De voorbije jaren wonnen enkele grote namen het bergklassement in de Vuelta a España. In 2022 nam Richard Carapaz de blauwe bollentrui mee naar huis, in 2023 was Remco Evenepoel de winnaar. Trekt dit jaar weer een topper aan langste eind? WielerFlits blikt vooruit!

Een must-have voor wielerfans! Op 20 september verschijnt er weer een nieuwe RIDE Magazine. Onze 172 pagina’s dikke najaars-editie staat weer vol met prachtige wielerverhalen om heerlijk van te genieten. Bestel jouw exemplaar nu online voor slechts € 9,95. Snelle beslissers ontvangen 15 euro korting bij FuturumShop. RIDE extra voordelig lezen? Neem dan nu een abonnement en krijg 20% korting!

Historie

• 

  11 aug

  Lees ook Vuelta 2024: David Moncoutié won de bergtrui vier keer op rij, maar is niet recordhouder

  11 aug

Laatste tien winnaars bergklassement Vuelta a España
2023: Remco Evenepoel
2022:  Richard Carapaz
2021:  Michael Storer
2020:  Guillaume Martin
2019:  Geoffrey Bouchard
2018:  Thomas De Gendt
2017:  Davide Villella
2016:  Omar Fraile
2015:  Omar Fraile
2014:  Luis León Sánchez

Laatste editie

De Vuelta a España 2023 begon met een ploegentijdrit, en dus werd er op de eerste dag geen bergtrui uitgereikt. Na de tweede etappe gebeurde dat wel. Het was de Matteo Sobrero die namens Jayco AlUla het witte tricot met blauwe bollen op mocht halen. Een dag later won Remco Evenepoel in Arinsal de eerste aankomst bergop en dankzij die zege nam hij de leiding over van de Italiaan. Eduardo Sepúlveda (Lotto Dstny) had echter evenveel punten als Evenepoel en koos in rit vier voor de tweede dag op rij de aanval. Hij pakte zo de koppositie over van de Belg.

Sepúlveda – foto: Cor Vos

Sepúlveda zou de bergtrui dragen tot en met rit elf. In die bewuste etappe, met finish op La Laguna Negra.Vinuesa, ging Jesús Herrada echter met de ritzege aan de haal. De Spanjaard van Cofidis sloeg daarmee een dubbelslag, want hij veroverde ook net genoeg bergpunten om de bollen over te nemen van Sepúlveda. Maar lang kon Herrada niet genieten van zijn eerste plaats. Jonas Vingegaard won de dertiende etappe naar de Col du Tourmalet en kwam zo pardoes ook aan de leiding te staan in het bergklassement.

Evenepoel had een inzinking gehad in de etappe naar de Col du Tourmalet, maar een dag later herrees de kopman van Soudal Quick-Step. Hij won op indrukwekkende wijze de rit naar Larra-Belagua en verzamelde onderweg zoveel bergpunten dat hij na afloop ook de blauwe bollentrui op mocht halen. Die trui zou Evenepoel nadien niet meer uit handen geven. Integendeel, hij breidde zijn voorsprong alleen nog maar verder uit. De verschillen in Madrid spreken boekdelen.

Puntentelling

Het bergklassement wordt bepaald door alle punten die zijn behaald op beklimmingen, bij elkaar op te tellen. Alle beklimmingen zijn ingedeeld in vijf categorieën, variërend van buitencategorie (zwaar) tot vierde categorie (licht). Op de zware beklimmingen zijn meer punten te verdienen dan op de lichte. De meeste punten zijn op de Cima Alberto Fernández. Dit jaar is de Cuitu Negru het dak van de Vuelta.

Een klim van vierde categorie levert de minste punten op. De winnaar daar krijgt ‘slechts’ 2 punten. De renner die het bergklassement aanvoert, draagt de wit-blauwe bollentrui. Als de leider ook de koploper is in het algemene of puntenklassement, dan mag de volgende in de stand de bergtrui aantrekken. Bij een gelijke stand wordt er gekeken naar de resultaten op de beklimmingen van eerste, tweede en derde categorie. In het uiterste geval telt de stand in het algemeen klassement.

