Vorig jaar was het WK tijdrijden bij uitzondering een toetje, maar nu gewoon weer een voorgerecht in aanloop naar het hoofdmaal. Maar dan wel een bijzonder lekker voorgerecht, want wie kijkt er nu niet uit naar een strijd tussen kleppers als Remco Evenepoel, Stefan Küng, Filippo Ganna en Joshua Tarling? Wie van deze toppers klokt de snelste tijd? WielerFlits legt ze langs de meetlat!

Een must-have voor wielerfans! Op 20 september verschijnt er weer een nieuwe RIDE Magazine. Onze 172 pagina’s dikke najaars-editie staat weer vol met prachtige wielerverhalen om heerlijk van te genieten. Bestel jouw exemplaar nu online voor slechts € 9,95. Snelle beslissers ontvangen 15 euro korting bij FuturumShop. RIDE extra voordelig lezen? Neem dan nu een abonnement en krijg 20% korting!

Historie

Laatste editie

Het WK wielrennen werd in 2023 verreden in Schotland. Waar de wegwedstrijden zich afspeelden in het centrum van Glasgow, was het nabijgelegen Stirling het decor van de tijdritten. Voor de tijdrit van de elitemannen werd er reikhalzend uitgekeken naar een tweestrijd tussen Filippo Ganna – die in 2020 en 2021 al goed was voor wereldtitels in het tijdrijden – en Remco Evenepoel, die op jacht ging naar zijn eerste regenboogtrui in deze discipline. Dit deed de Belg op een – overwegend vlak – parcours van liefst 47,8 kilometer.

Na heel wat ‘mindere goden’ was Ryan Mullen de eerste renner die een degelijke tijd neerzette. De Ier ging als eerste onder het uur en zette een tijd neer van 58 minuten en 21 seconden. Het was vervolgens niet lang wachten op de start van de eerste grote tijdritkanonnen, waaronder Wout van Aert en Rohan Dennis. Na een goede tien kilometer zette Van Aert echter een teleurstellende tussentijd neer. De Belg moest al 27 seconden toegeven op de toenmalige snelste tijd van Joshua Tarling.

De slechts 19-jarige Tarling bleek de verrassing van de dag. De Brit zag de ene na de andere renner de tanden stukbijten op zijn zeer scherpe tussentijd. Alleen topfavorieten Ganna en Evenepoel doken bij het eerste tussenpunt onder de tijd van de nieuwe Britse tijdritsensatie. Ganna deed zes seconden beter, Evenepoel twee. Stefan Küng, een andere grote favoriet voor toch op zijn minst een medaille, kon geen potten breken en wist na het eerste meetpunt al hoe laat het was.

En zo leken we af te stevenen op een driestrijd tussen Ganna, Evenepoel en de verrassende Tarling. Aan het tweede tussenpunt, dat na 35 kilometer lag, bevestigde Tarling. Hij breidde zijn voorsprong uit op een aantal sterke mannen, maar Evenepoel en Ganna raakten wel steeds verder uit zicht. De Italiaan was dertien seconden sneller dan Tarling, Evenepoel dook nog eens twaalf tellen onder de tijd van Ganna. Vanaf dat moment was duidelijk dat Ganna en Evenepoel gingen uitmaken wie wereldkampioen werd, tenzij één van de twee groot verval kende in de laatste kilometers.

Het volgende richtmoment was het derde tussenpunt na een goede 40 kilometer. Ganna breidde daar zijn voorsprong op Tarling uit met een aantal seconden, maar het was natuurlijk de tijd van Evenepoel die ertoe deed. De Aerokogel van Schepdaal verloor op zijn beurt twee seconden van zijn voorsprong op Ganna. De kasseiklim in Stirling ging met andere woorden beslissen wie wereldkampioen ging worden.

Ganna leek niet meer zo fris op de slotklim. De werelduurrecordhouder verloor zelfs wat tijd op Tarling. Evenepoel daarentegen reed een betere slotklim en pakte weer wat tijd op Ganna. Dat was vanzelfsprekend ook de nieuwe snelste tijd, een tijd waar niemand meer onder kon duiken. Evenepoel knalde met andere woorden naar goud. Ganna werd tweede op twaalf seconden, Tarling was de verrassende derde.

