Nick Doup

• zondag 6 augustus 2023 om 10:00

Wat is de sleutel tot succes op het parcours van het WK wielrennen 2023 in Glasgow? Met die vraag trok WielerFlits afgelopen week naar Geraint Thomas, Oscar Riesebeek, Tosh Van der Sande, Matej Mohoric en Eddie Dunbar. Zij reden in het verleden al kampioenschappen op nagenoeg hetzelfde lokale rondje in Glasgow als het WK van dit jaar. “Echt controleren op het rondje is ingewikkeld. Het kan wel, maar het is wel lastig”, klinkt het.

Een must-have voor wielerfans! Op 20 september verschijnt er weer een nieuwe RIDE Magazine. Onze 172 pagina’s dikke najaars-editie staat weer vol met prachtige wielerverhalen om heerlijk van te genieten. Bestel jouw exemplaar nu online voor slechts € 9,95. Snelle beslissers ontvangen 15 euro korting bij FuturumShop. RIDE extra voordelig lezen? Neem dan nu een abonnement en krijg 20% korting!

Oscar Riesebeek is de meest in het oog springende naam, want hij was in 2018 erbij op het EK in Schotland (37ste) en is vijf jaar later wéér van de partij namens Nederland. Als helper van Mathieu van der Poel, Dylan van Baarle en Olav Kooij heeft hij dus ervaring op dit rondje. Wat weet hij nog van toen? “Het was echt een lastig rondje. De heuveltjes waren niet heel steil, maar met het draaien en keren in de regen was het wel een heel lastig parcours”, geeft de coureur van Alpecin-Deceuninck aan.

Wat is heel specifiek aan dit parcours? “Dat de hoogtemeters misschien niet het verschil gaan maken, maar wel de lengte van de wedstrijd en het draaien en keren. En de regen, want dat is wel reëel. Positioneren is in het begin wel belangrijk. Goed van voren rijden gaat essentieel zijn, maar het is wel een rondje waar de beste wint.”

“Het kan echt een slagveld worden als het regent, wat een voordeel kan zijn voor onze kopmannen, die goed zijn in de klassiekers. Dat gaat in hun voordeel zijn. Ik denk dat we een aanvallende ploeg hebben, zeker de manier waarop Dylan en Mathieu graag rijden. Echt controleren op dit rondje is ingewikkeld. Het kan wel, maar het is wel lastig”, vindt Riesebeek.

Geraint Thomas: “Bij een agressieve koers kan je beter van voren zitten”
Geraint Thomas reed het EK in 2018 niet, maar was in 2014 wel de winnaar van de wegrit op de Commonwealth Games in Glasgow. In de stromende regen kwam hij toen solo over de finish, ook op een nagenoeg gelijk parcours in hartje Glasgow. “Het is echt zwaar”, waarschuwt de kopman van INEOS Grenadiers. “Er zijn veel bochten en op een stadscircuit kan het nog glad zijn op bepaalde momenten.”

“Hopelijk krijgen ze goed weer, maar het wordt zeker een lastige koers. Je moet echt de hele tijd in een goede positie zitten. Het gaat op een lang lint getrokken worden door alle bochten, en je wil niet te veel energie verspillen. Ik verwacht een agressieve koers, dus je kan dan maar beter van voren zitten”, aldus de Welshman, die zelf de WK wegrit overslaat maar wel het WK tijdrijden zal betwisten later in de week.

Tosh Van der Sande: “Parcours waar verrassingen kunnen plaatsvinden”
Dan een van de Belgische afgevaardigden van 2018 in Glasgow: Tosh Van der Sande van Jumbo-Visma. Hij werd 47ste op dat EK, waarmee hij een van de laatste finishers was. “Het was een heel hectisch parcours en het regende, dat maakt echt wel een groot verschil. Wij wilden de koers toen vroeg openbreken en dan merk je dat gelijk het peloton uiteenspat”, herinnert hij zich nog van toen.

“Het is nooit echt vlak en er zijn eigenlijk honderd bochten per rondje”, lacht Van der Sande. “Daardoor blijft het peloton op een lint en moet er maar eentje zijn die uitstuurt, wat genoeg kan zijn om het te laten breken. Je moet vooral de benen hebben, maar het mentale aspect van gepositioneerd en geconcentreerd blijven gaat heel belangrijk zijn. Als je dat goed onder de knie hebt, kun je ver geraken.”

Net als in 2018 is Wout van Aert een van de kopmannen van de Belgische ploeg. Volgens Van der Sande is hij the man to beat. “Zeker met zijn bochtentechniek is dit in het voordeel van Wout van Aert, een lange wedstrijd is dat ook. Ik denk wel dat er veel verrassingen kunnen plaatsvinden, die je niet meteen in de finale verwacht. Dan denk ik aan een Christophe Laporte, die kan dat zeker. Maar ook een Ben Healy kan er ook ineens tussenkomen.”

Eddie Dunbar: “Je bleef het hele rondje op dezelfde positie rijden”
Wie de finish niet haalde op het Europees kampioenschap in 2018 is Eddie Dunbar. De Ierse klimmer was niet de enige dat jaar. Wat hem is bijgebleven? “Het is een crazy circuit. Het gaat zondag veel van hetzelfde worden, zeker als het gaat regenen. Positionering is de sleutel. Iedereen die een sterk team heeft, gaat goed geplaatst zitten.”

“Wat ik nog weet is dat je het hele rondje op dezelfde positie bleef rijden. Er is heel weinig ruimte om op te schuiven, dus het in positie houden van je kopman is echt heel belangrijk”, aldus Dunbar, die dit jaar ontbreekt op het WK.

Matej Mohoric: “Erg geschikt voor aanvallen van ver”
Matej Mohoric gaan we ook niet in actie zien in Glasgow. Hij was zestiende in 2018, in het eerste achtervolgende groepje achter de kopgroep met de uiteindelijke winnaar Matteo Trentin en podiumklanten Mathieu van der Poel en Wout van Aert. “Je moet goed beschermd worden door je ploeggenoten, bij voorkeur op kop van het peloton om uit de problemen te blijven”, geeft hij mee. “Het gaat heel moeilijk worden voor zij die niet goed geplaatst zijn.”

“Het WK is nog langer dan het EK in 2018 (271 kilometer om 230 kilometer, red.), dus de besten zullen automatisch komen bovendrijven. Maar positionering wordt echt het belangrijkst. Dat gaat nog wel meer het verschil maken dan de benen. Het parcours is ook erg geschikt voor aanvallen van ver, juist op dit rondje. Ik denk dat de koers niet vroeg in een plooi gaat vallen, maar wel vroeg gaat openbreken.”

Parcours WK wielrennen 2023

Parcours EK wielrennen 2018

Parcours Commonwealth Games 2014