Julian Alaphilippe is in Italië wereldkampioen wielrennen geworden. De Fransman kwam na bijna 260 kilometer solo aan de finish op het autocircuit van Imola, nadat hij op de slotklim weggesprongen was. Wout van Aert won de sprint van vijf achtervolgers en pakte, net als op het WK tijdrijden, het zilver. Het brons was voor Marc Hirschi. Alaphilippe neemt de regenboogtrui over van de Deen Mads Pedersen.

Een must have voor alle wielerfans! Met de Black Friday deal van RIDE Magazine haal je het ideale cadeautje voor de feestdagen in huis. Voor slechts € 13,95 ontvang je de najaars- en de winter-editie in jouw brievenbus. Dat betekent meer dan 300 pagina’s aan schitterende wielerverhalen. Wacht niet te lang, want OP=OP. Bestel nu jouw magazines en verzeker je van uren leesplezier.

Vroege kopgroep
Een standaard WK-verhaal speelde zich af in de openingsuren. In de eerste ronde reed een kopgroep zonder grote namen weg. Jonas Koch (Duitsland), Torstein Traeen (Noorwegen), Marco Friedrich (Oostenrijk), Daniil Fominykh (Kazachstan), Yukiya Arashiro (Japan), Eduard Michael Grosu (Roemenië) en Ulises Alfredo Castillo (Mexico) vonden elkaar en pakten maximaal acht minuten voorsprong.

foto: Cor Vos

Enkele landen lieten zien vertrouwen te hebben in hun kopman. Slovenië, Zwitserland en Denemarken zetten zich aan kop en controleerden de voorsprong van de vluchters. Die schommelde rondes lang rond de zes minuten. Vier rondes voor het einde, met nog ruim honderd kilometer voor de boeg, ging het tempo flink de hoogte in en werd het gat langzaam gedicht. Diverse favorieten schoven op dat moment op in het peloton.

Koch en Traeen bleven vooraan het langst over. Met nog drie rondes van 28,8 kilometer te gaan was het verschil tussen de overgebleven koplopers en het peloton nog twee en een halve minuut. Een eerste versnelling in het peloton van Viacheslav Kuznetsov bleek kansloos. Zeventig kilometer voor het einde, met de Cima Gallisterna (2,7 km aan 6,4%) op komst, kwam opeens de Franse equipe naar voren met kopman Julian Alaphilippe. Ook de Belgen en de Slovenen lieten zich zien.

Frankrijk opent de finale
Een demarrage bleef uit, maar het peloton werd onder de Franse druk wel al flink uitgedund. Ook werden de laatste twee vroege vluchters op 70 kilometer van de meet bedankt voor bewezen diensten. Frankrijk besloot om het tempo te onderhouden bij het ingaan van de voorlaatste ronde. Tourwinnaar Tadej Pogačar kreeg op het circuit te maken met een lekke band, maar hij wist na een fietswissel snel terug te keren. België had op dat moment het commando overgenomen van Frankrijk.

foto: Cor Vos

Op de voorlaatste klim van de Mazzolano (2,8 km aan 5,9%) bepaalden de Britten en de Belgen het tempo. De Nederlandse kopman Tom Dumoulin hing op dat moment in het laatste wiel van het peloton, maar hij wist snel wat plaatsen op te schuiven. Met een hoog tempo werd vervolgens aan de Cima Gallisterna begonnen. Pogačar opende daar de aanval, maar hij kreeg niemand mee. Benoot koos ervoor om tien seconden achter de Sloveen het tempo te bepalen. Een veertigtal renners maakte op dat moment nog deel uit van de favorietengroep.

Dumoulin springt naar Pogačar toe
Pogačar breidde op weg naar het circuit zijn voorsprong uit naar vijftien seconden. Ondanks achtervolgend werk van Wellens en Benoot liep de Sloveen uit naar 25 seconden bij het ingaan van de slotronde op Imola. Op de Mazzolano kwam de tegenaanval uit het peloton van Tom Dumoulin. De Nederlander dichtte een gat van zeven seconden op Pogačar, maar de favorietengroep wist nog voor de top aan te sluiten bij het kopduo.

Vincenzo Nibali versnelde op de top en kreeg Mikel Landa, Rigoberto Urán en een alerte Van Aert mee. Het viertal kwam echter niet weg, waardoor dertig renners afstormden op de laatste klim van de dag. Op de laatste Cima Gallisterna moest de beslissing vallen. Een groepje met Van Avermaet en Alaphilippe leek vlak voor die klim weg te rijden, maar de samenwerking was niet ideaal. Benoot wist met een laatste inspanning zijn kopman Van Aert alles weer bij elkaar te brengen.

foto: Cor Vos

Alaphilippe wacht tot de laatste klim
Van Avermaet gooide op de steile Cima Gallisterna het tempo de hoogte in. Marc Hirschi versnelde vanuit zijn wiel en hij kreeg Van Aert, Nibali, Alaphilippe, Roglic, Schachmann, Kwiatkowski en Fuglsang in zijn wiel mee. Een groepje met Dumoulin volgde op korte achterstand. Vlak onder de top plaatste Alaphilippe een splijtende demarrage waarop iedereen moest passen. Hij sloeg direct een gat op vijf renners: Fuglsang, Kwiatkowski, Van Aert, Hirschi en Roglic.

Bij het ingaan van de afdaling was het gat acht seconden, maar de Fransman wist die voorsprong te verdubbelen. De aanwezigheid van de snelle Van Aert zorgde ervoor dat de achtervolging lastig op gang kwam. Toch wisten de jagers het verschil rond de twaalf seconden te houden. In de afdaling richting het Formule 1-circuit konden de vijf achtervolgers Alaphilippe zien rijden, maar dat was op tien seconden.

foto: Cor Vos

Alaphilippe rondt het af, Van Aert sprint naar zilver
Bij het opdraaien van het circuit in Imola, drie kilometer van de meet, was het verschil dertien tellen. Alaphilippe viel niet stil en ondanks verwoede pogingen van Van Aert kon hij het gat niet dichtrijden, waarna het tempo stilviel bij de achtervolgers. De Franse springveer mocht zich daardoor klaarmaken voor het juichgebaar en de wereldtitel in ontvangst nemen. Voor het eerst sinds 1997 bezorgt hij zijn land de wereldtitel bij de mannen.

De sprint van de achtervolgers werd eenvoudig gewonnen door Van Aert, die eerder deze week ook al tweede werd op het WK tijdrijden. Marc Hirschi veroverde het brons door Kwiatkowski nipt voor de blijven. Tom Dumoulin was de beste Nederlander, hij kwam net buiten de top-10 in een groep op 53 seconden over de finish.

Volgend jaar in Vlaanderen
Het WK wielrennen vindt volgend jaar (18-26 september 2021) plaats in Vlaanderen. De tijdritten starten in Knokke-Heist en finishen in het historische Brugge. De wegkoersen vertrekken dan weer uit Antwerpen, om te eindigen in studentenstad Leuven.

foto: Cor Vos