foto: Jean-Pierre Casier

Een etappezege in Parijs-Nice, gebroken ribben na een zware crash en onzekerheid over de toekomst van zijn ploeg; Moreno Hofland (22) kent duidelijk geen rustig seizoen. Desondanks blijft hij nuchter. “Niet te moeilijk over dingen nadenken, gewoon lekker fietsen en me nergens druk over maken”, dat is wat de Belkin-renner probeert te doen. Al zit het afhaken van de sponsor hem toch niet helemaal lekker. WielerFlits sprak Hofland over zijn turbulente seizoen.

Dat seizoen begon uitstekend. “In de eerste koersen van het jaar stond ik er eigenlijk meteen. Dat ik later een overwinning zou pakken in Parijs-Nice en om de zege zou meedoen in Kuurne-Brussel-Kuurne had ik van te voren niet verwacht. Vooral de winst in Parijs-Nice zal altijd speciaal blijven. Het was ook mijn eerste zege in een WorldTour-koers.” Hofland zegevierde bovendien in de Ruta del Sol en schreef de Volta Limburg Classic op zijn naam.

Het gevolg van de overwinningen is dat er voortaan meer van hem wordt verwacht. “Je merkt wel dat mensen rekening met je gaan houden. Andere renners ook, die houden je dan in de gaten in wedstrijden. De dag na mijn overwinning in Parijs-Nice werden er allerlei dingen aan mij gevraagd door renners van wie je het niet meteen verwacht. Hoe oud ik ben en zo. Ze kwamen even kijken wie die jongen eigenlijk is. Zoals wat Spanjaarden. Dat zijn leuke dingen. Maar ook supporters verwachten natuurlijk meer van je als je eenmaal een paar keer kort rijdt. Al voel ik zelf geen druk of zo, hoor. Ik doe gewoon mijn ding. Dan komt het meestal vanzelf wel goed.”

Crash in Californië
Via de Rondes van Romandië, Californië en Zwitserland wilde Hofland zich voorbereiden op het NK, maar in Amerika ging het mis. “In Romandië voelde ik mij heel goed – al kwam het er in de sprint niet echt uit -, maar in Californië ging het voor mijn gevoel juist helemaal niet lekker. Ik weet niet wat er aan de hand was. De eerste rit ging nog supergoed, toen werd ik derde, maar in de loop van de week werd ik steeds slechter. In de laatste etappe reed ik zelfs op grote achterstand, terwijl het een mooie rit voor mij geweest zou zijn.”

De Nederlander werd in de slotetappe uit koers gehaald en reed met zeven anderen, waaronder ploegmaat Dennis van Winden, op zijn gemak naar de finish. Toen ging het fout. “De jury had al gezegd: je moet nu rechts houden, want het parcours is vrij gemaakt voor andere weggebruikers. In een afdaling kwamen we vervolgens wat toeristen tegen en miste ik op een of andere manier een bocht. Omdat ik rechts hield, kon ik niet meer corrigeren en ging ik over de kop. Ik vloog met mijn rug op de vangrail en brak daardoor vijf ribben. Dus ja, dat was niet zo best”, zegt de 22-jarige renner met gevoel voor understatement.

“Ik herinner me alles nog van de val. Je probeert eerst meteen op te staan, maar dat ging helemáál niet. Ik kon gewoon niet omhoog komen. Toen ben ik per ambulance naar het ziekenhuis gebracht. Daar werd verteld dat ik nog anderhalve week in Amerika moest blijven, omdat ik niet kon vliegen. Dat vond ik in eerste instantie superkut. Ik dacht: wat moet ik nou gaan doen? Het meest baalde ik nog van het feit dat ik het NK zou missen. Daar wilde ik graag goed zijn. Het was een mooi parcours en ik denk dat ik mee had kunnen doen voor de overwinning als ik gewoon goed in orde was geweest.”