Goud met een historisch randje

foto: Cor Vos

Het goud van Remco Evenepoel had ook een historisch randje. Het was namelijk de eerste keer dat een Belgische renner zich tot wereldkampioen tijdrijden kroonde. Daarbovenop was Evenepoel ook nog maar de tweede renner in de geschiedenis van het wielrennen die zowel de tijdrit als de wegrit kon winnen. De eerste renner die daarin slaagde was de Spanjaard Abraham Olano.

• 

  11 aug

  Lees ook WK 2023: Remco Evenepoel klopt Filippo Ganna en grijpt goud, Joshua Tarling verrassend derde

  11 aug

Parcours

De tijdritten voor elitemannen- en vrouwen kennen dezelfde finishlocatie in Zürich, maar gaan niet op dezelfde plek van start. Bovendien mogen de eliteheren zich opmaken voor een lange tijdrit van 46,1 kilometer, de vrouwen dan weer voor een tijdritkampioenschap van 29,9 kilometer.

Om u een idee te geven: vorig jaar was er in het Schotse Stirling een tijdritparcours uitgetekend van 47,8 kilometer. In de jaren daarvoor bedroegen de afstanden respectievelijk 34,2 (Wollongong), 43,3 (Leuven) en 31,7 (Imola) kilometer. Met andere woorden: de deelnemers krijgen dit jaar weer een vrij lange tijdrit voor de wielen geschoven, wat in het voordeel is van de die hard tijdrijders.

De renners starten vanuit de bekende wielerbaan Oerlikon, in het noorden van Zürich. Deze openluchtvelodroom stamt uit 1912 en kent een rijke wielergeschiedenis. Tussen 1923 en 1983 was de baan namelijk het decor voor maar liefst zeven edities van het WK baanwielrennen. Ook was het enige tijd de aankomstplek van het Kampioenschap van Zürich, een inmiddels verdwenen wielerklassieker.

Parcours voor de elitemannen (links) en elitevrouwen (rechts)

Nu staat de wielerbaan van Oerlikon dus weer in het middelpunt van de belangstelling, als lanceerbasis van de WK-tijdrit. Na de start koersen de renners over rechte en vlakke wegen door de buitenwijken van Zürich naar Fällanden. Dit is een klein stadje aan de noordkant van de Greifensee. Langs dit meer vlammen de tijdrijders – nog altijd over zo goed als vlakke wegen – door Maur en Mönchaltorf.

Nog voor de passage door Oetwil am See begint de weg al vervelend op te lopen. Dit is een voorbode voor een eerste klimmetje van 2,6 kilometer aan een gemiddelde van 4,5%. Deze klim begint tussen de bomen en brengt de renners naar een plateau, met prachtige uitzichten op het Zwitserse landschap. De renners bevinden zich dan op een hoogte van 640 meter boven zeeniveau, wat meteen ook het hoogste punt is op het parcours.

Wat volgt, is een snelle afdaling richting en door Uetikon, een bocht naar rechts en een tweede helling. Deze kuitenbijter is 1400 meter lang en stijgt aan net iets meer dan 5%. Het zijn zeker geen onoverkomelijke beklimmingen, maar renners die niet lekker in hun tijdritvel zitten, kunnen hier de man met de hamer tegenkomen. De coureurs slaan vervolgens linksaf om dan aan een korte afdaling te beginnen van een tweetal kilometer.

De resterende vlakke kilometers voeren langs het meer van Zürich richting de finish op de Sechseläutenplatz in Zürich. De laatste twaalf kilometer van de tijdrit zijn – buiten een flauwe bocht hier en daar – rechttoe-rechtaan en dus zeker niet uitdagend. Kop omlaag, in de tijdrithouding en vlammen maar!

