Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Wat is de mooiste zege van Mathieu van der Poel in 2019?
Eindejaarslijstjes Het einde van het jaar is in zicht en dat betekent dat WielerFlits dagelijks de balans opmaakt. In de maand december staan namelijk onze Eindejaarslijstjes centraal. Vandaag een speciaal geval: een lijstje geheel gewijd aan Mathieu van der Poel. Het Nederlandse toptalent reeg de overwinningen aaneen dit seizoen, op meerdere disciplines. Maar wat was nu zijn mooiste zege? Lees snel verder en stem op onze poll!
Een must have voor alle wielerfans! Met de Black Friday deal van RIDE Magazine haal je het ideale cadeautje voor de feestdagen in huis. Voor slechts € 13,95 ontvang je de najaars- en de winter-editie in jouw brievenbus. Dat betekent meer dan 300 pagina’s aan schitterende wielerverhalen. Wacht niet te lang, want OP=OP. Bestel nu jouw magazines en verzeker je van uren leesplezier.De keuze is reuze bij de kopman van Corendon-Circus. Tot op heden 24 zeges in het veldrijden dit kalenderjaar, negen keer een juichgebaar in het mountainbiken en elf overwinningen op de weg. Niet minder dan 44 successen op 67 koersdagen, volgens ProCyclingStats en Sportuitslagen.org. Dat betekent dat MVDP dus twee op de drie koersdagen wint. Een duizelingwekkend gemiddelde. Maar wat was nu eigenlijk zijn allermooiste overwinning van het jaar? Opvallenderwijs komt er slechts één cross in dit lijstje voor. Daartegenover staan drie mountainbike-wedstrijden en drie wegkoersen.
Rijst meteen de volgende vraag: hoe maak je in vredesnaam een selectie? We vroegen het de hoofdrolspeler in kwestie zelf en dat bleek voor hemzelf ook geen sinecure. Vier koersen hadden wij alvast ingevuld, er moest er nog eentje bij. “Dit is moeilijk! Wissel de Amstel Gold Race om met de Wereldbeker-zege in Nové Město. Zet Dwars Door Vlaanderen maar op vier… Of misschien toch de Brabantse Pijl. En eigenlijk moeten de Wereldbeker-zege in Lenzerheide en het EK Mountainbike ook nog ergens”, lacht hij. “De Tour of Britain en GP Denain waren ook mooi, maar niet tegenover de rest.” En zo kwamen we tot zeven koersen.
Amstel Gold Race
Zondag 21 april. Op een prachtige en zonnige dag staat in Zuid-Limburg de WorldTour-klassieker Amstel Gold Race op het programma. In het rood-wit-blauw als kampioen van Nederland, komt Mathieu van der Poel als topfavoriet aan de start. Waar de koers al jarenlang het stempel droeg dat het een saaie klassieker was, werd de wedstrijd nu al vroeg opengebroken. Niemand minder dan de kopman van Corendon-Circus zelf versnelde op de Gulperberg. In het peloton kijkt iedereen verbaast op, want juist op dit punt aanvallen is heel lastig: in de aanloop naar de Kruisberg die volgt, gaat het over een lange en brede baan.
Van der Poel en medevluchter Gorka Izagirre waaien daardoor snel terug. Teken voor Deceuninck-Quick-Step om Julian Alaphilippe te lanceren. Er bleef een elitegroepje over, zonder de Nederlands kampioen. Op de Eyserbosweg versnelde de Fransman voor een tweede keer en alleen Jakob Fuglsang had daarop een antwoord. De twee reden snel een geruststellende voorsprong bijeen, waarna de koers op slot zat. Werd de Amstel eens vroeg opengebroken, draaide het toch weer uit op een saaie editie. Althans, dat was de conclusie van een paar journalisten met nog tien kilometer voor de boeg. Wat er toen gebeurde…
De Nederlander kreeg in de mot dat de voorsprong slonk en nestelde zich in het tweede achtereenvolgende groepje op kop. Buiten beeld reed hij verschroeiend hard, de rest kon alleen maar in het wiel blijven zitten. De motard die dat groepje volgde, sprak zes maanden later nog vol ongeloof over het tempo dat Van der Poel ontwikkelde. Bauke Mollema zat ook in dat groepje en zou na afloop zeggen: ‘Het was heerlijk in de slotfase, net alsof je achter een brommer rijdt die niet stopt’. Op de Bemelerberg, de laatste klim van de dag, smolt de voorsprong van het leidende duo als sneeuw voor de storm en was alles plots speelbaar.
