Wout van Aert: “Zoveel leuker om topfavoriet te zijn voor de Ronde met deze zege op zak”
Interview Wout van Aert heeft zijn eerste Vlaamse klassieker op zak. “Die staat heel hoog op mijn lijstje met overwinningen. Dat ik nu topfavoriet ben voor de Ronde van Vlaanderen? Dat was ik de voorbije twee jaar ook. Daar kan ik wel mee omgaan. Maar nu ben ik favoriet met deze overwinning op zak. Dat is veel leuker.”
De eerste reactie van Wout van Aert na zijn zege in Gent-Wevelgem las u gisteren al. Een uur na de aankomst gaf de kopman van Jumbo-Visma nog wat extra duiding tijdens de gebruikelijke persconferentie van de winnaar.
Je won met Strade Bianche en Milaan-San Remo al een paar mooie klassiekers. Waar plaats je deze in dat rijtje?
“Deze staat heel hoog in dat lijstje. Het is mijn eerste Vlaamse klassieker die ik win, nadat ik dat nu toch al een paar jaar probeer. Het lukte vooralsnog niet. Dat ik daar vandaag wel in slaag, maakt me bijzonder blij.”
De koers werd vrij snel in een beslissende plooi gelegd. Was dat een bewuste keuze om snel Deceuninck-Quick-Step aan te vallen?
“Nee. Het was belangrijk om daar voorin te zitten met het oog op waaiervorming. Dat alleen Sam Bennett mee was van Deceuninck-Quick-Step was een goede zaak voor mij, maar het was geen bewuste tactiek.
Kunnen we eigenlijk spreken van een aanval?
“In waaiers rijden is anders dan écht demarreren. Iedereen wist hoe de wind zat en hoe gevaarlijk het was richting de kust. Veel gevaarlijker dan in de Moeren zelf, waarin de wind schuin op de kop waaide. Richting Veurne (waar het scheurde, red.) zat de wind schuin achter. Het was vooral zaak om ons niet te laten verrassen. Toen ik merkte dat het op de kant ging, zat ik nog in dertigste, veertigste positie, maar Jos van Emden kon mij net op tijd naar voor brengen. Vanaf dat moment was het vechten om in positie te blijven. Er stond zoveel wind dat het niet anders kon dan scheuren.”
“Kijk, als je als laatste van het peloton gaat rijden, ben je nooit mee in de eerste waaier. En ook al is er amper vijftig kilometer wedstrijd achter de rug, je moet in deze omstandigheden koersen alsof je naar de finish rijdt. Dat is de mindset die je moet hebben om aan zo’n wedstrijd te beginnen. Al wil ik hiermee niet zeggen dat je zo nooit een waaier gaat missen. Sommige jongens die ook sterk genoeg waren, zullen op dat moment ingesloten hebben gezeten.”
Onderweg heb je veel meer in spaarmodus gereden dan tijdens de E3 Saxo Bank Classic vrijdag. Bewust?
“Ja, want dat heb ik vrijdag echt niet goed gedaan. Zonder die lekke band zou de koers in Harelbeke anders gelopen zijn, daar ben ik van overtuigd. Dat zat niet mee. Maar daarna heb ik het allesbehalve slim aangepakt. Je moet aan de finish winnen, niet onderweg.”
“Het was niet realistisch om zo lang tempo te maken en dan proberen de mannen van Deceuninck-Quick-Step eraf te rijden. Daar zijn ze natuurlijk veel te goed voor. Ik heb er alleen mezelf mee doodgereden, waarna ik op een counter liep. Frusterend.”
Zat je na afloop met twijfels over je vormpeil?
“Ik ben ’s avonds met een slecht gevoel gaan slapen, dat wel. Ik voelde me onderweg goed, ik had er veel van verwacht, maar een aantal dingen liep niet goed. Dan steekt er wel een soort van twijfel de kop op. Maar vandaag viel die snel weg. Ik heb dan ook veel slimmer gekoerst.”
“We reden vooruit met een grote groep, terwijl de anderen nooit echt heel dicht kwamen. Dus was het in ons voordeel om met zoveel mogelijk man bij elkaar te blijven. Zeker tot aan de tweede passage over de Kemmel. Daarna bleven de besten over. Bij de derde passage had het geen zin om iets te proberen, want het was nog veel te ver naar de finish. Ik had er meer baat bij om Nathan (Van Hooydonck, red.) bij mij te houden en rond te draaien tot aan de finish.”
Je was met een aantal heel snelle jongens op pad. Had je vertrouwen in jouw sprint?
“Jawel. Er zaten inderdaad snelle mannen in de groep, maar na zo’n zware wedstrijd is dat toch iets anders. Ik heb zelf de keuze gemaakt om op die sprint te focussen. Nathan was de sleutel tot het succes; hij hield alles netjes samen.”
De twijfels zijn weg. Meer zelfs, je bent meteen topfavoriet voor de Ronde.
“Ach ja. Ik ben hier ook de voorbije twee jaar al vertrokken als topfavoriet voor de Ronde, maar toen zonder overwinning. Dan is deze situatie veel leuker. Ik ben nu ook topfavoriet, en dat ben ik wel meer… Daar moet ik leren mee om te gaan. Maar nu ben ik favoriet met deze overwinning op zak. Dat is zoveel leuker.”
Corona blijft als het zwaard van Damocles boven het peloton hangen. Trek-Segafredo en BORA-hansgrohe moesten forfait geven voor Gent-Wevelgem. Ben je daar mee bezig?
“We leven in bijzondere tijden. Zo kan een wedstrijd op het laatste moment helemaal veranderen. Trek en BORA zijn twee teams met een sterke klassieke kern. Uiteraard zijn we er mee bezig. We hebben een strikt protocol dat we zo goed mogelijk proberen na te leven. We worden voortdurend getest. Ik ben omzeggens al een jaar niet buiten gekomen en dat ga ik deze week uiteraard ook niet doen. Dat is het enige wat we in de hand hebben.”
“Maar op dagen zoals vandaag worden we ook blootgesteld aan een ‘gevaarlijke’ omgeving. In theorie rijden we in een peloton met alleen maar negatief geteste renners. Maar je komt nog andere mensen tegen. Zoals nu, tijdens de persconferentie. Dat is een soort blootstelling die ik anders niet opzoek. Ik kan alleen maar afstand bewaren en mij houden aan de basisregels.”
In het eerste nummer van Ride lees je een uitgebreid interview met Wout van Aert en Mathieu van der Poel. Ride magazine bestellen kan hier.
Om te reageren moet je ingelogd zijn.