Waarom Tom Pidcock het veldrijden deze winter geen seconde heeft gemist

Het was een drukke bedoening voor Tom Pidcock deze winter. Na een lang voorspel schoot begin december de kogel definitief door de kerk: zijn tot eind 2027 lopende contract bij INEOS Grenadiers werd verscheurd en de overstap naar het Zwitserse ProTeam Q36.5 Pro Cycling werd bekrachtigt. Veel rompslomp daaromheen had een groot gevolg: geen veldrijden deze winter.

Afgelopen dinsdag maakt de kleine Brit zijn debuut op de weg voor zijn nieuwe team in de AlUla Tour. Daar werd de wereldkampioen cyclocross van 2022 gevraagd of hij het veldrijden ook gemist heeft deze winter. “Om eerlijk te zijn: helemaal niet”, vertelt hij aan Cyclingnews. “Maar het feit dat ik het niet gemist heb, komt ook omdat ik geen enkele cross heb gezien. Al geldt dat ook voor wegwedstrijden: het enige waarvoor ik mijn tv aanzet, is mountainbiken.”

Maar ook de vele veranderingen en contractonderhandelingen vroegen veel van Pidcock, geeft hij toe. “Ik was simpelweg bezet. Ik moest van ploeg veranderen, dat is eigenlijk de hoofdreden. Of dat iets betekent voor mijn toekomst in het veldrijden? Nee, volgende winter is het mijn plan om zeker terug te keren in de cross.” Zodoende mist Pidcock dus ook het WK van komende zondag in Liévin. In 2022 pakte hij nog de regenboogtrui in Fayetteville, weliswaar zonder van Mathieu van der Poel en Wout van Aert.

Pidcock als wereldkampioen in Overijse 2022 – foto: Cor Vos

Afwachten voor Giro-wildcard
Het eerste deel van het seizoen is voor Pidcock al grotendeels afgestemd, al is hij bij Q36.5 Pro Cycling wel afhankelijk van wildcards. Er ligt met andere woorden een ‘schaduwprogramma’ over zijn voorlopige wedstrijdschema. Na de AlUla Tour zullen we hem zien in de Ruta del Sol en daarna Omloop Het Nieuwsblad en Kuurne-Brussel-Kuurne in het Openingsweekend. “Die zijn intussen bevestigd”, zei hij begin januari tegen WielerFlits. “Niet zeker zijn van bepaalde wedstrijden is een nieuwe situatie waaraan ik moet wennen. Maar we hebben wel een redelijk idee van hoe het er in grote lijnen gaat uitzien. Hopelijk komt er nog een Italiaans blok bij in maart. Die zou ik namelijk graag willen rijden.”

Dan doelt de Brit op Strade Bianche, Tirreno-Adriatico en Milaan-San Remo. Dat is de schaduw die als een deken over zijn programma ligt. “Het grootste vraagteken is de Giro d’Italia. Dat zullen we alleen snel weten. Iedereen weet dat ik ambieer om de grootste koersen te winnen. Voor nu focus ik me op de eendagsklassiekers. Als we de Giro rijden, zal ik er daardoor met een iets mindere vorm aan het vertrek verschijnen, waardoor ik later in de ronde op ritzeges mik. Mochten we op het einde van het jaar ook de Vuelta a España mogen rijden, dan moeten we kijken wat we daar gaan doen. Momenteel is dat nog ver weg en is vooral de eerste helft van het jaar duidelijk.”