Het WK voor junioren op de weg is een categorie waarin Nederland uitermate succesvol is. Na Italië leverden ‘we’ het vaakst de wereldkampioen af in de U19-categorie. Ook dit jaar staan er twee serieuze kanshebbers op Nederlanders eremetaal aan het vertrek. Wie dat zijn en wie hun concurrenten zijn, lees je hier. Voor het eerst presenteert WielerFlits een voorbeschouwing op een juniorenwedstrijd.

Historie
Waar het WK bij de beloften vaak een laatste opstap is naar een bestaan als prof, is het winnen van de wereldtitel bij de junioren zeker geen certitude voor een grootse carrière. Uiteraard staan er gevleugelde namen op de erelijst met Roberto Visentini (in 1975 de eerste wereldkampioen in deze categorie), Greg Lemond (1979), Pavel Tonkov (1987) en Damiano Cunego (1999). Ook huidige toppers als Diego Ulissi, Roman Kreuziger en Jasper Stuyven kroonden zich in het verleden tot ’s werelds beste junior. De Italiaan slaagde hier zelfs tweemaal in, respectievelijk in 2006 en 2007.

Maar wie kent er nog Miguel Morrás Mangado, die in 1994 zijn moment van glorie beleefde? Of Jeremy Yates, die in 2001 de titel greep maar na enkele vruchteloze Europese jaren verzeild raakte in de krochten van het wielerbestaan. Of de man die luistert naar de naam Crescenzo D’Amore. De Italiaan kroonde zich tot beste junior in 1997. Zeven jaar later kruidde hij nog enkele Giro-sprints. Niet snel daarna verdween ook de Italiaan definitief van de radar. Maar ook Kai Reus – de wereldkampioen van 2003 – kende een carrière met pieken, maar vooral heel diepe dalen. Het geeft aan dat het winnen van de regenboogtrui in de jongste categorie allerminst een vrijbrief is voor een grootse profloopbaan.

In totaal wisten zes landgenoten de titel te pakken bij de junioren. Ronald Bessems was in 1976 de eerste. Het bleef zijn enige noemenswaardige wapenfeit. De jaren tachtig bleken een gouden periode voor de Nederlandse equipe, met drie wereldtitels op rij. Tom Cordes (1984) kende na zijn WK-titel meer geluk met onder meer ritwinst in de Vuelta a España. Raymond Meijs (winnaar in 1985) wist een degelijke nationale carrière uit te bouwen. De van het talent bulkende Michel Zanoli (wereldkampioen van 1986) begon zijn profcarrière stormachtig, maar reed zichzelf op schrijnende wijze de afgrond in. Hij overleed zeventien jaar na zijn veroverde wereldtitel. De twee andere laureaten luisteren naar de namen Kai Reus (2003) en Mathieu van der Poel (2013).

Vorig jaar ging de titel naar Jakob Egholm. De achttienjarige Deen wist in het bloedhete Qatar weg te springen in de finale en solo aan te komen. De Duitser Niklas Märkl en Reto Müller uit Zwitserland wisten beslag te leggen op het zilver en brons. De beste Nederlander was terug te vinden op de zevende plaats, in de persoon van Ide Schelling. In tegenstelling tot de overige wedstrijden dat weekeinde, was het hier geen voltallig peloton dat voor de prijzen streed. Het geeft aan dat de controle vaak minder groot is dan bij de beloften en profs.

Laatste tien winnaars  WK U19 op de weg
2007: Diego Ulissi
2008: Johan Le Bon
2009: Jasper Stuyven
2010: Olivier Le Gac
2011: Pierre-Henri Lecuisinier
2012: Matej Mohoric
2013: Mathieu van der Poel
2014: Jonas Bokeloh
2015: Felix Gall
2016: Jakob Egholm

Parcours
De eerste veertig kilometer van het WK voert het juniorenpeloton vanuit Rong naar het circuit in Bergen, net zoals de elite mannen een dag later. De brug van Rognesund is de eerste hindernis van de dag, al zal deze niet al te veel problemen opleveren. Hierna volgen twintig vlakke kilometers langs de oostelijke kust, een vierhonderd meter lang klimmetje in Kolltveit en een korte afdaling van een drietal kilometer vooraleer de junioren de Sotra-brug op draaien. Na een passage door Laksevag, een stadsdeel van Bergen, betreden de renners na bijna veertig kilometer de lokale omloop. Dan doen ze net na start/finish.

