Op vrijdag 19 augustus gaat de Vuelta a España van start. Op dag twee worden op de Amerongse Berg de eerste bergpunten verdeeld. Wie gooit zich in het restant van de Vuelta in de strijd voor het bergklassement en volgt Michael Storer op? De winnaar gaat naar huis met een sierlijke witte trui met blauwe bollen. WielerFlits blikt vooruit op de favorieten!

Historie

De eerste editie van de Vuelta, in het jaar 1935, had ook meteen een prijs voor de beste klimmer. De bergprijs werd gewonnen door een Italiaan, Edoardo Molinar. Molinar reed een bijzonder goede Ronde van Spanje. Hij werd vijfde in het algemeen klassement, won een etappe en eindigde tweemaal op plaats twee. Deze prestaties zorgden ervoor dat hij de eerste winnaar werd van het bergklassement, landgenoot Luigi Barral en Zwitser Leo Amberg vervolledigden de top-3.

Vervolgens namen de Spanjaarden de overhand in het bergklassement. In de acht volgende edities ging de bergprijs telkens naar een Spanjaard. Emilio Rodríguez won het klassement voor de beste klimmer maar liefst drie keer in vier edities. De renner uit Ponteareas won ook het algemeen klassement in 1950, toen hij maar liefst vijf etappes won. Van dominantie gesproken!

Ocaña won niet veel later het bergklassement in eigen land – foto: Cor Vos

Na twee Italiaanse winnaars (Giuseppe Buratti in 1955 en Nino Defilippis in 1956) was het weer de beurt aan de Spanjaarden. Grote namen als Frederico Bahamontes en Luis Ocaña namen de bergprijs mee naar huis tussen 1957 en 1970. Een jaar later, in 1971, won de eerste en voorlopig ook enige Nederlander het bergklassement van de Ronde van Spanje. Joop Zoetemelk is de renner die die eer draagt.

Zoetemelk won dat jaar ook een etappe in de Vuelta, in het algemeen klassement eindigde hij op plaats zes. Belgen Ferdinand Bracke, die de rode trui won, en Wilfried David domineerden dat jaar. Twee maanden later werd Zoetemelk tweede in de Tour de France, zowel in het eindklassement als in het bergklassement.

Klimmen kon hij, Zoetemelk – foto: Cor Vos

Aan het einde van de jaren ’80 kwam er eindelijk internationalisering in de erelijst van het bergklassement. Colombianen, Zwitsers en Fransen nestelden zich in het lijstje. Indrukwekkende namen als Tony Rominger en Laurent Jalabert toonden zich in het Spaanse gebergte.

De reeks meest opeenvolgende overwinningen in het bergklassement van de Ronde van Spanje staat op naam van Fransman David Moncoutié. Zowel in 2008, 2009, 2010 en 2011 was hij de beste klimmer. Bovendien won hij in elke editie ook een etappe voor zijn ploeg, Cofidis. Sterk werk! Het verhaal van Moncoutié is overigens bijzonder. De Franse renner dacht in 2009 aan stoppen, maar wilde toch doorgaan om in 2010 nog voor de derde keer bergkoning in de Vuelta te worden. Uiteindelijk rekte hij zijn pensioen nog tot 2012, met succes.

Moncoutié in de aanval – foto: Cor Vos

Na Moncoutié wonnen namen als Simon Clarke, Luis León Sánchez, Omar Fraile en Thomas De Gendt het bergklassement. De Belg van Lotto Soudal won in 2018 geen etappe in Spanje, maar verzamelde wel een totaal van 95 punten, genoeg voor de witte trui met blauwe bollen. De Gendt is ook de enige Belg die ooit het bergklassement op zijn naam kon schrijven in de Ronde van Spanje.

Ter volledigheid: de recordwinnaar van het bergklassement van de Vuelta a España is José Luis Laguía. De Spanjaard was de beste klimmer in 1981, 1982, 1983, 1985 en 1986.

Laatste tien winnaars bergklassement Vuelta a España
2021: Michael Storer
2020: Guillaume Martin
2019: Geoffrey Bouchard
2018: Thomas De Gendt
2017: Davide Villella
2016: Omar Fraile
2015: Omar Fraile
2014: Luis León Sánchez
2013: Nicolas Edet
2012: Simon Clarke

Vorig jaar

De eerste bergtui kon vorig jaar op een speciale manier veroverd worden. Op de eerste dag stond er namelijk een tijdrit op het programma. In de eerste kilometers van de tijdrit lag een beklimming, de Alto de Castillo. De renner die de beste tijd neerzette op de 2,1 kilometer lange heuvel, werd de eerste drager van de witte trui met blauwe bollen. Die eer was uiteindelijk weggelegd voor Sepp Kuss. De Amerikaan van Jumbo-Visma zei achteraf dat hij er geen doel van had gemaakt, maar dat hij wist dat hij all-in moest gaan op de klim om een goede tijd neer te zetten in de openingstijdrit.

