Primoz Roglic heeft de negentiende etappe van de Vuelta a España gewonnen. De Sloveense renner rondde het indrukwekkende ploegwerk van Red Bull-BORA-hansgrohe af op de zware slotklim Alto de Moncalvillo. David Gaudu en Mattias Skjelmose eindigden op ruime afstand als tweede en derde. Ben O’Connor verloor een kleine minuut en moet zo na twee weken zijn rode trui afgeven aan Roglic.

Een must-have voor wielerfans! Op 20 september verschijnt er weer een nieuwe RIDE Magazine. Onze 172 pagina’s dikke najaars-editie staat weer vol met prachtige wielerverhalen om heerlijk van te genieten. Bestel jouw exemplaar nu online voor slechts € 9,95. Snelle beslissers ontvangen 15 euro korting bij FuturumShop. RIDE extra voordelig lezen? Neem dan nu een abonnement en krijg 20% korting!

Vrijdag was het begin van het zware slotweekend in de Ronde van Spanje. De negentiende etappe trok van Logroño naar de Alto de Moncalvillo, een beklimming van eerste categorie. Onderweg moest er nog een andere gecategoriseerde klim beklommen worden, maar het was toch vooral de hele dag wachten op de zware slotklim met een gemiddeld stijgingspercentage van net geen 9%.

Twee Belgen in vroege vlucht
Er was naar goede gewoonte heel wat interesse voor de vroege vlucht. Na een snelle openingsfase kregen we uiteindelijk een eerder kleine kopgroep van vijf renners. Isaac del Toro (UAE Emirates) was de grootste naam, hij kreeg gezelschap van Edward Planckaert (Alpecin-Deceuninck), Vito Braet, Simone Petilli (Intermarché-Wanty) en Fran Miholjevic (Bahrain Victorious). Eduardo Sepúlveda probeerde nog de sprong te maken, maar belandde in een pijnlijke chasse patate.

De voorsprong van de vijf aanvallers was nooit groot. De maximale voorgift was vijf minuten, maar het peloton vond dat al te veel. Ze draaiden de gashendel wat meer open en verkleinden het gat tot een kleine drie minuten. Dat was het verschil dat een tijdje bleef staan.

De vijf vluchters in beeld, met Planckaert op kop – foto: Cor Vos

Even paniek bij O’Connor en Landa
Het leek op een gegeven moment echt gewoon wachten te zijn op de slotklim, maar we kregen toch wat actie te zien. Op 70 kilometer van de streep werd er namelijk uit het niks bijzonder hard doorgetrokken in het peloton. Red Bull-BORA-hansgrohe en Movistar draaiden vol rond, want leider Ben O’Connor en Mikel Landa hadden zich op een of andere manier laten verrassen. De twee ploegen bleven een aantal kilometers vol doorjassen, maar uiteindelijk konden de geloste renners toch weer terugkeren.

Primoz Roglic en co hadden hun zinnen gezet op de etappe – foto: Cor Vos

Initiatief van Red Bull op slotklim 
Del Toro, Planckaert, Petilli en Miholjevic hadden hoogstwaarschijnlijk wel door dat ze bezig waren een onbegonnen missie, maar ze gaven toch niet op. Miholjevic haalde zelfs nog nét als laatste overgebleven vluchter de voet van de slotklim, de Alto de Moncalvillo (8,6 km aan 8,9%). Die beklimming van eerste categorie begon met stijgingspercentages rond de 7% in de eerste drie kilometer, maar daarna werd het echt menens. In de laatste kilometers kregen de renners quasi continu stroken van minstens 10% voorgeschoteld.

Het waren nog steeds de mannen Red Bull-BORA-hansgrohe die het tempo bepaalden. Zij konden een impressionante trein op de planken brengen, met jongens als Daniel Felipe Martínez, Aleksandr Vlasov en Florian Lipowitz als luitenanten voor Roglic. Zij voerden geleidelijk aan het tempo op, maar leken wel te wachten op de steile kilometers voor een eerste échte versnelling.

Roglic solo, maar Mas nadert
Het was Martínez die een enorme versnelling plaatste, waarna alleen Vlasov en Roglic konden volgen. De andere klassementsrenners werden in no-time op een enorme achterstand gereden, het was met andere woorden meteen duidelijk dat Roglic een klasse te sterk was. De Sloveen kwam zelf pas op vijf kilometer van de top op kop nadat ook Vlasov sterk werk deed in functie van zijn kopman.

Niemand kwam vrijdag in de buurt van Roglic – foto: Cor Vos

Roglic had op dat moment al een halve minuut voorsprong op zijn tegenstanders. Daar werd er wat naar elkaar gekeken, waarna David Gaudu het op zijn eentje probeerde. Wat later kwam er een tegenaanval van Richard Carapaz, die nog wel wat jus in de benen had. De Ecuadoraan geraakte echter niet weg, waardoor we andermaal een samensmelting kregen in de achtervolgende groep. Roglic reed ondertussen niet verder weg, hij bleef rond de 30 seconden voorsprong hangen.

Dubbelslag voor Roglic
Een demarrage van Mas zorgde ervoor dat de achtervolgende groep toch in stukken brak. De Spanjaard van Movistar leek aanvankelijk niet de beste benen te hebben, maar maakte op een goede drie kilometer van de streep toch indruk. Hij klom even zelfs beter dan Roglic, want hij kwam terug op 19 seconden van Roglic. Het was maar een momentopname, want nog geen kilometer later liep Roglic weer uit.

De Sloveense klimmer gebruikte zijn ervaring en deelde de slotbeklimming goed in. Zo reed hij solo naar zijn derde ritoverwinning in deze Ronde van Spanje. Roglic pakte niet alleen de rit, maar nam ook de leiding over in het algemeen klassement. O’Connor mocht maar vijf seconden verliezen, maar verloor uiteindelijk een kleine twee minuten. Hij is zijn rode trui dus na twee weken kwijt.

En Mas? Die viel nog flink stil in de laatste honderden meters. Een sterke Gaudu was ondertussen weggesprongen uit de grote groep en ging nog op en over Mas. Mattias Skjelmose – die de nieuwe leider is in het jongerenklassement – deed hetzelfde, waardoor Mas zijn moedige poging eindigde met een vierde plaats. Hun achterstand op Roglic bedroeg meer dan 45 seconden. Landa vervolledigde de top-5.