foto: Sirotti

De Nederlandse ploeg Argos-Shimano is aan een uitstekend seizoen bezig. De twee sprintkanonnen Marcel Kittel en John Degenkolb hebben dit jaar er vaak voor gezorgd dat er ’s avonds champagne mocht worden gedronken. Deze Duitse toppers wisten tot nu toe namelijk maar liefst 24 overwinningen binnen te halen. Algemeen directeur en eigenaar van Argos-Shimano, Iwan Spekenbrink, staat aan de basis van dit succes. Onder zijn leiding groeide de ploeg uit tot een gerespecteerde factor in het wielerpeloton. WielerFlits sprak uitgebreid met hem. Hier volgt deel één van een drieluik interviews.

Iwan Spekenbrink komt net terug uit Italië, als WielerFlits hem spreekt. De 36-jarige Nederlander was daar aanwezig bij de parcourspresentatie van de Giro 2013. “Een hele mooie en grote wedstrijd die nu op een moderne manier bezig is,” zegt hij over de eerste van de drie grote rondes op de wielerkalander. “Tegelijkertijd is het een koers met een grote historie en een enorme schare fans. Dit is zeker een wedstrijd die we in de toekomst wel willen gaan rijden,” meent Spekenbrink, die tijdens het interview laat zien dat hij over een gigantische feitenkennis beschikt wat betreft wieleruitslagen.

Ben je tevreden over het parcours van de Giro?
“Ja, het is een uitdagende route met voor ieder wat wils. De organisatie heeft een gevarieerd parcours gebouwd. Er zijn twee individuele tijdritten, één ploegentijdrit, enkele echte bergritten en daarnaast veel lastige etappes met wat beklimmingen op het einde voor aanvallers of goed klimmende spurters. Ook voor ons is het een geschikt parcours. Een paar etappes zullen uitmonden in een massasprint.”

Waarom hebben jullie nooit eerder meegedaan aan deze grote ronde?
“Dit seizoen was het doel om twee grote rondes te rijden. Ik denk dat er allicht mogelijkheden waren geweest voor de Giro, maar het was al vrij snel duidelijk dat we de Tour en de Vuelta zouden gaan rijden. Dat is eigenlijk de reden waarom we de Ronde van Italië niet hebben gedaan.”

Dan nu naar de actualiteit. Argos-Shimano zal vanwege de politieke spanningen tussen China en Japan niet starten in de Ronde van Peking. Was dit een moeilijke beslissing?
“We hebben uiteindelijk samen met de organisator besloten om niet te gaan. Uiteraard wilden we er graag heen. Dat lijkt me duidelijk. We waren ook blij met de wildcard. Soms zijn er echter zaken die de sport overstijgen, zoals nu. Daar kun je verder niets aan doen. Dit is een situatie die niemand wenst. Noch China noch Japan. Ik denk ook niet dat je er graag zou willen zijn. De problemen daar kunnen wij met onze wielercultuur niet oplossen.”

BMC-renner Manuel Quinziato meldde op Twitter: “Geen Japanners in de Ronde van Peking. Accepteren we dat echt!?” Wat vind jij van deze uitspraak?
“In principe is het de taak van de UCI of van de organisatoren om een evenement in een dusdanig klimaat plaats te laten vinden dat de politiek daar geen invloed op kan hebben. Dat zou normaal gesproken ook zo het geval zijn. De situatie daar heeft nu wel echt effecten op het evenement. Maar goed, wij kunnen die conflicten met Japan niet ineens gaan oplossen. Dat is het probleem. Op een gegeven moment kom je voor de keuze te staan: Of we rijden allemaal in gelijke omstandigheden of we starten allemaal niet. De huidige uitkomst neigt naar een tussenoplossing. Dat zal Quinziato ook wel bedoelen. Je moet echter ook beseffen dat het erg lastig is voor een organisatie om hier mee om te gaan.”

foto: Sirotti

Hoe nadelig is het voor jullie WorldTour-ambities dat jullie niet starten in China?
“Ja, daar noem je wat. Dit is niet gunstig. Dat is een feit. Als je naar de regels van de punten kijkt, klopt dat. Dat is ook meteen de reden waarom wij geen fan zijn van het puntensysteem. Je krijgt nu een hele andere manier van wielersport bedrijven.”

Wielersport met oneerlijke concurrentie?
“Nou ja, ik denk dat het hele beginsel van het puntensysteem op de schop moet gaan. Naar mijn mening zijn er heel veel negatieve bijeffecten van het huidige concept. Nu worden er bijvoorbeeld ondoorzichtige Rider Values gecreëerd en daarmee ondoorzichtige Team Values. Dit zorgt ervoor dat je ploegen gaandeweg amper met elkaar kunt vergelijken. Ik denk niet dat dit de goede manier is. Bovendien zijn er nu coureurs die niet eens meer worden opgesteld door hun teams, nadat ze te kennen hebben gegeven dat ze vertrekken naar een andere ploeg. Ook haal je de beleving en het plezier van de sportieve staf voor een groot deel weg.

Normaal gesproken geeft een sportieve staf in elke sport een advies over met welke atleten je de beste prestaties kunt behalen. In de wielrennerij wordt er echter gekeken naar een ranglijst, waardoor de beslissing al is gevallen voor de competitie überhaupt begint. Dat is tegenstrijdig met de beginselen van de sport. Al deze nadelen zijn op dit moment niet goed voor het wielrennen. Deze sport heeft behoefte aan een structuur die mensen begrijpen. Een simpel systeem dat voor iedereen duidelijk is en voldoet aan de beginselen van de sport.

