Interview Mathieu van der Poel pakte zondag in de GP de Denain zijn tweede seizoenszege. Ere wie ere toekomt, ook zijn ploegmaats hadden daar een behoorlijk aandeel in. Na afloop polsten we teammanager Christoph Roodhooft over de sterkte van Corendon-Circus. “Denain is de Ronde van Vlaanderen niet. Zo realistisch zijn we wel.”

Een must have voor alle wielerfans! Met de Black Friday deal van RIDE Magazine haal je het ideale cadeautje voor de feestdagen in huis. Voor slechts € 13,95 ontvang je de najaars- en de winter-editie in jouw brievenbus. Dat betekent meer dan 300 pagina’s aan schitterende wielerverhalen. Wacht niet te lang, want OP=OP. Bestel nu jouw magazines en verzeker je van uren leesplezier.

Christoph Roodhooft windt er niet te veel doekjes om. De voorbije weken was de teammanager en ploegleider van Mathieu van der Poel maar matig enthousiast over het optreden van zijn renners. “Ik vond ons te afwachtend, te defensief koersen”, vertelt hij aan WielerFlits. “Zaterdag hebben we dan ook om de tafel gezeten om de dingen anders aan te pakken. Concreet: van in het begin mee de koers maken. Meegaan in ontsnappingen om zo verder in de wedstrijd hun bijdrage te kunnen leveren aan wat van achteruit komt. Aan Van der Poel en Devolder, met andere woorden. Stijn was hier vorig jaar ook dicht bij winst, dus kreeg hij dat vertrouwen.”

Het moet zijn dat ze daar bij Corendon-Circus luisteren naar de bazen, want in de GP Denain maakten zowel Jimmy Janssens als Lasse Norman Hansen deel uit van de kopgroep. Het rendeerde ook: op een van de vele kasseistroken maakte Van der Poel – samen met Alex Kirsch – de oversteek, waarop Janssens en Hansen zich de ziel uit het lijf reden om hun kopman in ideale positie de finale in te loodsen. Lees: het gedecimeerde peloton zo lang mogelijk op afstand te houden.

Eigen sterkte
“Dat zal niet altijd werken”, beseft Roodhooft. “Ook vrijdag in de Bredene Koksijde Classic hebben ze het voortreffelijk gedaan, maar dat leverde uiteindelijk niets op. Maar ik wil dat wel dat we in wedstrijden van dit kaliber uitgaan van onze eigen sterkte en zelf de koers hard maken. En ik weet ook wel dat we deze tactiek niet kunnen toepassen in Gent-Wevelgem of de Ronde van Vlaanderen, maar in koersen zoals Le Samyn of de GP Denain eis ik dat wel van onze renners. Wij reiken hen vanuit de ploegleiding alle mogelijke middelen aan die nodig zijn om hun job naar behoren te kunnen uitvoeren, dan mogen wij van hen ook vragen dat ze hun best doen.”

Het Corendon-Circus zevental in de GP Denain, zondag – foto: Cor Vos

Dat de ploegmaats zich met plezier uit de naad rijden voor Van der Poel, werd zondag duidelijk. “Mathieu is ook een dankbare kopman”, vult performance manager Kristof De Kegel aan. “Wie zou dat niet willen doen voor hem? Zoals vandaag, als hij vertrekt, wordt hij zelden teruggepakt.”

Corendon-Circus startte zondag in Noord-Frankrijk dus met Van der Poel, Devolder, Janssens en Hansen. De drie anderen waren Gianni Vermeersch, Philipp Walsleben en Maarten van Trijp. “Maar voor de klassiekers komen daar ook nog Dries De Bondt en Otto Vergaerde bij”, weet Roodhooft. “Jammer genoeg is Jonas Rickaert out met een blessure, maar Dries en Otto moeten dit geheel nog versterken. Nog eens, wij weten ook wel dat Gent-Wevelgem en de Ronde van Vlaanderen niet vergelijkbaar zijn met dit. Daarom blijven we ook realistisch in onze doelstellingen, maar dit pakken ze ons al niet meer af. En we hopen nog wel ergens iets mee te graaien, dit voorjaar. Dan durf ik hardop denken aan de Brabantse Pijl, zoals eerder al gezegd misschien wel de koers die Mathieu het beste moet liggen.”

Puzzel
Roodhooft beklemtoont dat er nog volop gebouwd wordt aan de ploeg. “Dit is allemaal nieuw. Voor iedereen, trouwens. En het is een meerjarenplan. Ik zie het als een puzzel, die stukje per stukje gelegd moet worden. Kristof (De Kegel, red.) heeft ideeën, ik heb voorstellen, de renners leren elkaar steeds beter kennen… Op die manier bouwen we aan iets moois. Zo lasten we de voorbije vier dagen een ministage in de Vlaamse Ardennen in. Dat helpt. Ik zie steeds meer een hecht vriendengroepje en dat is ook de enige manier om te bekomen dat in de koers voor elkaar door het vuur gaan. Daar hopen we beetje bij beetje de vruchten van te plukken.”