foto: Sirotti

Tom Jelte Slagter kent tot dusver een mooi wielerseizoen. De 23-jarige renner van Rabobank bewees in de Giro dat hij goed mee kan op steile muren. Daarnaast mocht de klimmer uit Slochteren afgelopen week debuteren bij een wereldkampioenschap voor de profs. Dat deed hij nota bene in eigen land. Slagter behoorde tot de negen renners die door Leo van Vliet uitgekozen waren om in Valkenburg te koersen. WielerFlits sprak met hem.

Vooraf
Slagter bereidde zich in Limburg samen met de Nederlandse ploeg een week lang voor op het belangrijke evenement. “Zo’n lange voorbereiding is natuurlijk niet gebruikelijk, maar het hoort erbij,” weet de renner van Rabobank. “Ik ben de dagen goed doorgekomen. Ik heb als jongeling iedereen een beetje leren kennen. Ik was samen met Bert-Jan Lindeman de enige debutant in een selectie vol met renners die al wat ervaring hebben met een WK, maar ik werd echt goed opvangen,” stelt Slagter.

“Er heerste een bijzonder goede sfeer,” zo vervolgt hij. “Er waren geen buitenbeentjes. Ik voelde me thuis binnen de selectie.” Bondscoach Leo van Vliet speelde daar een belangrijke rol bij. “Hij is een goede motivator. Hij vertelde dat degene die nog gemotiveerder is dan hij, wereldkampioen zou worden,” weet Slagter. “De bondscoach bracht ons goed samen. We hebben leuke avonden gehad met onder andere een optreden van cabaretier Guido Weijers. Van Vliet is een levendige man,” concludeert het Nederlandse talent.

Niet alleen de bondscoach was belangrijk in het team, ook Karsten Kroon was met zijn ervaring waardevol. “Hij heeft elf of twaalf keer een WK gereden en weet alles heel goed. Ik had hier weinig ervaring mee. Ik heb één keer het beloftekampioenschap gereden en dat was heel anders. Kroon weet waar je moet zitten, wanneer er belangrijke momenten zijn en wat en wanneer je moet eten. Hij kon mij dus zeker iets leren. Voor mij was zo’n koerskapitein erg handig,” vindt Slagter, die de dag voor het WK wel de spanningen begon te voelen.

Het WK
De tactiek van de Nederlands ploeg was duidelijk. “We waren met het team overeen gekomen dat er vier kopmannen (Gesink, Mollema, Boom en Terpstra) zouden zijn. Ik moest samen met Laurens ten Dam en Koen de Kort in het begin mee springen als er grote groepen of groepen met gevaarlijke namen vertrokken. Zo niet, dan was mijn opdracht om te wachten met aanvallen tot iets voor het begin van de finale, of eventueel ergens achteraan te gaan. Dan zou de koers harder worden en dat was gunstig voor onze kopmannen,” zo legt Slagter uit.

foto: Sirotti

“Bert-Jan Lindeman wilde graag in de vroege vlucht. Dat wilde ik op zich ook wel, maar het was erg hectisch in het begin. Dat zorgde voor een zware koers met bovendien veel wind.” Er waren dus kansen op waaiers en de Nederlanders probeerden het peloton inderdaad op de kant te zetten. “Het had helaas niet het gewenste resultaat, maar we hebben het peloton wel laten schrikken,” vindt Slagter. Uiteindelijk stond er net iets weinig wind en bovendien was het gebied een beetje beschut. “Er waren daar af en toe wat bomen, huizen en dijkjes,” verklaart de 1,69 meter lange coureur.

Na een aanloop van zo’n honderd kilometer, reed het peloton de plaatselijke ronde op. Daar stonden op de Cauberg veel mensen de renners op te wachten. “Heel bijzonder. Het was echt onvoorstelbaar,” zegt Slagter over de eerste doorkomst. “In de afdaling naar de Cauberg was het peloton al heel zenuwachtig. Die kilometers waren erg hectisch. Daarna was het echt fantastisch. Je bent natuurlijk wel gefocust, maar dat geluid was werkelijk onvoorstelbaar. Het was echt een vlaag van lawaai,” zo vertelt hij enthousiast.

