Het is januari en dat betekent dat een nieuw wielerseizoen is begonnen. Net als ieder jaar trapt WielerFlits deze maand traditiegetrouw af met het voorstellen van alle WorldTour-Teams. Vandaag behandelen we EF Education First, de ploeg van manager Jonathan Vaughters.

EF EDUCATION FIRST 2020
Land: Verenigde Staten
Sponsor: EF Education First (taalonderwijsbureau)
Sinds: 2004 (onder meer Slipstream, Garmin-Sharp, Cannondale en EF Education First-Drapac)
UCI-code: EF1
Fietsensponsor: Cannondale
Tenue 2020:

EF Education First in 2019

Al heel wat jaren zwaait Vaughters de scepter bij de ploeg die we vandaag de dag EF Education First noemen. Als manager heeft hij door de jaren heen diverse successen geboekt met zijn formatie. Wat heet: een Giro d’Italia en bijna alle monumenten. Enkel aan een zege in Milaan-San Remo ontbreekt het nog. Alberto Bettiol harkte afgelopen jaar het vierde monument binnen voor de Amerikaanse ploeg, de Ronde van Vlaanderen. En hoe!

De Italiaan was een van de renners die zich in 2019 aansloot bij de equipe. Hij maakte al indruk met een vierde plaats in de E3 BinckBank Classic, maar meer dan een outsiderstatus kreeg hij niet in alle bespiegelingen. Bettiol had nog nooit een goede uitslag gereden in het Vlaamse wielermonument. Sterker nog, de 26-jarige Bettiol had tot die bewuste dag nog nooit een profkoers gewonnen. Wonderbaarlijk, maar we kunnen moeilijk zeggen dat de zege van de man uit Poggibonsi onverdiend was. Integendeel.

Er zijn mindere eerste profzeges denkbaar – foto: Cor Vos

Na een tumultueuze koers werd op de laatste keer Kwaremont uitgekeken naar de topfavorieten, maar het was Bettiol die als eerste versnelde. En die eerste demarrage bleek gelijk de juiste. Hij sjeeste voorbij moegestreden koplopers en wist zijn voorsprong stelselmatig uit te bouwen. Op de top van de Paterberg – de laatste klim van de dag – was het verschil een vijftiental seconden, maar door getreuzel tussen de favorieten groeide de kloof naar een halve minuut. Dit bleek meer dan voldoende voor Bettiol, die op de Minderbroedersstraat zijn eerste en nog steeds enige zege uit zijn carrière kon boeken.

Flinke tegenslagen waren er ook. Zo moest Tejay van Garderen (toch de nummer twee van de Dauphiné) de Tour verlaten met een gebroken hand. De zesde etappe van de Ronde van Spanje betekende het eindstation voor Rigoberto Urán en Hugh Carthy. Laatstgenoemde maakte wel indruk in de Giro, en zijn solo in de Ronde van Zwitserland mocht er ook zijn. Voor Urán was het een seizoen om vrij snel te vergeten. Hij werd door collega-renners weliswaar opnieuw tot winnaar uitgeroepen van de Mick Jagger Look-a-like Contest, en een zevende plaats in de Ronde van Frankrijk is ook niet slecht, maar echt gescoord werd er niet door de Colombiaan.

Sep Vanmarcke won de WorldTour-koers in Plouay – foto: Cor Vos

Het seizoenshoogtepunt was zonder twijfel Vlaanderens Mooiste, dat staat buiten kijf. Maar er werden meer successen behaald, zeventien in totaal. Zes daarvan waren op WorldTour-niveau. Zo zegevierde Sep Vanmarcke in de Bretagne Classic en waren er ritzeges in de Ronde van Zwitserland (Carthy), Paris-Nice (Daniel Félipe Martinez) en de Ronde van Spanje (Sergio Higuita). EF Education First sloot het seizoen ook goed af. Denk bijvoorbeeld aan Daniel McLay die de tweede etappe van de Tour of Guangxi won en Michael Woods die Milaan-Turijn op zijn naam wist te schrijven.

En dan vergeten we voor het gemak maar even de wedstrijden die op de ‘alternatieve koerskalender’ stonden. Want diverse renners waren ook te zien in koersen die niet op de kalender van de meeste UCI-ploegen staan. Denk aan Dirty Kanza, Leadville 100, Three Peaks Cyclocross en de Taiwan KOM Challenge. Hiermee wordt gepoogd om meer connectie te creëren met de wielerfans. Het imago wordt ook stevig gecultiveerd op sociale media, waardoor de ploeg een sterke identiteit heeft.