Kuss was de eerste drager van de trui – foto: Cor Vos

Lang kon Kuss niet genieten van de trui. Op dag drie veroverde Rein Taaramäe een hoop punten, waardoor hij de leiding overnam. De Est hield stand tot en met rit zes. Een dag later stond er een etappe op het menu waar de vluchters voor de overwinning streden. Een ideale dag ook om punten te scoren voor het bergklassement. Michael Storer won de etappe, maar Pavel Sivakov pakte de meeste bergpunten.

De Rus van INEOS Grenadiers verloor de trui weer snel aan Damiano Caruso, die in de negende etappe boven op de Alto de Velefique, een klim van buitencategorie, zegevierde. Een dag later won Storer zijn tweede etappe, waardoor hij steeds verder in de rangschikking van de bergpunten naar boven steeg.

De veertiende etappe van de Ronde van Spanje was een prooi voor Romain Bardet, die op die manier een heleboel punten veroverde. De Fransman van Team DSM had opeens een voorsprong van negentien punten op Caruso, Storer volgde op maar liefst 23 punten. Toch was de strijd nog niet over, want in rit zeventien sloop Storer weer dichter bij zijn Franse ploegmaat.

Bardet en revelatie Storer kleurden het bergklassement – foto: Cor Vos

Een dag later zat hij nog eens mee in de ontsnapping van de dag, waardoor hij op en over Bardet wipte. Het verschil was maar vijf punten, maar de tank van Storer was nog steeds niet leeg. Op de voorlaatste dag van de Vuelta a España scoorde de jonge Australiër maar liefst 21 punten, waarmee hij zijn eerste plaats in het bergklassement veiligstelde. Ploegmaat Bardet werd tweede, Vuelta-winnaar Primož Roglič legde uiteindelijk beslag op plek drie.

Eindklassement bergklassement Vuelta a España 2021
1. Michael Storer (Team DSM) met 80 punten
2. Romain Bardet (Team DSM) met 61 punten
3. Primoz Roglic (Jumbo-Visma) met 51 punten
4. Damiano Caruso (Bahrain Victorious) met 33 punten
5. Rafel Majka (UAE Emirates) met 33 punten

Puntentelling

Het bergklassement wordt bepaald door alle punten die zijn behaald op beklimmingen, bij elkaar op te tellen. Alle beklimmingen zijn ingedeeld in vijf categorieën, variërend van buitencategorie (zwaar) tot vierde categorie (licht). Op de zware beklimmingen zijn meer punten te verdienen dan op de lichte. De meeste punten zijn op de Cima Alberto Fernández te verdienen, dat is voor de organisatie dit jaar de vijftiende etappe met finish op Sierra Nevada.

Een klim van vierde categorie levert de minste punten op; de winnaar daar krijgt ‘slechts’ 2 punten. De renner die het bergklassement aanvoert, draagt de wit-blauwe bollentrui. Als de leider ook de koploper is in het algemene of puntenklassement, dan mag de volgende in de stand de bergtrui aantrekken.

Bij een gelijke stand geeft de eerste plaats op de Cima Alberto Fernández de doorslag. Als er dan nog steeds sprake is van een gelijke stand, wordt gekeken naar de resultaten op de beklimmingen van eerste, tweede en derde categorie. In het uiterste geval telt de stand in het algemeen klassement.

Klim van buitencategorie, Cima Alberto Fernández: eerste 6 renners
Sierra Nevada
20 – 15 – 10 – 6 – 4 – 2 punten

Klim van 1e categorie: eerste 5 renners
Collada de Brenes, Puerto de San Glorio, Mirador del Fito, Peñas Blancas, Alto del Purche, Puerto de Navacerrada, Puerto de Cotos, Pico Jano, Colláu Fancuaya, Les Praeres, Sierra de la Pandera, Alto de Piornal (2x) en Puerto de la Morcuera
10 – 6 – 4 – 2 – 1 punt

Klim van 2e categorie: eerste 3 renners
Puerto de Opakua, Puerto de Alisas, Alto de la Mozqueta, Puerto de Los Villares, Alto de la Desesperá, Puerto de Navafría, Alto del Vivero (x2), Alto de la Colladona, Alto del Torno Monasterio de Tentudía, Puerto del Piélago (2x) en Puerto de Canencia
5 – 3 – 1 punt

