WK 2024: Voorbeschouwing wegwedstrijd elite vrouwen — Kan Kopecky titel prolongeren?
Een koers die garant staat voor verrassingen, momenten om haren van uit je hoofd te trekken, onverwachtse plotwendingen en op het eind een grootse triomf. Maar van wie? Dat is in het kort de WK-wegrit voor vrouwen. Kan Kopecky erin slagen om haar titel te prolongeren? Kan Demi Vollering in haar ‘achtertuin’ een veelbesproken wielerseizoen eindigen met een knaller? Kan Puck Pieterse vier weken na het WK mountainbiken nog een regenboogtrui in de wacht slepen? Hoe is het met de Tourwinnares en zijn er verder nog niet-Nederlandssprekende kanshebsters op de titel? Genoeg om op voor te beschouwen!
Historie
Laatste winnaars UCI World Championship Zurich
Laatste editie
Alle stuiterballen verzamelen! Het was een loodzwaar parcours dat er in Glasgow op de rensters lag te wachten. St Vincent Street/Douglas Street, Gillmorehill, University Avenue, Great George Street, Kelvingrove Park, Scott Street en Montrose Street zorgden voor een absolute slijtageslag.
Het was zo’n achtbaanrondje, dat Cecilie Uttrup Ludwig – over stuiterballen gesproken – zelfs haar maaginhoud er op een gegeven moment uit gooide. Lekker detail, maar ze kon zich in de finale wel oprichten. Sterker nog: ze ging er met een medaille vandoor. Ze kon echter de overwinning van de topfavoriet niet voorkomen, en dat kon ook Demi Vollering niet.
Parcours
2.384 hoogtemeters moeten de rensters in totaal overwinnen tijdens de wegrit. In vaktermen heet dat een flinke kluif, maar het parcours had nog een flink stuk zwaarder kunnen uitvallen. Als de organisatie ervoor had gekozen om het bij vijf rondes over de 26,8 kilometer lange omloop te houden, hadden er nog 400 extra hoogtemeters geweest. Veel rensters zullen het niet erg vinden dat er wordt begonnen met een vlak rondje om de Greifensee.
Maar na dik 25 kilometer opwarmen wacht toch echt de eerste klim van de dag, die de rensters het lange circuit op leidt. De Zürichstrasse tussen Maur en Binz spuugt de rensters middels een klim van 4,7 kilometer à 4,3% uit op het ‘lokale’ parcours.
Het begin van de ronde is het lastigst, met twee hellingen die elkaar snel opvolgen. Eerst is er de Zürichbergstrasse, een dikke kilometer beuken aan een procent of zevenenhalf. Deze klim begint op een brede weg, maar via een rechtse en linkse haarspeldbocht komen de rensters op een smalle weg en begint het echte klauteren. De klim loopt in trapjes omhoog en het venijn zit hem in de staart, want de laatste honderden meters zijn bijzonder steil, met een uitschieter van 16%.
Na deze Zürichbergstrasse volgt er een licht dalende tussenstrook van 1,5 kilometer, gevolgd door de tweede scherprechter op de lokale omloop: de Witikonerstrasse (3,5 km à 4,4%). De eerste vijfhonderd meter lopen omhoog, daarna is er even respijt voor er anderhalve kilometer aan 7% geklommen moet worden. Daarna volgt nog een uitloper. Van harte welkom op het plateau van Pfannenstiel, met nog enkele hupsjes.
We noemen de Zollikonstrasse (650 m à 5,5%) en de Farlifangstrasse (800 m à 3,6%) en nog twee kleinere uitsmijters, alvorens de razendsnelle afzink wordt aangevat. In Küsnacht wacht het laatste obstakel in de vorm van de Alte Landstrasse (1,5 km à 3,3%). Middels een flauwe afdaling gevolgd door twee vlakke kilometers wordt de Sechseläutenplatz in Zürich bereikt.
