De etappe van zaterdag naar de Alto de la Farrapona was al loodzwaar, maar de rit van zondag spreekt misschien nog wel meer tot de verbeelding. De renners finishen na een korte etappe op de top van de Alto de l’Angliru, de meest gevreesde berg in Spanje. De klassementsrenners moeten opnieuw met de billen bloot. WielerFlits blikt vooruit!

Parcours

Kort, maar bijzonder krachtig. Zo kunnen we de allereerste etappe van een grote ronde in november wel omschrijven. 109 kilometer met twee beklimmingen van derde categorie, twee keer eerste categorie en als toetje een van de zwaarste beklimmingen van Europa, de mythische Alto de l’Angliru. Moeten we u nog overtuigen of is het u wel duidelijk dat dit een van de bepalende etappes wordt?

De Angliru is dit jaar voor de achtste keer in het etappeschema opgenomen. De steile bergweg maakte zijn debuut in 1999. Toen was het de betreurde klimmer José María Jiménez die zegevierde. De beklimming smaakte naar meer, want een jaar later ging de overwinning naar Gilberto Simoni. Roberto Heras reed de klim echter als snelste op. Op raketvloeistof had de Kelme-renner 41 minuten en 55 seconden nodig voor het Beest van Asturië, hiermee is hij nog altijd veruit de snelste ooit op de berg.

Zeker noemenswaardig is de laatste aankomst op de Angliru. Alberto Contador, ook al eens de beste in 2008, danste in 2017 op het gevreesde geitenpad voor het laatst iedereen uit zijn wiel. De meest besproken beklimming is echter die van 2002. David Millar had de klim in de stromende regen moeten afwerken en dat bleef niet zonder gevolgen. Hij viel meerdere malen en de Brit was lang niet de enige die voet aan de grond moest zetten. Millar werd zo kwaad dat hij besloot om één meter voor de finish uit protest zijn rugnummer los te trekken.

De renners stijgen over een afstand van 12,5 kilometer van 340 naar 1575 meter. Tijdens het eerste gedeelte gaat het met stijgingspercentages van maximaal 11,2% procent al behoorlijk omhoog. In de laatste zes kilometer wordt het buitengewoon zwaar. Het zwaarste stuk is bij Cueña las Cabres, waar het stijgingspercentage oploopt tot een duizelingwekkende 23,5%. Hierna is het nog enkele kilometers tot de top, waarna in de slotfase een korte afdaling richting de finishlijn voert. Wie laat op deze rampas inhumanas iedereen zijn hielen zien?

De overige hellingen mogen we overigens ook niet onbesproken laten. Na zo’n 25 kilometer fietsen doemt de Alto del Padrún op, die na een afdaling vrijwel direct wordt gevolgd door de Alto de San Emiliano. Deze twee klimmetjes van derde categorie vormen de opmaat naar de Alto de la Mozqueta (6,6 km aan 8,4%), de Alto del Cordal (5,4 km aan 9,3%) en de adembenemende slotklim.

De Alto de l’Angliru – foto: Cor Vos

De Alto del Cordal vormt wellicht een springplank voor enkele klassementsrenners die niet willen wachten op de loeisteile Alto de l’Angliru. De top van deze voorlaatste beklimming ligt op slechts 21 kilometer van de streep en de Cordal is voor de pure klimmers lastig genoeg om het verschil te maken.

Favorieten

We hebben al veel geleerd over de onderlinge verhoudingen in de bergetappe naar de Alto de la Farrapona, maar zondag is het als klassementsrenner onmogelijk om een spelletje te spelen. Om blufpoker te spelen en nog wat achter de hand te houden voor een daaropvolgende etappe, zoals te zien was in de rit naar Farrapona. Op de afschrikwekkende steile flanken van de Alto de l’Angliru is het ieder voor zich, zoals het hoort in een grote ronde.

Primož Roglič beschikt over heel goede benen – foto: Cor Vos

Wat we hebben geleerd na bijna twee weken Vuelta? Nou, dat Primož Roglič momenteel over heel goede benen beschikt. De Sloveense klassementstroef van Jumbo-Visma, vorig jaar al winnaar van de Vuelta, kwam al drie keer als winnaar over de streep, na de etappes met aankomst in Arrate, op de Alto de Moncalvillo en Suances. Als we het geklungel met zijn regenjasje in de rit naar Formigal buiten beschouwing laten, rijdt Roglič tot nu toe een perfecte Vuelta.

De trotse eigenaar van de groene en rode trui zit eigenlijk in een luxepositie, aangezien hij geen tijd hoeft te pakken op zijn directe concurrenten voor de eindzege. Aanstaande dinsdag krijgen de renners namelijk een individuele tijdrit voorgeschoteld in het uiterste noordwesten van Spanje en dat is spek naar de bek van tijdrijder Roglič. Die laatste is echter wel eergierig en zal ongetwijfeld willen winnen op een mythische beklimming als de Angliru. 