Sergio Higuita maakte veel indruk en won een Vuelta-etappe – foto: Cor Vos

Aantal overwinningen: 17

Belangrijkste resultaten
Ronde van Vlaanderen
Vuelta a España – 1 ritzege
Bretagne Classic – Ouest-France 
Parijs-Nice – 1 ritzege
Ronde van Zwitserland – 1 ritzege
Tour of Guangxi – 1 ritzege
Milaan-Turijn
Amstel Gold Race
Critérium du Dauphiné 

Transfers

In iedere ploeg is het elk jaar weer een stoelendans. Wie vertrekt en wie komt daar voor in de plaats? Bij EF Education First namen twee renners afscheid van het profbestaan: Matti Breschel en de markante Taylor Phinney hingen de fiets aan de haak. Sacha Modolo, Joe Dombrowski, Nathan Brown en Daniel McLay zochten andere oorden op. Daar zijn ook weer wat coureurs voor in de plaats gekomen. Het zijn niet zulke transfers in het genre ‘Tom Dumoulin naar Jumbo-Visma’, maar er zijn zeker enkele bruikbare pionnen bijgekomen.

Education First is volgens ’s werelds bekendste online encyclopedie ‘een internationaal taalonderwijsbureau gespecialiseerd in culturele uitwisselingsprogramma’s die studenten wereldwijd de kans geeft om in een periode vanaf 2 tot en met 52 weken te studeren in het buitenland’. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de ploeg een internationaal gezelschap is, vol lokale ambassadeurs voor de onderwijsreus.

Komt Keukeleire tot volle wasdom bij EF Education First? – foto: Cor Vos

Een van de nieuwe namen is Jens Keukeleire, die zich bij de klassiekerkern rondom landgenoot Sep Vanmarcke voegt en ook op andere terreinen van waarde moet zijn. Na zijn stormachtige entree in het profpeloton tien jaar geleden is de Belg volgens velen wat blijven hangen. Desondanks is het een waardevolle coureur, voor wie een uitschieter in een absolute topkoers met een tikje geluk ook mogelijk is. Misschien wel à la Bettiol?

De sterke Deen Magnus Cort is ook zo’n renner waarvan iedere ploeg er wel een kan gebruiken. Hij pakt z’n uitslagen en z’n overwinningen mee, maar is tegelijkertijd ook niet te beroerd zijn edele delen eraf te draaien voor kopmannen. De Noor Kristoffer Halvorsen komt over van Team Ineos met de belofte dat er wordt gewerkt aan een sprinttrein rondom de beloftenwereldkampioen van Doha. Afgelopen seizoen boekte Halvorsen twee zeges, waarvan een op WorldTour-niveau.

Het zal misschien nog niet voor dit jaar zijn, maar in de toekomst ziet Vaughters een echte glansrol weggelegd voor de nu 23-jarige Halvorsen: “Als organisatie missen we maar een monument op de schoorsteen en dat is Milaan-San Remo. Halvorsen wordt onze troef om die laatste prijs boven de open haard te krijgen.”

Gaat Halvorsen (midden) in de toekomst Milaan-San Remo winnen? – foto: Cor Vos

Nu heeft Vaughters in het verleden vaker van soortgelijke uitspraken gedaan (zo is Michel Kreder niet de opvolger van Joaquim Rodriguez gebleken), dus we moeten deze uitspraak toch ook met een korreltje zout nemen, maar het talent van Halvorsen staat buiten kijf. Het wordt interessant om te zien hoe hij zich bij zijn nieuwe werkgever ontwikkelt.

Verder werden Neilson Powless en Ruben Guerreiro aangetrokken, twee uiterst nuttige rekruten. De jonge talenten Jonas Rutsch (afgelopen jaar winnaar van Gent-Wevelgem voor beloften) en Luis Ricardo Villalobos (tweevoudig Mexicaans kampioen tijdrijden) mogen zich gaan bewijzen. Dat geldt ook voor Stefan Bissegger, vorig jaar onder andere winnaar van de openingsetappe van de Tour de l’Ain in 2019. De Zwitser heeft besloten zich eerst op de Olympische Spelen te richten, maar vanaf augustus rijdt ook hij in het zuurstokroze.

Cultfiguur Taylor Phinney zien we dit jaar niet meer terug in het profpeloton – foto: Cor Vos

UIT
Matti Breschel (stopt)
Sacha Modolo (Alpecin-Fenix)
Taylor Phinney (stopt)
Daniel McLay (Arkéa-Samsic)
Joe Dombrowski (UAE Emirates)
Nathan Brown (Rally)

IN
Jens Keukeleire (Lotto Soudal)
Magnus Cort (Astana)
Kristoffer Halvorsen (Team Ineos)
Ruben Guerreiro (Katusha-Alpecin)
Neilson Powless (Jumbo-Visma)
Stefan Bissegger (Swiss Racing Academy) – vanaf 1 augustus 2020
Jonas Rutsch (Lotto-Kern Haus)
Luis Ricardo Villalobos (Aevolo)

Ambities voor 2020

Voor Jonathan Vaughters blijven nog maar weinig wedstrijden over die hij echt wil winnen met zijn ploeg. Twee om precies te zijn. De victorie in Milaan-San Remo zou hij ontzettend waarderen, en als we de Amerikaan mogen geloven is Halvorsen daar de aangewezen man voor. Toch is er een koers die daar nog weer een heel eind bovenuit steekt. De Tour de France. Komend decennium gaat het gebeuren, twitterde de ploegbaas begin januari.

