Wielerploegen 2016: Orica-GreenEDGE
Met de Tour Down Under in het vooruitzicht start het nieuwe wielerjaar. Nu de transfercarrousel stopt met draaien, presenteert WielerFlits de komende vier weken de samenstellingen van de achttien WorldTour-teams, Roompot Oranje Peloton en de zeven Nederlandse continentale ploegen. Vandaag staan de schijnwerpers gericht op de ploeg van Down Under: Orica-GreenEDGE.
Orica-GreenEDGE
Land: Australië
Sponsor: Orica is een Australisch bedrijf dat springstoffen en andere chemische producten produceert voor onder meer mijnbouw.
Sinds: 2012
UCI-code: OGE
Fietsen: Scott
Tenue 2016: Klik
Aantal overwinningen 2015: 28
WorldTour-ranking 2015: 8e met 845 punten
CQ-ranking: 10e met 7540 punten
Website: http://www.greenedgecycling.com/
Facebook: /GreenEdgeCycling
Twitter: @Orica-GreenEDGE
2015
Het jaar 2015 kon voor Orica-GreenEDGE eigenlijk niet slechter beginnen. Eind december was Simon Gerrans, dé hoop op succes bij het nationaal kampioenschap en in de Tour Down Under, ten val gekomen; sleutelbeenbreuk. Daryl Impey nam de honneurs waar in de thuiswedstrijd van Orica en strandde op plek zeven in het klassement. In het vervolg van het voorjaar zat het Gerrans ook niet mee. Bij zijn comeback in Strade Bianche brak hij zijn elleboog, waardoor de voorjaarklassiekers zonder topvorm aangedaan werden. Vervolgens startte Gerro in alle drie de grote rondes, waarvan hij de Giro (valpartij in regenrit) en Tour (gebroken pols na val in rit naar Huy) niet uitreed. De Italiaanse rittenkoers begon nochtans goed, hij won de ploegentijdrit en kreeg de eerste roze trui omgehangen. Ondanks alle tegenslag wist de ervaren Australiër een positief einde aan zijn seizoen te breien. De Ronde van Spanje reed hij uit, waarna hij op het WK in Richmond zesde werd.
Tegenover het pechseizoen van de ervaren rot Gerrans staat de opkomst van de talenten die Orica-GreenEDGE in de gelederen heeft. Het derde jaar van Michael Matthews leverde hem vijf individuele zeges op. In de Giro won hij de ploegentijdrit en etappe drie, waardoor hij twee dagen drager was van het roze. Ook in Parijs-Nice, de rondes van het Baskenland, Zwitserland en Alberta mocht hij juichen. Daarnaast reed hij naar ereplaatsen in onder meer Milaan-San Remo, de Amstel Gold Race en de GP Québec, om in Richmond het zilver op te eisen achter Peter Sagan. Niet alleen Bling Matthews kende een uitstekend seizoen, ook Caleb Ewan was succesvol in zijn eerste profjaar. De kleine sprinter boekte liefst elf overwinningen. Van deze elf springt zijn ritzege in de Vuelta er bovenuit. De ploegleiding was nog voorzichtig en had vooraf al gepland Ewan na één week naar huis te sturen. In die week wist hij wel de bloemen te grijpen in de etappe vijf, die besloten werd met een oplopende finish.
Niet alleen op sprintersvlak was 2015 voor Orica-GreenEDGE geslaagd. Esteban Chaves en de gebroeders Yates zorgden ook meermaals voor een lach in het Australische kamp. Het seizoen van Chaves kwam langzaam op gang, maar in de Vuelta bereikte hij zijn topvorm. De kleine Colombiaan troefde in de eerste rit in lijn Tom Dumoulin af in de strijd om de eerste ‘echte’ leiderstrui, waarna hij etappe zes ook nog op zijn naam schreef. Dit leverde hem zes dagen de rode trui op. In de strijd om de eindzege wist hij knap stand te houden, wat in Madrid resulteerde in plek vijf. De vorm uit Spanje wist hij in de Abu Dhabi Tour om te zetten in een rit- en eindzege, al was daar een late valpartij van Wout Poels in de koninginnenrit voor nodig. Van de Yates-tweeling wist alleen Adam te winnen. Hij pakte tot zijn eigen verbazing de winst in Clásica San Sebastián. In de GP van Montréal werd hij tweede. Simon kende een sterk voorjaar met top tien-eindklasseringen in het Baskenland, Romandië en de Dauphiné. De broers konden in de Tour de France geen potten breken.
