Interview Iedere vrijdag om 13.13 uur lees je in onze winterse rubriek ‘Vrijdag, de dertiende’ een interview met een crosser of veldrijdster die in een van de weken voordien als dertiende is geëindigd. Dat loopt uiteen van de junioren meisjes tot aan de elite mannen, van C2-cross tot WK. Wat is het verhaal? Deze week de nummer dertien in de Druivencross Overijse: Marie Schreiber.

“Nou, dat is een slechte cross om mee te beginnen”, lacht Schreiber aan het begin van ons gesprek. “Het was echt geen goede wedstrijd voor mij. Ik was twee dagen voor de cross vrij hard gevallen en had er tijdens de wedstrijd zelf nog flink wat last van. Vooral mijn elleboog en mijn rug voelde ik, wat zeker op dit soort zware omlopen niet handig was. Het was een lange lijdensweg, want na mijn goede start werd ik door iedereen voorbijgereden.”

Schreiber bolde uiteindelijk op meer dan drie minuten van Fem van Empel over de streep. “Meer had ik niet in me. Het is wel altijd leuk om te crossen in België door het enthousiaste publiek. De cross in Overijse is ook een van de oudste wedstrijden, dat maakt het ook wel cool.” Twee dagen later, in de Nacht van Woerden, was de renster van SD Worx weer aan de beterhand. “Ik had nog wat last van mijn elleboog, maar het algemene gevoel was veel beter. Mijn techniek was ook een stuk beter.”

Meteen impact van eerste wegseizoen 
Het bezorgde haar een vierde plaats onder het kunstlicht. Dat is in lijn met haar eerdere resultaten dit seizoen. Schreiber won namelijk al drie keer, in het buitenland (lees: niet in België of Nederland) weliswaar. Ze klopte daar toch mooie namen als Aniek van Alphen en Manon Bakker. “Ik voel het verschil na mijn wegseizoen. Ik heb nog nooit zo’n wedstrijdblok op de weg gehad en dat voel je echt onmiddellijk. Dat is mooi.”

Schreiber op kop van het peloton in La Vuelta Femenina – foto: Cor Vos

“Die kleinere wedstrijden aan het begin van het seizoen doe ik trouwens niet per se voor de punten, wat veel andere crossers doen. De punten zijn mooi meegenomen, maar ik doe het vooral om plezier te hebben en het crossgevoel terug te krijgen.” Dat crossgevoel is nodig, want Schreiber gaat een druk veldritseizoen rijden. Normaal gezien zal ze quasi alle manches van de Superprestige en de Wereldbeker afwerken. “Maar als ik me op een bepaald moment moe voel, zal ik zeker een cross overslaan.”

Laat op de veldritfiets
Dat is logisch, want Schreiber is van 2003 en is dus nog steeds maar 20 jaar oud. Zó lang zit ze ook nog niet op de veldritfiets, vertelt ze. “In Luxemburg zijn er pas veldritten vanaf dat je 16 bent. Dat is vrij laat, veel later dan in België alleszins. Ik ben zelf beginnen crossen door mijn broer. Ik reed al op de weg en deed ook wat mountainbiken, maar ik zag mijn broer crossen en ik wilde het ook proberen. Na een tijdje merkte ik dat ik er best goed in was. Toen dacht ik: oké, ik probeer het en we zullen het wel zien.”

Als Luxemburgse is het echter niet zo evident om voor veldrijden te kiezen, legt Schreiber uit. “Voetbal is hier de nummer een sport. Wielrennen krijgt wel wat aandacht, maar het gaat dan hoofdzakelijk over Bob (Jungels, red.) en Kévin (Geniets, red.). Er zijn ook maar twee echt grote ploegen in Luxemburg. Dat zorgt ervoor dat we eigenlijk allemaal samen trainen. Een grote familie, maar wel quasi allemaal wegrenners.”

Verrassende transfer naar SD Worx
“Ik ben wel heel blij dat ik het crossen ontdekt heb, want ik geniet er echt van. Het gaat niet zozeer om tactiek, maar vooral over technische vaardigheden. Het is ook maar een uurtje en het is echt jij en de fiets. Ook de modder en de vuilheid vind ik leuk.” Schreiber kon zichzelf bij Tormans CX, de veldritploeg onder leiding van Bart Wellens, goed ontwikkelen als crosser. “Dat was de ideale plaats voor mij. De begeleiding was heel goed en ik was ook omringd door jongens, wat een meerwaarde was op training.”

