Mikel Iturria heeft de elfde etappe van de Vuelta a España gewonnen. In de rit naar Urdax kwam de Baskische-Spanjaard solo over de streep na een bloedstollend duel met de overblijfselen van de vroege vlucht, die een vrijgeleide had gekregen van het peloton.

Na een rustdag en de individuele tijdrit stond voor vandaag weer een rit in lijn op het programma van het Franse Saint-Palais naar Urdax in Spanje, een etappe over 180 kilometer. Onderweg ging de route over een klim van de tweede categorie en twee hellingen van de derde. Geen parcours waarop de klassementsrenners verschillen konden maken, maar vermoedelijk wel weer te zwaar voor de sprinters. Kortom, een etappe waarin een kopgroep het kon redden tot aan de finish.

Veertien vluchters krijgen vrijgeleide
Al vrijwel vanaf het moment dat de tellers op nul werden gezet na de geneutraliseerde start vlogen de aanvallers naar voren. Na elf kilometer hadden elf vluchters zich losgemaakt van het peloton, te weten Jorge Arcas, François Bidard, Gorka Izagirre, Lawson Craddock, Damien Howson, de ploegmaats Amanuel Ghebreigzabhier en Ben O’Connor, Matteo Fabbro, bolletjestrui Ángel Madrazo, Alex Aranburu en Mikel Iturria. Even later zagen zij nog eens drie renners oversteken.

Nadat Rémi Cavagna, Benjamin Thomas en Aranburu’s ploeggenoot Jonathan Lastra aansloten, liep de voorsprong van de kopgroep snel op. Met O’Connor als best geklasseerde renner op ruim een half uur van rode trui Primož Roglič vormden de vluchters geen gevaar voor het klassement, waardoor ze een vrijgeleide kregen. In het peloton namen Roglič’ ploegmaats bij Jumbo-Visma hun verantwoordelijkheid en hielden het tijdsverschil tussen zes en acht minuten.

Rodetruidrager Primož Roglič bij de start in Saint-Palais – foto: Cor Vos

Na ruim zeventig kilometer bereikte de kopgroep de voet van de Col d’Osquich, de eerste klim op de route. Madrazo, al sinds de tweede etappe aanvoerder van het bergklassement, had de vorige twee dagen kunnen rusten, waardoor hij vandaag weer op jacht kon naar nieuwe punten. Op deze klim kwam hij als eerste boven om zo weer drie punten toe te voegen aan zijn totaal. Daarna liet Jumbo-Visma de teugels nog verder vieren en liep de voorsprong verder op.

Kopgroep rijdt verder weg
Aan de voet van de Col d’Ispéguy, de tweede klim na 116 kilometer, was het verschil toegenomen tot bijna tien minuten, waardoor wel duidelijk was dat de etappewinnaar vooraan moest worden gezocht. Vier kilometer onder de top van de ruim zeven kilometer lange klim zette Izagirre eens aan, terwijl bergkoning Madrazo moeite had om bij te blijven. De Spanjaard kwam niet weg, maar in de laatste kilometer sloeg hij weer een gaatje samen met Aranburu.

In de afdaling pakten de Spanjaarden zestien seconden op hun achtervolgers, waarna Craddock als eerste overstak. Op 39 kilometer van de finish voegden ook Howson en Ghebreigzabhier zich bij de nieuwe kopgroep. Kort voor de top van de Col de Otxondo, de derde en laatste klim, overbrugden ook Bidard en Fabbro het gat. Daarmee kregen we zeven vluchters vooraan. Hun eerste achtervolgers volgden op een halve minuut.

Eenmaal beneden in Dantxarinea was het nog dertig kilometer te rijden tot aan de finish in Urdax. Op dat moment reed Fabbro lek, terwijl Lastra vooraan aansloot. Omdat ook achtervolgers Arcas, Cavagna, Iturria en Thomas bijsloten en ook de lekgereden Fabbro zijn karretje weer aanpikte, was vrijwel de volledige originele vroege vlucht weer bij elkaar. Alleen O’Connor en Madrazo waren kwijtgespeeld. Daarmee kon de strijd om ritwinst weer van voor af aan beginnen.

Iturria slaat een gaatje
Vrijwel onmiddellijk nadat Iturria zijn plekje weer had ingenomen in de kopgroep, versnelde hij. De Spanjaard in de opvallende groene trui van Euskadi-Murias begon aan de laatste twintig kilometer met een halve minuut voorsprong. Cavagna leek in de achtervolging te worden weggeslagen door een lekke band, maar de Fransman van Deceuninck-Quick Step keerde terug en initieerde dan de tegenaanval op de eenzame koploper.

Lastra ging met hem mee op tien kilometer van de finish. Ghebreigzabhier sloot aan bij het duo en liet ze direct achter. Even later maakten ook Bidard, Craddock, Howson en Lastra de aansluiting bij de Eritreeër. In de laatste vierenhalve kilometer had Iturria nog amper tien seconden op het vijftal, dat vol de achtervolging had ingezet. Daarmee kon deze elfde etappe zich opmaken voor een bloedstollend spannende slotfase, waarin het nog alle kanten op kon gaan.

Jonathan Lastra, tweede van links, wint de strijd om de tweede plaats – foto: Cor Vos

Op anderhalve kilometer kwamen Ghebreigzabhier en Howson nog dichtbij, maar Iturria hield heel knap stand. Daarna ging de weg omlaag naar de finish in Urdax en doordat achter hem weer naar elkaar werd gekeken, omdat niemand zich wilde opofferen voor de ander, kon de Spanjaard weer wat uitlopen. Daarmee was de strijd gestreden en kon de renner van Euskadi-Murias vol ongeloof zijn armen de lucht insteken voor zijn eerste profzege uit zijn carrière.

Peloton met Roglič op achttien minuten over de finish
Amper zes seconden later rolde Lastra op de tweede plaats over de finish, voor Craddock. Toen was het lang wachten op de binnenkomst van het peloton, dat ook in de finale werd aangevoerd door Jumbo-Visma. Ruim achttien minuten achterstand na ritwinnaar Iturria rolde het grote pak over de finish. Klassementsleider Primož Roglič kende een rustige dag en mag ook morgen de rode trui aantrekken als de Vuelta verder trekt naar wielerstad Bilbao.

Iturria’s ritwinst is om meerdere redenen bijzonder. Voor de Spanjaard is het zijn eerste profzege, die hij ook nog eens kon behalen op amper vijftig kilometer van zijn geboortegrond. Daarnaast verkeert zijn ploeg Euskadi-Murias in zwaar weer. Het team acteert voor het tweede seizoen op rij op Procontinentaal niveau, maar het is onzeker of het ook volgend jaar in het peloton actief is. De renners mogen praten met andere teams omdat continuïteit nog niet kan worden gegarandeerd.