Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Vuelta 2024: Voorbeschouwing favorieten puntenklassement – Wie doet gemotiveerde Wout van Aert wat?
Het puntenklassement in de Vuelta a España is altijd een dubbeltje op z’n kant. In tegenstelling tot de gelijkaardig te verdienen groene trui in de Tour de France, is dit nevenklassement in Spanje geen binnenkopper voor de snelle mannen. Alleen bij voldoende sprintkansen en een dominante winnaar gaat de trui naar dat type renner. Is dat ook dit jaar het geval? WielerFlits blikt vooruit!
Een must-have voor wielerfans! Op 20 september verschijnt er weer een nieuwe RIDE Magazine. Onze 172 pagina’s dikke najaars-editie staat weer vol met prachtige wielerverhalen om heerlijk van te genieten. Bestel jouw exemplaar nu online voor slechts € 9,95. Snelle beslissers ontvangen 15 euro korting bij FuturumShop. RIDE extra voordelig lezen? Neem dan nu een abonnement en krijg 20% korting!Historie
Laatste tien winnaars puntenklassement Vuelta
2023: 
Kaden Groves
2022: 
Mads Pedersen
2021: 
Fabio Jakobsen
2020: 
Primož Roglič
2019: Primož Roglič
2018: 
Alejandro Valverde
2017: 
Chris Froome
2016: 
Fabio Felline
2015: Alejandro Valverde
2014: 
John Degenkolb
Vorig jaar
Een jaar geleden kende de groene trui drie eigenaars gedurende de drieweekse Vuelta. In de openingsploegentijdrit werd het groen nog niet uitgereikt, maar daags nadien wist de Deen Andreas Kron in de regen van Barcelona wel als eerste de trui om zijn schouders te hijsen. Sprinters Kaden Groves en Andrea Vendrame werden de nummers twee en drie in de uitslag en zouden later nog een belangrijke rol spelen in dit nevenklassement.
Want jawel, een dag later schoof Vendrame slim mee in de vlucht van de dag. De Italiaan pakte de volle buit bij de tussensprint en mocht zich na afloop de nieuwe eigenaar van de groene trui noemen. Maar, voor lang zou dat echter niet zijn.
In de vierde rit stond immers de eerste echte kans voor sprinters op de planning, en daar greep Kaden Groves meteen de volle buit van 50 punten – een aantal dat maar vier keer in de Vuelta vergeven werd. Een dag later hetzelfde liedje. Gevolg? Groves nam de groene trui over en had plots een karrevracht aan punten voorsprong op de rest.
Groves was de beste sprinter – foto: Cor Vos
In de rest van de ronde bleef hij soms slim meeschuiven richting een vroege tussensprint, en in de sprints van etappe 7 en 12 viel hij niet uit de top 5. In de slotweek zag Groves wel Remco Evenepoel plots bijzonder dichtbij schuiven. De Belg had zijn klassement moeten opgeven en schoof dag na dag in de vlucht mee – waar hij zowel voor de tussensprints als etappezeges kon gaan. Voor de slotrit naderde Evenepoel zelfs tot op 19 punten van de Australiër. Maar die schoot wel raak in Madrid en zette zo de kroon op zijn trui.
Puntentelling
De puntentelling in de Vuelta ziet er sinds 2021 anders uit dan in voorgaande jaren. Voorheen waren er 25 punten voor de winnaar, ongeacht of het een sprintetappe, bergrit of tijdrit was. Nu wordt voor het vierde jaar op rij – aan de hand van de zwaarte van de rit – beoordeeld of de winnaar 50, 30 of 20 punten toebedeeld krijgt.
En de huidige puntentelling is zeker niet in het voordeel van de klimmers, aangezien er in de vlakke etappes 50 punten zijn te verdienen. Net zoals in de Tour de France, dus. De winnaar van een zware bergrit krijgt dan weer ‘maar’ 20 punten. Om u een idee te geven: dat is evenveel als de de nummer drie in een vlakke rit.
De organisatie van de Vuelta heeft het puntenklassement als volgt vormgegeven: 20 punten voor de winnaars in de individuele tijdritten en bergetappes (ritten 1, 4, 9, 10, 13, 14, 15, 16, 19, 20 en 21), 30 punten voor de winnaar in heuvelritten (ritten 3, 6, 7, 8, 11, 12, 17 en 18) en 50 punten voor de winnaar in sprintetappes (ritten 2 en 5). De tussensprints zullen een grotere rol van betekenis spelen, omdat daar in elke etappe nog eens 20 punten zijn op te rapen – in tegenstelling tot de 3 punten die ze in het verleden vergaven.
Bij een gelijke stand in punten wordt er gekeken naar het aantal etappezeges. Als ook dit aantal hetzelfde is, zijn de overwinningen in tussensprints en daarna de stand in het algemeen klassement doorslaggevend.
