Vier en een half jaar beroepsrenner en vijf verschillende teams. Het kan verkeren, weet Jordi Simón. De 27-jarige Spanjaard is gerust te omschrijven als een wielernomade. Na diverse omzwervingen via kleine ploegen uit niet-traditionele wielerlanden, keert hij komend seizoen bij Burgos-BH terug naar zijn vaderland. Reden genoeg voor WielerFlits om Simón tijdens de Ronde van Turkije op te zoeken.

Ploeg in opspraak
Aan het einde van 2016 tekende de Spanjaard een contract bij Soul Brasil, een Braziliaanse ProContinental-formatie. Hij reed dit seizoen slechts drie koersen, maar wel twee op het WorldTour-niveau. Door diverse dopinggevallen werd zijn team het afgelopen jaar in totaal negentig dagen geschorst. “Het was een vreemd jaar. Logisch ook, met alle problemen van de ploeg. De schorsing vanwege renners die op dopinggebruik werden betrapt deed ons pijn, maar ik ben blij dat we rond die slechte periode toch nog wat wedstrijden hebben kunnen rijden.”

Die koersen bleven beperkt en waren op slecht één hand te tellen. “Ik reed eind maart de Ronde van Catalonië, eind juli de Ronde van Guarulhos in Brazilië (waar Simón de tweede etappe won, red.) en dan de afgelopen week de Ronde van Turkije. Dat ging beter dan verwacht. Na tweeënhalve maand geen koers te hebben gereden, viel het me goed mee. Weet je, het is toch anders dan altijd maar achter de scooter trainen. Een goede afsluiting van dit bewogen jaar.” Simón eindigde als nummer dertien in het eindklassement van de Ronde van Turkije.

Brengt Simón ongeluk?
De Spanjaard stond in 2011 bij de beloften te boek als een talentvolle klimmer. Hij werd dat jaar negende in de Tour de l’Avenir, nog voor mannen als Romain Bardet, Jesper Hansen, Alexey Lutsenko, Tim Wellens, Tom Dumoulin en Nairo Quintana. In 2012 werd de Spanjaard vervolgens prof bij Andalucia-Caja Granada. Die ploeg hield er aan het einde van het seizoen mee op. Vervolgens trok hij naar Ecuador, waar hij voor de opleidingsploeg van Movistar ging rijden. Vorig jaar keerde hij bij Verva ActiveJet terug op profniveau, maar ook die ploeg is na één seizoen uit de profrangen verdwenen.

Het is nu van hetzelfde laken een pak met Soul Brasil. “Laten we hopen dat er een einde aan deze pech komt”, lacht Simón. “We zullen wel zien. Ik maak me er niet druk om, want ik heb al een hele reis om de wereld achter de rug. Voor de wedstrijden zelf, maar ook qua keuzes van ploegen. En alle keuzes heb ik met honderd procent overtuiging gemaakt. Van Ecuador, tot Polen en nu Brazilië. Of ik kwaad ben om de schorsing van de ploeg? Helemaal niet. Ik kon er weinig aan doen. Ik ben alleen maar blij dat ik dit jaar nog mooie wedstrijden heb mogen rijden. Twee WorldTour-koersen waarin ik gewoon mooi mee kon strijden. Dat kan niet iedereen zeggen.”

Overstap naar Burgos-BH
Simón keert deze winter terug naar zijn vaderland. Hij heeft namelijk een contract getekend bij Burgos-BH, een ploeg die druk bezig is om de laatste formaliteiten voor een ProContinental-status in 2018 rond te maken. “Ik wil geen verwachtingen hebben. We gaan gewoon lekker trainen deze winter, mooie wedstrijden rijden volgend jaar. Het is lekker om weer met veel Spanjaarden te koersen, die dezelfde instelling hebben als ik: vol voor de aanval gaan en zien waar het schip strandt. Misschien is dat wel de beste manier om het volgende avontuur te beschrijven: ‘We zien wel waar het schip strandt.’”

Toch lijkt het geen toeval te zijn dat Simón steeds bij dezelfde soort teams rijdt. “Of ik een ideale renner voor dat soort ploegen ben? Geen enkele renner is ideaal, dus ik zeker niet”, lacht de Spanjaard. “Zoals ik al zei: Ik wil aanvallen, ik wil in beeld komen. Dat is belangrijk voor een sponsor en zeker voor Spaanse geldschieters. Het Spaanse wielrennen is de laatste tien jaar geweldig geweest, maar er hielden veel Spaanse ploegen op te bestaan. Burgos-BH en Euskadi-Murias zorgen nu naast Caja Rural-Seguros RGA nog eens twee ploegen voor aanwas van Spaanse renners richting de professionele categorie. Daar kunnen we als Spanjaarden alleen maar blij om zijn. Als ik daar een rol in kan spelen, voel ik me een vereerd mens.”