Wielrennen in Nederland floreert. Juichen in massasprints, zegevieren in Vlaamse klassiekers en het winnen van Grote Rondes, ‘we’ kunnen het allemaal. Ook in de heuvelklassiekers staan we ons mannetje. Wat heet: Wout Poels won twee jaar geleden nog Luik-Bastenaken-Luik. Aan de vooravond van de Amstel Gold Race sprak WielerFlits uitgebreid met de renner van Sky, die onder andere zijn licht liet schijnen over de favorieten voor het het Waalse tweeluik. “Alejandro Valverde is toch wel een speciale. Tim Wellens maakt ook indruk. En daar schrok ik van, want de zon scheen!”, blikt Poels met een lach vooruit.

Ex-winnaar van Luik
Twee jaar geleden zag de wereld van de Limburger er zonder monumentale zege anders uit. “Toen zat ik druk in contractonderhandelingen met Sky. Dat speelde toen in de week dat ik Luik-Bastenaken-Luik won. Toch is er niet heel veel anders als ik het vergelijk met twee jaar geleden. Ik kreeg toen al steeds meer vertrouwen van de ploegleiding in grote koersen. Maar na Luik is mijn positie binnen Sky wel veranderd. Ik was niet langer knecht van, maar kon ook zelf een palmares opbouwen. En dat is natuurlijk heel erg mooi!” Vorig jaar viel het voorjaar van Poels volledig in de soep, toen hij gedwongen langs de kant van de weg stond met een slepende knieblessure.

Woensdagmiddag wacht de Waalse Pijl. Het koersverloop is daar al jarenlang hetzelfde. Wachten, wachten, wachten, poef! En de laatste vier keer won Alejandro Valverde. “Normaal vind ik dat altijd heel erg saai. Maar in de Waalse Pijl vind ik het wel altijd wat hebben. De Muur van Huy is de Muur van Huy, daar wint de sterkste. En als ik geld kon inzetten op een scenario waarin Valverde dit jaar níet wint, dan had ik dat gedaan!”, grapt de Limburger. “Hij rijdt de laatste weken weer zo goed. De enige manier om hem te kloppen, is sterker zijn. Hij weet ook precies hoe hij moet winnen. Dat is ongelofelijk knap.”

Poels won in 2016 Luik-Bastenaken-Luik – foto: Sirotti

Poels vindt dat de Waalse Pijl hem doorgaans het beste moet liggen van de drie heuvelklassiekers. Hoewel het op zijn programma stond om na Parijs-Nice rust te houden, móest hij door een sleutelbeenbreuk nu ook echt rustig aan doen. Hij miste geen wedstrijd van zijn oorspronkelijke planning, want het plan was op voorhand om terug te keren in de Amstel Gold Race. Waar die wedstrijd aanvankelijk te vroeg leek te komen, startte de Limburger toch in zijn thuiskoers. Last van zijn sleutelbeen had hij tijdens de wedstrijd eigenlijk niet, maar zijn benen bleken nog niet hersteld van een hoogtestage op Tenerife. Anderzijds: twee jaar geleden kwam Poels ook niet uit de verf tijdens de Amstel, om vervolgens als vierde op de Muur van Huy te eindigen én La Doyenne te winnen.

Als ik geld kon inzetten op een scenario waarin Valverde dit jaar níet wint, dan had ik dat gedaan! – Wout Poels

“Normaal zou ik tijdens de Waalse Pijl mijn kans kunnen gaan. Ik had mij zinnen er ook op gezet, maar dat moet ik gezien die sleutelbeenbreuk eventjes afwachten. Luik-Bastenaken-Luik is wat dat betreft een eerlijkere koers. Ik hoop dat ik daar een iets vrijere rol krijg. Als ik me in de finale echt goed voel, dan kan ik daar opnieuw voor de winst meedoen. Dat is wel een ambitieuze doelstelling, maar ik weet wel hoe het moet”, lacht Poels. “Mijn waarden op trainingen zagen er redelijk goed uit. Ik heb bepaalde blokken gedaan die vergelijkbaar waren met eerder dit seizoen, die echt een goed niveau laten zien. Ik zit bijvoorbeeld redelijk in de beurt van mijn waarden die ik rond Parijs-Nice wegtrapte.”