Op deze klim was Slagter nog in een aanvallende rol te zien. De debutant reageerde op speldenprik van de winnaar van de Ronde van Spanje, Alberto Contador. “Hij kwam behoorlijk van achteren en hield vervolgens in om te kijken wie er allemaal mee was. Ik sprong mee, want dit maakte mogelijk de koers hard en dat was goed voor onze kopmannen. Daarna ben ik op de top nog zelf aangegaan, maar toen ik omkeek zat iedereen in mijn wiel,” vertelt de 23-jarige coureur. “Toen dacht ik wel even: Shit!”

Net zoals bij de vrouwenwedstrijd, was er ook bij de mannen een valpartij op de Cauberg. “Ik zat er gelukkig net voor. In mijn rechter ooghoek heb ik iemand zien vallen, maar door al dat lawaai vanaf de kant heb ik verder niets meegekregen. Ik had dan ook geen idee wat er precies aan de hand was. Tot ik plots Lars Boom tegen kwam, die riep: “Je moet eens achterom kijken!” Ik bleek helemaal achterin het peloton te zitten. Ik had helemaal niets in de gaten,” aldus Slagter, die uiteindelijk als 56e finishte in Valkenburg.

foto: Sirotti

In de finale is de jonge renner van Rabobank niet meer prominent in beeld geweest. “Ja, het was mooier geweest als ik nog een beetje de finale kon rijden of in een ontsnapping kon zitten,” bekent hij. “Desondanks heb ik geprobeerd om zo nuttig mogelijk te zijn voor de kopmannen. Daarnaast zat ik steevast bij de voorste twintig tot dertig renners in peloton, zodat ik nog steeds kon reageren op mogelijke aanvallen,” vertelt Slagter. “In de laatste ronde was het beste er wel af. De Bemelerberg ging nog wel, want die lag me best goed, maar de Cauberg brak me. Dat was van te voren ook wel zo gepland.”

Na afloop
De klimmer is tevreden over de prestatie van de gehele ploeg. “Lars Boom heeft echt bewezen dat hij naar grote kampioenschappen kan pieken. Daar zijn we blij mee,” meldt Slagter, die ook over zijn eigen wedstrijd positief is. “Ik was in vorm, maar had op zich geen superdag. De bondscoach sprak eveneens over een prima debuut. Hij zei tegen me dat het goed ging. Ik hoop er natuurlijk vaker bij te zijn,” meent Slagter, die over een hele belangrijke dag in zijn carrière spreekt. “Ik heb mezelf zo ook een beetje op de kaart gezet. Dit wil je gewoon een keer meemaken. Ik was sowieso al erg blij en trots op mijn selectie. Het is extra speciaal dat mijn eerste WK in eigen land is.”

Terugblik op het seizoen
De hoogtepunten voor Slagter dit seizoen zijn eenvoudig te raden. “Allereerst was het WK heel mooi. Dit neem je mee in je toekomst. Daar ben ik heel trots op.” Daarnaast spreekt Slagter over de Giro etappe naar Assisi. De jongeling oogde daar erg sterk op een steile muur, waar de finish lag, en eindigde als zevende. “Ja, dat was een van mijn beste dagen van het seizoen. Ik heb daar laten zien wat ik in huis heb en dat geeft heel veel vertrouwen voor de toekomst,” aldus Slagter over de rit waar uiteindelijk Joaquin Rodriguez wist te winnen.