Schreiber (rechts) met haar ploeggenoten van SD Worx – foto: Cor Vos

Aan het einde van vorig veldritseizoen kwam dan het nieuws dat Schreiber de transfer maakte naar SD Worx. Voor haar was het een grote verrassing. “Het is het beste team in de wereld en toen ze contact opnamen, was ik echt verbaasd. Ik wist niet eens dat ze ook crossers wilden. Het was een grote stap voor mij, maar ik ben heel blij dat ik heb getekend. Het helpt me echt om te blijven evolueren, zowel op persoonlijk als op sportief vlak.”

Vier talen, 90% Nederlands
“De wegkoersen waren in het begin wel aanpassen voor mij. De Vuelta was mijn eerste echte wegwedstrijd, dat was een serieuze uitdaging. Het was geen makkelijk begin, maar ik ben er goed uitgekomen. Ik heb dit wegseizoen in dienst van de ploeg gereden, wat ik prima vond. In de toekomst zal ik kijken welke wedstrijden het beste bij mij passen. Maar ik denk niet dat ik een klassementsrenster zal worden, volgens mij zal ik het beste tot mijn recht komen in zware eendagskoersen (ze werd dit jaar bijvoorbeeld vijfde op het EK U23 op de weg, red.).”

Schreiber heeft op jonge leeftijd dus al voor meerdere internationale ploegen gereden. Daar gaat ze goed mee om én ze heeft er ook een extra positief aspect uit meegenomen. “Ik spreek ondertussen vier talen. Luxemburgs, Duits, Frans en Engels. Nederlands kan ik voor 90% verstaan, maar spreken is nog moeilijk. Ik kan wel dingen in mijn hoofd zeggen, maar hardop vind ik nog moeilijk. In het team spreken we overigens altijd Engels, dus dat is geen probleem.”

In het spoor van Fem van Empel – foto: Cor Vos

Een belangrijke persoon voor Schreiber binnen SD Worx is Lars Boom. De oud-crosser is er steevast bij in het veld. “Lars is een goede mentor en coach voor mij. Door zijn ervaring kan hij me heel veel leren. Elke week doen we op woensdag een crosstraining samen met Blanka (Kata Vas, red.), daar leren we veel. Als hij op de cross is, heeft hij trouwens ook altijd een goed humeur, dat is fijn.”

Kopstart: “Dit jaar kan ik het ook doortrekken”
Tot slot hebben we het met Schreiber nog over iets specifiek, de kopstart. Ze duikt namelijk zeer vaak als eerste het veld in. Het blijkt geen toeval te zijn. “Dat is iets waar ik vorig jaar echt voor getraind heb. Daarvoor was ik er eigenlijk altijd slecht in. Ik heb eraan gewerkt op training en heb ook in de fitness getraind, waardoor ik sterker ben geworden. Dit jaar voel ik ook dat ik steeds minder moeite moet doen om die goede start te hebben, het gaat steeds natuurlijker.”

“Nu kan ik de hele eerste ronde lang een hoog tempo aanhouden zonder over mijn limieten te gaan. Vorig jaar zakte ik na de start wat weg en dat gebeurt nu niet meer, dat is een mooie evolutie.” Haar goede start is een echt wapen. Een wapen dat ze over een goede week zal kunnen gebruiken op het EK voor beloften. Samen met Zoe Bäckstedt is zij namelijk de grote favoriete voor het goud. Zien we haar dan weer de kopstart nemen?

Succes dit weekend, heren en vrouwen crossers. Dat de beste moge winnen. En bedenk: dertien is niet altijd een ongeluksgetal!

Profiel Marie Schreiber

foto: Cor Vos

Naam: Marie Schreiber
Land: Luxemburg
Leeftijd: 20 jaar
Categorie: Beloften vrouwen
Ploeg: SD Worx
Favoriete cross: Ik heb niet per se een favoriete cross. Het parcours van het WK in Tábor vind ik wel leuk. Verder zijn hoogtemeters ook altijd een plus voor mij.
Als ik geen crosser was, was ik: Piloot. Ik heb altijd gedroomd om piloot te worden. Het is mijn droombaan en wie weet ga ik er wel voor na mijn carrière als renster.
Carrièredoel: Wereldkampioen worden. Het maakt niet uit in welke discipline.
Bijgelovig: Nee. Ik heb wel een aantal dingen die ik altijd doe voor de cross. Ik luister bijvoorbeeld altijd naar hetzelfde liedje, Chant van Macklemore en Tones and I. Het is een nummer dat me motivatie geeft.