Vuelta 2018: Elia Viviani beloont harde werken van ploeggenoten
Elia Viviani heeft de derde etappe van de Vuelta a España gewonnen. De nationaal kampioen van Italië was in Alhaurín de la Torre de sterkste in de massasprint. Giacomo Nizzolo en Peter Sagan kwamen niet aan zijn wiel. Danny van Poppel was de beste Nederlander; de rappe man van LottoNL-Jumbo eindigde op de zesde plaats. Michał Kwiatkowski bleef aan de leiding.
Enkele namen in de kopgroep klonken bekend; Rolland, Mate en Saez maakten namelijk gisteren ook al deel uit van de lange vlucht. Mate rondde toen op de eerste drie beklimmingen van de dag als eerste de top, wat hem na afloop de wit-blauwe bergtrui opleverde. De 34-jarige Cofidis-renner komt bovendien uit Marbella en kent de omgeving van deze derde etappe dus als zijn broekzak.
Quick-Step Floors controleert in het peloton
De voorsprong van de zes vluchters liep op tot ruim drie minuten aan de voet van de eerste klim, de Puerto del Madroño. Mate deed opnieuw goede zaken; de Spanjaard kwam als eerste boven en streek tien nieuwe bergpunten op, voor Pierre Rolland en Nans Peters. Quick-Step Floors begon intussen een handje toe te steken aan de kop van het peloton; de ploeg stak vooraf niet onder stoelen of banken dat ze vandaag wilden winnen met Elia Viviani.
Na de Puerto del Madroño bleven de renners even in de bergen en rondden zij na 85 kilometer de top van de Puerto del Viento van derde categorie. Mate bereikte opnieuw als eerste de top, wat hem nog eens drie bergpunten opleverde. Zijn belangrijkste concurrent Rolland was er opnieuw tweede. Daarna liep de voorsprong van de kopgroep steeds verder terug; bij het ingaan van de laatste tachtig kilometer was de marge nog slechts twee minuten.
Vier renners maken de oversteek
Het ging er in het vervolg nog wel degelijk op en af, maar de gecategoriseerde beklimmingen waren achter de rug. Bij het ingaan van de laatste vijftig kilometer slonk het verschil onder de minuut. Rolland was de eerste die zich liet terugzakken, waardoor er nog slechts vijf vluchters waren. De verschillen waren niet groot meer, waardoor Victor Campenaerts, Jelle Wallays, Lukas Pöstlberger en Alexis Gougeard op 43 kilometer de oversteek probeerden te maken.
Op dat moment brak het ook vooraan; Simón reed weg bij zijn vier overgebleven metgezellen, die het kwartet achtervolgers zagen aansluiten. De 27-jarige Spanjaard van Burgos-BH pakte in enkele kilometers zo’n vijftien seconden voorsprong. Toen hij besefte dat hij geen stand zou houden, liet hij zich terugzakken bij de acht achtervolgers. Quick-Step Floors hield intussen nog altijd het tempo hoog in het peloton, waardoor het verschil nog maar een halve minuut was.
Campenaerts valt
Op de oplopende wegen richting Mijas, waar de tussensprint was gepland, voerde Europees kampioen tijdrijden Campenaerts de snelheid in de kopgroep weer wat op; het betekende echter wel het einde van zijn ploeggenoot Wallays vooraan. Hij legde ook de anderen op de rekker. Dankzij de inspanningen van de Belgische hardrijder liep de voorsprong van de kopgroep wél weer op richting de minuut.
Terwijl de voorsprong zoetjesaan weer terugliep, vond Simón opnieuw ergens een energievaatje. Voor de tweede keer reed hij weg uit de kopgroep; maar kort voor de tussensprint werd hij opnieuw ingerekend. Het bleef intussen onrustig vooraan. Campenaerts probeerde in een uiterste poging de boel opnieuw in gang te trekken; in de afdaling terug naar de kust schoof de Belg echter onderuit en kon hij een streep zetten door zijn ambities voor vandaag.
Late vluchtpoging van Pöstlberger
Pöstlberger reed even daarop weg bij de overgebleven medevluchters; de huidige nationaal kampioen van Oostenrijk verraste het peloton al eens in de Giro d’Italia met een late uitval. Het peloton peuzelde nog voor het ingaan van de laatste tien kilometer de overblijfselen van de kopgroep op – alleen Pösti reed nog vooruit met een marge van vijftien seconden op het grote pak.