Klim van 3e categorie: eerste 3 renners
Puerto de Herrera Balcón de Bizkaia, Alto de Santo Emiliano Puerto de Perlavia, La Campa, Puerto del Castillo, Puerto de Gontzagarigana Alto de Morga, Puerto de Tenebreo, Alto de la Llama en Puerto de Siete Pilillas
3 – 2 – 1 punt

Klim van 4e categorie: eerste 2 renners
Alto de Amerongse (Amerongse Berg) en Rijzendeweg
2 – 1 punt

Favorieten

Voor de laatste keer dat de winnaar van het bergklassement in de Vuelta ook de eindwinnaar was, moeten we terug naar het jaar 2007. Denis Menchov won dat jaar beide klassementen. Sinds de overwinning van de Rus uit de Raboploeg zijn het steeds aanvallers met goede klimbenen die met het bergklassement gingen lopen. Dat zal dit jaar waarschijnlijk niet anders zijn.

Aanvankelijk zag het ernaar uit dat Guillaume Martin zou meedoen aan de Vuelta a España. De Fransman van Cofidis was in 2020 al de beste klimmer in de Ronde van Spanje en was opnieuw een van de favorieten voor het bergklassement. De winnaar van de afgelopen Tour de l’Ain laat de Vuelta echter aan zich voorbijgaan. Zijn ploeg vindt dat hij al veel wedstrijden in de benen heeft en geeft er de voorkeur aan om hem in te zetten in kortere en eendaagse koersen. Omdat met Martin onze topfavoriet wegvalt, schuiven andere namen een plaatsje op in onze verdeling van de sterren.

Esteban Chaves is een typische renner voor de trui met de bollen. De kleine Colombiaan won al vijf keer een etappe in een grote ronde en heeft met goede noteringen in het algemeen klassement ook al getoond dat hij zijn vorm drie weken kan aanhouden. Dit jaar liet hij zich een aantal keer zien. Zo werd hij tweede op de Mont Ventoux Dénivelé Challenge, een echte test voor klimmers, en werd hij zevende in het Criterium du Dauphiné. In de Vuelta a Burgos, de voorbereidingskoers op de Vuelta, toonde de renner van EF Education-EasyPost dat zijn klimmersbenen in orde zijn.

Zal Chaves in Spanje zijn fans nog eens laten lachen? – foto: Cor Vos

De vorm van Gino Mäder voorspellen, is altijd een lastig gegeven. De Zwitserse coureur rijdt soms zeer anonieme koersen, maar kan opeens ook ontzetten sterk rondrijden. Denk maar aan zijn laatste week in de Ronde van Spanje vorig jaar, waar hij van een dertiende naar een vijfde plek schoof in het algemeen klassement. Dit jaar was hij in de Ronde van Romandië, in zijn thuisland met andere woorden, goed aan het rijden. Op de slotdag perste hij nog een sterke tijdrit uit de benen, waardoor hij naar een tweede plaats in het eindklassement ging. Als de renner van Bahrain Victorious voor ritoverwinningen gaat in de Vuelta, is hij een van de grote favorieten voor de bergtrui!

Om een kans te maken op de overwinning in het bergklassement moet je natuurlijk vooral vrijheid van je ploeg krijgen. Dat zou Sébastien Reichenbach, rijdend voor Groupama-FDJ, wel eens kunnen krijgen. Reichenbach is met zijn 33 lentes een ancien. De Zwitser is dit seizoen sterk aan het rijden. De laatste maanden lijkt zijn vorm zelfs in stijgende vorm, met een zesde plaats in de Tour de l’Ain als perfecte voorbereiding op de Vuelta. Samen met ploegmaat Thibaut Pinot, die op het laatste moment aan de startlijst is toegevoegd, is kunnen ze een sterk front vormen in de jacht op etappes en de eerste plaats in het bergklassement.

Spreekt Mäder zijn klimmersbenen aan in Spanje? – foto: Cor Vos

Wout Poels is een naam die altijd naar voor komt als het gaat om het bergklassement. De Nederlander van Bahrain Victorious heeft tonnen ervaring met maar liefst negentien grote rondes op de teller. Al acht keer eindigde Poels op het podium van een etappe in een van de drie rondes. Ook in de strijd om het bergklassement toonde hij zich vaker. Vorig jaar stond de 34-jarige Nederlander op pole position om de bolletjestrui te winnen in de Tour de France, maar Tadej Pogačar greep daar uiteindelijk toch de macht door in de laatste week twee etappes te winnen. Dit seizoen schreef Poels aan het begin van het jaar de Ruta del Sol op zijn naam. Zijn vorm lijkt goed, want in de laatste etappe in Burgos wedijverde hij als vanouds met de beste klimmers.

