foto: Sirotti

Twee jaar geleden tuimelde België tijdens de Giro d’Italia in diepe rouw na de tragische dood van wielrenner Wouter Weylandt. Enkele dagen later kon één man op gepaste wijze de pijn verlichten voor de Belgen: Bart De Clercq. De 26-jarige neoprof van het toenmalige Omega Pharma-Lotto won met slechts enkele centimeters voorsprong van Michele Scarponi de eerste bergrit in die Giro. Sinds die dag veranderde veel voor de jonge renner uit Zottegem. WielerFlits blikte met hem terug, en ook vooruit op zijn prille profcarrière.

Lotto-Belisol
De Clercq rijdt nog steeds bij hetzelfde team als in 2011, al heet dat inmiddels Lotto-Belisol. “Ik mag er volgend seizoen aan mijn derde profjaar beginnen. Het is zeer aangenaam om als Belg in een Belgische ploeg te rijden. Aangezien er veel landgenoten rondrijden, maakt dat het communiceren makkelijker.” De Belg was een goede belofte, toch was er slechts één kandidaat om hem in te lijven. “Lotto was het enige team dat interesse had om me de overgang van belofte naar prof te laten maken, en daar ben ik hen nog steeds dankbaar voor. Misschien speelde het mee dat ik al lid was van de opleidingsploeg van het team: Davo-Lotto-Davitamon.”

foto: Sirotti

Lotto-Belisol moest dit jaar vrij lang wachten op een nieuwe WorldTour-licentie, Gianni Meersman maakte daar gebruik van om bij het team te vertrekken. Zelf dacht De Clercq hier nooit aan. “We kregen als renners de kans om onder ons contract uit te kunnen, toch heb ik dit nooit overwogen. Het is jammer voor de ploeg dat dit gebeurde. Totdat ik het nieuws over Gianni hoorde wist ik zelfs niet dat het mogelijk was om te vertrekken, maar dat was ik sowieso niet van plan. Daarvoor zit ik veel te goed bij het team. Gianni Meersman zat hier ook op zijn plaats, hij schonk het team een mooie overwinning in Parijs-Nice. Zijn vertrek bij het team is wel jammer.”

De voornaamste specialiteit van de jonge Belg is het klimmen, net als zijn ploegmaat Jurgen Van den Broeck, die in juli vierde werd in de Tour de France. “Ik zie het niet als een nadeel dat we in dezelfde ploeg rijden. Qua training en voorbereiding kan ik veel van hem opsteken.” Optimaal is het voor De Clercq natuurlijk niet. “In sommige koersen moet ik wel voor hem knechten, maar voor mij is dat geen probleem. Ik doe dat graag voor hem, hij kan in de grotere rittenkoersen makkelijk top vijf rijden. Dat is bij mij niet het geval. Ik rijd ook grotendeels een ander programma dan Jurgen, waardoor ik ook vaak mijn eigen kans kan gaan,” is de Giroritwinnaar van 2011 eerlijk.

Toekomst
Bart De Clercq rondde zijn studies laat af, waardoor hij pas in 2010 voor het eerst een heel jaar volledig op de koers kon afstemmen. “Ik heb lang met de handicap van mijn studies gezeten. Pas op mijn 22e kon ik bij de beloften gaan rijden. Dat is natuurlijk laat voor een renner die de ambitie heeft prof te worden, maar het is me uiteindelijk toch gelukt. Als je ziet hoe laat ik begonnen ben moet ik zeker nog wel progressiemarge hebben, en enkele jaren langer vooruitgang kunnen maken dan andere renners. Zij zijn rond hun 27e op hun top, ik misschien pas op mijn 31e. Laat ons hopen dat er ieder jaar nog wat procentjes bijkomen.”

foto: Sirotti

De man uit Zottegem heeft veel ambitie als profwielrenner. “Als ik op het klimmen blijf trainen is veel mogelijk voor mij. Het blijft afwachten of een plaats dicht tegen de wereldtop ooit mogelijk is. Ik heb het gevoel dat mijn prestaties van dit jaar iets dichter aanleunen bij de wereldtop dan het jaar ervoor. Als student was het moeilijk om telkens in het hooggebergte te gaan trainen, aangezien dat mij toch het meest ligt. Zo kon ik meestal geen ideale voorbereiding op de beloftewedstrijden afwerken.”

De voorbije jaren was De Clercq vastbesloten een goed resultaat in de Giro te behalen. Voor het komende seizoen zijn zijn ambities nog niet helemaal duidelijk. “Voor 2013 heb ik geen echte doelen waarvan ik zeg: dat wil ik echt behalen. Misschien mag ik net als vorig jaar in de Giro of Vuelta mijn eigen kans gaan, maar mijn seizoen openen doe ik in de Tour San Luis in Argentinië. Daarna ligt mijn programma nog niet helemaal vast, maar zal ik waarschijnlijk enkele rittenkoersen als de Ronde van het Baskenland en de Ronde van Catalonië rijden, ter voorbereiding van de Waalse klassiekers en eventueel de Giro.”

