Beloften leveren meestal een waar spektakelstuk op het WK. Net als in andere U23-wedstrijden vliegen ze er vroeg in en is het koers vanaf kilometer nul. In tegenstelling tot andere jaren zijn sinds dit jaar ook WorldTour-renners welkom die nog niet eerder aan het elite-WK hebben meegedaan. WielerFlits blikt vooruit.

Historie
Het kampioenschap voor beloften op het WK is nog niet zo oud. Exact twintig jaar geleden werd het voor het eerst ingevoerd, toen de beloftencategorie het WK voor amateurs verving. Danny Nelissen was in 1995 de laatste winnaar van het WK voor amateurs. In de beginjaren van het WK U23 waren vooral de Italianen de baas. In de eerste vier edities wist La Squadra Azzurra acht van de in totaal twaalf medailles te winnen. Giuliano Figueras (1996), Ivan Basso (1998) en Leonardo Giordani (1999) werden in die jaren wereldkampioen. In 1997 was Kurt-Asle Arvesen aan het feest, door Óscar Freire te kloppen.

Het podium bereiken tijdens dit WK is tot op heden een 100% garantie gebleken op een profcontract. Alle podiumklanten werden later in hun carrière professional. Een zekerheid om de absolute top te bereiken is het echter niet. Van de twintig winnaars die er tot op heden zijn, kan alleen Ivan Basso een indrukwekkend palmares weerleggen. In mindere mate hebben Gerald Ciolek, Michael Matthews en Arnaud Démare dat ook, al hebben de Australiër en de Fransman natuurlijk nog even. Renners als Kanstantin Siutsou, Jevgeni Petrov en de eerder genoemde Arvesen werden ‘slechts’ een waardevolle knecht. Nog nooit was er een Nederlander de beste. Thomas Dekker wist in het verleden wel zilver (2004) en brons (2003) te behalen.

Vorig jaar konden de Denen hun favorietenrol niet waarmaken. In de beginfase ontstond er een kopgroep van vier renners. Eddie Dunbar (Ierland), José Luis Rodríguez (Chili), Davide Martinelli (Italië; nu Etixx-Quick-Step) en Oleg Zemlyakov (Kazachstan) kozen het hazenpad. In de finale kwam de Duitser Maximillian Schachmann de oversteek maken, maar lang zou het gezamenlijke avontuur niet duren. In de voorlaatste ronde kwam vervolgens een aanval van topfavoriet Søren Kragh Andersen, maar hij kon zijn poging niet vasthouden. Tijdens de laatste keer in de heuvelzone vuurde Frankrijk een cartouche af. Uiteindelijk was het Kévin Ledanois die een gat sloeg. Ondanks verwoede pogingen van de Italianen Gianni Moscon en Simone Consonni, wist Ledanois net uit de greep te blijven.

Laatste tien winnaars WK U23
2006: Gerald Ciolek
2007: Peter Velits
2008: Fabio Duarte
2009: Romain Sicard
2010: Michael Matthews
2011: Arnaud Démare
2012: Alexey Lutsenko
2013: Matej Mohorič
2014: Sven Erik Bystrøm
2015: Kévin Ledanois

Parcours
De beloften beginnen donderdag aan hun wegwedstrijd op het WK. Om elf uur Nederlandse tijd schiet de organisatie hen op gang, waarna een koers volgt van 165,7 kilometer. De openingsronde is 13,7 kilometer lang, na een neutralisatie van anderhalve kilometer. Daarna staan er nog tien volledige rondes van 15,2 kilometer op het programma, op het parcours wat we inmiddels kennen van de tijdritkampioenschappen. De hoogtemeters op het opgespoten eiland The Pearl zijn te verwaarlozen, waardoor de vele rotondes en de bochten het voornaamste obstakel zijn.

Favorieten
Door het ontbreken van hellingen zijn de sprinters in het voordeel tijdens deze koers. Het feit wil alleen dat de beloften de koers waarschijnlijk al vroeg hard maken en het veld vaak in verschillende groepen uiteen valt. Helemaal als de wind opsteekt, moeten de sprinters bij de les zijn. Bovendien bestaan de landenteams in de U23-categorie uit maximaal vijf renners, waardoor de koers moeilijk te controleren is.

Op voorhand lijken twee landen het met elkaar uit te gaan vechten in Doha. Zoals wel vaker in het U23-circuit, heeft Italië dé te kloppen ploeg. Zij brengen Simone Consonni aan de start, die volgend seizoen uitkomt voor TJ Sport-Lampre en vorig jaar op het WK goed was voor zilver. In het beloftencircuit is hij de beste sprinter, maar hij heeft de pech dat er ook een aantal profs aan de start staan. Consonni is daardoor niet de kopman bij zijn land, want dat is Wilier Triestina-Southeast-sprinter Jakub Mareczko. De tweedejaars prof boekte op dat niveau al zeventien zeges en is daardoor op dit parcours de absolute topfavoriet.

Het andere topland binnen de U23-categorie op dit parcours, is Duitsland. Zij hebben Sunweb-Giant-aanwinst Phil Bauhaus in hun selectie. De 22-jarige tweedejaars prof van Bora-Argon 18 wist ook al vier keer te winnen op profniveau en is een geduchte uitdager voor Mareczko en Consonni. Bauhaus kan ook in de Vlaamse klassiekers aardig uit de voeten, waardoor hij weet hoe hij eventuele waaiers moet aanpakken. Achter Bauhaus hebben de Duitsers ook nog de snelle Pascal Ackermann achter de hand. Hij werd anderhalve week geleden derde in de Münsterlandgiro, achter John Degenkolb en Roy Jans.

