Wout van Aert heeft de Amstel Gold Race 2021 gewonnen. Na ruim 218 kilometer over een geheel afgesloten traject met drie Limburgse heuvels was de Belgische kopman van Jumbo-Visma als eerste aan de meet in Vilt. Hij won met minimaal verschil een sprint van Tom Pidcock (INEOS Grenadiers). Maximilian Schachmann (BORA-hansgrohe) zat met hen mee, maar werd derde.

Een must have voor alle wielerfans! Met de Black Friday deal van RIDE Magazine haal je het ideale cadeautje voor de feestdagen in huis. Voor slechts € 13,95 ontvang je de najaars- en de winter-editie in jouw brievenbus. Dat betekent meer dan 300 pagina’s aan schitterende wielerverhalen. Wacht niet te lang, want OP=OP. Bestel nu jouw magazines en verzeker je van uren leesplezier.

Vanwege de coronacrisis en bijbehorende maatregelen was het een ‘alcoholvrije’ Amstel Gold Race op een lokaal circuit van bijna 17 kilometer. Elke ronde kende de Geulhemmerberg (1,1 km aan 5,4%), de Bemelerberg (0,9 km aan 5%) en de Cauberg (1,2 km aan 5,8%), al wordt in de laatste ronde een ander traject gevolgd zónder de Cauberg.

Kopgroep van de dag
Kort na de start rond het middaguur ontstond de vroege vlucht: Maurits Lammertink, Loic Vliegen (Intermarché-Wanty-Gobert), Edward Theuns, Julian Bernard (Trek-Segafredo), Stan Dewulf (AG2R Citroën), Sébastien Grignard (Lotto Soudal), Chad Haga (Team DSM), Ryan Gibbons (UAE Emirates), Kenny Molly (Bingoal Pauwels Sauces WB), Anders Skaarseth (Uno-X). Zij kregen vijf minuten voorsprong van het peloton, waar Movistar, Jumbo-Visma, Deceuninck-Quick-Step en Astana-Premier Tech de controle hadden.

Loic Vliegen in de kopgroep – foto: Cor Vos

Lange tijd schommelde het verschil rond de vier minuten. Søren Kragh Andersen en Jasper Stuyven hoopten hun voorjaar nog wat door te trekken, maar kwamen van een koude kermis thuis en moesten vroeg afhaken. De eerste schermutselingen vonden plaats met nog 75 kilometer te gaan. Eerst reden Robert Power en Oscar Riesebeek weg en vervolgens probeerde op de Cauberg een kopgroep met onder meer Jonas Vingegaard het, maar beide pogingen strandden in schoonheid. Wel ging het tempo flink de hoogte in en nam de onrust toe in het peloton.

Een volgende uitval van een tiental met Rémi Cavagna, Vingegaard en Wilco Kelderman moest daarna worden teruggehaald door INEOS Grenadiers. Slecht nieuws was er voor Bob Jungels. Hij viel en was uitgeschakeld voor de finale. Mauri Vansevenant en Maximilian Schachmann lagen er ook bij, maar konden hun weg vervolgen. Ondertussen was vooraan het in het peloton aanvallen geblazen. De ene versnelling volgde de andere, ook Primož Roglič liet zich zien, maar geen groepje kwam echt weg.

Finale wordt geopend
Op 42 kilometer van de meet was er dan toch een groepje (Dylan van Baarle, Simon Clarke, Florian Sénéchal, Rui Costa, Sonny Colbrelli en Tosh Van der Sande) dat wist weg te sluipen en een serieus gat sloeg. Jumbo-Visma was op achtervolgen aangewezen. Op de voorlaatste klim van de Cauberg, 35 kilometer voor de finish, werd het restant van de vroege vlucht ingerekend door de groep-Van Baarle. Het peloton volgde op een halve minuut, maar door een flits van Roglič was het gat op de top van de Cauberg in een zucht gedicht. De enige vluchter die nog overgebleven was op dat moment: Loic Vliegen.

Ide Schelling laat zich zien – foto: Cor Vos

Sterke Schelling in de aanval
Een actieve Ide Schelling zette het peloton vervolgens weer op scherp, maar de verschillen bleven klein en het peloton bleef behoorlijk groot. Schelling haalde op 25 kilometer van de meet Vliegen bij en dook de Bemelerberg op. Na die klim zette UAE Emirates zich op kop van een gegroepeerd peloton, maar toch begon Schelling met een kleine voorgift aan de laatste keer Cauberg. Lang hield hij niet stand, want op de klim trok Wout van Aert door. Alle favorieten moesten reageren en dat deden de meesten ook. Roglič niet, omdat hij een nieuwe fiets nodig had.

Van Aert pakt uit op laatste keer Cauberg
Maximilian Schachmann, Tom Pidcock, Michal Kwiatkowski, Richard Carapaz, Alejandro Valverde, Julian Alaphilippe, Jakob Fuglsang, Michael Matthews en Guillaume Martin konden mee met Van Aert. INEOS Greandiers probeerde het overtal uit te spelen door oud-winnaar Kwiat vooruit te sturen. Op de smalle weggetjes in het Limburgse land (in de aangepaste slotronde zonder de Cauberg) werd de Pool ingerekend, waarna Pidcock met Van Aert en Schachmann wegreed.

De drie pakten ruim twintig seconden op een goedgevulde elitegroep die aangevoerd werd door – daar is ‘ie weer – Mauri Vansevenant en Esteban Chaves. Uit die groep viel Bauke Mollema weg door een lekke band. Op de laatste keer Bemelerberg, zes kilometer voor de meet, hielden de koplopers een strak tempo aan. Van Aert, Pidcock en Schachmann lieten echter niet in hun kaarten kijken. Het verschil met de achtervolgers bleef op de top twintig seconden.

Drie man strijden om de zege
Door werk van Israel Start-Up Nation werd het gat enigszins teruggebracht, waardoor enkele renners probeerden de oversteek te maken. Onder meer Tim Wellens reed twee keer weg. Er waren echter geen knechten meer om het gat te dichten. De drie koplopers gingen daardoor met 15 seconden voorgift de laatste twee kilometer in. Schachmann probeerde het daar op de verrassing te spelen, maar Van Aert en Pidcock waren bij de pinken en zo gingen ze met elkaar richting de slotkilometer.

foto: Cor Vos

Van Aert werd als topfavoriet de kop opgedrongen door Pidcock, die hem nog klopte in de Brabantse Pijl, en Schachmann. De Belg van Jumbo-Visma liet de achtervolgers enigszins terugkeren, maar ging op 150 meter de sprint aan. Pidcock kwam in die spurt nog naast zijn rivaal, waarna de beide crossers met minimaal verschil over de streep kwamen.

De finishfoto moest er aan te pas komen om de winnaar aan te wijzen; Wout van Aert kreeg het voordeel van de millimeter (om exact te zijn vier duidendsten van een seconde) en is daarmee de opvolger van Mathieu van der Poel.

foto: Cor Vos