 Cima Alberto Fernández: eerste 6 renners
Cuitu Negru
20 – 15 – 10 – 6 – 4 – 2 punten

Klim van de buitencategorie: eerste 5 renners
Lagos de Covadonga 
15 – 10 – 6 – 4 – 2 punten

Klim van 1e categorie: eerste 5 renners
Alto de Piornal, Pico Villuceras, Puerto del Boja, Puerto de El Purche, Alto de Hazallenas (2x), Alto de Fonfría, Alto de Mougás, Montaña de Manzaneda, Puerto de Ancares, Puerto de Leitariegos, Alto de la Colladiella (2x), Mirador del Fito, Collada Llomenia, Puerto Herrera, Alto de Moncalvillo, Portillo de Lunada, Puerto de Los Tornos, Picon Blanco
10 – 6 – 4 – 2 – 1 punt

Klim van 2e categorie: eerste 5 renners
Alto de Teixeira, Puerto de Cabezabellosa, Alto del 14%, Puerto Mirador de la Palomas, Alto de Mabia, Puerto San Xusto, Puerto Aguasantas (2x), Alto O Portel, Puerto de Lumeras, Alto de la Estranguada, Alto del Caracol, Alto de Rivas de Tereso, Alto del Caracol, Portilla de la Sia 
5 – 3 – 1 punt

Klim van 3e categorie: eerste 3 renners
Puerto de Miravete, Alto de Ronda, de Puerto del Viento, Puerto Martinez, Alto de las Abejas, Sierra de Cazorla, Alto de Vilachán, Puerto Cruxeiras, Alto Campo de Arbre, Puerto de Cerredo, Alto de Santo Emiliano, Puerto de Pradilla, Las Estacas de Truebla, Puerto de La Braguia

3 – 2 – 1 punt

Klim van 4e categorie: eerste 2 renners
Alto do Lagoa Azul, Alto da Batalha, Alto de Alpedrinha
2 – 1 punt

Favorieten

In de Giro d’Italia of Tour de France gebeurt het regelmatig dat de winnaar van het algemeen klassement ‘per ongeluk’ de bergtrui voor de neus van een aanvaller wegkaapt. Maar in de Vuelta a España is dat al lang niet meer voorgekomen. We moeten voor zo’n geval helemaal terug naar 2007, toen Denis Menchov het algemeen klassement én het bergklassement op zijn naam schreef. Het is dus onwaarschijnlijk dat dit zich dit jaar plots weer voordoet.

Wel is het mogelijk dat een van de favorieten uit het klassement kukkelt en zijn vizier vervolgens richt op de blauwe bollen. Richard Carapaz (2022) en Remco Evenepoel (2023) deden dit in de laatste edities van de Vuelta. De kans is reëel dat we dit jaar iets soortgelijks zien, maar het blijft natuurlijk lastig voorspellen welke klassementsrenner noodgedwongen het geweer van schouder zal veranderen. Bovendien kan de bergtrui natuurlijk ook gewoon naar iemand gaan die zonder klassementsambities gestart is.

Wat we wel weten, is dat de eerdergenoemde Carapaz weer aan de start staat. En dat hij de smaak goed te pakken heeft, wat bergklassementen betreft. In de Tour de France legde de Ecuadoraan namelijk beslag op de trui met rode bollen. Pakt hij nu voor de tweede keer de blauwe variant? Hij heeft er de kwaliteiten voor, maar zal in eerste instantie wellicht toch voor het algemeen klassement gaan. Per slot van rekening was hij in 2020 al eens tweede in de eindstand.

Richard Carapaz in de bolletjestrui van de Tour – foto: Cor Vos

Nairo Quintana won de Vuelta zelfs al eens, maar die eindzege dateert alweer van 2016. Acht jaar later zal de Colombiaan uit een ander vaatje moeten tappen om van zijn ronde een succes te maken. Hij zal in eerste instantie waarschijnlijk mikken op dagsucces, zoals hij ook deed in de Giro. Daar moest een ontketende Tadej Pogačar eraan te pas komen om Quintana van de zege te houden in Livigno. Mede dankzij die prestatie eindigde de renner van Movistar wel als vierde in het bergklassement. Wellicht kan hij in de Vuelta nog beter doen, al kende hij in de Vuelta a Burgos geen al te beste generale repetitie.

Ook Valentin Paret-Peintre kon geen potten breken in Burgos. Toch schrijven we de Fransman van Decathlon AG2R La Mondiale op, want ook hij liet in de Giro zien heel wat in zijn mars te hebben. Waar Quintana genoegen moest nemen met een tweede plaats in een rituitslag, won de jongste Paret-Peintre de etappe naar Bocca della Selva. Het lichtgewicht zal zich in het bergachtige Spanje ongetwijfeld ook helemaal thuis voelen.

Quintana toonde in de Giro enkele flitsen van zijn oude klasse – foto: Cor Vos

Er zijn meer Fransen die een gooi zouden kunnen doen naar de bergtrui. Neem bijvoorbeeld David Gaudu, die een teleurstellende Tour achter de rug heeft. Mikt hij opnieuw op een klassement of gaat hij in de Vuelta voor ritten? Als hij voor die laatste optie kiest, zouden de blauwe bollen er als vanzelf weleens bij kunnen komen. Al zijn dagzeges ook weer geen garantie voor een topklassering in het bergklassement. Gaudu weet daar alles van. In 2020 won hij twee ritten in de Vuelta, maar eindigde hij met 29 bergpunten op grote achterstand van de winnaar (99 punten).