Dat gezegd hebbende, wil ik benadrukken dat wij een team zijn met een heel duidelijke eigen visie. Daar houden wij absoluut aan vast. Wij beschouwen deelname aan wedstrijden op het hoogste niveau als het doel en een WorldTour-licentie als een middel. Op de transfermarkt kijken we naar renners die bij onze visie passen en eventueel punten hebben gescoord. Eerst en vooral moeten ze bij de ploeg passen. Op deze manier kennen wij een hele autonome ontwikkeling. Argos-Shimano scoort hoger en hoger en krijgt daardoor een betere Team Value. We groeien als het ware zelf richting de WorldTour. Ik denk dat dit de mooiste manier is om een sportorganisatie te bouwen.”

Laten we eens terugblikken op het seizoen van Argos-Shimano. Te beginnen bij het voorjaar. Ben je daar tevreden over?
“Ja, op zich wel. Het hoogtepunt is natuurlijk de vijfde plek van Degenkolb in Milaan-San Remo. We hebben daarnaast nog een paar andere top-10 plaatsen gescoord in de klassiekers. Dit betekent dat we een stap hebben gezet. Daar moet ik tevreden over zijn. Uiteraard zijn er ook klassiekers die tegenvallen. Ik had bijvoorbeeld veel verwacht van Parijs-Roubaix. We waren erg goed voorbereid. Op alle vlakken: techniek, fysiek én mentaal. In twee kasseienstroken wordt echter onze volledige ploeg uitgeschakeld, maar dat is dan ook typisch Parijs-Roubaix. Ik zeg dan altijd maar dat het op jaarbasis elkaar compenseert.”

Je sprak zojuist over ereplaatsen in klassiekers. Een van deze goede resultaten werd behaald door Koen de Kort. In Dwars door Vlaanderen eindigde hij als derde. Vervolgens kwam hij in de E3 Prijs hard ten val waardoor zijn voorjaar voorbij was. Dit terwijl veel zogenaamde kenners meldden dat De Kort in een erg goede vorm stak. Wat kun je daarover vertellen? Wat was er zonder deze val voor hem mogelijk in het voorjaar?
“In Milaan-San Remo was De Kort al heel sterk. Daar deden we het als ploeg sowieso goed met drie man in de finale. De podiumplaats in Dwars door Vlaanderen is voor hem überhaupt een hele goede prestatie. Hij zou zeker een belangrijke pion voor onze ploeg in het voorjaar zijn geweest. Ik weet niet of hij ook in andere klassiekers uitslagen had kunnen rijden. Dat is afhankelijk van hoe de koers zich ontvouwt en hoe wij het als ploeg zouden aanpakken. De Kort zou in ieder geval een belangrijke speler zijn geweest. Hetzij voor de ploeg, hetzij voor zichzelf.

foto: Koen de Kort (Sirotti)

We hebben met De Kort duidelijk naar de klassiekers toegewerkt. Hij is eigenlijk een allrounder als je zijn lichaam goed bestudeert. Vroeger kon De Kort bijvoorbeeld een goede tijdrit rijden, maar hij behoorde op dat vlak niet tot de wereldtop. Zoals hij ook bij de klassiekers geen wereldtopper was. Afgelopen winter heeft hij samen met trainer/coach Merijn Zeeman zijn training omgegooid. De Kort heeft meer op korte explosieve punten getraind, wat belangrijk is in de klassiekers en ook in de lead-out later het jaar. Dat ging wel ten koste van zijn tijdrit. Dat is ook een bewuste keuze. Je moet ergens willen inleveren om aan de andere kant wat te kunnen winnen.

Ik denk dat De Kort wat dat betreft nu een goede balans heeft gevonden. Hij ontwikkelt een kwaliteit waardoor hij weer van extra waarde is. Op het moment dat je ziet dat dit loont, komt meteen het mentale aspect erbij kijken. Zelfvertrouwen is dan heel belangrijk. Ik denk dat Parijs-Nice en Milaan-San Remo van groot belang waren voor het geloof in zijn eigen kunnen. Op dat moment wist De Kort dat hij ver kan komen als hij de zaken goed aanpakt in de koers. De combinatie van de specialisatie op de klassiekers en het zelfvertrouwen geeft een dubbel positief effect. Daardoor heeft De Kort een heel goed jaar gedraaid.”

Om even vooruit te kijken naar het volgende jaar: Welke klassieker ligt Argos-Shimano eigenlijk het best? Waar is de kans het grootst op een mooi resultaat?
“Ik denk Parijs-Roubaix. Niet dat we daar gaan winnen, maar we hebben voor deze koers veel jongens die een goed resultaat kunnen neerzetten. Zo hebben we met Tom Veelers, Koen de Kort en Ramon Sinkeldam drie winnaars van de beloftenversie van deze wedstrijd. Bovendien is het een koers waar John Degenkolb erg van houdt. Het is voor ons altijd lastig om een selectie voor Parijs-Roubaix te maken, want veel renners willen daar rijden. Vanuit dat collectief zouden we theoretisch gezien een goede uitslag moeten kunnen rijden. Laten we alleen wel eerlijk zijn. Deze koers is echt van een heel hoog niveau met tig specialisten. Dan moet op een tactische manier de puzzel precies goed vallen. Ook Milaan-San Remo is overigens een wedstrijd die ons goed moet liggen.”

Binnenkort kunt u het tweede deel van dit interview lezen. Dan blikt Spekenbrink terug op de Tour en de zo succesvolle Vuelta. Bovendien komt u dan meer te weten over de persoonlijke eigenschappen van Kittel en Degenkolb. Daarnaast zullen in dit deel enkele mooie anekdotes de revue passeren.