Bij Slowakije staat er eveneens een prof aan de start, die getuige zijn prestaties meteen tot de favorieten behoort. Erik Baška werd vorig jaar Europees kampioen bij de beloften en dat was voor Tinkoff reden genoeg om hem zijn profdebuut te laten maken. In maart bekroonde hij dat vertrouwen door de Handzame Classic te winnen, voor Dylan Groenewegen en Gianni Meersman. Andere sprinters die al prof zijn en hier ook mee kunnen doen om de medailles, zijn Hugo Hofstetter (Frankrijk/Cofidis), Michael Carbel Svendgaard (Denemarken/Stölting Service Group), Jason Lowndes (Australië/Drapac) en het Poolse duo Michał Paluta/Alan Banaszek (CCC Sprandi Polkowice). Die laatste is pas achttien jaar oud, maar wel razendsnel.

De recent verreden Olympia’s Tour was een mooie graadmeter voor het aankomende WK. Vooral Kristoffer Halvorsen zette daar de puntjes op de i. De 20-jarige Noor bulkt van het talent en heeft een sterke sprint in de benen, getuige zijn twee etappezeges. Hij wil dan ook niets anders dan de wereldtitel in Doha. In de Nederlandse etappekoers kreeg hij de meeste tegenstand van Christopher Latham, die ook een ritoverwinning boekte. De renner van Team Wiggins stak ook in een aantal profwedstrijden al serieus zijn neus aan het venster. Iván García en Jérémy Lecrocq kwamen eveneens goed voor de dag in Nederland, maar wisten niet te winnen. Zij zijn echter wel gevaarlijke klanten voor aankomende donderdag; men mag hen zeker niet onderschatten.

Mocht het uitdraaien op een massasprint in Doha, dan ligt een ware loterij op de loer. Zoals gezegd is het lastig om het peloton te controleren, waardoor er een verrassing mogelijk is. In dat geval moet men denken aan de iets minder bekende sprinters uit dit circuit. Wie weet schieten mannen als Daniel Auer (Oostenrijk), Josip Rumac (Kroatië), Andreas Stokbro (Denemarken), Aksel Nömmela (Estland), Yevgeniy Gidich (Kazachstan), Mehdi El Chokri (Marokko) en Gašper Katrašnik (Slovenië) wel als een duiveltje uit een doosje. Ook Alexandr Kulikovskiy is een aartsgevaarlijke klant. De Rus won zilver bij het WK voor junioren in 2014 en sprintte dit jaar naar de winst in de UCI Nation’s Cup U23-koers Trofeo Almar. De grote dark horse voor de wereldtitel is de Colombiaan Juan Sebastian Molano. Hij rijdt erg weinig met zijn leeftijdsgenoten, maar boekte in de Ronde van Madrid wel zijn eerste profzege. In mei versloeg hij daar Juan José Lobato in de massasprint.

Omdat een beloftenkoers vaak onvoorspelbaar is, mogen we een ander scenario dan een massasprint niet uitsluiten. Er staan een aantal sterke renners aan de start die zich niet zo maar naar de slachtbank laten leiden. Mads Pedersen (Denemarken) is een van die talenten die ongetwijfeld oorlog wil maken in de finale. Met Amund Grøndahl Jansen (Noorwegen), David Per (Slovenië), Oliver Wood, Gabriel Cullaigh (beiden Groot-Brittannië), Krists Neilands (Letland), Przemysław Kasperkiewicz (Polen), Marcus Fåglum (Zweden), Lukas Spengler, Patrick Müller (beiden Zwitserland), toptalent Adrien Costa, Greggory Daniel (Verenigde Staten), Eddie Dunbar (Ierland), Tom Bohli (Zwitserland) en Europees kampioen Aliaksandr Riabushenko (Wit-Rusland) staan er meer types aan de start die kunnen winnen in een klein groepje.

Ook Nederland en België hebben een aantal outsiders in hun rangen. ‘Wij’ mogen rekenen op de snelle benen van Bram Welten en vooral nationaal kampioen Fabio Jakobsen. Die laatste vindt door de weinige hoogtemeters in Doha misschien wel het meest ideale parcours. De overige Nederlanders die starten zijn Cees Bol, Pascal Eenkhoorn en Jan-Willem van Schip. Bij België kunnen alle renners afzonderlijk van elkaar winnen, al moeten ze een massasprint met de eerder genoemde profs dan wel voorkomen. Jenthe Biermans en Nathan Van Hooydonck hopen op een zware koers en kunnen de klus klaren in een klein groepje. Enzo Wouters, Edward Planckaert en met name Christophe Noppe kunnen op een goede dag ook in een sprint met een omvangrijke groep winnen.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Jakub Mareczko
*** Phil Bauhaus, Erik Baska
** Simone Consonni, Kristoffer Halvorsen, Alexandr Kulikovskiy
* Juan Sebastian Molano, Pascal Ackermann, Christopher Latham, Mads Pedersen

Officiële website
Voorlopige deelnemerslijst

Weer en tv
Het beloftenpeloton moet zorgen dat ze genoeg verkoeling krijgen donderdag. De voorspelling luidt dat het kwik ’s middags stijgt naar 36 graden Celsius en het niet verder aantrekt dan windkracht drie uit het zuiden. De kans op regen in de woestijnstad is nul procent. De koers is op TV te volgen via Sporza, dat er vanaf 12.00 bij is. Bespreek het verloop van de koers middels een Volg Hier op WielerFlits.