Negentien grote rondes, dat is immens. Italiaan Domenico Pozzovivo doet er daar nog eens drie bij. De 39-jarige klimmer reed maar liefst zes keer top-10 in de Giro d’Italia en won er in 2012 ook een etappe. In de Ronde van Spanje werd hij ook een keer zesde. Pozzo is een ouderdomsdeken, dat klopt, maar toch blijft hij klimmen op het hoogste niveau. In de Ronde van Italië eerder dit jaar werd hij achtste in het eindklassement, een sterke prestatie. De renner van Intermarché-Wanty-Gobert zou zomaar eens een gooi kunnen doen naar de eerste plaats in het bergklassement.

Poels is de ‘hoop’ van de Lage Landen – foto: Cor Vos

Jesús Herrada is ook een gevaarlijke klant. Dit seizoen rijdt de 32-jarige renner van Cofidis zeer constant rond. Een keer wist hij te zegevieren, in de Classic Grand Besançon Doubs. Qua grote rondes heeft hij met elf deelnames ook heel wat ervaring. Vorig jaar werd hij in de veertiende etappe van de Vuelta nog tweede, toen Romain Bardet won. In 2019 schoot hij wel raak in de Ronde van Spanje. De Spanjaard kan zichzelf op verschillende soort terreinen en etappes tonen, wat een pluspunt is in de strijd om het bergklassement.

Nog een Spanjaard om in de gaten te houden is Carlos Verona. De 29-jarige renner van Movistar won eerder dit seizoen een rit in het Criterium du Dauphiné, nadat hij een kleine zes kilometer solo reed. Met een zesde plaats in het eindklassement van de UAE Tour, een elfde in de Ronde van Catalonië, een zestiende in de Ronde van Romandië en een negentiende in het Criterium du Dauphiné, toont Verona dat hij zijn vorm goed kan aanhouden.  In de afgelopen Tour de France kwam hij in rit negen tamelijk dicht bij de overwinning, maar moest de Spanjaard alleen Bob Jungels en landgenoot Jonathan Castroviejo voor zich laten.

Verona in de Dauphiné – foto: Cor Vos

Mark Padun mag ons verrassen in de Vuelta. De Oekraïner is een renner met schommelende resultaten. Vorig jaar kende hij zijn doorbraak door in het Criterium du Dauphiné de twee laatste etappes te winnen op indrukwekkende wijze. Daarna werd er van hem veel verwacht in de Vuelta, maar zijn deelname aan die grote ronde bleef vrij anoniem. Ook dit jaar zijn de resultaten van Padun wisselvallig, maar in de afgelopen Ronde van Polen leek hij er toch door te komen. De renner van EF Education-EasyPost werd dertiende in het eindklassement dankzij een tiende plaats in de tijdrit. We kennen het gezegde allemaal: een tijdrit liegt nooit.

Onze laatste favoriet voor het bergklassement is beetje een wildcard. Sergio Higuita zal zich namelijk waarschijnlijk laten verleiden om mee te doen met de klassementsmannen. Aangezien hij bij BORA-hansgrohe met Jai Hindley, Emanuel Buchmann en Wilco Kelderman de Vuelta zal betwisten, zal de Colombiaan heel wat steun hebben. Mochten de klassementsmannen namelijk in een aantal etappes om de zege strijden, is Higuita dé te kloppen man. De 25-jarige renner beschikt over een ontzettend explosief eindschot, iets wat hem ver kan brengen in de Ronde van Spanje. Vorig jaar bewees Michael Storer nog dat etappezeges de key zijn in de strijd voor de meeste bergpunten.

Outsiders voor het bergklassement zijn onder meer Sepp Kuss (Jumbo-Visma), Juan Pedro López (Trek-Segafredo), Nans Peters (AG2R Citroën), David De la Cruz (Astana Qazaqstan) en Jay Vine (Alpecin-Deceuninck).

De definitieve startlijst is op het moment van publiceren nog niet bekend. Het kan zijn dat er later nog aanpassingen doorgevoerd worden.

[cf_stars 4=”jhoan-esteban-chaves-rubio” 3=”thibaut-pinot,gino-mader” 2=”sergio-andres-higuita-garcia,carlos-verona-quintanilla,wouter-poels” 1=”domenico-pozzovivo,mark-padun,jesus-herrada,sébastien-reichenbach”]

Vuelta 2022: Deelnemers