WF interviewt Ligthart: “Parcours in Londen moet mij liggen”
foto: Sirotti
Pim Ligthart kende in 2011 tijdens zijn eerste jaar als beroepsrenner een droomstart. In het voorjaar won hij de Hel van het Mergelland en in juni werd hij Nederlands kampioen op de weg. In 2012 wil Ligthart zich verder ontwikkelen en gaat hij op zoek naar de bevestiging. WielerFlits sprak met hem.
De inmiddels 23-jarige Ligthart maakte in 2011 een vliegende start. Het overtrof ook zijn eigen verwachtingen. “In het begin van het seizoen had ik mezelf twee doelen gesteld. Dat waren Mergelland en het NK. Die heb ik allebei kunnen realiseren,” stelt hij koeltjes vast. “In het begin van het jaar had ik een hele sterke periode. In het Critérium International pakte ik de bergtrui en in de Driedaagse de Panne won ik bijna de eerste rit. In het Mergelland won ik dan en ik het Baskenland werd ik vervolgens twee keer vierde. Dat is een hele goede periode voor mij geweest.”
De keuze om te pieken in de Hel van het Mergelland was bewust. “Ik kwam over van de amateurs en wist niet zo goed wat ik moest verwachten. Samen met mijn trainer Robert de Groot heb ik twee doelen gesteld en daar naartoe geleefd. Dat heeft me veel houvast gegeven en goed gewerkt. Mergelland is de dag voor de Ronde van Vlaanderen, waardoor de grote kanonnen daar niet zullen starten. Het deelnemersveld was iets minder, dus ik kon daar snel scoren.”
Het succes zorgde ervoor dat zijn status binnen de ploeg veranderde. “Vanaf het Critérium International kreeg ik meer een beschermde rol. Bij het NK werd ik vervolgens vooraf als beschermde renner aangewezen. Ik wist dat ik bij de besten zou zitten. Ik wist dat ik op een parcours waar het veel draaien en keren was gevaarlijk kon zijn. Het was bovendien in Nederland, ik kende mijn tegenstanders. Ik wist dat ik heel veel mannen na zo’n slopende koers op die licht hellende strook kon kloppen en ging er met heel veel vertrouwen in. Op een gegeven moment evolueerde de koers zo goed dat het eigenlijk niet meer mis kon gaan.”
De nationale titel heeft zijn verwachtingspatroon niet veranderd. “Het is een hele mooie wedstrijd om te winnen. Het zegt wel wat, maar het is nog geen WorldTour-wedstrijd. Ik moet daar nuchter in blijven, ik verwacht ook niet dat ik volgend jaar in de Ronde van Vlaanderen opeens mee ga doen voor het podium.”
Zijn programma gaat er in 2012 anders uit zien. “We gaan volgend jaar iets grotere koersen rijden. Dat wil ik heel graag. Aankomend jaar zal ik waarschijnlijk Mergelland niet rijden. Maar de finale rijden in Vlaanderen is misschien wel een even grote prestatie, al weet ik nog niet hoe goed ik ga zijn na 200 kilometer. Ik heb nog geen parcourskennis, het gaat heel anders zijn. Maar ik ga nog geen keuze maken tussen eendagskoersen of meerdaagse wedstrijden. Vorig jaar heb ik in de Ronde van België gezien dat ik in kleinere etappekoersen een heel goed klassement kon rijden. Dat heeft mij toen veel vertrouwen gegeven. Die keuze heb ik nog niet gemaakt. Ik twijfel erover of ik bijvoorbeeld in het najaar de Ronde van Spanje of enkele kleinere koersen moet rijden. Misschien rij ik dit jaar wel geen grote ronde.”
Zijn programma voor 2012 ligt nog niet vast. “We hebben nu een programma geschreven tot juni wat heel uitgebalanceerd is. Ik wil gretig blijven en ik wil dat ik het moet laten zien dat ik het waard ben om te starten. Ik begin in de Ruta del Sol en rij vervolgens de Clásica de Almería en Parijs-Nice. Als ik goed genoeg ben ga ik Milaan-San Remo rijden, anders rij ik in Frankrijk twee koersen. Daarna Dwars door Vlaanderen, Gent-Wevelgem en waarschijnlijk de Ronde van Vlaanderen.”
De Olympische Spelen zijn ook voor tweedejaarsprof Ligthart een belangrijk doel. “Als baanrenner ben ik naar Peking geweest. De Spelen is voor een sporter het hoogst haalbare. Het parcours in Londen moet mij liggen en ik denk dat ik een goede kans maak om erbij te zijn. Ik denk dat ik daar ook wat kan doen. Een heel selectief parcours waar de sterkere sprinters een goede kans maken.”
Om te reageren moet je ingelogd zijn.