Bovendien is het altijd prettig om met een mooie bonus te beginnen aan een tijdrit, zo weet Roglič na die tijdrit in de Tour de France met aankomst op La Planche des Belles Filles. Zeker als er iemand in staat is om een ‘Pogačartje’ te doen op weg naar Mirador de Ézaro.

Richard Carapaz zal moeten aanvallen – foto: Cor Vos

De grootste concurrent van Primož Roglič is Richard Carapaz, de kopman namens INEOS Grenadiers. De Ecuadoraan droeg meerdere dagen de rode leiderstrui, wist zijn Sloveense tegenstrever te lossen in die verregende etappe naar Formigal en vocht op de Alto de Moncalvillo een fantastisch duel uit met diezelfde Roglič om de ritzege. Carapaz is dus in orde en zal zondag moeten aanvallen, om met voorsprong te beginnen aan de tijdrit van dinsdag.

De Girowinnaar van 2019 staat voor de zware taak om Roglič zondag uit het wiel te rijden, maar op de beklimming naar skigebied Formigal liet Carapaz zien dat het niet onmogelijk is. Het zal hem ongetwijfeld hebben gesterkt in zijn ambitie om deze Vuelta te winnen. De klimmer zal misschien wel ploeggenoten als Andrey Amador en Iván Sosa in de aanval sturen, in de hoop een ware putsch te plegen in de regio Asturië. Roglič is gewaarschuwd. 

Het is zondag ook uitkijken naar een renner die al wat verder staat in het klassement, maar inmiddels de goede vorm te pakken heeft en heeft laten zien een van de beste klimmers te zijn in deze Vuelta. We hebben het over Aleksandr Vlasov, de Russische rondesensatie van Astana. De openingsetappe naar Arrate kwam nog te vroeg voor de beloftevolle klimmer, maar Vlasov heeft zich inmiddels gerevancheerd met enkele goede prestaties in het gebergte.

Wout Poels maakt in de Vuelta een prima indruk – foto: Cor Vos

Op La Laguna Negra werd hij vijfde, op de nog steilere Alto de Moncalvillo deed hij nog een plekje beter. Vlasov zal ongetwijfeld nog een etappe willen winnen in deze Ronde van Spanje en zondag is een uitgelezen kans om dat te doen. Bovendien mag de ranke klimmer uit Vyborg nog altijd dromen van een top 10-klassering in Madrid, zeker omdat er op de Angliru vaak met minuten wordt gesmeten. Vlasov zal bovendien wel de nodige vrijheid krijgen, nu hij nog geen gevaar is voor de rode leiderstrui. Op de Alto de la Farrapona ging hij al in de aanval.

Wout Poels had zich zijn debuutseizoen bij Bahrain McLaren ongetwijfeld anders voorgesteld. De Limburger hoopte zich in 2020 als kopman te bewijzen, maar door de coronacrisis, pech en enkele tegenvallende resultaten is dat er nog niet uitgekomen. Gelukkig voor Poels maakt hij in de Vuelta een prima indruk en staat hij na elf etappes keurig in de top-10 van het algemeen klassement. En de Nederlander mag ook zeker naar boven kijken…

Poels is de laatste dagen bezig aan een voorzichtige opmars en heeft nog altijd uitzicht op meer. De 33-jarige klimmer zal met vertrouwen uitkijken naar de etappe van zondag, aangezien de Alto de l’Angliru toch een beetje zijn berg is. De renner reed deze klim twee keer in wedstrijdverband op en eindigde tweemaal als tweede, achter Juan José Cobo en Alberto Contador. Dat is inmiddels negen en drie jaar geleden, telkens in de Vuelta.

Wout Poels (uiterst rechts) op de flanken van de Angliru, 2011 – foto: Cor Vos

Inmiddels mag Poels zich officieel een winnaar noemen van een etappe op de Angliru, aangezien Cobo later werd betrapt op het gebruik van doping en zijn zege moest inleveren. De renner van Bahrain McLaren zal echter ook graag een keer op eigen kracht willen winnen en dus moet het zondag gebeuren. “Ik hoop er lekker als vanouds van voren te rijden. Gelukkig heb ik juist op tijd voor de Angliru mijn goede benen weer teruggevonden”, zo vertelde Poels in gesprek met WielerFlits.

Twee andere kandidaten voor de ritzege zijn Hugh Carthy en Daniel Martin. Die eerste verrast toch wel een beetje in het tenue van EF Pro Cycling. We wisten al langer dat Carthy uitstekend kan klimmen, maar hij doet nu mee voor een podiumplaats in een grote ronde. Martin won al een etappe in deze Vuelta en staat er ook nog altijd uitstekend voor in het klassement. De Ier van Israel Start-Up Nation doet zelfs nog mee voor de eindzege.

De Angliru is misschien iets te zwaar voor de ervaren Martin, die het als puncheur/klimmer toch moet hebben van de wat kortere beklimmingen. Het is echter niet verstandig om Martin af te schrijven, aangezien hij ontzettend taai is en misschien wel meer levens heeft dan een kat. De ritwinnaar op La Laguna Negra beschikt ook nog eens over een sterke sprint, wat altijd van pas kan komen in de laatste honderden meters van de Angliru, die naar beneden gaan.

