Eli Iserbyt won gisteren met verve de eerste wereldbekercross van het nieuwe veldritseizoen. De renner van Pauwels Sauzen-Bingoal bleek een klasse apart op het snelle parcours in het Amerikaanse Iowa City. “Eerlijk? “Ik dacht lange tijd dat Toon Aerts de betere van ons twee was”, zo vertelde Iserbyt na afloop van de cross.

Al snel bleken Iserbyt en nationaal kampioen Aerts de sterkste renners in de wereldbekermanche van Iowa City. We leken een titanenduel te krijgen om de zege, maar het was Iserbyt die na goed dertig minuten versnelde en Aerts op enkele seconden wist te zetten. De kopman van Telenet Baloise Lions probeerde het gat nog te dichten, maar het verschil werd alsmaar groter.

De 21-jarige Iserbyt bleek veruit de beste op het snelle en technische parcours in Iowa City. Aerts moest uiteindelijk bijna één minuut toegeven, terwijl een ploeggenoot van Iserbyt – Daan Soete – op exact één minuut de sprint voor de derde plaats won. “Het liep vorige week in Eeklo al heel goed, maar vandaag ging het nog een stuk beter”, zo kijkt Iserbyt terug op zijn gewonnen cross.

“We hebben ons niveau opgekrikt”
“Ik dacht lange tijd dat Toon beter was, maar plots had ik toch een gaatje. Hij viel wat stil, terwijl ik mijn eigen tempo kon aanhouden. Zo maakte ik het verschil”, aldus Iserbyt, die zijn eerste wereldbekerzege uit zijn carrière wist te boeken. Hierdoor mag hij volgende week als leider beginnen aan de tweede en laatste Amerikaanse wereldbekermanche in Waterloo.

“Dat ik volgende week in de leiderstrui mag starten, dringt nog niet echt door. Ik ben er natuurlijk bijzonder tevreden mee. Ik heb een hele zomer hard gewerkt en de komst van Laurens (Sweeck, red.) en co heeft ervoor gezorgd dat we ons niveau hebben opgekrikt. Het is geweldig om daar nu al de vruchten van te plukken.”

Runner-up Aerts: “Had zelfs moeite om een eigen tempo te vinden”
Toon Aerts won vorig jaar nog de wereldbekercross van Iowa City, nu moest hij genoegen nemen met plaats twee. “De eerste helft van de wedstrijd liep het prima, maar ik merkte op een gegeven moment dat ik veel krachten had verspeeld. Ik had me bovendien wat opgeblazen door de warmte. Ik had zelfs moeite om een eigen tempo te vinden.”

De regerend wereldbekerwinnaar wist nog wel de tweede plaats uit de brand te slepen. “Dit was wel een zware wedstrijd door de combinatie van de lastigheidsgraad en de hitte. Nu ga ik een week proberen om verder te acclimatiseren. Volgend weekend is belangrijk, aangezien Waterloo de thuisbasis is van onze fietsensponsor Trek. Daar wil ik echt top zijn.”

Daan Soete was dan weer tevreden mijn zijn podiumplaats. “Het is jammer dat ik in het midden van de wedstrijd een dipje kende. Ik moest even gas terugnemen en mijn eigen tempo rijden. Anders had ik in de slotfase die laatste inspanning niet meer kunnen leveren. De hitte en de hoge vochtigheidsgraad maakten het zaterdag loodzwaar.”