De revalidatieperiode bleek uiteindelijk echter mee te vallen. “Je gaat het een beetje relativeren en je stelt weer nieuwe doelen. Je kan er heel lang van balen, maar het is nou eenmaal zo. Je kan er niets meer aan veranderen. Bovendien was mijn vader overgevlogen naar Amerika. Dat heeft Belkin geregeld. Anders zat ik anderhalve week alleen. We hebben er daar nog het beste van proberen te maken. We zijn naar de stad geweest en zo. De periode in Amerika ging eigenlijk best snel voorbij. En ook thuis heb ik me niet echt verveeld.”

“Er werd mij verteld dat ik er vijf weken uit zou liggen, maar het werden er vier. Dat viel dus nog mee. Het fietsen begon daarna met een uurtje per dag. Na twee weken kon het twee uur per dag en een week later werd het een keer drie uur. Zo hebben we dat opgebouwd. Inmiddels ben ik al drie weken serieus en pijnvrij aan het trainen. Dat gaat dus goed. Nu (afgelopen woensdag, red.) ben ik op weg naar Utah om daar een hoogtestage te doen. Vervolgens rijd ik de Tour of Utah om mijn conditie verder op te bouwen. Daarna kan ik thuis nog twee weken specifiek trainen en dan ga ik naar de Vuelta.”

Vuelta
Hofland wil in topvorm van start gaan in de Ronde van Spanje. “Nu mis ik nog wel wat conditie – dat merk ik tijdens trainingen -, maar ik kan in de tussentijd veel verbeteren. Als het goed is, moet ik daar goed in orde kunnen zijn. Ik rijd die ronde sowieso om een betere renner te kunnen worden. Als ik goed ben, kan ik bovendien voor een etappezege gaan. Dat is mijn doel. Dat was het al voor mijn blessure en dat is het nu nog steeds. Ik heb het parcours nog niet heel goed bekeken, maar ik weet wel dat er in de eerste week al een paar kansen voor mij zijn.”

De Vuelta bleek de afgelopen jaren voor een sprinter een ideaal podium om definitief door te breken. John Degenkolb (2012) en Michael Matthews (2013) wonnen meerdere etappes en vestigden zodoende hun naam. “Dat is wel iets waar ik ook aan denk, maar ik heb natuurlijk geen ideale voorbereiding. Zonder die blessure zou ik een stuk verder hebben gestaan. Dus dat is moeilijk in te schatten. Maar het is wel het doel om daar een goede stap te maken en een mooie overwinning te boeken. Ik wil bovendien graag de ronde uitrijden.”

Om dat te doen, moet de Belkin-renner wel de zware bergen overleven. Vorig jaar kwam Hofland daar nog te kort. Toen moest hij in de Ronde van Catalonië, zijn allereerste WorldTour-koers, opgeven na een zware bergetappe. “Maar ik denk dat ik dit jaar beter klim. Ik ben weer een jaartje sterker geworden. De hoogtestage zou mij daar ook bij moeten helpen. Dan hoop ik tijdens het rondje conditioneel beter te worden. Ik ben ook goed uitgerust. Ik hoef halverwege niet uitgeblust te zijn. Misschien dat ik iets minder aan het rondje begin dan normaal, maar ik hoop er daardoor wel beter uit te komen. Uitrijden is dus wel een realistische doelstelling.”

Belkin richt zich in de Vuelta niet alleen op Moreno Hofland. De ploeg wil hoog eindigen in het klassement. Wilco Kelderman en Robert Gesink moeten daarvoor gaan zorgen. Deze klimmers krijgen logischerwijs eigen knechten mee, maar ook Hofland zal mannen in steun hebben. “Robert Wagner start ook en volgens mij doet Maarten Tjallingii eveneens mee. We hebben dus genoeg renners om mij te helpen voor de sprint. Ik hoef geen eigen treintje, maar als ze me af kunnen zetten in de laatste kilometer zou dat al ideaal zijn. Daar is Robert Wagner de perfecte man voor.”