New Year’s resolution? Well… @EFprocycling is my life. So, that said; we’ve won 4/5 monuments, the Giro, been the longest running US professional cycling team ever. So, what’s left? Win @LeTour. That’s what’s left. Maybe not this year. But in this next decade. It will happen.

— Jonathan Vaughters (@Vaughters) January 2, 2020

Dit jaar zal dat vermoedelijk nog niet zijn, schreef Vaughters erbij. En dat lijkt ons ook. Rigoberto Urán is een steengoede coureur, maar de Tour winnen lijkt te hoog gegrepen voor de Colombiaan. Jumbo-Visma en Team Ineos willen vechten om het been, dus misschien gaat een ander ermee heen, maar voor Urán lijkt een leuke ereplaats het hoogst haalbare. Top-5, of misschien zit zelfs het podium er in? Ook voor Tejay van Garderen zal een Tourzege zeer waarschijnlijk een brug te ver zijn.

Misschien kan de leuk koersende Sergio Higuita er in de toekomst voor gaan? Hij zal dit jaar zijn debuut maken in de Tour de France, ook gaat hij zich willen tonen in de Ardennenklassiekers. Een prijs meepakken? Niet onmogelijk, maar leren zal het grootste doel zijn. Hugh Carthy is ook een renner om in de gaten te houden. Dit jaar mikt hij op top-10 in de Giro, maar als hij zijn Mortirolo-benen van 2019 nog eens kan onderschroeven, zit er misschien wel meer in voor de Brit. En wat te denken van Milaan-Turijn-winnaar Michael Woods?

Wat kan de Colombiaanse publiekslieveling Urán dit jaar? – foto: Cor Vos

Hoe mooi het winnen van La Grande Boucle ook is, er is meer te winnen. Wedstrijden die op de ‘alternatieve’ kalender staan bijvoorbeeld. De eerste heeft Sebastian Langeveld al binnengehengeld. Hij was afgelopen weekend de beste in Egmond-Pier-Egmond, ’s werelds grootste strandrace. Langeveld kan niet alleen hard over het strand jakkeren, hij behoort eerst en vooral tot de voorjaarskern van de ploeg. De bijna 35-jarige Nederlander heeft al vaker laten zien dat hij van voren mee kan doen in de meest prestigieuze stuiterkoersen, de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix.

Sep Vanmarcke liet afgelopen december weten aan WielerFlits dat hij enthousiast is over de voorjaarsploeg. “Met Cort Nielsen en Jens Keukeleire komen er twee zeer waardevolle pionnen bij voor de kasseiklassiekers. Tel daar Alberto Bettiol, Sebastian Langeveld en mezelf bij, dan kom je inderdaad uit bij een vijftal dat met ambitie van start mag.”

Vanmarcke gelooft dat die ene grote vis nog altijd op zijn palmares kan komen te staan. “Iedereen in de ploeg blijft me steunen. Ze geloven dat het nog kan. En ik geloof dat ook. Als alles eens meezit. Als de puzzelstukken in elkaar vallen. Zoals dat die eerste september in Plouay het geval was. Wist je dat die Bretagne Classic meer hoogtemeters telt dan de Ronde van Lombardije? Die zege doet me geloven dat het ook in het voorjaar ooit een keer moet lukken. Ik blijf proberen om die grote klassieker te winnen. En het liefst een van de twee monumenten.”

Kan Langeveld in de Vlaamse voorjaarsklassiekers een scoringskans creëren? – foto: Cor Vos

Al met al heeft EF Education First een ploeg die op vele fronten vooraan mee kan doen. Van de kasseien van de Mariaborrestraat tot de steile flanken van de Col de Madeleine en van de Rôche aux Faucons Zoveel zeges als Jumbo-Visma of Deceuninck-Quick Step zullen ze zeer waarschijnlijk niet halen, maar de formatie heeft voldoende kwaliteiten in huis om een aantal fraaie wedstrijden te winnen.

Selectie EF Education First 2020
Sean Bennett
Alberto Bettiol
Julius van den Berg
Stefan Bissegger (vanaf 1 augustus 2020)
Jonathan Klever Caicedo
Hugh Carthy
Simon Clarke
Magnus Cort
Lawson Craddock
Mitchell Docker
Ruben Guerreiro
Sergio Andres Higuita
Moreno Hofland
Alex Howes
Tanel Kangert
Jens Keukeleire
Sebastian Langeveld
Daniel Felipe Martinez
Lachlan Morton
Logan Owen
Neilson Powless
Jonas Rutsch
Thomas Scully
Rigoberto Urán
Tejay van Garderen
Sep Vanmarcke
Luis Villalobos
James Whelan
Michael Woods
Totaal: 29 renners