Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Vuelta 2018: Yates brengt eindzege nu wel thuis, slotrit voor Viviani
Eerder dit jaar was Simon Yates twee weken lang heer en meester in de Giro d’Italia. Met het einde in zicht ging het echter helemaal mis. In de rit naar Bardonecchia verloor hij namelijk meer dan 38 minuten en zag hij de eindzege aan zijn neus voorbij gaan. Dat leed bleef hem in de Vuelta a España bespaard. Hoewel het nagelbijten bleef tot de slotrit, bracht hij vandaag de rode leiderstrui thuis in Madrid. Het laatste dagsucces was een prooi voor Elia Viviani.
Miguel Ángel Lopez en Enric Mas eindigden tweede en derde in het klassement achter Yates, waarmee dit het jongste podium werd in de Vuelta sinds 1936. Met zijn zege treedt Yates in de voetsporen van Chris Froome, die vorig jaar de eindzege pakte. Het was sowieso een succesvol jaar voor Groot-Brittannië, want eerder wonnen Froome en Geraint Thomas al de Giro d’Italia en de Tour de France.
Slotrit beslist in massasprint
De start van de slotrit was in Alcorcón, maar het spektakel zou pas losbarsten na 32 kilometer toen de renners Madrid binnenreden. Daar wachtte hen namelijk nog elf ronden van 5,9 kilometer. Igor Anton mocht als eerste het lokale circuit opdraaien, omdat hij na deze etappe een punt zou zetten achter zijn carrière. De 35-jarige Spanjaard van Dimension Data maakte veertien seizoenen deel uit van het peloton, die hem onder meer vier ritzeges in de Vuelta opleverden.
Daarna regende het aanvallen. Zo probeerde Jetse Bol weg te rijden met enkele renners, maar onze landgenoot werd op 44 kilometer van de streep weer ingerekend. Ook Diego Rubio, Joey Rosskopf, Nikita Stalnov en Garikoitz Bravo waagden een poging. Stalnov werd echter door een lekke band weer teruggeworpen in het peloton. Het pak hield de drie overgebleven vluchters binnen schootsafstand en nog voor het ingaan van de laatste ronde werden ze ingerekend.
De sprintersploegen leidden het peloton dan naar de finish. De laatste bocht leek de spurt even te ontregelen en de ploeggenoten van Elia Viviani leken hun kopman even kwijt. De Italiaan was wel degelijk aan het opletten; hij reed in de slotfase om Danny van Poppel heen die vroeg de sprint was aangegaan en pakte zo zijn derde succes in deze Vuelta. Eerder was hij al de sterkste in Alhaurín de la Terre en Fermoselle. Peter Sagan eindigde tweede, Giacomo Nizzolo werd derde.
Hij was in de giro toch 2.5 weken ruim sterker dan Froome en Dumoulin. En je kan verwachten dat hij volgend jaar nog wat beter zal zijn.
Handige Harry roept maar wat. Simon Yates zal (helaas) meer grote rondes winnen dan Dumoulin en Thomas bij elkaar.
Zo kan het dus gelukkig ook nog: Niet bezwijken voor het grote geld, maar je eigen idealen nastreven en realiseren. Chapeau!!!!
Hoe kun je trouwens controleren of Adam niet net doet alsof hij Simon is?
Hij heeft echter een kleinere motor dan Froome en Dumoulin. Een zwaar parcours en een harde koers zijn dan in z’n nadeel. Korte steile aankomsten en boni’s zijn helemaal zijn ding.
https://www.youtube.com/watch?v=KMKOsytp0F0
Die klim van vrijdag was niet kort, niet steil, en hij reed zo'n beetje de hele klim op kop. Hij heeft mij wel verbaasd daarmee.
Zoals we in de Giro hebben kunnen zien was hij wel een klasse beter dan Dumoulin bergop. Tenminste, tot hij erdoorheen zakte natuurlijk. In de tijdrit was hij ook niet gek veel minder.
Yates is bergop en in de tijdrit erg goed, ben ik helemaal met je eens. Maar ik bedoel te zeggen het verschil met Froome en Dumoulin maakt hij op de korte steile klimmen waar hij ook vaak boni’s weet te rapen. Dat is pas echt zijn grote kracht.
In een ronde met veel tijdrit km’s en langere aankomsten bergop legt hij het af tegen beiden
De 3 grote rondes worden door een renner uit de UK gewonnen.
In die 3 rondes stonden steeds 2 Nederlanders in de top 10.
België (1ste Belg):
Giro: Ben Hermans 45ste
TdF: Greg Van Avermaet 28ste
Vuelta: Dylan Teuns 33ste
Of misschien moeten we gewoon wegblijven uit grote rondes. Dat lijkt me nog de beste oplossing. Want het gaat hier op dat gebied van kwaad naar erger. Maar ja dat heb je met een voorzitter die enkel geeft om klassieke renners en een bond die de die voorzitter mooi volgt.