Westra bekent gebruik cortisonen
Lieuwe Westra heeft tijdens zijn profcarrière cortisonen gebruikt. De Leeuwarder Courant weet te melden dat de Friese wielrenner dat in zijn boek Het Beest, het wielerleven van Lieuwe Westra bekent.
De ex-prof kon de cortisonen gebruiken dankzij een medisch attest dat de ploegarts hem verstrekte. “Je was echt een hele knaap als je een uitslag zonder cortison kon rijden. Naar mijn idee bestond dat niet. Het medisch attest kreeg ik vaak met een geveinsde blessure, bijvoorbeeld een ontsteking in de knie. Het loonde die jaren om een blessure aan de knie te faken. Volgens het rennersboekje liep ik al jaren rond met knieproblemen. Zo kon ik op belangrijke piekmomenten in het seizoen met een kuur cortison beginnen”, legt hij uit in het boek.
De ploegleiding was niet op de hoogte van het gebruik, al denkt hij wel dat ze wisten wat er gebeurde. “De ploegleiding wilde volgens mij in die jaren niet weten wat er speelde: dan konden ze er ook niet op worden aangesproken. Al wisten ze het vaak wel natuurlijk, maar we spraken er niet openlijk over. Wij moesten presteren en het maakte hen niet uit, zolang we maar niet gepakt werden. Wat niet weet, wat niet deert”, zegt hij.
Westra gebruikte de cortisonen naar eigen zeggen vooral voor aandacht. “Ik spoot het in mijn eigen lijf om harder te fietsen, om prijzen te pakken, om complimenten in ontvangst nemen. Ik kon daarvan genieten: aandacht na een sterk optreden. In mijn eerste profjaar werd het mij duidelijk dat met alleen hard trainen er geen overwinningen werden behaald. Wilde je meedoen met de grote jongens, dan moest je de grenzen van het toelaatbare opzoeken.”
Artsen schuldig
Spijt heeft de 35-jarige Westra niet. “Ik vind dat ik het verhaal over de cortisoneninjecties open kan vertellen, omdat ik niet het gevoel heb dat ik echt iets fout heb gedaan. Bijna iedereen van mijn generatie werkte op deze manier naar piekmomenten toe. Hoe denk je dat de klassiekerspecialisten en ronderenners zich van elkaar probeerden te onderscheiden? Die deden het echt niet anders. En de ‘marginal gains’ van Team Sky? Zelfde laken een pak. Als er al een schuldige moet worden aangewezen, is het misschien beter om naar de artsen binnen het wielrennen te kijken. Zij faciliteren dit gedrag door te helpen met attesten”, vertelt hij.
Wel is hij bij dat zijn profcarrière niet eerder op gang is gekomen. De verleiding om dan naar andere prestatiebevorderende middelen te grijpen was volgens hem te groot geweest. “Ik prijs me tot de dag van vandaag gelukkig dat mijn professionele carrière pas in 2009 begon. Had ik eerder de overstap van de amateurs gemaakt, dan was de verleiding mij te sterk geweest. Mijn hand zou naar epo of een variant daarvan hebben gegrepen.”
Westra versleet het overgrote deel van zijn carrière bij Vancansoleil-DCM en Astana. In januari 2017 beëindigde hij zijn carrière om persoonlijke redenen. Zijn grootste zeges als prof zijn etappeoverwinningen in de Ronde van Catalonië, Parijs-Nice en het Critérium du Dauphiné.
Als je drie weken over heel veel bergen moet, en heel veel kilometers moet maken, dan grijp je automatisch naar de medische attesten, puffers, etc. Dat ontkennen en de renners enkel als gladiatoren zien voor ons plezier, getuigt wat mij betreft niet van veel inzicht in het lichaam en zijn grenzen en weinig respect voor de renners.Heeft echt niet alleen met het verslaan van de ander te maken mi. Dat is veel te kort door de bocht.
Meer relevante vraag is of dit het hele verhaal is. Hij heeft vooral gereden voor ploegen waar 'geruchten' over gaan/gingen, maar heel concreet heb ik althans die nooit zien worden. In de gloriedagen van EPO en later cortisonen wisten we eigenlijk wel wat er speelde, maar wat kwam daarna? Microdoses? Pufjes? Tramadol? Dat spul waar je vetverbranding mee stimuleert (ben de naam kwijt)? Bietensap? Ik weet het niet, maar deel de optimistische kijk dat 'het' nu niet heel erg is.
En vandaag hopelijk genieten in Romandië.