Guillaume Martin was al meermaals dicht bij de winst – foto: Cor Vos

We gaan van Daniel Martin naar een andere Martin: Guillaume Martin. De klimmer van Cofidis was deze Vuelta al meermaals dicht bij de winst. In Sabiñánigo moest hij enkel zijn meerdere erkennen in Tim Wellens. Een dag later, op de Aramón Formigal, zag hij Ion Izagirre naar de zege rijden en op weg naar Villanueva de Valdegovía was Michael Woods de betere. En ook in Suances en richting de Alto de la Farrapona toonde hij zich weer.

De Franse klimmer blijft echter strijdvaardig en heeft voldoende geloof in eigen kunnen. “Ik kan me niet voorstellen dat ik hier zonder succes wegga”, aldus Martin. Zal de renner van Cofidis na afloop van de bergrit naar de Angliru hetzelfde zeggen? Movistar zal vooral hopen op een knalprestatie van de nummer twee van de Vuelta van 2018, Enric Mas, die nog niet helemaal aan de verwachtingen kan voldoen.

De man van Mallorca staat nog altijd keurig vijfde in het klassement, maar is momenteel niet sterk genoeg om Roglič en Carapaz te bedreigen bergop. Mas is niet de man van de krachtsexplosies bergop, maar het moet als pure klimmer juist hebben van een gelijkmatig tempo en een ware afvallingskoers. Op de Angliru zal het hoe dan ook een afvallingsrace worden en dit is normaal gesproken in het voordeel van Mas.

Michael Woods is een gevaarlijke klant voor zondag – foto: Cor Vos

Felix Großschartner, Esteban Chaves, Alejandro Valverde, David De la Cruz, George Bennett en Mikel Nieve en strijden ook nog altijd voor een goed klassement, maar komen toch niet echt in aanmerking voor de ritzege. Voor deze jongens is schade beperken het devies, of ze moeten in staat zijn om mee te sluipen in een vroege vlucht. Sepp Kuss zal ook verlekkerd hebben gekeken naar het profiel, maar zal zich waarschijnlijk opofferen voor Roglič.

David Gaudu en Marc Soler waren de hoofrolspelers in de etappe van zaterdag, die naar de Alto de la Farrapona. De twee klimmers streden voor de ritzege. Gaudu bleek in de laatste honderden meters over de beste punch te beschikken, Soler moest het hoofd buigen na een sterke etappe. Beide renners moeten zondag weer aan de bak, aangezien ze nog volop in de race zijn voor een goed klassement. En misschien zit er wel opnieuw een ritzege in.

We verwachten, gezien de lastigheidsgraad en lengte van de etappe, dat de klassementsrenners zullen strijden voor de ritzege. Het is echter niet uitgesloten dat een sterke vluchter uit de greep weet te blijven van de favorieten, Kenny Elissonde deed dit nog in de Vuelta van 2013. In dat geval is het uitkijken naar bijvoorbeeld Michael Woods en Ion Izagirre, twee renners die al een etappezege op zak hebben.

David Gaudu pakt de zege op de Alto de la Farrapona – foto: Cor Vos

Woods won in Villanueva de Valdegovía, Izagirre was de beste in Formigal. Beide renners zijn in staat om vanuit een vroege vlucht naar de zege te rijden. Zeker Woods is explosief genoeg en in staat om te schitteren op de Angliru. Andere renners om in de gaten te houden zijn Davide Formolo en Clément Champoussin.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Primož Roglič
*** Richard Carapaz, Aleksandr Vlasov
** Wout Poels, Hugh Carthy, Daniel Martin
* Enric Mas, David Gaudu, Michael Woods, Ion Izagirre

Vuelta 2020: Deelnemerslijst

Weer en TV

Het kan weleens spoken in de regio Asturië, zeker als de regengoden de renners niet gunstig gezind zijn. Bij slecht weer is het oppassen geblazen voor de renners, aangezien het wegdek niet al te best is en de afdalingen (zeker die van de Alto del Cordal) zeer technisch, smal en dus verraderlijk zijn.

Gelukkig voor de renner blijft het zondag waarschijnlijk droog. De gemiddelde temperatuur zal schommelen rond de twintig graden Celsius, al is het op de top van de Angliru zo’n tien graden koeler. Het zal wel een grauwe zondagmiddag worden, aangezien de zon geen kans krijgt om door te breken.

De twaalfde etappe van de Vuelta is vanaf de start live te volgen via Sporza op Eén, Eurosport 1 en Eurosport.nl. De NOS zendt ’s middags schaatsen uit en schakelt daarna mogelijk naar de Vuelta. De koers in ieder geval te volgen via NOS.nl.

Vuelta 2020 – Etappe 12
Datum: zondag 1 november
Start: 14.08 uur in Pola de Laviana
Tv-uitzending: 14.00 uur
Finish: tussen 17.05 en 17.26 uur op Alto de l’Angliru

Alberto Contador viert zijn zege in 2008 – foto: Cor Vos