Tot nog toe reed de 26-jarige renner de Giro en de Vuelta, maar nog geen Tour de France. Toch hoopt De Clercq de grootste wielerronde ooit te rijden. “Iedere profrenner heeft volgens mij de droom om de Tour de France ooit proberen uit te rijden, en bij mij is dat niet anders. Moest die kans zich dit jaar voordoen zou ik al heel blij zijn. Ik heb er met de ploegleiding van Lotto-Belisol over gesproken, maar een deelname aan de Tour de France is voor mij op dit moment nog alles behalve zeker. Er zijn binnen onze ploeg immers veel renners die in aanmerking komen voor een selectie. Als ik de Tour dan zou rijden is dat volledig in dienst van de kopmannen.”

foto: Sirotti

Aan de klimklassiekers denkt de jonge Bart De Clercq niet. Toch stond hij er dit jaar in enkelen aan de start en wil hij dat ook volgend jaar doen. “Op papier moeten de klimklassiekers mij wel liggen, maar echt resultaten boeken zie ik mij er niet doen. Ik zal de klassiekers als de Amstel Gold Race, Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik volgend jaar naar alle waarschijnlijkheid rijden, maar dat zal dan 100 procent in dienst zijn van Jelle Vanendert. Ik maak er ook geen doel van om juist daar goed te zijn,” aldus de eerlijke Oost-Vlaming.

2012
In 2011 eindigde De Clercq als 27e in de Giro, dit jaar werd hij tegenvallend veertigste. Dat resultaat was een enorme teleurstelling voor hem. “Ik trok wegens blessures niet optimaal voorbereid naar de Giro, en had ook snel door dat een goed resultaat er niet in zou zitten. Verder maakte het voor mij dan niet meer uit of ik nu veertigste of honderdste in het algemeen klassement zou eindigen. Daarom verloor ik vrij snel de motivatie. Het resultaat in die ronde was voor mij echt een serieuze opdoffer, omdat ik voor het seizoen op een betere notering dan het jaar ervoor mikte.”

In de Ronde van Zwitserland finishte de Oost-Vlaming dan weer knap als 14e. “Ik denk dat ik daarmee bewezen heb dat ik toch een stap vooruit gezet heb. Daar kon ik echt meestrijden met de groten. Het bergop naast renners als Alejandro Valverde rijden was wel fijn.” Maar lang mocht de goede vorm niet duren bij De Clercq. In de slotrit kreeg hij met een klaplong af te rekenen. “Dat was echt een zware mentale tik. Toch heb ik vrij snel proberen de knop om te draaien om er nog een mooi najaar van te maken. Ik heb me dan op de Vuelta gericht in de hoop daar een goed eindklassement te rijden, en ik denk dat dat met mijn 17e plaats tamelijk goed gelukt is.”

foto: Sirotti

Tijdens de Vuelta was De Clercq samen met landgenoot Maxime Monfort constant op koers voor top twintig-plaats. Toch was er naar eigen zeggen geen onderlinge strijd om eerste Belg in het klassement te worden. “In België werd er heisa rond gemaakt, maar die insinuaties kwamen enkel van de pers. Ik heb me in die Vuelta alleen op mezelf geconcentreerd met als doel zo hoog mogelijk in het klassement te eindigen. Voor de Vuelta was dat het doel nochtans niet. Jurgen Van den Broeck zou de rol van kopman op zich nemen, maar toen die wegviel kwam de mogelijkheid wel voor mij.”

De Clercq is de levende getuige dat een ritzege veel langer herinnerd wordt dan een top twintig-plaats in een grote ronde. Daarom wil hij een redelijke eindnotering in het klassement van een grote ronde in de toekomst wel laten schieten. “Als nu het komende jaar blijkt dat een top tien in het algemeen klassement van een grote ronde te hoog gegrepen is doordat ik over een te slechte tijdrit beschik of doordat ik aan de wereldtop van de klimmers te kort schiet, moet ik er eens over nadenken om mijn ambities te verleggen en proberen mee te gaan in ontsnappingen in overgangsetappes in de hoop zo nog een etappezege in de wacht te slepen.”

Montevergine di Mercogliano
In 2011 beleefde De Clercq dé dag uit zijn wielerleven: hij won de eerste bergrit in de Giro. Toch haalt hij niet vaak meer herinneringen op aan die dag. “De eerste maanden nadat ik daar won dacht ik er vaak aan, maar dan vooral omdat ik er vaak door de pers aan herinnerd werd. Het blijft een hele mooie herinnering, misschien blijft het wel de mooiste uit mijn carrière. Toch denk ik er minder en minder aan. Nu moet ik gewoon proberen nieuwe doelen te vinden en vooral proberen te bevestigen met een nieuwe mooie prestatie die door het grote publiek onthouden wordt. Ik heb hier wel ergens een video staan, maar het is toch al even geleden dat ik die overwinning zelf herbekeken heb.”

foto: Sirotti

“Die laatste twintig kilometer waren echt afzien voor mij. Het was voor mij de eerste keer dat ik meestreed voor de overwinning en dat maakte het speciaal. Al dacht ik nooit aan winnen, maar toen ik won was de pijn wel snel vergeten.” Toch was die dag niet de zwaarste uit zijn carrière als prof. “Als wielrenner maak je relatief veel zware momenten mee. Ik denk dat die zware momenten vooral de zwakkere momenten zijn, wanneer je slechte benen hebt. In die ronde zelf, die ook mij eerste grote ronde was, heb ik best veel zo’n momenten beleefd.”

Het leven van de jonge Bart De Clercq werd helemaal overhoop gegooid toen hij die bergrit in de Giro van 2011 won. “Na die dag is er in mijn carrière toch veel veranderd. Ik won als neoprof een bergrit in de Giro en dat onthouden de Belgische fans. Voordat ik die Girorit won denk ik dat er slechts weinig mensen de naam Bart De Clercq kenden, daarom is mijn bekendheid vrij hard de hoogte in gegaan. Het is nu ook niet dat als ik over straat loop in België dat iedereen mij herkent, maar ik krijg opeens veel meer aandacht. Dat vind ik echter niet erg,” besluit de Oost-Vlaming.