Het peloton rijdt dan bijna een volledig rondje op de lokale omloop. Op het stadscircuit van Bergen is de start/finish op het Festplassen-plein. Vanuit het oude centrum trekt het peloton over vlakke en grotendeels rechte wegen naar de Solheimsvikken. Het daaropvolgende klimmetje ligt na vijf kilometer in de Årstad-wijk en gaat een kilometer lang aan 5% gemiddelde stijging. Daarna volgt de scherprechter van deze koers: Mount Ulriken, ook wel Salmon Hill genoemd. Deze klim is anderhalve kilometer lang aan een gemiddelde stijging van 6,4%.

In de afdaling volgen enkele technische bochten, waarna het over vlakke en rechte wegen teruggaat naar het centrum. In de slotfase van de omloop zijn de straten grotendeels bedekt met kasseien, al ligt de finish gewoon op een asfaltweg. In de laatste kilometer liggen nog drie bochten, waardoor aanvallers uit het zicht kunnen blijven. De gehele omloop is 19,1 kilometer lang. De junioren mannen malen het circuit net geen vijf keer af, waardoor het peloton – inclusief de aanloop van 39,5 kilometer – een koers van 133,8 kilometer staat te wachten.

Favorieten
Wat opvalt als we naar de kanshebbers kijken bij de junioren, dan lijkt het erop dat de Europeanen waarschijnlijk de dienst uit gaan maken. Een verdwaalde Aziaat en enkele Noord-Amerikanen kunnen roet in het eten strooien. Voor die laatste groep is er echter altijd een wezenlijk verschil met het koersen aan deze kant van de oceaan: vaak leggen zij het dan af tegen hun Europese leeftijdsgenoten. Is dat nu weer het geval?

**** Thomas Pidcock

Een van de rijzende sterren in het mondiale wielrennen is Thomas Pidcock. De 18-jarige Brit is regerend wereld-, Europees en Brits kampioen veldrijden en voegde daar eerder deze week de U19-wereldtitel tijdrijden aan toe. Het talent crosst de komende winters voor Telenet Fidea Lions, terwijl hij op de weg waarschijnlijk aan de slag gaat bij Team Wiggins. Met Parijs-Roubaix voor junioren en de lastige Zwitserse rittenkoers GP Rüebliland won Pidcock dit seizoen twee Nation’s Cup-koersen. Op het parcours van zaterdag is hij dé topfavoriet voor de wereldtitel.

*** Niklas Märkl & Andrea Innocenti

Sunweb heeft zichzelf ten doel gesteld om het Duitse wielrennen naar een hoger plan te trekken. Met jonge gasten als Lennard Kämna, Phil Bauhaus en Max Walscheid voegen ze bij de profs de daad bij het woord. Maar ook binnen het opleidingstraject blijven ze investeren in de Duitse jeugd. Zo werd onlangs Niklas Märkl gecontracteerd. De 18-jarige Duitser is bezig aan een sterk seizoen. Eind augustus won hij in Italië nog twee lastige eendagskoersen. Märkl kan richting de eindstreep rekenen op een sterke spurt. Vorig jaar leverde hem dat WK-zilver op.

Italië wist maar liefst twaalf keer de wereldkampioen bij de junioren af te leveren. Ook dit jaar hebben zij meerdere troeven om uit te spelen. Andrea Innocenti is een van hen. De 17-jarige Italiaan komt vooral bovendrijven in zware wedstrijden met de nodige hoogtemeters. Zo won hij de voorbije twee maanden rittenkoersen in Frankrijk en Italië. Maar ook in het eendagswerk staat Innocenti zijn mannetje. Kan de renner uit Toscane dat onderstrepen met de wereldtitel? Dan zal hij wel moeten aanvallen om de snelle mannen overboord te kieperen.