🏁18,2 — Tweede passage startlijn
⛰️26-30,7 — Zürichstrasse Maur-Binz (4,7 km à 4,3%, max 10,2%)
🔄30 — Entree circuit
🏁46,7 — Eerste passage finishlijn
⛰️48,7-49,8 — Zürichbergstrasse (1,1 km à 7,4%, max 16%)
⛰️51,3-54,7 — Witikonerstrasse (3,5 km à 4,4%, max 9,8%)
🏁73,5 — Tweede passage finishlijn
⛰️75,6-76,7 — Zürichbergstrasse (1,1 km à 7,4%, max 16%)
⛰️78,2-81,7 — Witikonerstrasse (3,5 km à 4,4%, max 9,8%)
🏁100,4 — Derde passage finishlijn
⛰️102,4-103,5 — Zürichbergstrasse (1,1 km à 7,4%, max 16%)
⛰️105-108,5 — Witikonerstrasse (3,5 km à 4,4%, max 9,8%)
🏁127,2 — Vierde passage finishlijn
⛰️129,3-130,4 — Zürichbergstrasse (1,1 km à 7,4%, max 16%)
⛰️131,9-135,4 — Witikonerstrasse (3,5 km à 4,4%, max 9,8%)
🏁154,1 — Finish
Zaterdag 28 september: Uster – Zürich (154,1 km)
Start: 12.45 uur
Finish: tussen 16.35 en 17.05 uur
Favorieten
Noot: tijdens deze voorbeschouwing hebben we het over de favorieten voor de koers voor elite vrouwen. Rensters geboren in 2002-2005 dingen tevens mee voor de beloftentitel. Dit is een geschoonde uitslag. Mocht Puck Pieterse dus de koers winnen, krijgt ze twee regenboogtruien. Vanaf het WK van Rwanda 2025 wordt ook een aparte wedstrijd voor beloften vrouwen georganiseerd.
Weinig dingen zijn er leuker dan speculeren over favorieten voor een WK. Het speculeren mag gaan beginnen. Komt er bijvoorbeeld een vroege vlucht en, zo ja, wie gaan zich daarin tonen? Gaan de zusjes Hashimi zich net als tijdens de Olympische Spelen in de kijker rijden en komen ze wellicht Nora Jenčušová en Rotem Gafinovitz weer tegen? Normaliter zal het lastiger worden voor deze vrouwen om van voren te rijden, al is het maar omdat de betere landen met veel meer rensters zullen zijn.
België is het land van de titelverdedigster. Lotte Kopecky heeft zich razend knap opgewerkt tot een van de allerbeste rensters ter wereld en in Glasgow volgde daar de ultieme bekroning, vijftig jaar na de laatste wereldtitel op de weg van een Belgische renster. Ook dit jaar behoort Kopecky tot de absolute topfavorieten. Ze krijgt de hele ploeg in steun, ook al zijn het allesbehalve krabbers die namens België aan de start verschijnen.
Rensters als Lotte Claes, Margot Vanpachtenbeke en het jonge toptalent Lore De Schepper hebben echt fraaie dingen laten zien dit jaar. En dan hebben we Justine Ghekiere, ritwinnares en bolletjeskoningin in de Tour de France Femes, nog niet eens genoemd. In Glasgow speelde ze de hele koers voor werkmier voor Kopecky, waarna ze nog net buiten de top twintig eindigde. Ghekiere zou een ideale bliksemafleidster kunnen zijn, maar er bestaat geen enkele twijfel over de beoogde afmaakster. Dat kan er eigenlijk maar eentje zijn.
Zoals altijd wordt het weer opboksen tegen de Nederlandse ploeg. Voor zowat alle vrouwen geldt: als ze een andere nationaliteit hadden gehad, waren ze absolute kopvrouw geweest. Demi Vollering staat daadwerkelijk als kopvrouw op papier, als we de afscheidnemende bondscoach Loes Gunnewijk moeten geloven. Het heilige vuur brandt bij haar altijd en na de tweede plaats op het WK tijdrijden zal het er niet minder op zijn geworden.
Maar niet alles draait om Vollering. Dit is toch ook een geweldig parcours voor een renster als Puck Pieterse. De wereldkampioene mountainbiken heeft achttien koersen op de weg achter de rug, en in al die koersen speelde ze een rol van betekenis. Het hoogtepunt? Maar natuurlijk, die magistrale ritzege in de Tour de France Femmes. Daar krijgen we niet snel genoeg van. De hellingen laten zich niet helemaal vergelijken met die tussen Valkenburg en Luik, maar toch, niemand zal zo stom zijn om deze vrouw te onderschatten. Ze kan maar zo profiteren van het kopvrouwschap van Vollering.