Voor de twee Nederlanders in Australische dienst – Pieter Weening (34) en Jens Mouris (35) – was 2015 individueel weinig succesvol. Beiden werden veelal ingezet als wegkapitein en knecht van de kopmannen. Weenings beste prestatie was een elfde plaats in het klassement van de Ronde van Langkawi. Hij wist wel succes te boeken met de ploeg door naar de TTT-zege te rijden in de Giro d’Italia. Ook de Tour de France startte de Fries als knecht. In beide rondes werd Weening ziek, maar haalde hij toch de eindstreep. Mouris was een belangrijke pion in de ploegentijdrit voor het WK. Daar strandde de Australische formatie echter net naast het podium.
Naast de ‘grote’ mannen van Orica-GreenEDGE in 2015 was ook een ander viertal succesvol. Cameron Meyer en Michael Albasini wisten ieder voor zich een twee overwinningen te pakken. Daryl Impey was de enige die op een nationaal kampioenschap mocht juichen; hij pakte de tijdrittitel van Zuid-Afrika. Michael Hepburn kroonde zich dan weer de snelste tegen de klok van Oceanië.
Transfers
Komend seizoen staan er geen Nederlanders meer onder contract bij Orica-GreenEDGE. Pieter Weening (Roompot Oranje Peloton) en Jens Mouris (Drapac) zoeken hun heil op ProContinentaal niveau. Zij maken deel uit van een groep van acht renners die de selectie verlaten. Alleen de Italiaanse kampioen van 2013, Ivan Santaromita, zakt terug naar een continentale formatie. De 36-jarige Brett Lancaster is gestopt.
Daartegenover staat de komst van zeven andere renners. De jonge, talentvolle Aussies Jack Haig, Alexander Edmondson en Robert Power waren al lange tijd van tevoren vastgelegd en maken de overstap van het beloftencircuit. Daarnaast zijn (enigszins verrassend) Rubén Plaza en Amets Txurruka overgekomen. Ploegleider Neil Stephens spreekt vloeiend Spaans en heeft met de ervaren mannen belangrijke pionnen binnengehaald die Esteban Chaves kunnen begeleiden. Individueel zijn de Spaanse rasaanvallers ook in staat om successen te boeken. De bij Giant-Alpecin op het zijspoor belandde sprinter Luka Mezgec en de Deense tijdritkampioen Christopher Juul-Jensen vervolledigen de selectie van Orica-GreenEDGE.
In
Alexander Edmondson (neoprof)
Jack Haig (neoprof)
Robert Power (neoprof)
Amets Txurruka (Caja Rural-Seguros RGA)
Rubén Plaza (Lampre-Merida)
Luka Mezgec (Giant-Alpecin)
Christopher Juul-Jensen (Tinkoff-Saxo)
Uit
Pieter Weening (Roompot Oranje Peloton)
Jens Mouris (Drapac)
Simon Clarke (Cannondale)
Cameron Meyer (Dimension Data)
Leigh Howard (IAM Cycling)
Brett Lancaster (gestopt)
Adam Blythe (Tinkoff)
Ivan Santaromita (SkyDive Dubai)
De renners voor 2016
Komend seizoen gaat men bij Orica-GreenEDGE proberen het afgelopen jaar te verbeteren. Gezien de leeftijd van de kopmannen (met uitzondering van Simon Gerrans) zit er nog een grote groeimarge in. Esteban Chaves wordt uitgespeeld in de Giro en de Vuelta, terwijl de broertjes Yates weer de Tour de France aan gaan doen. Kan Chaves bevestigen in 2016 en hoe ontwikkelen de Yates’ twins zich in een drieweekse ronde?