** Maikel Zijlaard, Michele Gazzoli & Andreas Leknessund

Ook Nederland mag zich verheugen op een mooie juniorenkoers. Met Maikel Zijlaard heeft de oranje-brigade iemand in huis die gemaakt is voor de zwaardere eendagskoersen. Onze 18-jarige landgenoot, het neefje van Roompot-Nederlandse Loterij-teammanager Michael Zijlaard, kan zich doorgaans goed uitleven in het Vlaamse werk. Zo wist hij dit seizoen de Ronde van Vlaanderen bij de junioren te winnen. Maar ook in de lastige Nation’s Cup-koers Trofeo Karlsberg toonde hij zich met een zesde plek in het eindklassement. Volgend jaar begint Zijlaard zijn eerste jaar als belofte bij talentenfabriek Axeon Hagens Berman.

Waar Innocenti bij Italië voor de aanval zal moeten kiezen, heeft de Squadra Azzurra achter hem nog een wapen. Michele Gazzoli kan namelijk rekenen op een sterk eindschot. De 18-jarige Italiaan heeft er een goed seizoen op zitten. Zo werd hij negende in Gent-Wevelgem U19, tweede in de Ronde van Vlaanderen U19, dertiende in Parijs-Roubaix U19 en achtste in Milaan-San Remo U19. Hij schreef wel de Luxemburgse tweedaagse GP Gènéral Patton (Nation’s Cup) op zijn naam. In Herning sprintte Gazzoli bovendien naar de Europese titel.

De best presterende junior van 2017 is thuisrijder Andreas Leknessund. De 18-jarige Noor is vooral een getalenteerd ronderenner met een ijzersterke tijdrit. Hij eindigde dit seizoen als tweede in de Vredeskoers en de Trophée Centre Morbihan, waarna hij eind mei de Tour de Pays de Vaud op zijn naam schreef. Dit zijn alle drie koersen in de Nation’s Cup U19, waardoor hij al snel veel punten scoorde. In Herning kroonde hij zich bovendien tot Europees kampioen tijdrijden. Eerder deze week stelde Leknessund echter zwaar teleur in de individuele tijdrit. Waar er op goud gerekend werd, moest hij tevreden zijn met plek acht.

* Leon Heinschke, Søren Wærenskjold, Daan Hoole & Igor Chzhan

Ook het andere grote Duitse juniorentalent koerst volgend jaar voor de opleidingsploeg van Iwan Spekenbrink. Leon Heinschke is bezig aan een heel constant niveau. De 17-jarige Duitser werd nationaal kampioen tijdrijden bij de beloften en eindigden afgelopen dinsdag nog als dertiende van de wereld in diezelfde discipline. Heinschke won dit seizoen de tweede rit in de GP Gènéral Patton, maar in andere koersen greep hij vaak net naast de zege. Valt het kwartje zaterdag wel zijn kant op?

Waar Noorwegen bij de beloften een grote kans hebben op een medaille, is dat ook bij de junioren het geval. Leknessund is als gezegd de beste junior van 2017, maar hij zal naar de zege moeten soleren. Mocht hem dat niet lukken, dan kan het thuisland terugvallen op Søren Wærenskjold. De eerstejaars junior beschikt over een sterke motor. Hij kan namelijk goed tijdrijden en verteert zware wedstrijden vrij gemakkelijk. De 17-jarige Noor heeft daarnaast ook een heel sterke sprint in de benen. Dat leverde hem dit seizoen al een aantal overwinningen op. Op het EK eindigde hij tijdens de massasprint tweede achter Gazzoli.

Nederland trekt met een sterke formatie naar Bergen. Met Thymen Arendsman, Marijn van den Berg (het broertje van Wattmeister Challenge-revelatie Lars van den Berg), Danny van der Tuuk, outsider Minne Verboom en Daan Hoole, kan de KNWU-selectie een vuist maken. Laatstgenoemde rijgt dit seizoen de ereplaatsen aaneen, alleen winnen lijkt zo lastig. Met een tweede plek in Parijs-Roubaix U23 en een derde plek in de Trofeo Kalsberg en Nokere Koerse U19, heeft Hoole laten zien lastige parcoursen aan te kunnen. Ook Verboom kan dat, maar hij was iets wisselvalliger. Wel heeft hij een sterk eindschot.