En wat met de rest van de ploeg? Het feit dat je Marianne Vos, Riejanne Markus, Pauliena Rooijakkers, Thalita de Jong (vervangster van Shirin van Anrooij) en Mischa Bredewold kunt opstellen en ze geen kopvrouw kunt maken, zegt genoeg. Met name Vos (nooit, maar dan ook nooit uitvlakken) en De Jong zien we op dit parcours zeker in staat om in een bepaald scenario voor de winst mee te doen.
Voor een type als Rooijakkers lijkt het met de voorspelde slechte weersomstandigheden lastiger te worden. Met name de lastige afdaling maakt dat haar kansen afnemen, al blijft ze natuurlijk bijzonder sterk. Markus kan normaliter prima uit de voeten in de regen. En Bredewold, hoewel ze vermoedelijk in een knechtenrol moet opereren, heeft ook echt nog wel kansen. Vollering mag dan het grootste speerpunt zijn, ze is dus allesbehalve de enige renster die kan winnen.
Genoeg kanshebsters dus uit de Lage Landen, maar daarmee zijn we er natuurlijk niet. We vervolgen de zoektocht naar WK-favorieten met twee namen die een vergelijkbaar seizoen doormaken. Ze wonnen een grote voorjaarskoers, waarna ze een grote ronde wisten te winnen en onlangs kregen ze met ziekte af te rekenen. Het is jammer dat ze de Tour de France moest missen en dat ze vlak voor Romandië geveld werd door een virus, maar Elisa Longo Borghini heeft desondanks weinig te klagen over haar seizoen. Voor winst in de Ronde van Vlaanderen en de Giro d’Italia zouden velen een moord doen. Vraag is: hoe goed is ze nu alweer?
Dat geldt ook voor Katarzyna Niewiadoma. De Waalse Pijl winnen was al een schitterend succes voor de veelgeprezen Poolse. Dat ze zich sinds deze zomer ook Tourwinnares mag noemen, zorgt ervoor dat haar carrière definitief geslaagd is. Ze kreeg na de Tour echter wel af te rekenen met Covid, waardoor ook zij niet aan de start van de Ronde van Romandië kon verschijnen. Alles stond sindsdien in het teken van het WK, waar ze – als ze er weer helemaal is – toch weer gewoon een van de titelkandidaten is. En met die belangrijke overwinningen al op zak, is ze misschien wel gevaarlijker dan ooit.
Voor de overige favorieten in het lijstje kunnen we een hele hoop namen noemen. Liane Lippert heeft zich terug moeten knokken, maar sinds de zomer is ze weer de Lippert die echt mooie dingen kan laten zien. Ze won een rit in de Giro en pakte twee podiumplaatsen in de Tour; lang niet gek. Heeft ze zich precies op tijd in topvorm gereden voor het WK? Hoewel ze dan zeker zou kunnen winnen, is ze niet het grootste winnaarstype.
Dat geldt ook voor landgenote Antonia Niedermaier, dé vrouw van de Mixed Relay. Uitstekende renster die vast nog mooie dingen gaat winnen, maar niet direct iemand waar je het winnaarslabel op plakt. Dat gezegd hebbende: Niedermaier moet je niet al te veel ruimte geven, want dan is de kans reëel dat je haar niet meer terugziet.
Een winnaarstype is dan eerder iemand als Kristen Faulkner. Vos, Kopecky en Vas zullen ongetwijfeld nog weleens ’s nachts wakker zijn geschrokken van die vrouw met dat witte shirt en die zwarte broek, die op een goede drie kilometer van de finish bij de Eiffeltoren wegreed. Ze moest het ook wel doen om in de prijzen te vallen, want ze was de traagste van de vier vooraan, en net dat was haar geluk. Na het beklimmen van de Olympus is er logischerwijs veel op Faulkner afgekomen, maar ze heeft de fiets niet laten staan. Benieuwd of ze ook op dit parcours een manier vindt om voor de winst mee te strijden, al zullen er een hoop rensters zijn die haar liever niet willen laten rijden.
