschillende zaken.
Niet elke sport, er is natuurlijk wel een verschil per sport. Daar moet ik Polleke gelijk in geven. Zonder de cijfers erbij te pakken zal een darter, honkballer (muv pitcher) of synchroomzwemmer minder snel een blessure hebben dan een rugbyspeler, ijshockeyer of wielrenner.
nee is niet het zelfde, al lijkt het wel op elkaar. Met een burnout ga je te lang door, en dan stort je zeg maar in.
Het zwarte gat is ze hebben jaren alleen wielrennen gekend. en als ze stoppen weten ze niet wat ze moeten doen. Het lijkt op mensen die veel ehbben gewerkt en als ze met pensioen gaan, niet weten wat ze verder moeten omdat werken eht enige is wat ze hebben gekend.