Een sensatie als vorig jaar zat er ditmaal voor hem niet in; de Oostenrijker werd ingerekend en het woord was dan in de laatste zes kilometer aan de sprintersploegen. Onder meer de ploeggenoten van Danny van Poppel mengden zich in het voorbereidende werk op de massasprint. Daarin stond echter geen maat op Elia Viviani, die het harde werken van zijn ploeg beloonde met de ritzege. Giacomo Nizzolo eindigde op de tweede plaats, Peter Sagan werd derde.
Veel slechter dan de ploegleiding van TLJ zal ik het niet doen, dat is waar. Maar of dat nou zo'n verdienste is?
Hij hoeft die grote rondes toch niet uit te rijden? Één weekje Giro (4 overwinningen), één weekje Tour (twee overwinningen ondanks haperende sprinttrein) en nog één weekje Vuelta (vandaag een zekerheid, misschien nog wel 1 of 2 er bij)
Toch vind ik de zet van Lotto Jumbo om Groenewegen in de Tour te laten rijden slim, aangezien dat voor de PR en sponsor toch belangrijkere overwinningen zijn dan de ritten in de Giro/Vuelta.
Je geeft Marcel1112 min of meer gelijk, want als Groenewegen de koersen rijdt waar Viviani wordt ingezet wint hij natuurlijk ook veel meer.
@marcel1112
Om te beginnen heeft die ploegleiding Groenewegen tot een topsprinter ontwikkeld. Dat had jij natuurlijk ook makkelijk gekund...
1. Als ik de overwinningen van Viviani dit jaar zie is dat telkens met een zwak sprintersveld. Viviani gaf zelf aan het begin van het jaar aan dat hij tegen een goede Groenewegen niet opgewassen is. TLJ had dus ook Groenewegen in deze WT koersen moeten laten rijden.
2. Gesink heeft bijgetekend als meesterknecht. Dat heeft hij dit jaar halfwassen gedaan. Hij zag zich zelf ook nog wel als rittenkaper, hij zat af en toe mee maar werd er bij de eerste de beste versnelling afgereden. Er was één beslissend moment waar hij er had moeten zijn, de aanval van Kruijswijk naar Alpe d Huez. Daar had hij Kruijswijk door het dal moeten leiden en hem aan voet van de berg moeten afzetten. Dan had Kruijswijk podium gereden.
3. Met van Poppel wordt het nooit wat.
Morgenochtend gaat mijn wekker weer om 4 uur dus hier laat ik het falen van TLJ voorlopig bij.
Had Groenewegen de Tour niet gereden, had je vast gezeverd over dat de beste sprinters in de Tour moeten rijden.
Van Poppel te vroeg op kop, maar mist toch ook wel echt wat kracht.
Viviani is al jaren één van de snelste renners ter wereld, dit jaar wordt ie geweldig gesteund door zijn ploeg en laat ie dus zien wat ie echt kan wanneer ie goed wordt neergezet.
Sagan komt er wel weer, maak me nu al weer minder zorgen dan gisteren. Hij leek op die rotstukken in de finale toch aardig te freewheelen.
Valverde gaat weer eens elke etappe top 20 rijden.
@ redactie, wat is dat met die entertoets? Bij het typen van het bericht zijn er duidelijke leegtes te zien. Bij het plaatsen van het bericht komt alles echter direct onder elkaar...
E
N
T
E
R toets is gewoon klote...
Boom binnen de tijdslimiet op 12.41
Zou daar boom of leezer verwachten (evt Lindeman) maar die zag ik niet vooraan en kwam van Poppel eigenlijk tekort op het laatst.
Waarom zit de sprinter met misschien wel de grootste potentie thuis? Dat is de vraag die je zou moeten stellen.
B > Gaar (zie BB-tour)
C > Past niet binnen deze equipe nu
Zijn resultaten geven hem ook alle recht om eens rustig te gaan genieten van zichzelf
Was ook verbaasd Kruijswijk kopwerk te zien doen. Als hij maar niet teveel energie verstookt. Zo blijft hij wel fijn uit de buurt van plotseling opdoemende paaltjes in het parcours.
Knap van Viviani op een toch moeilijk parcours en het "gemak" waarmee hij won.
owja, en het was niet saai, het was mooi, juist door dat groepje dat weg was.