Door zijn goede prestaties op korte steile beklimmen, werd hij door enkele leden van WielerFlits de ‘Nederlandse Purito’ genoemd. “Haha, heel mooi,” zegt een lachende Slagter over deze bijnaam. “We zijn ook best wel vergelijkbaar. Ik ben sterk in de punten waar hij ook sterk in is. Rodriguez is dan natuurlijk wel een paar klassen beter,” beseft hij. “Het is op zich een doel om zo dicht mogelijk bij zijn niveau te komen. Ik heb veel respect voor hem. Hij is daarnaast ook gewoon een aardige man.”

Zijn goede resultaat in de Giro is niet onopgemerkt gebleven. Enkele toppers in het Giro peloton informeerden naar Tom Jelte Slagter. “Ja, de dag nadat ik die goede prestatie leverde kwamen mannen als Scarponi en Rodriguez naar me toe om een praatje te maken. Je komt mekaar natuurlijk vaak tegen in de koers,” zo legt de 23-jarige coureur uit. “Rodriguez vroeg in slecht Engels aan mij: “Today attack again?” Ik antwoordde voor de grap: “Daar ben ik vanaf vandaag te moe voor!” Ja, dat zijn leuke momenten,” vertelt Slagter.

foto: Sirotti

Dieptepunten heeft de man uit Slochteren dit seizoen nauwelijks gekend. Na een vraag over een minder moment in dit wielerjaar, weet hij in eerste instantie geen antwoord te bedenken. Even later herinnert hij zich het uitvallen in de Ronde van Catalonië. “Ik moest naar huis vanwege de kou,” zo weet hij nog. Naast Slagter knepen ongeveer twintig coureurs eveneens in de remmen, waaronder Andy Schleck, Ivan Basso en Bradley Wiggins. “Dat was wel jammer, want dit was een belangrijke etappekoers,” zegt Slagter.

Toekomst
Het seizoen zit er voor de tweedejaarsprof nog niet op. Deze week staat hij aan de start van de Ronde van Lombardije. “Dat is een koers die me goed ligt. Vorig jaar moest ik er op de voorlaatste beklimming pas af. De Ghisallo was er teveel aan. Daarnaast is ook deze wedstrijd lang en met het WK in de benen is dat gunstig.” Ten slotte rijdt Slagter dit jaar ook nog in China voor de Tour of Beijing. Na eerder al in Oman, Amerika en Canada gereden te hebben, lijkt Slagter dit seizoen bijna de hele wereld gezien te hebben. “Ja, haha, ik ga alle kanten op. Vliegen is niet mijn hobby, maar het hoort erbij.”

Slagter heeft dit seizoen laten zien dat zijn kwaliteiten liggen bij het beklimmen van een steile muur. Logischerwijs gaat hij in de winter proberen om zich op dat vlak nog verder te specialiseren. “Dat is goed mogelijk tijdens trainingen,” weet hij. “Met kortere blokjes en andere intervallen bijvoorbeeld. Daarnaast wil ik natuurlijk ook gewoon in het algemeen beter worden.” Met het WK heeft hij in ieder geval al kunnen proeven aan de Amstel Gold Race, die in het zelfde gebied wordt verreden. “Die koers moet me goed liggen met de aankomst op de Cauberg. Ook kan ik dan voor eigen publiek rijden.”

“Het zou heel mooi zijn om ooit eens deze wedstrijd te winnen,” meent Slagter. Hij gaat zelfs nog een stapje verder: “Dat is misschien wel mijn ultieme doel. Ik zeg niet dat ik deze wedstrijd binnen een of twee jaar ga winnen, maar het is een mooie droom voor op de lange termijn.” Daarnaast zal hij uiteraard actief blijven in grote rondes, maar volgend jaar waarschijnlijk niet in de Tour. “Nee, dat is geen doel. Ik heb er ook helemaal niet over nagedacht. Ik wil eerst mijn seizoen afmaken, daarna ga ik wel met de ploegleiding om de tafel zitten. Zoals de Tour nu is, denk ik ook niet dat het een koers is die mij goed ligt. In de Giro kan ik kortere uitslagen rijden,” zo besluit Slagter.