Michael Matthews zal zich willen laten zien in de lastige klassiekers, waarna hij zijn revanche wil nemen in de Tour de France. Hij was in 2015 een van de slachtoffers bij de val op weg naar Huy. Ondanks ribbreuken haalde hij Parijs, maar dit jaar zal hij zich willen meten met de beste wielrenners ter wereld; een Tourrit mist nog op zijn palmares. Caleb Ewan zal debuteren in de Giro d’Italia, waar hij vergezeld wordt door Luka Mezgec. De Sloveen, die in 2014 al een Giro-etappe won, zal ook in de Vuelta starten.
Naast Matthews in de niet té heuvelachtige klassiekers, kan Orica-GreenEDGE in de kasseienkoersen rekenen op Jens Keukeleire en de ervaren Mathey Hayman. Een pechvrij jaar zou voor Simon Gerrans al een persoonlijke zege zijn. In dat geval zal hij zich weer mengen in de strijd om de Ardense klassiekers. Van Michael Albasini is bekend dat hij zich thuisvoelt in Zwitserland, maar ook in de heuvels staat hij zijn mannetje. Daryl Impey zal ook komend jaar van grote waarde zijn. Verder gaan we de Spaanse enclave (Txurruka en Plaza) veel van hun aanvallende kant zien.
Wat we van de talentvolle nieuwkomers Jack Haig, Robert Power en Alexander Edmondson mogen verwachten, is lastig te voorspellen. Hoe acclimatiseren zij zich op WorldTour-niveau? Zij maken deel uit van een groep van slechts 25 renners, wat weinig is voor een ploeg op het hoogste podium. Elf daarvan komen uit Australië.
Selectie Orica-GreenEDGE 2016
Michael Albasini
Sam Bewley
Johan Esteban Chaves
Magnus Cort Nielsen
Mitchell Docker
Luke Durbridge
Alexander Edmondson
Caleb Ewan
Simon Gerrans
Jack Haig
Mathew Hayman
Michael Hepburn
Damien Howson
Daryl Impey
Christopher Juul-Jensen
Jens Keukeleire
Michael Matthews
Christian Meier
Luka Mezgec
Rubén Plaza
Robert Power
Svein Tuft
Amets Txurruka
Adam Yates
Simon Yates
Ik ben benieuwd hoe ze het dit jaar gaan spelen met Gerrans en Matthews. Bij het WK kwam daar toch naar voren dat er wat onvrede is. Matthews is in potentie natuurlijk een renner met veel meer mogelijkheden, maar ik heb niet het idee dat Gerrans het stokje zomaar wil doorgeven. In de Giro leken ze per etappe te bepalen of ze voor Matthews of Gerrans gingen, maar dat kwam wat onnatuurlijk over.
Ook de gebroeders Yates en Ewan zijn natuurlijk absolute toptalenten, en ik heb ook een zwak voor Keukeleire. En ze hebben met Power en Haig ook de toekomst van het Australische wielrennen aan boord.
@Chaba
Ik vind Matthews inmiddels toch wel bij de absolute top horen.
Bij Giant het vertrek van Kittel en Engels.
Volgens mij is het bij Orica meer een wisseling van de wacht. Er staan daar gewoon jonge jongens op, die het wel allemaal goed met elkaar lijken te kunnen vinden. Dat iemand als Weening in de plannen niet meer voorkomt is lullig voor hem, en zal vast tot wat frustratie hebben geleid, maar is toch ook wel logisch? Maar ik ben niet echt objectief, want dit is absoluut na LottoNL mn favoriete team.
En met Txurruka en Plaza ipv Meyer en Clarke is niet echt wisseling van de wacht.
Orica is ook nog steeds een van mijn favoriete teams, aanvallend ingesteld, leuke renners, daar niet van. Ik vind die blije filmpjes (Backstage pass) ook iedere keer erg leuk. Het viel mij alleen op dat nu zowel Giant als Orica wat scheurtjes vertonen en dus toch maar 'gewone' ploegen blijken te zijn.
Weening kon gewoon bijtekenen bij Orica, maar koos dus voor roompot.
On: Orica is een veelzijdige ploeg die eigenlijk altijd onopvallend meedoet en toch vaak goede resulaten noteert. Alleen bij de TTT wordt er echt op ze gelet. Best een mooi ploegske.