Wout van Aert: “Een rustige week is geen rustweek”
De beslommeringen lijken achter de rug. Vanaf nu kan de focus opnieuw helemaal op het sportieve. Toen ik onlangs vertelde dat ik opgelucht was dat ik deze week eindelijk opnieuw eens een rustige week zou beleven als sporter, bleek ik af en toe verkeerd begrepen. Een rustige week betekent niet dat ik het rustiger aan doe op training. Ik geef jullie graag wat verduidelijking.
Het lijkt me geen slecht idee om jullie meteen even een inkijk te geven in mijn weekprogramma. Maandag was eigenlijk mijn laatste dag van een lange periode met beslommeringen na mijn vertrek bij mijn vorige team. Er stonden nog een paar sponsorbezoeken op de agenda en tussendoor had ik – samen met mijn echtgenote Sarah – nog een afspraak omtrent onze keuken. Na volgend voorjaar – half april is onze streefdatum – zouden we graag naar onze nieuwe woning verhuizen. Tijd om de laatste details te regelen, dus.
Randzaken zwaarste onderdeel van mijn job
Maar vanaf vandaag is het weer rustig. Ik kan jullie in alle eerlijkheid vertellen dat in mijn geval alle randzaken die bij mijn job komen kijken, het zwaarste onderdeel van mijn leven als topsporter is. Trainen doe ik met plezier. Steeds weer. Ik vind dat zelfs rustgevend. Maar een profrenner hoort na het trainen te eten en te rusten, zowel fysiek als mentaal. En dat was exact wat ik bedoelde met een ‘rustige week’. En dat heb ik de voorbije maand toch gemist.
Wat pure trainingsarbeid betreft, is het deze week zeker niet minder kalm dan normaal. Integendeel, omdat er goed weer is voorspeld, laste ik deze week in overleg met mijn coach Marc Lamberts zelfs twee duurtrainingen in. Zowel vandaag als morgen staan langere trips gepland.
Ardennen
Morgen rijd ik naar de Ardennen, voor een tocht van om en bij de vier uur. Voor een combinatie van duur en intensiteit. Concreet: veel interval op de Ardennenhellingen. Ook vandaag heb ik iets meer dan vier uur gefietst. Duurtrainingen tijdens het seizoen, dat betekent vier, maximaal vijf uur op de fiets. Alleen in een tussentijdse stage durf ik dat aantal uren nog eens te overschrijden.
Vandaag combineerde ik die lange tocht wel met een looptraining. Nuchter, wel te verstaan. Nuchter lopen zet je vetverbranding in gang. In tegenstelling tot de voorraad suikers waar je lichaam over beschikt, heb je als mens veel vetten. Dan is het goed om daar een balans in te vinden wat betreft energieverbruik. Hoe beter die balans, hoe beter je basis waarmee je het seizoen doorkomt. Weet dat we tijdens een cross van één uur volledig teren op suikers. Dat is pure afbraak van onze basisconditie. Dus is het belangrijk om dat evenwicht in de week te herstellen. Daarom ga ik regelmatig nuchter joggen. En daarom blijft het ook interessant om tijdens het seizoen toch nog die langere trainingen te onderhouden, ook al duurt een veldrit maar één uur.
Zandgevoel
Door die twee langere trainingen – vandaag en morgen – vervalt deze week wel mijn specifieke crosstraining. Met het oog op Gieten, wil ik wel nog wat ‘zandgevoel’ opdoen. Daarom staat op donderdag een ’techniektraining’ in de agenda. Echt in functie van de openingsmanche van de Superprestige.
Vrijdag is het vooral de bedoeling om wat spanning op te benen te krijgen tegen het weekend. Korte prikkels door wat sprintjes te trekken. Ik ben er nog niet helemaal uit: ofwel doe ik dat achter de brommer, ofwel in het bos. Misschien kies ik deze week voor dat laatste, dat compenseert dan ook opnieuw die weggevallen crosstraining van woensdag. Zo, op die manier hoop ik tegen zaterdag en zondag klaar te zijn om de concurrentie te bekampen in respectievelijk Lokeren en Gieten.
Edit WF: uiteraard. Aangepast...
Edit: en gezien dit artikel is ontspannen bij de keukenboer wellicht nog goed voor de koers ook.
https://www.nrc.nl/nieuws/2018/10/07/sporters-durf-soms-uit-die-bubbel-te-stappen-a2372165
Vraag me af in welke mate de omgeving van WvA hem de beslommeringen kan besparen. Ik snap dat je met je vrouw naar een keuken gaat kijken, maar als eenmansteam lijkt een goede alleskunnende aanpakker met vlotte persbabbel me erg handig om erbij te hebben.
Wat jullie van een column verwachten is m.i. slechts één mogelijke variant. Vrijwel alles 'op persoonlijke titel' kan een column zijn, dus ook achtergrondinfo - en daar zijn van Aerts columns bijzonder goed voor. Verder is het duidelijk dat hij (evt met ghostwriter) nog niet de definitieve vorm gevonden heeft na 3 edities. Niet dat ik bezwaar zou hebben tegen een scherpe analyse van aspecten van de wielerwereld...
https://sporza.be/nl/2018/02/04/wuyts_-_mathieu-van-der-poel-moet-een-echte-trainer-onder-de-arm-1-3138795/
https://atv.be/nieuws/wereldkampioen-komt-hier-elke-week-friet-halen-11998
Vindt het interessant om te lezen, en om eerlijk te zijn lees ik liever wat een atleet echt doet dan die journalistiek correcte stukken waar er een probleem of situatie word uiteengezet.
Mooie inkijk in de nieuwe keuken van Van Aert, figuurlijk dan.
Wout gaat een paar uur trainen in de Ardennen, rijdt hij dan steeds dezelfde korte rondjes of één lange vooraf uitgestippelde route? Hoe bevoorraadt hij zich, of heeft hij aan 2 bidonnen, wat gelletjes en een banaan in zijn achterzak genoeg? Of rijdt er iemand met hem mee op de brommer of in een auto die hem wat aan kan reiken? Houdt hij zijn wattages en/of hartslag in de gaten op de klimmetjes of doet hij het op gevoel? Analyseert hij zelf zijn data of stuurt hij ze direct door naar zijn trainer? Waar laat hij trouwens zijn autopapieren en –sleutels en zijn mobieltje, ook in zijn achterzak? Of propt hij dat in zijn zadeltasje? Hoe kleedt hij zich na afloop van de training om of stapt hij met zijn bezweette koersbroek zo de auto in op weg naar huis?
Na ver van huis een tochtje gefietst te hebben sta ik wel eens te hannesen tussen twee openstaande portieren van mijn auto, hup wielerbroek naar beneden, vlug een nat washandje over de handel en hup een schone onderbroek aan, hopende dat niemand me in mijn blote kont ziet. Hoe zou iemand als Wout van Aert dat doen, vraag ik me dan wel eens af.
Negeer de hyper kritische zeurpieten.