“De koers liep heel lang goed voor onze ploeg. Nathan Van Hooydonck zat mee in een gevaarlijke groep en zo moesten we vooraan en achteraan niet rijden. Maar het werd iets sneller man tegen man dan we gehoopt hadden. Pogacar en Van der Poel bleken toen sterker te zijn”, doet hij zijn verhaal.

Op de Kruisberg moest Van Aert passen, waarna hij niet meer kon meedoen voor de zege. “Ik was wel wat verrast door de bom van Mathieu van der Poel. Ik zat met mijn hoofd misschien al te veel bij wat nog moest komen. Maar de benen hebben gesproken. Als ik daar niet meekon, zou ik op de Oude Kwaremont ook niet kunnen volgen.”

Van Aert baalt vooral voor zijn ploeg, geeft hij tot slaan aan. “Ze hadden op zijn minst een podium verdiend. Morgen draai ik de bladzijde om en focus ik me op Roubaix. Ik ga niet in een hoekje kruipen, volgende week smijt ik me weer.”