Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Vuelta 2016 krijgt aankomsten bergop naar Formigal en Mas de Costa
De Vuelta a España krijgt dit jaar aankomsten bergop naar Formigal en Mas de Costa. Dat meldt de Spaanse website Biciciclismo. In totaal kent de Spaanse ronde dit jaar tien aankomsten bergop.
In een eerder stadium lekten de namen van de andere finishes bergop uit.
Aankomsten bergop Vuelta 2016
Etappe 3: Mirador de Ézaro
Etappe 4: San André de Teixidó (Cedeira)
Etappe 8: La Camperona
Etappe 9: Alto del Naranco
Etappe 10:Lagos de Covadonga
Etappe 11: Peña Cabarga
Etappe 14: Aubisque
Etappe 15: Formigal
Etappe 17: Mas de Costa
Etappe 20: Aitana
De Spaanse rittenkoers gaat op zaterdag 20 augustus van start met een ploegentijdrit van 28 kilometer in de regio Galicië. Het volledige parcours van de Vuelta 2016 wordt aanstaande zaterdag vanaf 13:00 gepresenteerd in Santiago de Compostela.
Mirador: De Vuelta hoort Murito's in het parcours te hebben. Een Vuelta zonder Purito-zege, is geen Vuelta.
San André: Ik hou van het gegeven dat de organisatie steeds nieuwe, onbekende beklimmingen opzoekt. Dat zorgt voor diversiteit en verrassing.
La Camperona: ondanks dat hij heel steil is, wel een mooie klim omdat er zeker verschillen zullen ontstaan. Net lang genoeg om niet door te gaan als verlengde muur, maar ook niet oneindig lang zodat het een Angliru wordt.
Naranco: prachtig decor, zo uitkijkend over het historische en groenige Oviedo. De klim an sich is niet heel bijzonder, maar wel leuk als springplank naar een prestigieuze zege.
Covadonga: hogeschool 'hoe melk je een beklimming volledig uit'. Met de typische meren en steile pentes in beginsel een supermooie klim, maar veel te vaak gebruikt de afgelopen jaren. Gemiste kans Vuelta-organisatie!
Peña Cabarga: Ook hier moet de organisatie waken voor overkill. Maar deze klim biedt wel altijd spektakel. Ik had hem persoonlijk wel liever in de derde week gezien. Nu voelt het wat obligaat aan.
Aubisque: Fantastisch, geniaal, fenomenaal, stoer... Superlatieven komen tekort. De Aubisque is een pareltje die in de wielerhistorie veel te weinig gebruikt wordt. Al is dat misschien alleen maar positief voor het mythische karakter van deze klim. Ik lach me nog altijd de ballen uit mijn broek als ik denk aan een tot op het bot volgespoten Deense vogel, die de Spaanse Clenbutador uit het wiel kletste toen de top naderde. Ik hoop althans dat ze de Aubisque wel vanaf deze zware kant beklimmen
Formigal: Kutklim. Niet steil, niet lang, niet lastig. Niks. Had je net zo goed over kunnen slaan.
Mas de Costa: Zelfde als met San André. Hoe meer onbekendere beklimmingen, hoe beter!
Aitana: Opnieuw een Vuelta-pareltje die niet al te vaak wordt bezocht. Uiteraard herinneren we ons nog de exploten van de EPO-generatie Piepoli, Heras, Nozal, Landis, Mancebo en Piti. Of het geweldige gevecht tussen anti-held Casero en babyface Sevilla.
Conclusie: ondanks enkele missertjes (Formigal, Lagos) zeer tevreden over de aankomsten bergop!