De Europese overmacht krijgt weerstand van het Aziatische Kazachstan. Zij brengen meerdere sterke coureurs aan de start. De Kazach met de beste resultaten dit seizoen, is Igor Chzhan. De 17-jarige coureur won eerder deze maand nog de Tour de DMZ in Zuid-Korea, een koers in de UCI Nation’s Cup U19. Chzhan heeft vooral een sterke tijdrit in de benen. Zo kroonde hij zich eerder dit jaar tot Aziatisch kampioen bij de junioren op dat onderdeel. Afgelopen dinsdag werd hij vijfde tijdens het WK Tijdrijden U19. Wanneer hij op Salmon Hill het verschil kan maken, is hij sterk genoeg om in de slotfase voorop te blijven.

Outsiders

Vooral de traditionele Europese wielerlanden komen met sterke selecties naar Noorwegen. Zo hoopt België op een medaille voor Loran Cassaert of ex-voetballer Remco Evenepoel. De sterke Italiaanse formatie kan ook terugvallen op Luca Colnaghi en Filippo Zana. Wanneer het op een sprint uitdraait zou er wel eens een opvallend shirt op de voorposten kunnen verschijnen. Michael Antonelli uit San Marino beschikt namelijk over snelle benen. Julius Johansen (Denemarken, Europees kampioen op de weg en in de tijdrit) en Ivan Smirnov (Rusland) zijn eveneens grote kanshebbers als het op een veredelde massasprint uitdraait. De Franse equipe zet dan weer haar geld op Alexis Renard, winnaar van de GP Bob Jungels.

Oostenrijk hoopt ook dat er een omvangrijke groep naar de eindstreep rijdt. Zij hebben met Tobias Bayer en Florian Kierner twee sterke gasten in hun selectie met een goed eindschot. Tsjechië zet op haar beurt vol in op Richard Holec, terwijl buurland Polen hoopt op Filip Maciejuk. Hij won dinsdag nog brons op de tijdrit. Nik Cemazar moet in navolging van landgenoot Primož Roglič voor een medaille zorgen bij Slovenië. Holec, Macejuk en Cemazar moeten er op anticiperen dat ze in een elitegroepje aan de laatste honderden meters beginnen, want intrinsiek zijn zij niet opgewassen tegen de sterkste sprinters.

Bij Kazachstan hebben ze als gezegd meerdere paarden om op te wedden. Naast Chzhan hebben zij ook Danill Marukhan en Yevgeniy Fedorov in hun team. Zij moeten net als hun eerdergenoemde landgenoot wel aanvallen, want ook zij mogen het niet aan laten komen op een sprint met een omvangrijke groep. Daarin zijn ze vrijwel kansloos. De Verenigde Staten komt ook met een sterk blok naar Noorwegen. Met Matteo Jorgenson, Sean Quinn en vooral Riley Sheenan kunnen zij met meerdere mannen het initiatief nemen. Mexico heeft met Fernando Islas López ook een outsider in huis, maar het is de vraag hoe hij zich in Europa staande houdt.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Thomas Pidcock
*** Niklas Märkl, Andrea Innocenti
** Maikel Zijlaard, Michele Gazzoli, Andreas Leknessund
* Leon Heinschke, Søren Wærenskjold, Daan Hoole, Igor Chzhan

Deelnemerslijst

Weer en tv
In de natste stad van Europa lijkt het zaterdagmorgen droog te blijven. Het kwik stijgt naar 19 graden Celsius en er staat vanuit het zuidoosten windkracht twee. Aangenaam weer ligt op de loer; het is de vaag in hoeverre dat invloed heeft op het wedstrijdverloop. Eurosport 2 zendt de koers zaterdagmorgen vanaf 09.30 live uit. Sporza volgt een uur later. Bespreek op WielerFlits het verloop van de koers.