Belkin
Het is de vraag of Wagner ook volgend seizoen nog de ploegmaat is van Hofland. De toekomst van de Belkin-ploeg is namelijk onzeker nu de sponsor ermee stopt. Het Amerikaanse bedrijf had eigenlijk een contract voor een langere periode, maar maakte gebruik van een annuleringsclausule om onder de samenwerking uit te komen. Dat terwijl Hofland in maart 2014 zijn contract nog met twee jaar verlengde. “Toen wist ik helemaal niets van die clausule af. Ik vind dat eigenlijk best wel kut. Eerst teken je en dan moet je achteraf horen dat die clausule in het contract staat. Dat hadden ze wel even mogen vermelden.”

“Als je een renner een contract laat tekenen, moet je wel vertellen hoe je eigen contract in elkaar zit”, meent de 22-jarige sprinter. “Ik vind de onzekerheid nu natuurlijk vervelend. Ik voel geen extra druk om te presteren of zo, maar ik wil wel graag weten waar ik aan toe ben. Het is immers al bijna één augustus. Dan gaat de markt open en gaat alles heel snel. Nu ga ik gewoon lekker trainen voor de Vuelta. Daar richt ik me op, maar het is gewoon een beetje irritant om niet te weten wie volgend jaar je werkgever wordt. Dat is gewoon geen fijne gedachte.”

Over de status van zijn huidige ploeg heeft Hofland geen informatie. “Ik weet alleen dat Bianchi tevreden is als materiaalsponsor. We krijgen wel iedere maand updates, maar als er niets te melden valt, valt er niets te melden. En er is gewoon niks te melden. Ik heb er wel vertrouwen in dat Richard (Plugge, red.) iets kan vinden, maar verder weet ik weinig. Mijn management is ondertussen bezig met andere ploegen. Ik heb wel opties. Er is sowieso interesse, maar voor mij het belangrijkste dat de ploeg blijft bestaan.”

Bij Belkin wordt hij vaak uitgespeeld als kopman. Dat zal niet bij iedere ploeg zo zijn. “Dat is dus even zoeken. Er zijn wel ploegen waar ik naartoe kan, maar waar ik die rol niet kan hebben. Dat is een lastig punt. Een ploeg kan wel de beste van de wereld zijn, maar als ik daar niet kan doen waar ik goed in ben, wil ik er niet naartoe. Ik wil naar een ploeg waar ik me kan ontwikkelen en doen waar ik goed in ben. Het gaat niet alleen om de naam de ploeg, maar ook om de rol die ik daar kan vervullen.”

Ondanks de onzekere toekomst blijft Hofland rustig. “Ik laat deze zaken gewoon over me heen komen. Ik denk: het komt wel goed. Deze instelling is ook wel voordelig als wielrenner zijnde. Het is best wel een stresserende wereld. Als je je om allerlei dingen druk gaat maken, kan dat ten koste gaan van je prestaties. Ik ga mij nu gewoon lekker voorbereiden op Vuelta.” Dan is de Tour volgend jaar wellicht een logische vervolgstap. “Maar dat hangt af van waar ik dan rijd. Als Belkin blijft bestaan, rijd ik volgend seizoen misschien wel de Tour.”

Lees ook:
15 maart: het Weekendinterview met Michel Cornelisse
22 maart: het Weekendinterview met Martijn Keizer
29 maart: het Weekendinterview met Kenny van Hummel
05 april: het Weekendinterview met Tyler Farrar
12 april: het Weekendinterview met Johan Museeuw
19 april: het Weekendinterview met Michael Boogerd
26 april: het Weekendinterview met Karsten Kroon
03 mei: het Weekendinterview met Bas Tietema
10 mei: het Weekendinterview met Wilco Kelderman
17 mei: het Weekendinterview met Wouter Wippert
24 mei: het Weekendinterview met Nick van der Lijke
31 mei: het Weekendinterview met Erik Breukink
07 juni: het Weekendinterview met Marc Goos
14 juni: het Weekendinterview met Anton Ganzeboom
21 juni: het Weekendinterview met Chad Haga
28 juni: het Weekendinterview met Bert-Jan Lindeman
05 juli: het Weekendinterview met Bobbie Traksel