Vlakke etappes (Etappes 2 en 5)
Aan de finish: 50 – 30 – 20 – 18 – 16 – 14 – 12 – 10 – 8 – 7 – 6 – 5 – 4 – 3 – 2 (eerste 15 renners)
Heuvelachtige etappes (Etappes 3, 6, 7, 8, 11, 12, 17 en 18)
Aan de finish: 30 – 25 – 22 – 19 – 17 – 15 – 13 – 11 – 9 – 7 – 6 – 5 – 4 – 3 – 2 (eerste 15 renners)
Bergetappes (Etappes 4, 9, 10, 13, 14, 15, 16, 19 en 20)
Aan de finish: 20 – 17 – 15 – 13 – 11 – 10 – 9 – 8 – 7 – 6 – 5 – 4 – 3 – 2 – 1 (eerste 15 renners)
Individuele tijdrit (Etappes 1 en 21)
Aan de finish: 20 – 17 – 15 – 13 – 11 – 10 – 9 – 8 – 7 – 6 – 5 – 4 – 3 – 2 – 1 (eerste 15 renners)
Tussensprint (één per etappe)
Elke tussensprint: 20 – 17 – 15 – 13 – 10 (eerste 5 renners)
Favorieten
De kans dat we in de komende Ronde van Spanje een paar keer gaan sprinten om de overwinning is reëel, maar echt dik bezaaid zijn de kansen voor de snelle mannen niet. Dit heeft natuurlijk ook gevolgen voor de strijd om de groene puntentrui, die in het verleden vaak een feestje voor de klimmers was, maar sinds de nieuwe puntentelling toch weer in het voordeel van de sprinters lijkt.
Hoeveel kansen tellen we eigenlijk voor de rappe mannen in het peloton? De organisatie heeft over slechts twee écht vlakke etappes – dan hebben ze het heel terecht over ritten 2 en 5 waar telkens liefst 50 punten te verdienen zijn. We denken zelf toch aan meer sprintopportuniteiten dan dat. Immers lijkt ook etappe 3 geschikt voor sprinters, maar de finale is wel iets meer geaccidenteerd dan de dag voordien.
Ook etappe 7 is een mogelijkheid, al ligt er wel een stevige beklimming te wachten op 30 kilometer van de meet. Daarna wordt het heel lang wachten tot rit 17 voor er weer een mogelijke kans opdoemt. Het middenrif van die rit is wel knaplastig, maar de finale allesbehalve.
Wout van Aert heeft grote plannen – foto: Cor Vos
Aangezien er in die ritten de meeste punten te verdienen zijn, nemen we eerst even de snelle mannen onder de loep. We kunnen alvast zeggen: het zijn er niet veel die de selectie hebben gehaald. Zelfs een aangekondigde sprinter zoals Caleb Ewan trok zich in allerlaatste instantie terug. Met een beetje goede wil zien we vijf à tien echt snelle mannen aan de start staan. En zoek dan niet naar de Jasper Philipsens, Dylan Groenewegens, Jonathan Milans of andere Biniam Girmays.
De belangrijkste sprinter aan de start is dan ook nog eens geen pure snelle man. Dan weet je dat je de topfavoriet voor dit nevenklassement gevonden hebt. Wout van Aert komt speciaal in Spanje koersen om zijn pechseizoen wat op te poetsen. “Ik wil het goede gevoel gebruiken om weer eens te winnen. Daar snak ik wel naar. Laten we beginnen met jagen op één etappezege. Hopelijk volgt er dan vanzelf een succesvolle ronde. In de eerste paar dagen liggen er al enkele mooie kansen. Misschien is de rode trui dan een mogelijkheid. Mijn persoonlijke hoofddoel is het kapen van ritten”, klonk het al gemotiveerd in het persbericht van zijn ploeg.
Tegenover de Belgische media was ploegleider Grischa Niermann zelfs nog stelliger: hij ziet deze Vuelta meer dan vijf kansen op ritwinst voor zijn Belgische kopman. En dan bedoelt hij niet alleen in de vlakkere sprintersritten, maar ook in de individuele tijdritten, heuveletappes en waarom niet bergritten – denk maar aan de Van Aert van de Tour de France van 2022 en zijn raids op de Mont Ventoux. Kortom, een duidelijke topfavoriet voor het groen.
Gaat Kaden Groves voor twee op een rij? – foto: Cor Vos
De grootste concurrentie komt allicht van de winnaar van dit nevenklassement van vorig jaar, Kaden Groves. De Australiër van Alpecin-Deceuninck weet intussen goed hoe hij een grote ronde moet aanpakken, en in dit sprintersveld is hij sowieso bij de snellere rappe mannen. Hij zal het wellicht zoals een jaar geleden moeten aanpakken: heel snel scoren in de weinige sprintersritten in de eerste week, en nadien dan consolideren in de tussensprints.
Alleen, Groves heeft momenteel niet het beste seizoen uit zijn carrière. Het begon al helemaal in het begin van het seizoen, toen de Australiër sukkelde met zijn knie, waardoor hij tijdens de voorjaarsklassiekers een tijdje uit de roulatie was. Nadien richtte hij zijn pijlen op de Giro d’Italia, waar hij hoopte om een rit te winnen. Niet dat Groves het daar slecht deed, maar de concurrentie was moordend. Toch eiste hij uiteindelijk de dichtste ereplaats op in het puntenklassement, wat de constante en capaciteiten in de heuvelritten van de Australiër kenmerkt. Hij heeft intussen al sinds juni niet meer gekoerst.