Zondag 22 september, Zürich – Zürich (46,1 km)
Start: 14.45 uur (eerste renner)
Finish: rond 17.30 (laatste renner)
Aantal hoogtemeters: 413*
Tussenpunten: na 12,5, 26,6 en 36,7 kilometer

* Dit zijn er slechts zestig meer dan vorig jaar, toen de renners in Stirling over een gelijkaardige afstand 352 hoogtemeters moesten overwinnen.

Favorieten

Op het voorbije EK tijdrijden was het nog met een vergrootglas zoeken naar de wereldtoppers. Natuurlijk, er stonden in Belgisch Limburg de nodige goede tijdrijders aan het vertrek, maar de meeste tijdritkanonnen besloten te passen voor de Europese titelstrijd. Edoardo Affini wist optimaal te ‘profiteren’ en bleef na een spannende tweestrijd de Zwitser Stefan Küng (komt later nog uitgebreid aan bod) voor.

Wie er niet bij waren in Hasselt en omgeving? Remco Evenepoel liet eind augustus weten de vermoeidheid van een veeleisende periode te voelen en zich daarom volledig te focussen op het WK in Zürich. Filippo Ganna kampte de voorbije weken eveneens met vermoeidheidsklachten en dus ging er een streep door het EK. En Joshua Tarling kreeg niet de kans om zijn in Emmen behaalde Europese titel te verdedigen. Groot-Brittannië reisde namelijk helemaal niet af naar Vlaams Limburg voor de Europese kampioenschappen.

Gelukkig zijn deze kleppers er komende zondag wel gewoon weer bij, als er medailles en een regenboogtrui op het spel staan tijdens het WK tijdrijden. Als we een eerste blik werpen op de deelnemerslijst, dan zien we dat alleen Wout van Aert (seizoen voorbij na een valpartij in de Vuelta a España), Tadej Pogacar (focus op de wegrit) en Jonas Vingegaard (heeft al een punt gezet achter zijn wielerjaar) ontbreken in Zürich.

Zien we weer een juichende Evenepoel? – foto: Cor Vos

Wie wel op het startpodium zal verschijnen, is de man die vorig jaar naar de wereldtitel reed: Remco Evenepoel. Voor de 24-jarige Belg kan het seizoen al niet meer stuk, na een buitengewoon succesvolle wielerzomer. Zijn derde plaats in de Tour de France was al een mijlpaal, maar zijn twee olympische titels (weg- en tijdrit) in Parijs spannen de kroon. Evenepoel besloot hierna een broodnodige rustperiode in te lassen, in de hoop nog een laatste vormpiek te kunnen creëren richting de wereldkampioenschappen en de Ronde van Lombardije.

Evenepoel reed tussen de Olympische Spelen en het WK slechts één wedstrijd: de Tour of Britain. Na afloop van deze zesdaagse rittenkoers wist de renner van Soudal Quick-Step wat hem te doen stond. “Ik moet gewoon alles verbeteren en beter worden. Op hoogtestage gaan zit er niet in. Het wordt trainen op zeeniveau. Ik moet nu het maximale eruit halen en me goed soigneren. Je kan nog zoveel berekenen en dan vallen. Ik moet gewoon hard trainen en dan wat frisheid opbouwen voor de tijdrit. Dan rest me nog een week tot de wegrit.”

We gaan er vanuit dat Evenepoel zich op tijd heeft kunnen klaarstomen voor het WK in Zürich. De ‘Aerokogel van Schepdaal’ heeft de laatste jaren wel bewezen dat hij als geen ander kan pieken naar belangrijke wedstrijden. En dat hij nu al een tijdje de beste tijdrijder ter wereld is. Daar doet een spaarzame nederlaag tegen een Filippo Ganna of Joshua Tarling weinig aan af. Kan hij zijn favorietenstatus waarmaken en zichzelf opvolgen als wereldkampioen? Het parcours in Zürich – een combinatie van vlakke en rechte wegen én twee klimmetjes – past hem als een handschoen.

