Vorig jaar kwam Filippo Ganna balend over de meet na een slopende koers in Milaan-San Remo. De Italiaan moest zijn meerdere erkennen in Mathieu van der Poel, maar wist wel de sprint om de tweede plek te winnen van Wout van Aert. Dit jaar mikt de Italiaan voor een verbetering van deze prestatie. “In de beste omstandigheden heb je anderhalf uur heel veel vermogen nodig”, aldus coach Dario Cioni bij Bici.Pro.

De Italiaan in dienst van INEOS Grenadiers kent tot nu toe een weinig opvallende start van zijn seizoen. In Tirreno-Adriatico, de Ronde van Algarve en de Tour Down Under wist Ganna geen noemenswaardige resultaten te noteren. In La Primavera hoopt de de hardrijder het tij te keren. Volgens zijn coach Dario Cioni zit er een stijegnde lijn in de conditie van zijn pupil.

“Zijn conditie lijkt zeker in de lift te zitten, want we begonnen dit seizoen niet met de beste Ganna”, aldus Cioni. “In de Tirreno had hij een dag last van de kou, maar daarna zagen we weer de gewone ‘Pippo’, die een reeks uitstekende tests deed. Hij zat in de ontsnapping, zat een dag vooraan en hielp zijn ploegmaats om de slotklim met de kopgroep te nemen, waardoor hij liet zien dat hij in goede conditie verkeert.”

Voor Ganna is een sprint in Milaan-San Remo geen slechte uitkomst. De krachtpatser bewees al eerder een geduchte tegenstander te zijn in een spurt naar de meet. Hoe denkt zijn coach over een eventuele aanval? “Je moet bekijken wie je zou aanvallen, maar ik zou zeggen dat het voor hem veel moeilijker is om de Poggio alleen af te werken dan in het wiel van de eerste. Als hij vorig jaar in het kielzog van Van der Poel had kunnen blijven, was het anders geweest.”

• 

  16 mrt

  Lees ook Voorbeschouwing: Milaan-San Remo 2024 - Volgt Mathieu van der Poel zichzelf op?

  16 mrt

Negentig minuten veel vermogen
‘Als’ zullen we echter nooit weten. Dit jaar richt Ganna zijn blik dus wederom op die gevaarlijke laatste klim. “De Poggio is voor alle renners één van de kritieke punten van Milano-San Remo, tenzij Tadej Pogacar dit jaar al vanaf de Cipressa aanvalt. De lichtere renners hebben een voordeel op het moment van de aanval, maar als je eenmaal gelanceerd bent en in het wiel zit, compenseer je het verschil dat er is door het nadeel van gewicht en aerodynamica.”

Voor Cioni komt het neer op negentig minuten lang kunnen pieken. “Je levert er zeker een maximale inspanning, maar je moet daarna nog naar de sprint, waarin je sowieso niet dezelfde waarden trapt als in een sprint na een rustige etappe. In de beste omstandigheden heb je anderhalf uur heel veel vermogen nodig.”