Noemi Rüegg is een goed voorbeeld van een renster die na vertrek bij Jumbo-Visma is opgebloeid. Van werkbij is ze getransformeerd tot iemand die zomaar eens mee kan gaan doen om de prijzen. Er zijn drie plaatsjes naburige plaatsjes die haar claimen. In Oberweningen groeide Rüegg op, in Steinmaur liggen haar sportieve roots bij de plaatselijke wielervereniging en in Schöfflisdorf resideert ze. Wat dat ertoe doet? Deze plaatsjes liggen allemaal op een goede twintig kilometer van de Sechseläutenplatz in Zürich.
Levert dit thuisvoordeel haar een voordeel op of is het nog net te lastig voor haar? In de Tour kwam ze in de etappe naar Luik tot een vijfde plaats. Hoewel ze het verschil niet meteen maakt op de hellingen, kan ze echt een hoop. Daarbij is ze zeker niet traag aan de finish. De oppositie zal gewaarschuwd zijn, ook al is ze in een groepssprint ook weer geen uitgesproken superfavoriet. En waar is de doorgaans aanvalslustige Élise Chabbey allemaal toe in staat?
Van de Franse ploeg mag ook iets worden verwacht. Een ploeg bestaande uit Juliette Labous, Évita Muzic, Cédrine Kerbaol en Marion Bunel is al prima, zeker als je daar ook nog eens Pauline Ferrand-Prévot aan toevoegt. Tien jaar na haar wereldtitel op de weg in Ponferrada is het natuurlijk de vraag hoe ze het gaat doen, maar weinig mensen zullen verrast opkijken als PFP gewoon direct vooraan meedoet à la Pieterse. Ze is een van de jokers die kunnen worden uitgespeeld.
Voor Grace Brown wordt het haar laatste optreden op een WK. Op de manier zoals ze het in Luik-Bastenaken-Luik deed, kan ze ook in deze wedstrijd wellicht een best eind komen. Het rondje is misschien net iets te zwaar voor haar, maar als ze het sluipenderwijs kan spelen, is er veel mogelijk. En met twee wereldtitels deze week, kan er misschien wel een unieke derde titel bij…
Zelf schuift Brown van de Australische ploeg Neve Bradbury naar voren. Zij is sowieso een van de grootste kanshebsters op eremetaal in de U23-categorie (al moet ze dan wel met o.a. Pieterse zien te rekenen). Haar Ronde van Romandië was echter nog niet denderend, maar wellicht heeft ook zij er sindsdien nog een schepje bovenop weten te doen. Niet uitvlakken!
Ook niet onderschatten: Blanka Kata Vas (alhoewel dit misschien iets te lastig voor haar is), Mavi García (gaat er ongetwijfeld bij zijn, maar winnen wordt voor haar heel lastig), Cecilie Uttrup Ludwig (lijkt het niveau dit jaar niet meer aan te gaan tikken), Olivia Baril, Katrine Aalerud, Ashleigh Moolman-Pasio, en Niamh Fisher-Black, om nog maar eens een paar namen te noemen.
En daarmee zijn er genoeg namen de revue gepasseerd. Laat de koers nu maar gauw beginnen. Er mogen dan weinig dingen leuker zijn dan speculeren over favorieten voor een WK-wegrit, de WK-wegrit zelf is er toch echt één van.
Favorieten volgens WielerFlits
**** Demi Vollering
*** Lotte Kopecky, Puck Pieterse
** Katarzyna Niewiadoma, Kristen Faulkner, Elisa Longo Borghini
* Noemi Rüegg, Pauline Ferrand-Prévot, Liane Lippert, Grace Brown
Website organisatie
Deelnemerslijst (CyclingFlash)
Weer en TV
De temperatuur loopt tijdens de wegwedstrijd op tot een graadje of dertien. Daarnaast zal volgens Weeronline de regen van de partij zijn. Desondanks
De wegrit voor elite vrouwen is zaterdag van start tot finish te volgen. Eurosport 1 en de online kanalen HBO Max en Discovery+ beginnen er om 13.30 uur aan, de NOS (NPO1) schakelt tien minuten later in. Sporza (VRT1) geeft 13.30 uur op als starttijd van hun uitzending. Bekijk alle tv-zenders en uitzendtijden in onze tv-gids Wielrennen op TV.
Om te reageren moet je ingelogd zijn.