Poels oogt tijdens het interview uiterst ontspannen. Zenuwachtig voor deze belangrijke week is hij niet en ook de druk van het eventuele kopmanschap ervaart hij niet snel. “Natuurlijk is er altijd wel een beetje spanning. In Parijs-Nice was ik ook kopman en reed ik als een trein. In die tijdrit weet je ook dat de druk er vol op staat. Daar kan ik toch wel goed mee om gaan. En als je dan weet te winnen, is dat helemaal geweldig. De laatste paar jaar heb ik vaker ervaren hoe het is om in een grote koers de kopman te zijn. Druk ervaar ik steeds minder en dat maakt me ook niet zo veel meer uit. Het is nu juist steeds leuker!”

Ik zit redelijk in de beurt van mijn waarden die ik rond Parijs-Nice wegtrapte – Wout Poels

Poels schoot dit seizoen al vroeg raak, in de Ruta del Sol – foto: Sirotti

Snode plannen voor WK in Innsbruck
Waar voor Poels de Giro d’Italia en later eveneens de Tour de France op het programma staan, kijkt hij ook al met een schuin oog naar het WK in Innsbruck. Dat lijkt nog heel ver weg, maar onze landgenoot wil op het einde van het jaar serieus een gooi doen naar de regenboogtrui op het selectieve Oostenrijkse parcours. “Dat is eigenlijk de reden dat ik nu de Ardennenklassiekers rij. Natuurlijk is het heel vroeg in het seizoen, maar het is goed om deze drie eendagskoersen te rijden. Dat je de mindset opnieuw in je hoofd hebt, dat je weer weet wat een eendagskoers inhoudt. Het is gewoon anders dan een rittenkoers.”

Volgens de Limburger zit dat hem in de rust die je neemt. “Je moet volledig uitgerust zijn. De laatste week voor zo’n wedstrijd train je ook amper en moet je ervoor zorgen dat die batterij tsjokvol opgeladen is, terwijl je in een grote ronde op een gegeven moment vermoeid bent. Dan draait het er vooral om, om met een minimale inspanning het maximale resultaat te halen. Maar neem nu de dag voor een eendagskoers. De avond van tevoren ga je lekker eten, vroeg op bed en niet te lang met journalisten praten”, lacht hij. “Je moet ervoor zorgen dat je op die dag zelf vol energie zit. Dat op die ene dag alles eruit kan.”

Als het aan mij ligt, ben ik in Oostenrijk de Nederlandse kopman – Wout Poels

Poels had al aan het WK-parcours kunnen ruiken. Hij wilde namelijk zelf als voorbereiding op de Giro de Tour of the Alps rijden. De laatste dag van die rittenkoers voert het peloton over het circuit dat de renners in september moeten afleggen in Oostenrijk. Op aanraden van zijn trainer werd dat toch het heuveldrieluik, omdat de intensiteit van die koersen hoger ligt. “Maar ik wil in Innsbruck wel mijn ding gaan doen. Als het aan mij ligt, ben ik in Oostenrijk de Nederlandse kopman. Dat hoop ik althans. Maar ook Bauke (Mollema, red.), Robert (Gesink, red.) en Tom (Dumoulin, red.) zullen hun ambities hebben, dus dat moeten we afwachten.”

Bondschoach Thorwald Veneberg heeft volgens de Sky-renner nu de taak om te bekijken welke renners er goed presteren in de klimklassiekers. “En dan gaat het mij niet eens zo zeer om deze week. Voor mij is de aanlooproute natuurlijk een beetje apart geweest, met mijn sleutelbeenbreuk. Je moet alleen ieder seizoen wel bevestigen dat je het waard bent. Het is niet zo dat ik door het winnen van Luik twee jaar terug, nu automatisch kopman ben. Kijk bijvoorbeeld maar naar de Olympische Spelen in Rio de Janeiro”, steekt Poels zijn hand in eigen boezem. “Al kwam ik toen niet helemaal goed uit de Tour. Ik was een beetje ziekjes. Ook was ik teveel bezig met randzaken. We kregen een heel mooie, nieuwe oranje fiets. Maar je moet gewoon alles hetzelfde houden zoals je dat altijd hebt. Alleen andere kleren aantrekken. Daar heb ik wel van geleerd.” Een wijze les voor later dit seizoen. Wie weet wat er nog in het vat zit voor Poels.

Eerst zijn pijlen maar eens afschieten in La Flèche Wallone en Luik.

[poll id=”780″]