Dat principe van die ploegenartsen die attesten toekennen moet inderdaad op de schop. De slager keurt zijn eigen vlees.
de concrete performance benefits van de in het wielrennen meest populaire attesten en dito PED
Bedankt @ vluggejapie
Een flauwekulvergelijking wat mij betreft. Die wielertoeristen rijden niet vaak zoveel km’s en zoveel bergen in drie weken tijd achter elkaar. Komt bij dat het een combinatie is. Ik geeft aan dat het niet alleen heeft te maken met het verslaan van de ander. Het heeft dus met meerdere factoren te maken. Parcours, medici, medische attesten, ploegen. Als je het echt wilt aanpakken, moet er een behoorlijke verandering van de wielersport komen. Anders moeten we niet verbaasd opkijken dat er telkens nieuwe bekentenissen en gevallen bekend worden. En het beschimpen van mensen die bekennen of het is in de hoek zetten, zoals hier veel gebeurt, is wat mij betreft erg kortzichtig.
Je niet schuldig voelen over valsspelen omdat 'hullie het ook doen' is meestal na de kleuterklas wel voorbij. Zo niet bij Westra. Peutergedrag.
En, zoals je ook uit zijn reactie uit op kunt maken, een vreselijk nare man.
De meesten hebben absoluut geen spijt van dopinggebruik want bijna iedereen deed het. En aangezien men wilde winnen en presteren was het logisch om ook hiervoor te kiezen. Ambities en geld belangrijker dan een morele keuze om het niet te doen. Spijt heb je alleen als je betrapt en gepakt werd.
Ik heb daar eigenlijk geen oordeel over. Ik heb nooit in de schoenen gestaan van een profwielrenner. Het is mij te makkelijk om te zeggen dat ik het niet gedaan zou hebben. Misschien wel.
Hoeveel watt iemand trapt, is afhankelijk van allerlei uiteenlopende factoren. Het isoleren en in kaart brengen van die factoren is het werk van wetenschappers. Zoek dus gewoon in wetenschappelijke journals. Als we dan alleen al kijken naar cortisonen - waar Westra het over heeft - lijkt het voordeel van een attest mij evident.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18048433
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15778897
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12433870
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8710937
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20122453
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19669785
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21234852
Maar stel dat je het parcours minder zwaar maakt, zeg max 150 km met 1 berg. Dan zullen de niet winnaar toch nog steeds iets willen doen om toch winnaar te worden?
En natuurlijk, nu zegt iedereen ah joh weinig verrassend en dat wisten we allemaal. Maar je had het gister eens moeten zeggen, in dit geval over Lieuwe Westra. Iets met poppen/dansen.
Je weet wel, die stratenmaker die van hardcore houdt en naar houseparty's ging vroeger. Die bij Astana en VS heeft gereden. Die in PN iets liet zien tegen toppers dat toch echt net iets te ongeloofwaardig was. Enzovoort.
Dat we dit soort gasten niet kunnen bespreken op WF, daar klopt iets niet aan. Maar dat zal wel niet veranderen. Hoe was het ook alweer Lieuwe? De architectuur in Kazachstan is geweldig?
En dat Lieuwe ook nog steeds ziek is. Mensen met een dergelijke stoornis zijn in staat om, zonder medicijnen en professionele hulp, van een gebouw te springen.
Met clickbait zoals dit, krijg je in dat geval dus alle mensen die nu een oordeel vellen, straks ineens een meelevend commentaar.
Punt
Naar aanleiding van de ophef van zaterdagochtend over mijn vermeende dopinggebruik, wil ik graag via deze weg reageren. Ja, het klopt dat ik tijdens mijn carrière cortisonen in mijn lijf heb gespoten met een al dan niet vals verkregen medische attesten. Ja, het klopt dat ik pufjes van luchtwegverwijderaars heb genomen terwijl ik geen astmatische klachten heb en het klopt dat ik allerlei soorten van sterke pijnstillers heb gebruikt. Maar ik heb nooit epo gebruikt, heb nooit bloedzakken genomen.
Alle middelen die ik heb gebruikt waren naar mijn mening legaal. Ik kreeg medische attesten voor de cortisonen en ook van de pufjes wisten mijn artsen af. Ik ben nooit betrapt en heb naar mijn mening dus nooit doping gebruikt. Voor mijn uitgebreide verhaal verwijs ik iedereen naar mijn boek Het Beest.
Gewoon ongelofelijk als je dit leest. Wel vals verkregen attest, maar omdat de arts het wist, is het legaal. Wat een bizarre drogredenering.
En: ik ben nooit betrapt dus ik heb geen doping gebruikt. Waar hebben we dat vaker gehoord.
Echt jammer, want zijn verhaal over depressiviteit is zeer zeker wel de moeite waard om te lezen en gehoord te worden.