Bob Jungels begon met hooggespannen verwachtingen aan de Giro d’Italia, maar de Luxemburger zakte al snel door het ijs. De renner van Deceuninck-Quick-Step finishte op meer dan één uur van eindwinnaar Richard Carapaz. “En toch heb ik al laten zien een klassement te kunnen rijden”, zo vertelt hij in gesprek met Le Quotidien.

Jungels is bijzonder openhartig als hij terugkijkt op zijn teleurstellende Giro. “Na de eerste bergetappe besefte ik al dat ik niet in vorm was, zowel fysiek als mentaal. Ik heb tien minuten in de bus zitten huilen. Het was heel erg zwaar. Ik weet niet waarom, maar ik was er mentaal gewoon niet klaar voor.”

“Ik moet rustiger worden”
“Daar moet ik mee leren omgaan in de toekomst”, aldus een zelfkritische Jungels. “Ik voelde me schuldig tegenover mijn ploeggenoten en wilde dan ook niet opgeven. Ook al had ik het mentaal en fysiek heel erg zwaar.” Jungels heeft naar eigen zeggen ook enkele dingen geleerd. “Ik moet vooral wat rustiger worden.”

“En misschien heb ik ook wel onderschat hoe zwaar het is om de voorjaarsklassiekers en de Giro te combineren. Ik heb aan minder wedstrijden deelgenomen, terwijl ik vroeger juist meer koersen reed”, zo doelt hij op de jaren 2016 en 2017, toen hij top-10 wist te rijden in de Giro.

Over toekomst als ronderenner: “Ik moet zeker niet opgeven”
Toch weigert Jungels het rondewerk vaarwel te zeggen. “Ik heb al mooie dingen laten zien in de grote rondes, aangezien ik altijd goed herstel in de derde week. Dit jaar liep het gewoon niet, maar het is ook geen ramp. Ik moet zeker niet opgeven”, aldus Jungels, die voorlopig geen rugnummer zal opspelden.

“Ik ga binnenkort op vakantie, aangezien ik echt behoefte heb aan rust. Ik hoop in de zomer aan zo weinig mogelijk wedstrijden deel te nemen, aangezien ik me wil focussen op het najaar. Er staan dan enkele schitterende koersen op het programma, zoals de Ronde van Lombardije.”