foto: Cos Vos
Alaphilippe en Fuglsang pokerden en zagen in de slotkilometer Michał Kwiatkowski aansluiten. De Pool aarzelde niet en trok meteen door; daarmee leek hij de koers van het leidende duo in extremis toch te redden. Op enkele tientallen meters was het nog altijd Van der Poel die de achtervolging leidde. Het publiek rondom de finish begon plots te bulderen van enthousiasme. Zou het dan toch?! Op 250 meter van het einde zette MVDP vervolgens van kop af aan zijn eindsprint in, om allereerst het gat te dichten met de voorste drie. Zij hadden de spurt inmiddels ook ingezet. Van der Poel slaagde erin en kwam in de laatste 75 meter nog over de koplopers heen. Het publiek ontplofte na een zinderende slotfase!
Een koers die nog lang tot de verbeelding zal spreken, met een ongekende apotheose. Dat onderstreepte die dag vooral de verschillende co-commentatoren, veelal oud-renners. José De Cauwer bij Sporza, Maarten Ducrot bij de NOS, Karsten Kroon bij Eurosport, Aart Vierhouten bij L1 en ook Matthew Stevens via inCycle (zie hierboven): allemaal produceren ze ten tijde van de finish kreten of zuchtjes vol ongeloof, krankzinnigheid en laaiend enthousiasme. Om af te sluiten met de woorden van lead-commentator Rob Hatch: “He was out of it. It was finished. It was done. It was never ever supposed to happen! But Mathieu van der Poel makes it back, drives it on from the long way and has pulled off one of the most incredible wins you are ever likely going to see in the history professional cycling!”
MVDP viert met Oer-Hollands Joepie!
Wereldbeker Mountainbike Nové Město
Zondag 26 mei. Na zijn overwinning in de Amstel Gold Race, ruilt Van der Poel zijn racefiets weer in voor de mountainbike. In Albstadt twijfelde hij vooraf aan zijn vorm, maar toch won hij er de Shorttrack en eindigde hij tijdens de Cross Country (de olympische discipline) twee dagen later als tweede achter de Zwitser Matthias Flückiger. Vervolgens zou de renner van Corendon-Circus nog één Wereldbeker-manche rijden, voordat hij na een lange winter en dito voorjaar een rustpauze zou inlassen. In het Tsjechische Nové Město moest het dan vervolgens gaan gebeuren: zijn eerste zege in een Wereldbeker op de mountainbike.
Nadat de jonge Nederlander vrijdags opnieuw de Shorttrack won, ging hij als leider in het Wereldbeker-klassement vanaf de eerste rij van start. Na een ingetogen start, nam hij op de technische passages in de openingsronde meteen het initiatief. Onder aanvoering van de Nederlander werd er een elitegroepje gevormd met de usual suspects op dit onderdeel. In de tweede ronde wisten Van der Poel, wereldkampioen Nino Schurter (die in Nové Město quasi-onklopbaar was: hij won tot dan zes van de acht edities waar hij aan deelnam) en ex-Bahrain Merida-prof Ondřej Cink zich af te scheiden. Maar de Tsjech zou niet lang bijblijven.
