foto: Sirotti

Reinier Honig (30) beleeft een turbulent seizoen. Eind vorig jaar raakte hij werkloos toen zijn ploeg Crelan-Euphony ermee ophield. Contractbesprekeningen met enkele continentale ploegen als Math Salden Limburg en De Rijke liepen op niets uit. In arren moede sloot hij zich aan bij wielervereniging Tempo-Bruns uit Veldhoven. Totdat het Oostenrijkse Team Vorarlberg hem in april een plekje bood. Deze week werd bekend dat Honig komend seizoen terugkeert bij de profs bij Roompot-Orange Cycling.

Na een seizoen bij Vacansoleil-DCM, een éénjarig Italiaans avontuur bij Acqua e Sapone en een periode in de kleuren van Landbouwkrediet/Crelan-Euphony leek Honig de aansluiting met het profpeloton te verliezen. “Vier van de vijf renners waren gestopt in mijn situatie, vermoed ik. Die gaan niet ergens rijden als ze er niet voor betaald krijgen. Die waren er op dat niveau niet meer aan begonnen. Maar ik voelde me niet te goed om bij een Continentale ploeg te gaan rijden. Een stomme kermiskoers in België rijd ik ook met plezier, maar je wilt toch op een zo’n hoog mogelijk niveau actief zijn.”

De voormalig Nederlands kampioen stayeren gaf de moed nooit op. Ondanks dat het toekomstperspectief niet rooskleurig was, won de motivatie het van de wanhoop. “Natuurlijk was het niet de makkelijkste tijd. Maar ik hield mezelf elke week voor dat er wel iets zou komen. Ik dacht steeds: ‘als het morgen niet is, dan volgende week’. En ik moet zeggen dat de tijd op die manier toch wel snel voorbij ging. Maar toen de Volta Limburg Classic hier in de buurt verreden werd en ik op mijn fiets langs de kant stond, deed dat wel pijn. Maar het is nu ook weer niet zo dat ik huilend in het hoekje van de kamer zat.”

“Een contract bij Team Vorarlberg kon ik niet laten schieten”

Trainingsritjes met renners uit de buurt hield hij er in. “Ik train gelukkig heel graag. Dat weegt in mijn voordeel. Ik heb er plezier in en het kost mij geen moeite om de motivatie daarvoor op te brengen. Ik had daarbij altijd de hoop dat er uit de geleverde inspanningen nog iets voort zou vloeien. Onder de jongens grapte ik dan wel eens dat ik de best getrainde fietstoerist van Nederland ben. En zo moet je er ook mee omgaan, anders wordt het inderdaad wel lastig. Daarbij vond ik steun bij mijn familie, die me geen strobreed in de weg legden.”

In april van dit jaar kwam er nog een verrassende wending in de carrière van Honig. Bij toeval kwam hij in contact met Christoph Springer, renner bij het Continentale Team Vorarlberg uit Oostenrijk. “Zij zochten nog een renner, nadat onderhandelingen met Grega Bole op niets waren uitgedraaid. Zij hebben een Nederlandse mechanieker en die stelde voor of ik iets voor de ploeg was. Toen kreeg ik van Christoph een privéberichtje via Facebook. Twee dagen later zat ik bij de ploeg. Het was voor mij een schitterende kans om me in de grotere koersen weer in de kijker te rijden. En dat is gelukt”, lacht hij.

Twee dagen geleden presenteerde Roompot-Orange Cycling de geboren Heemskerker als nieuwe aanwinst. Honig is door de ploeg van Michael Zijlaard aangetrokken als wegkapitein. “Met Michael Boogerd, Erik Breukink en Jean-Paul van Poppel heb je achter de koers meer dan genoeg ervaring in huis om die mannen wat bij te brengen. Maar in de koers is dat anders. We rijden een programma waar je bijna niet meer met communicatiemiddelen mag rijden. De beslissingen die dan genomen moeten worden, zal ik bijvoorbeeld maken. Daarnaast heb ik bijvoorbeeld de Amstel Gold Race en Luik-Bastenaken-Luik gereden, waardoor ik over de nodige ervaring beschik. Ook kan ik ze behoeden voor fouten die ik in het verleden heb gemaakt, zoals bij Acqua e Sapone. Daar begon ik te snel met trainen na een blessure, waardoor het eigenlijk het hele jaar heel slecht ging.”

“Wegkapitein is leuk, maar ik wil zelf ook goed rijden”

Ondanks de rol als ‘begeleider’ van jongens als André Looij, Sjoerd van Ginniken en Ivar Slik staan de prestaties van Honig voorop. “Met deze jongens, waar ik dit seizoen al een paar keer mee gekoerst heb, moet je in een aantal wedstrijden van ons programma mee kunnen doen om top tien-plaatsen. Ik wil ook zelf goed rijden. Dat wegkapitein zijn is leuk, maar het is niet zo dat ik mijn eigen ambities daarmee opberg. Van nature ben ik iemand die zijn mond opentrekt en mensen aanstuur. Ik hoop in wedstrijden over een glooiend parcours, zoals de Volta Limburg Classic en het Nederlands kampioenschap, mee te doen in de finale.”

Zijn vechtlust en positieve houding oogst waardering bij zijn collega’s, nu hij zijn carrière bij Roompot-Orange Cycling kan voortzetten. “Dat is echt heel leuk, die vele reacties. Ook van renners die ik niet zo vaak spreek. Op Strava zag ik dat zelfs Robert Gesink bij een training van mij een berichtje had achtergelaten, dat hij me dat contract gunde. Dat vind ik mooi. Maar ook van jongens als Wout Poels en Niki Terpstra, die ik al lang en heel goed ken. Toen het donderdag bekend werd dat ik daar ging rijden, was ik aan het trainen met Thomas Dekker en nog een aantal jongens. Toen ik terug kwam had ik berichten van 34 verschillende mensen op WhatsApp. Dat doet een mens goed.”

“Toen Martijn Berkhout (zijn manager, red.) mij vertelde dat het contract daadwerkelijk doorging, was ik wel heel vrolijk. Ik heb nog niet daadwerkelijk getekend, dus voor die tijd was ik niet super euforisch. Maar toen Michael vorige week belde met de mededeling dat we er een mooi jaar van gaan maken, wist ik het honderd procent zeker. Ik zat toevallig in de auto naar Oostenrijk. Dat weekend heb ik op een roze wolk geleefd. Maar echt vieren was er niet bij, dat komt straks na het seizoen wel een keer, dat ik even lekker op stap ga. Er staan nog mooie wedstrijden op mijn programma en dus heb ik nog iets om voor te rijden”, sluit Honig af.