Corbin Strong heeft die grote ronde-ervaring op z’n 24e nog niet. Namens Israel-Premier Tech betwistte hij 2023 wel de Tour de France, maar de Vuelta kreeg Strong bijvoorbeeld nog nooit aan de start. Toch is hij het type sprinter dat op de lastige Vuelta-sprints moet kicken. Strong zal nooit de man van de topsnelheid worden, maar geef hem een lastige aankomst of een rit waarin je wat hellingen moet overleven en hij komt boven water. Dat etaleerde hij recent al in de Tour de Wallonie, waarna hij de Vuelta als zijn volgende grote doel omschreef.
Corbin Strong won recent nog in de Tour de Wallonie – foto: Cor Vos
Een andere man in vorm en de vierde en laatste sprinter die we als kanshebber zien op de groene trui, is Pavel Bittner. Een naam die tot voor kort misschien niet veel belletjes deed rinkelen bij wielerliefhebbers, maar de 21-jarige Tsjech bouwt bij dsm-firmenich PostNL wel degelijk aan een mooie carrière. In de meest recente Vuelta a Burgos mocht hij zijn eerste én meteen ook tweede profzege vieren, weliswaar tegen kleinere namen, maar ook iemand zoals Giacomo Nizzolo legde hij er mooi op. Deze sterk klimmende sprinter kan met vertrouwen naar zijn eerste Vuelta.
Bryan Coquard is inmiddels toe aan zijn derde Vuelta. De Franse sprinter werd op het laatste moment toegevoegd aan de startlijst en is in een klap een van de topfavorieten voor de puntentrui. Coquard heeft echter de slechte gewoonte om de grote rondes waar hij aan deelneemt af en toe niet uit te rijden. Bij zijn vorige twee deelnames aan de Ronde van Spanje bereikte hij de finish in Madrid ook niet. Dat lijkt de achilleshiel van Coquard te worden.
De tweede categorie van kanshebbers bestaat uit renners die het moeten hebben van de ritten voor puncheurs. Er zijn best wat lastige heuvelritten waar dit type renner in de aanval kan gaan en zo ook de tussensprint voor 20 punten meepikken, maar terwijl ook scoren op de aankomsten heuvelop. We denken dan aan explosieve types zoals Jhonatan Narvaez (INEOS Grenadiers), een van de smaakmakers van de Giro d’Italia, of Mauro Schmid (Jayco AlUla), die recent indruk maakte in de Ronde van Slowakije en Arctic Race of Norway.
Toont Narvaez zich even ijverig als in de Giro? – foto: Cor Vos
Zij zijn misschien niet de grootste kanshebbers op het groen, maar met de juiste tactiek of één of twee uitschieters kan je op die manier wel ver komen in het puntenklassement. Het is ook zo dat bijvoorbeeld Andreas Kron (Lotto Dstny) het vorig jaar aanpakte. De Deen kon teren op de vele punten van zijn ritwinst op dag twee en bleef zich daarna focussen op het groene klassement. Dat leverde hem een derde plaats in de eindstand van het nevenklassement op. Iets wat hij ook dit jaar zou kunnen.
Mocht er echt geen sprinter of puncheur bovenuit steken en vol voor de trui gaan, dan kunnen natuurlijk ook nog altijd de klassementsmannen in aanmerking komen voor het groen. Dit scenario is wel veel minder waarschijnlijk sinds de punten voor bergritten veel lager liggen dan die in vlakke en heuvelritten, maar iemand als Remco Evenepoel bewees met zijn tweede plaats vorig jaar dat het wel degelijk mogelijk is. In de laatste week zijn er bijna alleen maar bergritten, en ook in de tijdritten moeten de klassementsmannen aan de bak. Vlak Primoz Roglic (Red Bull-BORA-hansgrohe) en het duo Adam Yates-Joao Almeida (UAE Emirates) dus niet helemaal uit.
Verder geven we ook nog even mee dat er nog een aantal andere snelle mannen aan de start staan, die vermoedelijk niet genoeg klimmen of niet genoeg constante aan de dag kunnen leggen om mee te doen voor het groen. We denken dan aan Roger Adria (Red Bull-BORA-hansgrohe), Arne Marit (Intermarché-Wanty), Jon Aberasturi (Euskaltel-Euskadi), Ide Schelling (Astana Qazaqstan) en Oier Lazkano (Movistar).
Favorieten volgens WielerFlits
**** Wout van Aert
*** Corbin Strong, Kaden Groves
** Bryan Coquard, Pavel Bittner, Jhonatan Narvaez
* Mauro Schmid, Andreas Kron, Primoz Roglic, Adam Yates
Om te reageren moet je ingelogd zijn.