Wat overbleef: een beklijvend duel tussen het nieuwe fenomeen Van der Poel en MTB-legende Schurter. De Nederlander had de Zwitser in een onderlinge confrontatie pas één keer verslagen: dat was een week eerder in Albstadt. Op de klimmetjes deed de man van Corendon-Circus de wereldkampioen pijn, wat in de vijfde ronde resulteerde in een klein kloofje. Het mocht niet baten, waarna het wachten was op de beslissing. Die kwam er in de slotronde: Van der Poel drukte het tempo in een afdaling, om op een van de hellingen vervolgens van kop af aan een splijtende demarrage te plaatsen. Schurter had geen antwoord, de jongeling bleef weg en boekte zo een erg waardevolle overwinning.
WK Veldrijden Bogense 
Zondag 3 februari. In een veldritwinter waarin hij alleen niet won op de Koppenbergcross (waarmee hij een haat-liefde-verhouding heeft), was Van der Poel huizenhoog topfavoriet voor het WK begin februari in Denemarken. Eigenlijk kon hij daar alleen maar verliezen, net zoals in Bieles en Valkenburg respectievelijk twee jaar en een jaar daarvoor. De eeuwige tegenstander heette België, met aartsrivaal Wout van Aert als voornaamste tegenkandidaat. Ondanks een kanonstart van de Nederlander, kon de Belg prima partij bieden in de openingsronde. Het zorgde ervoor dat bij het ingaan van de tweede ronde twaalf man voorop waren.
Toon Aerts kwam korte tijd later op kop, met Van Aert in het wiel. Die liet tactisch het gat vallen, maar Van der Poel doorzag het gevaar en counterde meteen. Op de schuine kant demonstreerde hij vervolgens zijn kunnen; hij kon daar doorklieven, Aerts moest te voet en hield daarbij ook Van Aert op. De Belgische kemphanen kwamen aanvankelijk niet dichter, totdat de laatste genoemde in technische zone zijn turbo aanzette. Een herboren Van Aert reed het gaatje van zes tellen indrukwekkend dicht en eventjes ontstond de vrees dat de drievoudig wereldkampioen andermaal een wonderdag had, uitgerekend op het WK.
De rest van de tegenstand? Weggeblazen: de nummer drie volgde na twee volle rondes al op iets minder dan een halve minuut van de twee toptalenten. Op de schuine kant benaderde Van der Poel andermaal perfectie en reed er volledig door, terwijl Van Aert weer van de fiets moest. Het gat was vijf seconden, maar al snel bleek dat de Belg zich bij zijn eerste remonte op de Nederlander had vergaloppeerd. Gestaag breidde Van der Poel zijn voorsprong uit en soleerde hij naar zijn tweede wereldtitel veldrijden uit zijn loopbaan. In tranen kwam hij al lopend – met de fiets boven zijn hoofd – schreeuwend van blijdschap over de finishlijn.
Brabantse Pijl
Woensdag 17 april. Heel eventjes staan de spotlights het afgelopen voorjaar niet gericht op MVDP. Parijs-Roubaix levert andermaal een prachtkoers op, als de 24-jarige Nederlander thuis op de bank zit. Hij is in voorbereiding op de Brabantse Pijl, de koers die hij drie maanden eerder aanstipte als hoofddoel van zijn eerste voorjaar op de weg. Als hij die wedstrijd – een soort middenweg tussen de kasseienklassiekers en de heuvelkoersen – weet te winnen, dan zou zijn campagne al geslaagd zijn. Maar na twee zeges en vierde plekken in Gent-Wevelgem en de Ronde van Vlaanderen, heeft hij de druk behoorlijk opgevoerd.
Na de schermutselingen vroeg in de koers, heeft de vroege vlucht bij het ingaan van de plaatselijke omloop in Overijse nog slechts een kleine marge van hun maximale voorsprong over. Op zestig kilometer van de meet vindt Van der Poel het genoeg. Hij gaat in de achtervolging op twee tegenaanvallers: Mikkel Honoré van Deceuninck-Quick-Step en Tosh Van der Sande van Lotto Soudal. Het duo wil niet samenwerken met de Nederlands kampioen, waardoor ze terugvielen. Korte tijd later drukte Daryl Impey zijn stempel op de wedstrijd. De kopgroep was achterhaald, waarna de Zuid-Afrikaan het erop gokte.