Hoe goed is Filippo Ganna eigenlijk? – foto: Cor Vos

Vorig jaar kroonde Evenepoel zich een eerste keer tot ’s werelds beste tijdrijder, maar werd hij wel tot het uiterste gedreven door Filippo Ganna. Het verschil tussen de twee tijdritkemphanen was, na 47,8 kilometer, slechts twaalf seconden. Krijgen we dit jaar weer zo’n spannende tweestrijd? Ganna kende een verre van vlekkeloze voorbereiding richting WK. Wat heet, het ging de voorbije weken helemaal niet goed met de tempobeul uit Verbania. De Italiaan moest in zijn laatste wedstrijd, de Renewi Tour, al na één etappe de strijd staken.

Maar wat was er nu precies aan de hand met de hardrijder van INEOS Grenadiers? “Het is niets specifiek”, vertelde ploegleider Zakkari Dempster enkele weken geleden nog. “Hij heeft geen speciale symptomen en voelt zich niet ziek. Het moet verder onderzocht worden, om te zien of hij toch geen bepaalde ziekte of zo heeft. Er klopt gewoon iets niet. We moeten nu kalm blijven en een plan uittekenen om hem voor het einde van het seizoen weer op niveau te krijgen.” Zien we in Zürich weer de beste versie van Filippo Ganna?

Dat is koffiedik kijken, maar de zilveren medaillist van de olympische tijdrit in Parijs geeft in ieder geval acte de présence. Kan hij ook daadwerkelijk een gooi doen naar een derde wereldtitel, nadat hij in 2020 en 2021 al de regenboogtrui wist te veroveren? Het parcours is zeker niet in zijn nadeel, al zal hij van zeer goeden huize moeten komen om Evenepoel te verslaan.

Zet Stefan Küng de kroon op zijn (tijdrit)werk? – foto: Cor Vos

Evenepoel mag dan de grote favoriet zijn voor de wereldtitel, de meeste ogen in Zürich zijn toch echt gericht op thuisrijder Stefan Küng. De 30-jarige coureur stond in zijn carrière al negen keer eerder aan de start van het WK tijdrijden en nam ook deel aan twee Olympische Spelen, maar maakt zich nu op voor de belangrijkste tijdrit uit zijn sportieve bestaan. Küng is er veel aan gelegen – nee, is erop gebrand – om te schitteren voor eigen volk. De ervaren tijdritspecialist hoopt zondag, in zijn Zwitserland, de kroon te zetten op zijn carrière.

• 

  11 sep

  Lees ook Stefan Küng maakt favorietenrol op EK niet waar: "Soms beter om slechte generale te hebben"

  11 sep

Küng staat voor een helse opdracht, gezien de tegenstand, maar een mens moet nu eenmaal kunnen dromen. Het zou voor de coureur van Groupama-FDJ ook een wereldtitel van de verlossing zijn, na zoveel medailles en ereplaatsen. Net niet. Dat is een beetje zijn verhaal in grote tijdritten. We hoeven daarvoor niet eens zo ver terug in de tijd. Nadat hij in de voorbije Vuelta a España met verve de slottijdrit wist te winnen, leek hij de gedoodverfde favoriet voor de Europese titel. Het eindresultaat? Nog maar eens tweede, op negen seconden van Edoardo Affini. Om gek van te worden.

Joshua Tarling is nog zo jong, maar ook al zo goed – foto: Cor Vos

Waar voor Küng de tijd begint te dringen, staat Joshua Tarling nog maar aan het begin van zijn carrière. Kansen genoeg, zou je denken, maar je moet als wielrenner natuurlijk ook het ijzer smeden als het heet is. Je weet immers nooit zeker of er zich nog een nieuwe kans zal aandienen. Tarling mag dan nog altijd maar twintig lentes jong zijn, hij is inmiddels al een vaste tijdritwaarde op het hoogste niveau. Vorig jaar werd de Brit immers al Europees kampioen tegen de klok en was hij derde op het WK, achter Evenepoel en Ganna.