Die winnaar was Guillaume Martin. De inmiddels 31-jarige Fransman verzamelde toen genoeg bergpunten door in vrijwel elke vlucht mee te zitten. Zo koerst de afgestudeerd filosoof het liefst, maar in de voorbije Tour de France kwam daar niks van terecht. Hoewel hij nog als dertiende eindigde in het algemeen klassement, reed hij onzichtbaar rond. Het was een tegenvaller voor Martin, die na dit seizoen Cofidis zal verlaten voor Groupama-FDJ. Geeft hij zijn huidige werkgever nog een mooi afscheidscadeau in de vorm van de blauwe bollentrui?

Van de Fransen naar de Italianen. Van hen lijkt met name Giulio Ciccone een gevaarlijke klant voor de blauwe bollen. Indien het hem lukt om dat tricot naar Madrid te brengen, realiseert hij een bijzondere trilogie. Eerder won hij namelijk al de bergtruien in de Giro (2019) en Tour (2023). Wellicht richt Ciccone zijn pijlen in eerste instantie echter op het algemeen klassement, zoals hij ook deed in de voorbije Ronde van Frankrijk. Toen resulteerde dat in een elfde plaats, net buiten de top-tien. Die tegenvaller zou de renner van Lidl-Trek kunnen inspireren om weer op dagsucces te jagen. Met de bergtrui als mogelijk bijeffect.

Ciccone won vorig jaar de bolletjestrui in de Tour – foto: Cor Vos

Met Lorenzo Fortunato heef Italië nog een tweede kanshebber voor de blauwe bollen. De 28-jarige renner van Astana Qazaqstan is een echte klimmer, wat hij onlangs nog bewees met een tweede plaats in de koninginnenrit van de Ronde van Burgos. Hij heeft ook alle reden om zich te richten op ritzeges en de bergtrui, want voor een topnotering in het algemeen klassement komt hij vermoedelijk wat te kort. Al was hij wel twaalfde in Giro en bevat deze Vuelta bijzonder weinig tijdritkilometers. Zal dit zijn klassementsdromen aanwakkeren en zijn ambities in het bergklassement wegdrukken?

De overwinning in de aangehaalde koninginnenrit van de Ronde van Burgos ging naar Sepp Kuss. De Amerikaan zal zich als winnaar van de Vuelta 2023 niet druk maken om het bergklassement. Toch zou hij de bergtrui weleens mee kunnen grissen. We zien hem niet zomaar uit het klassement donderen – de vorm is op punt, getuige zijn optreden in Burgos – maar het is niet uitgesloten dat een van de renners die strijdt om het rood ook de blauwe bollen pakt. Een klassementsrenner die meerdere bergritten wint, zal immers automatisch ook behoorlijk wat bergpunten pakken.

Daarom geven we ook sterren aan Primož Roglič, Adam Yates en João Almeida, de voornaamste pretendenten voor de overwinning in het algemeen klassement. Mannen als Carlos Rodríguez, Isaac Del Toro, Daniel Felipe Martínez, Mikel Landa, Aleksandr Vlasov en Enric Mas horen ook in deze categorie.

Fortunato won dit jaar de bolletjestrui in de Dauphiné – foto: Cor Vos

Van de meeste andere renners lijkt het wel heel erg onwaarschijnlijk dat ze er bergop zó bovenuit steken dat ze het bergklassement en passant meepakken. Het overgrote deel van de renners zal toch echt de aanval moeten kiezen, willen ze de bergtrui veroveren. Natuurlijk kan dit wel nadat ze aanvankelijk voor een goed klassement gingen.

Tot deze outsiders rekenen we bijvoorbeeld Lennert Van Eetvelt, Maxim Van Gils (Lotto Dstny), Victor Lafay, Ben O’Connor (Decathlon AG2R), Mattias Skjelmose (Lidl-Trek), Einer Rubio (Movistar), Matthew Riccitello (Israel-Premier Tech) en Max Poole (dsm-firmenich PostNL). Laatstgenoemde maakte indruk in de Ronde van Burgos, waar hij als tweede eindigde achter Kuss. In de Vuelta a España zal de jonge Brit zich in eerste instantie waarschijnlijk richten op een klassement. Maar zoals we de voorbije jaren gezien hebben, startte de uiteindelijk winnaar van het bergklassement wel vaker met die instelling.

Noot: de deelnemerslijst is op het moment van publiceren nog niet compleet. Er kunnen dus nog wijzigingen worden aangebracht.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Richard Carapaz
*** Nairo Quintana, Giulio Ciccone
** Lorenzo Fortunato, David Gaudu, Valentin Paret-Peintre
* Primož Roglič, Adam Yates, Sepp Kuss, João Almeida

Website organisatie
Deelnemerslijst (CyclingFlash)