Op de Hertstraat ging titelverdediger Tim Wellens vervolgengs op jacht naar Impey. In zijn kielzog volgden Julian Alaphilippe, Michael Matthews én andermaal Van der Poel. De vijf kwamen samen, maar op de Holstheide ging Impey vervolgens overboord. De Fransman probeerde op de IJskelderlaan daarna het verschil te maken, maar Van der Poel liet niet begaan. Ook de andere twee sloten aan. Op het Schavei wilde Wellens nog eens een versnelling plaatsen, maar hij werd snel gecounterd. Matthews nam vervolgens de leiding, maar een demarrage kwam er niet meer. In een sprint met vier was MVDP daarna de beste.
Dwars Door Vlaanderen
Woensdag 3 april. Na een harde val in Nokere Koerse, een huzarenstukje in de GP de Denain vier dagen later en een plek net buiten het podium in Gent-Wevelgem, maakte Van der Poel zich op voor Dwars Door Vlaanderen. Over zijn vorm bestonden geen vraagtekens meer. Hij was goed in orde en zou in de Belgische koers het mooie weer gaan maken. Dit keer begon de renner van Corendon-Circus al vroeg met het maken van het verschil. Op de Knokteberg reed hij weg uit het peloton, met nog ruim zestig kilometer op de teller. Anthony Turgis en Iván García waren mee en samen maakten ze al snel aansluiting met de renners op kop.
De verschillen bleven klein en de Spanjaard van Bahrain Merida (García) viel vooraan weg. Lukas Pöstlberger – die deel uit maakte van de groep met vluchters van het eerste uur – kon wel mee en niet veel later kwamen Tiesj Benoot en Bob Jungels vanuit de achtergrond aansluiten. De vijf werkten goed samen, waardoor het peloton nooit een tel meer over de overwinning van de dag mocht nadenken. Her en der probeerden de vijf elkaar het leven zuur te maken, maar ze bleven bijeen. In de slotkilometers leek Van der Poel alles onder controle te hebben. Ondanks een ferme aanzet van Turgis, was het de Nederlander die won.
EK Mountainbike Brno 
Zondag 28 juli. Na een kleine twee maanden rust, hervat Van der Poel de competitie. Dat doet hij op de mountainbike, tijdens het EK in Tsjechië. De Nederlander kende de beste start van heel het veld, maar kwam in een afdaling hard ten val. Zonder erg kon hij zijn weg in de eerste ronde vervolgen. MVDP bleef zijn stempel drukken en met een versnelling in de derde ronde, verkleinde hij de groep der favorieten aanzienlijk. Niet veel later liet hij alles en iedereen achter, om in zijn eentje op jacht te gaan naar de Europese titel. Het multitalent kwam nooit meer in de problemen, waarna hij zich met een wheelie van het goud verzekerde.
Wereldbeker Mountainbike Lenzerheide
Zondag 11 augustus. Met het WK op de weg in Yorkshire in het achterhoofd, zou Van der Poel zich half augustus nog een keer oprichten op de MTB-fiets. Na amper twee rondes tijd bleef de Nederlander vooraan over met wereldkampioen Nino Schurter, die hij tot dan toe pas twee keer in een rechtstreeks duel had verslagen. Maar ook in het hol van de leeuw – de thuishaven van de Zwitser – wist Van der Poel zijn concurrent stevig partij te bieden. Sterker nog: na diverse aanvalspogingen was het Van der Poel die Schurter in de achtervolging dwong. De Zwitser wilde zich er niet bij neerleggen, maar hij kwam nooit meer in de buurt.
De koersen hierboven zijn in de volgorde samengesteld zoals Mathieu ze op waarde schat. Hoe denken jullie daarover? Stem nu op de poll!
Om te reageren moet je ingelogd zijn.