Dit seizoen loopt het allemaal wat moeizamer bij Tarling. Van de vijf tijdritten die hij in 2024 reed, wist hij er twee te winnen. Al kunnen we zijn geneutraliseerde tijdritzege in O Gran Camiño niet echt als referentiemateriaal beschouwen. De jongeling van INEOS Grenadiers werd dit seizoen wel Brits kampioen tijdrijden, maar greep in de olympische tijdrit (4e) net naast een medaille. Daarbij moeten we wel de kanttekening plaatsen dat hij onderweg kreeg af te rekenen met een lekke band. Kan Tarling deze teleurstelling doorspoelen met een knalprestatie in Zürich?

Primoz Roglic: over een gevaarlijke klant gesproken – foto: Cor Vos

We kijken in Zürich uit naar de vaste WK-klanten, maar zijn ook zeer nieuwsgierig naar de prestatie van… Primoz Roglic. De Sloveen doet mee namens Slovenië en kan misschien wel voor de ‘verrassing’ zorgen door het goud weg te graaien voor de neus van Evenepoel, Ganna, Küng en Tarling. Het is algemeen geweten dat Roglic een uitmuntende tijdrit in de benen heeft, maar dat laat hij toch vooral zien in het meerdaagse werk. De 35-jarige ronderenner is geen vaste waarde op EK’s en WK’s, maar dat wil niet zeggen dat hij geen kanshebber is op de titel.

We mogen namelijk niet vergeten dat Roglic zeven jaar geleden – op het WK in het Noorse Bergen – nog zilver veroverde op de tijdrit, achter een superieure Tom Dumoulin. Maar zijn grootste wapenfeit tegen de klok is zonder enige twijfel zijn olympische titel in Tokio. Evenepoel, Ganna, Dumoulin, Rohan Dennis, Van Aert, Küng… Roglic versloeg ze allemaal, en met groot verschil. Dat was weliswaar op een lastig tijdritparcours met veel meer hoogtemeters dan de renners in Zürich zullen aantreffen, maar dat is nog geen reden om de Sloveen bij voorbaat af te schrijven. De 400 hoogtemeters spelen zeker in het voordeel van Roglic.

Daan Hoole mag de Nederlandse eer verdedigen – foto: Cor Vos

De grootste favorieten voor de wereldtitel zijn inmiddels de revue gepasseerd, maar misschien kan een schaduwfavoriet of zelfs outsider de gevestigde orde wel verrassen. Wie had twee jaar geleden nou kunnen denken dat Tobias Foss zich tot wereldkampioen zou kronen? Misschien is nu wel het moment aangebroken voor Amerikanen Brandon McNulty (vorig jaar nog vierde) en Magnus Sheffield. Of krijgt voormalig Europees kampioen Stefan Bissegger door de steun van het thuispubliek wel vleugels.

Verder is het uitkijken naar kersvers Europees kampioen Edoardo Affini (Italië), Victor Campenaerts (België, brons op het WK in Innsbruck), Kasper Asgreen, Mikkel Bjerg (Denemarken), Jay Vine (Australië), oud-wereldkampioen Tobias Foss en Søren Wærenskjold (Noorwegen), Mathias Vacek (Tsjechië), Bruno Armirail (Frankrijk), Nelson Oliveira, João Almeida (Portugal) en Daan Hoole (Nederland).

Favorieten volgens WielerFlits
**** Remco Evenepoel
*** Joshua Tarling, Stefan Küng
** Primoz Roglic, Filippo Ganna, Brandon McNulty
* Magnus Sheffield, Jay Vine, Edoardo Affini, Stefan Bissegger

Website organisatie
Deelnemerslijst (CyclingFlash)

Weer en TV

Niets is zo veranderlijk als het weer, maar voor een tijdrit is het wel van belang om te weten of iedereen in dezelfde omstandigheden zijn chrono kan afwerken. Tot een uur of vier blijft het droog, maar daarna kunnen er eventueel wat regendruppels vallen. Het wordt zo’n 20 graden, de zon laat zich af en toe zien en de wind (1 tot 2 Beaufort) komt uit het noordoosten.

De individuele tijdrit voor mannen is zondag live te volgen bij de NOS (NPO1), Sporza (VRT1) en Eurosport 1 en de online kanalen HBO Max en Discovery+. Bekijk alle tv-zenders en uitzendtijden in onze tv-gids Wielrennen op TV.